สรรพสิ่งล้วนเกี่ยวพัน
<<
กุมภาพันธ์ 2564
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
10 กุมภาพันธ์ 2564

เจ๊าะแจ๊ะในวันร่วงโรย

เจ๊าะแจ๊ะในวันนี้ร่างกายซูบผอมร่วงโรย
ไม่แข็งแรงนัก แต่ยังร่าเริง
กินข้าวได้มากบ้าง น้อยบ้าง
ตามความอยาก 
มื้อที่มียาปนในอาหาร มักจะคาบเอามาคายนอกชาม
และกินชิ้นที่ไม่มียายัดไส้



ต้องมีวิธีกลบกลิ่นยากันหลากหลาย
บางทีก็ผสมวิตามินไซรับของเด็กใส่หลอดฉีดยา
ฉีดใส่ปากเลย จะได้ยาครบโดสหน่อย
วันนี้ให้อกไก่ต้ม ก็ไม่ยอมกินตั้งแต่เช้า
จะบังคับให้กินก็ยาก
ถ้าหิวคงกินเอง 
อกไก่ต้ม หมูไร้มันต้ม จะช่วยลดค่าไตได้
บางทีก็ต้องเอากลิ่นตับปิ้งที่เธอชอบคลุกเคล้าให้
ก็จะกินได้บ้าง
อาหารที่ชอบคือหมูปิ้ง ก็เอามาต้มเอารสชาติออกให้หมด
ผสมอกไก่ให้ กินได้หมด
แต่ไม่ให้ทุกมื้อ เว้นไปบ้าง 

มาเมื่อหลายวันก่อน
ไปแย่งอาหารแมวกิน ไล่ข้าวหอม มะลิออก
ตัวเองตั้งท่าจะ กิน อิแม่ต้องแย่งชามออก
เพราะเพื่อนหลายๆคนที่เลี้ยงหมา บอกมาว่า
ห้ามหมากินอาหารแมว โดยเฉพาะหมาที่เป็นโรคหัวใจ
และโรคไต 
ปกติเจ๊าะแจ๊ะก็ไม่ได้พิสมัยอาหารแมว
แต่ทำไมถึงไปแย่งกินก็ไม่ทราบได้






ขนร่วงเพราะคัน และเกาจนเป็นแผลทั้งตัว
อาบน้ำด้วยสบู่เด็ก สัปดาห์ละครั้ง
ก็ไม่หายคัน



ข้าวหอมมักจะมาเมียงมอง
เลียหน้าตา เหมือนถามสารทุกข์สุกดิบ
เธอน่ารัก ใส่ใจทั้งกับเจ้าของและหมาเจ๊าะแจ๊ะ
รวมทั้งมะลิน้องสาวด้วย




แม่อยู่กับเจ๊าะแจ๊ะ ข้าวหอมก็มาคลอเคลีย
อยากเลียหน้าเลียตาเจ๊าะแจ๊ะให้
ถ้าเป็นคน ข้าวหอมคงน่ารักมากจริงๆ





เกาจนเป็นแผลไปหมด



พอข้าวหอมเห็นแมวข้างบ้าน
แก๊งเดิมที่เคยมาทุกวันตอนที่ข้าวหอม มะลิยังไม่ย้ายเข้ามาบ้านนี้
ข้าวหอมก็พุ่งปร๊าดไปกันท่ากันเลย

"ออกไป ไม่ต้องเข้ามา นี่บ้านฉัน แม่ฉัน "
ลายคงบ่นพึมพำ "อ้าว เหรอ เราเคยมาทุกวัน ไม่เห็นมีใครว่าเลย"




ซึ่ง  มะลิ นั้น โนสนโนแคร์ ใครเป็นไงฉันไม่รับรู้
ฉันหิวฉันถึงวิ่งมาร้องแง๊วเบาๆแหบๆ ขอข้าวกิน
กินอิ่มฉันก็ไปหาที่นอนสบายๆไกลผู้คน...ประจำ
หรือไม่ก็ โน่น....ปีนไปเฝ้านก เฝ้ากระรอก




เจ๊าะแจ๊ะต้องหาหมอเกือบทุกสัปดาห์
บางทีก็ 2 สัปดาห์ครั้ง เจาะเลือด
คราวที่แล้ว พอเห็นหมอถือเข็มมา
ร้องจ๊าก ลั่นโรงพยาบาล หมอต้องเจาะขาหลัง
ไม่ให้เห็นเข็ม 
ค่าไตสูงกว่าเดิมแยะ ยังต้องให้ยาขับน้ำ ยาลดความดัน
เป็นประจำทุกวัน
แม่ไปเที่ยวค้างคืนที่ไหนยาก เพราะไม่มีใครให้ยา
มีแม่นี่แหละว่างอยู่บ้านคนเดียว
ก็ต้องดูแลเจ๊าะแจ๊ะไป

รูปนี้ตอนอายุไม่กี่ขวบ
ยังโดดขึ้น ลง เตียงเองได้แม้อ้วนมาก


 




