เจ๊าะแจ๊ะหมดวาระในภพนี้แล้ว
จากวันที่24ก.ย.2548 ถึงจันทร์14ม.ย.2564 แม่เลี้ยงเจ๊าะแจ๊ะมา 15ปี 8เดือน 21วัน เธอจากไปอย่างสงบเมื่อหัวรุ่ง เมื่อคืน..13มิ.ย.64 แม่ได้เช็ดตัวเปลี่ยนผ้าอัอม ป้อนอาหารเจลได้แค่ 4 ซีซี ป้อนน้ำผ่านหลอดฉีดให้ได้ทีละนิด หมั่นเรียกชื่อเธอ ลูบหัว ลูบตัว สวดมนต์ให้เธอ......
หมดเวรหมดกรรมในภพนี้แล้ว เช้านี้แม่กับพ่อช่วยกันขุดหลุมที่ใต้ต้นลำดวน พี่จุ๊บจิ๊บช่วยห่อร่างเจ๊าะแจ๊ะพร้อมตุ๊กตาหมีเน่า ทึ่เจ๊าะแจ๊ะเล่นมาตั้งแต่เล็ก ฝังไว้ด้วยกัน พี่จุ๊บจิ๊บอุ้มร่างที่ห่อหุ้มผ้าขนหนู และถุงลายหมาที่แม่เย็บให้เจ๊าะแจ๊ะ เมื่อวันเกิดของเจ๊าะแจ๊ะปีที่แล้ว พ่อรับร่างมากอด น้ำตาร่วงเสียงสั่นเครือ ว่า..อยู่ตรงนี้นะเจ๊าะแจ๊ะเอ๊ย
แล้วพ่อก็ส่งต่อให้แม่ แม่กอดร่างนั้นแนบอก รู้สึกเหมือน ได้กอดร่างอุ่นๆของเจ๊าะแจ๊ะอยู่ น้ำตาร่วง บอกว่า... หากแม้นมีชาติภพใหม่จริง ขอให้เจ๊าะแจ๊ะเดินทางไปสู่ภพภูมิที่สูงขึ้น นะเจ๊าะแจ๊ะ ลูกเอ๊ย....หมาทึ่รักของแม่
พ่อแม่ช่วยกันกลบร่างของเจ๊าะแจ๊ะ แม่เอาดอกไม้มาปักไว้ให้ จุดธูปนำทางบอกเธอ หมาตัวเดียวที่แม่เลี้ยงเองมาตั้งแต่แรกเกิดได้ 7วัน จวบจนวันหมดวาระของชีวิตเธอ ลาก่อนนะ..เจ๊าะแจ๊ะ



 พ่อให้นอนด้วยตั้งแต่เด็ก






ป่วยหนักเมื่อ5เดือนก่อน ปวดบวม หัวใจโต ไตไม่โอเค ดูแลรักษาให้ยากันตลอด ก็ดีขึ้น แจ่มใส


จนเมื่อกลับมาจากX-Ray ครั้งล่าสุด พบว่าหัวใจโตขึ้นเล็กน้อย ค่าไตไม่ดี เมื่อ2มิ.ย.64 กลับบ้านมา เจ๊าะแจ๊ะก็เริ่มไม่กินข้าว กินได้แต่น้ำ จนแม่ไม่สบายใจ พาไปหาหมอให้น้ำเกลือ และวิตามิน ซื้ออาหารเจล และนมแพะ วิตามินมาไว้ เพราะหวังให้เจ๊าะแจ๊ะได้มีแรงเมื่อได้กินอาหาร แต่หลังจากกลับมาจากให้น้ำเกลือ อาการกลับทรุดลง ตาซึ่งมองไม่เห็นอยู่แล้ว เหมือนกับยิ่งทรุดหนัก เดินชนโน่นนี่นั่นตลอดเวลา รุ่งขึ้นเธอเดินวนเป็นวงกลมซีกเดียว เซไปเซมา ขาอ่อนแรง ล้มตลอด นอนไม่ถนัด เหมือนโลกหมุน

 แม่ต้องคอยจับให้นอน เอาหมีเน่าของเธอมาหนุนขา หนุนคอให้ เกาคอ ลูบหลัง กล่อม ให้เจ๊าะแจ๊ะเพลิน และหลับได้นานๆ ป้อนน้ำด้วยหลอดฉีดยา ป้อนเจล

วันที่13มิถุนายน 2564 เจ๊าะแจ๊ะลุกเดินไม่ไหวแล้ว ถ่ายมา3ครั้ง ฉี่แค่ครั้งเดียว แต่ยังลืมตามอง เมื่อแม่เรียกเพื่อหยอดน้ำให้ ลุบหัวก็มอง และหลับ ลมหายใจค่อยๆแผ่วลงเรื่อยๆ แม่คอยดูอยู่ตลอด เพราะคิดว่า เจ๊าะแจ๊ะคงจากแม่ไปแน่ๆภายในคืนนี้ แล้วเจ๊าะแจ๊ะก็หมดวาระของเธอจริงๆ เหมือนเธอนอนหลับไป ไม่ร้อง ไม่กระวนกระวาย บุญกรรมที่เคยทำมา ก็จบลง เหลือแต่ความทรงจำ ความรักที่มีให้หมาลูกผสมชิวาวา ที่ชื่อ เจ๊าะแจ๊ะ ที่จะคงอยู่ในความคิดคำนึง ตลอดไป


ภาพสุดท้ายที่ถ่ายไว้กับเจ๊าะแจ๊ะ หลังกลับมาจากให้น้ำเกลือ

เมื่อเดือนที่แล้วเธอยังสดใสปลุกแม่อยู่ทุกเช้าได้ แต่จากนี้ไป...ไม่มีเสียงปลุกจากเจ๊าะแจ๊ะอีกต่อไปแล้ว
Create Date : 15 มิถุนายน 2564 |
Last Update : 15 มิถุนายน 2564 17:15:16 น. |
|
13 comments
|
Counter : 1212 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณที่เห็นและเป็นมา |
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 15 มิถุนายน 2564 เวลา:17:23:35 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 15 มิถุนายน 2564 เวลา:19:45:09 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 15 มิถุนายน 2564 เวลา:21:06:32 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 15 มิถุนายน 2564 เวลา:21:37:13 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 มิถุนายน 2564 เวลา:12:00:23 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 17 มิถุนายน 2564 เวลา:9:38:14 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 17 มิถุนายน 2564 เวลา:15:14:31 น. |
|
|
|
| |
มาส่งเจ๊าะแจ๊ะ
Rest In Peace.