ISTANBUL ตุรกี มาแล้วจ้าาาาา

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ช่วงนี้มาถี่เป็นพิเศษเพราะว่าเป็นโรคเบื่อสังคม!!! ว่างจัด เอาจริงๆ เลยมะ ตอนนี้ที่กาต้าร์ร้อนมากกกกกกกกกก จะ 40 อยู่รอมร่อแล้วค่ะ ถ้าเลี่ยงได้เลยไม่ค่อยอยากจะออกจากบ้าน ผิดกับหน้าหนาว เที่ยงคืนแล้วมีคนชวนออกไปกินกาแฟ กินอาหารแขก นู่นนี่นั่น ยังไป นั่งเล่น outdoor อะไรไปหมด เพราะว่าอากาศมันดีมาก ตอนนี้ไม่ไหวค่ะ อยากจะเป็นลม เลยต้องออกไปเที่ยวตาม Layover ประเทศอื่นๆ แทน

พูดไปงั้นแหละ พรุ่งนี้สายๆ ก็มีนัดกะเพื่อน ออกไปข้างนอกอีก ฮ่าๆๆ

มาถึง Istanbul ค่ะ พิงพูดมาเป็นปีๆ แล้วว่าอยากไปๆ จริงๆ แล้วสายการบินพิงมีบินค่ะ แต่ว่าไม่มีไปค้างคืน อิสตันบูลเนี่ย ไปมาหลายรอบแล้วค่ะ แล้วทุกๆ ครั้งเวลามองลงไปข้างล่างตอนเครื่องจะแลนด์ มันสวยมากกกก น้ำเป็นสีน้ำเงินสด มีเรือลอยอยู่เต็มไปหมด สภาพภูมิประเทศเป็นภูเขาและเนินเขา เห็นบ้านเรือน เห็นโบสถ์ เห็นมัสยิด เห็นปราสาท พาลทำให้อยากรู้ว่า จริงๆ แล้วเมืองนี้เป็นยังไง เป็นเมืองตะวันตก ตะวันออก ฝรั่ง แขก อากาศเป็นยังไง ที่รู้อย่างเดียวคืออาหารอร่อย ได้เวลาแล้วสินะ ฮึ่ย!!!

ตอนแรกพิงกะจะ backpack ไปคนเดียวค่ะมี 3 วันหยุดก่อนบิน Houston อยากจะหนีรักไปพักร้อน ฮ่าๆๆๆๆ ป่าวหรอก พิงอยากจะรีบใช้ benefit ตั๋วถูกของสายการบินพิงให้มากกกที่สุด กอบโกยก่อน ก่อนจะไปในไม่ช้า (เมื่อไหร่ไม่รู้) แล้วตุรกีก็ใกล้แค่นี้เอง แต่พอดีว่าต่าย (เพื่อนๆ คงเห็นหน้าอยู่ตลอดๆ ในบล๊อคหรือใน instagram อยู่แล้ว) นางรู้ว่าพิงจะไป แล้วก็หยุดใกล้ๆ กันพอดี เลยโอเค perfect!! ไปกันเลยจ้าาาาาา

ไปครั้งนี้พิงใช้บริการของ Turkish Airline ใช้ตั๋วสตาฟที่เสียค่าเครื่องบินเพียงแค่ 10% ออกเดินทางจากโดฮา กาต้าร์ ใช้เวลาไปถึงที่นู่นประมาณเกือบ 4 ชั่วโมงครึ่ง (เอง) ถ้ามาจากเมืองไทยก็เรื่องใหญ่หน่อยนะคะ บางครั้งอาจยาวนานถึง 10 ชั่วโมงก็เป็นได้