 

Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2564
13 comments
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2564 15:39:29 น.
Counter : 1145 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtoor36, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณทนายอ้วน, คุณเริงฤดีนะ, คุณkatoy, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSleepless Sea, คุณสองแผ่นดิน, คุณnonnoiGiwGiw, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณInsignia_Museum, คุณnewyorknurse, คุณtuk-tuk@korat

 

สัตว์ป่วยก็ดูแลยากเพราะพูดไม่ได้
ทดลองกันไปต่างๆนาๆเพื่อให้ยอมกิน
แต่ก็ไม่บ่นหรอก เลี้ยงเหมือนลูกไปแล้วเนอะ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 10 กุมภาพันธ์ 2564 16:04:16 น.  

 

สงสัยสังขารนางจะแก่มากแล้วค่ะแม่ตะลี

 

โดย: หอมกร 10 กุมภาพันธ์ 2564 16:20:41 น.  

 

ลองพวกอาหารเปียกของสุนัขดูมั้ยครับ น่าจะมีกลิ่นที่ทำให้กินพร้อมยาได้ง่าย อายุมากแล้วก็ต้องดูแลกันให้ดีๆ ครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 กุมภาพันธ์ 2564 17:12:35 น.  

 

เจ๊าะแจ๊ะเหมือนคนในวัยไม้ใกล้ฝั่ง
แต่ก็โชคดีมากๆ
ที่ได้รับการดูแลจากเจ้าของอย่างดีที่สุดครับพี่




ปล. คำถามของพี่
ทำให้ผมนึกถึงคนเขียนหนังสือที่มีสองแบบเลยครับ
แบบแรก เรียบเรียงเก่ง
คือเอาประสบการณ์หรือเรื่องเล่าของคนอื่น
มาต่อยอด เขียนใหม่ได้

กับอีกแบบคือประสบการณ์ตรงของตัวเอง

จริงๆผมว่าดีทั้งสองแบบครับ
ขอให้เรียบเรียงเก่ง เขียนดี
คนอ่านก็ได้รับประโยชน์เต็มที่เลย

 

โดย: กะว่าก๋า 10 กุมภาพันธ์ 2564 19:07:25 น.  

 

ลองลูกชิ้นปลายัดยาใส่ลงไป ตัดเล็บแล้วเช็ดด้วยแอลกอฮอล์

ที่บ้านก็เป็นค่ะ มีอยู่ตัว เอาหลังถู เป็นแผลไปหมดเลยค่ะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 10 กุมภาพันธ์ 2564 19:27:11 น.  

 

สงสารเจ๊าะแจ๊ะจังเรย โอ๋ๆๆๆๆ กอดๆๆๆ กอดกันๆๆๆๆๆๆ

 

โดย: ทนายอ้วน 10 กุมภาพันธ์ 2564 19:48:20 น.  

 


เข้ามาติดตามข่าวเจ๊าะแจ๊ะแล้ว
สงสารแทนจริงๆค่ะ
หายไวไวนะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 10 กุมภาพันธ์ 2564 20:40:08 น.  

 

เป็นกำลังใจให้ทั้งแม่ตะลีและเจ๊าะแจ๊ะค่ะ
สู้ ๆ ไปด้วยกันนะคะ

 

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 10 กุมภาพันธ์ 2564 21:49:07 น.  

 

สวัสดีครับ

ส่งกำลังใจให้เจ๊าะแจ๊ะด้วยครับ ขอให้แข็งแรงครับ

 

โดย: Sleepless Sea 10 กุมภาพันธ์ 2564 22:05:12 น.  

 

ช่วงวัยนี้ ถ้าป่วยคงต้องยาน้ำ ฉีดเข้าปาก
แม่ตะลีดูแลเจ๊าะแจ๊ะดีที่สุดแล้วครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 10 กุมภาพันธ์ 2564 23:22:08 น.  

 

ไม่รู้น้องพิมพ์อะไรผิด​ เม้นโดนแบนเลยค่ะ

แวะมาส่งกำลังใจนะค้าาา.. ♥️​

 

โดย: nonnoiGiwGiw 10 กุมภาพันธ์ 2564 23:36:49 น.  

 

ขอบคุณที่ไปส่งกำลังใจนะคะพี่ ... ทุกวันนี้ ก็บอกนางตลอด
มีแต่ดีต้องทำใจ แฮร่ๆ.... แต่น้องถูกแม่เลี้ยงมาเหมือนเพื่อน
ก็เลยคุยกันได้ทุกเรื่อง บางทีก็มีแอบปีนเกลียวบ้างไรบ้าง

 

โดย: nonnoiGiwGiw 11 กุมภาพันธ์ 2564 17:04:59 น.  

 

เข้าใจที่เล่ามาหมดเลยเพราะเคยผ่านมาค่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 16 กุมภาพันธ์ 2564 22:15:36 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ตะลีกีปัส
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




New Comments
[Add ตะลีกีปัส's blog to your web]