มะลิ แมวผู้จองหอง
มะลิ แมวขาวขนฟู เป็นแมวหวงตัว ไม่ชอบให้ใครจับหรืออุ้ม ชอบสันโดษ ไม่ยุ่งขิงกับใคร ถ้าคันหัว ก็จะวิ่งมาหาเจ้าของเอง ให้เกาให้ หายคันก็โดดหนี ไปนอนหลบใต้ท้องรถบ้าง บนรั้วบ้านบ้าง บางทีก็โดดขึ้นไปบนหลังคารถ นอนชมวิวไป
ชอบขออาหารคนกิน และพ่อก็จะอดไม่ได้ที่จะหยิบยื่นให้ เช่นปลาทอด ไก่ย่าง เธอจะมานอนเฝ้า เวลาพ่อกลับมาจากขี่จักรยาน เพราะพ่อจะมีของที่นางชอบกลับมาด้วย ไม่ได้กินเยอะ ขอให้ได้สักนิดก็พอใจแล้ว
มานั่งเฝ้าพร้อมกันทั้ง ข้าวหอมผู้พี่ และมะลิผู้น้อง แต่ข้าวหอมไม่ชอบอาหารคน จะอิ่มอร่อยแต่กับอาหารขบเคี้ยวของแมวเท่านั้น แต่ข้าวหอม ขี้อิจฉา เวลาพ่อเกาให้มะลินานๆ ข้าวหอมมักหมั่นไส้ กระโดดตบผัวะผะ บ่อยๆ มะลิจะไม่ตอบโต้ ได้แต่หนี แต่บ่อยๆเข้า มะลิก็มีน้ำโหเหมือนกัน ตบตอบบ้างและรัวๆสัก2-3ยก ข้าวหอมก็หงอไป ว่าน้องมันเอาจริง
พอทะเลาะกันเสร็จก็มานั่งรอให้พ่อเกาแก้คัน กันอีกเช่นเคย
Create Date : 03 มีนาคม 2566 |
Last Update : 3 มีนาคม 2566 9:59:28 น. |
|
17 comments
|
Counter : 837 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณnonnoiGiwGiw, คุณtuk-tuk@korat, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณtoor36, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณRain_sk, คุณเริงฤดีนะ, คุณNior Heavens Five, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณ**mp5** |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 มีนาคม 2566 เวลา:14:06:46 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 มีนาคม 2566 เวลา:16:10:30 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 3 มีนาคม 2566 เวลา:19:03:14 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 3 มีนาคม 2566 เวลา:22:54:14 น. |
|
|
|
โดย: =[]=!!! (Rain_sk ) วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:0:59:24 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:5:00:16 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 มีนาคม 2566 เวลา:14:04:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 มีนาคม 2566 เวลา:21:47:04 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 มีนาคม 2566 เวลา:5:38:54 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 7 มีนาคม 2566 เวลา:15:05:07 น. |
|
|
|
| |
ที่บ้านมีแมวสวยที่อยากกินทุกอย่างที่เรากิน
คือถ้าเราจะกินอะไร ต้องเทอาหารเปียกให้กิน
ไม่งั้นเราไม่สามารถกินอย่างสงบได้เลยค่ะพี่
ส่วนตัวอื่นๆ ไม่มีปัญหา เป็นอยู่ตัวเดียวนี่แหละ
เจ๋งเป้งนี่แอบสงสัยเหมือนมะลินี่แหละ
มาขอดมขอชิมสักคำแล้วก็ไป