มีเรื่องไม่คาดคิดนิดหน่อยคือ มีสตาฟของาต้าร์แอร์เวย์ไปยืนรอสแตนบายประาณ 10 กว่าคน บางคนเป็นคนตุรกีที่จะกลับบ้าน บางพวกเป็นพวกโรมาเนีย (ชาติแสนนิสัยเสียในความคิดของลูกเรือ) ที่ไปต่อไฟลท์ที่ตุรกีกลับประเทศตัวเอง ทำเอา Ground Staff Turkish งง เง็ง อย่างรุนแรง เค้าบอกว่าทุกทีจะมีมาสแตนบายแบบ 2-3 คนเท่านั้นเอง เกือบไม่ได้ที่นั่งแหน่ะ และที่สำคัญ ไม่มีอาหารให้ลูกเรืออย่างเราๆ ด้วยจ้า เพราะมากันเยอะแล้วสำรองอาหารไม่ทัน

เราออกเดินทางกันในเวลาตีสอง ด้วยเครื่องบิน Airbus 321 เครื่องลำเล็กแต่ยาว จากสนามบินโดฮาสู่สนามบิน Ataturk International Airport ประเทศตุรกีค่ะ (ระวังเด้อ ที่ตุรกีมีสองสนามบินจ้ะ)



เราเป็นสตาฟผู้น่าสงสาร โดนอัดอยู่แถวหลังสุด แบบเอนเบาะไม่ได้อ่ะ เครื่องอย่างแคบ ขอบ่นเลย เราเคยนั่งเครื่อง 321 ของกาต้าร์ไปมัลดีฟ กว้างกว่าอย่างรู้สึกได้ ถึงจะเป็นเครื่องลำเล็กๆ ก็เหอะ



เมื่อเรามาถึงที่อิสตันบูล ก็เดินไป immigration ค่ะ สนามบินดูใหม่ดีค่ะ (ไม่มีรูป เพราะของรุงรัง) พิงไม่ได้เอากระเป๋าลากกันไปค่ะ สะพายหลังไปอย่างเดียว บอกแล้วว่าไป Backpack

ตอนนี้ Passport ไทยไม่ต้องมีวีซ่าแล้วนะคะ เดินลงมาเราจะเจอซุ้มหลอกก่อน นึกว่าต้องไปผ่าน ตม ตรงนี้ ดูป้ายก่อนนะคะ อันที่ถึงก่อน เฉพาะพาสปอร์ตอิรักค่ะบรึ๋ย เกือบเข้าแถวไปละตู เราต้องเดินต่อไปอีกซัก500 เมตร เจอด่าย ตม.ของ Other Nationalities เราทั้งสองคนผ่านด่านอย่างง่ายดายเว่อร์ๆ มีความสุขสุดๆ อิจฉาพวกเกาหลีญี่ปุ่น ไปไหนก็ไม่ต้องมีวีซ่า ไม่มียุโรป หรือแม้แต่อเมริกา เรามันน่าน้อยใจนัก....

เราเอาของไปเก็บที่โรงแรมกันก่อนค่ะ เดินลงชั้นใต้ดิน ไปซื้อบัตร "Istanbul Card" ค่ะ การซื้อมันจะมีตู้เหลืองๆ สองตู้ ต้องไปซื้อบัตรก่อน 10 TL แล้วก็ไปเติมเงินที่อีกตู้ค่ะ เราแบบรวยมาก เติมไป 80 สรุป พอจบทริป เงินในบัตรเหลือเกือบ 70 ค่ะ แว๊กกกก เพราะค่าเดินทางแต่ละเที่ยวมัน 2 TL (ลีล่า) เองนะคะ อีกอย่าง พิงพักอยู่ในเมือง เลยไม่ได้ขึ้นรถไฟ รถบัสไปไหนเลย เพื่อนๆ จำไว้ด้วยนะคะว่า อีเงินในบัตรนี้ "Refeund ไม่ได้นะจ๊ะ!!" เห็นว่าตอนนี้ต่ายเอาไปหลอกขายพวกลูกเรือตุรกีอยู่ ฮ่าๆๆ

คิดกันคร่าวๆ พิงไม่อยากจะเจาะไปเลย เพราะค่าเงินมันเปลี่ยนแปลง แต่พวกพิงคิดกันว่า เอา 15 คูณเข้าไปค่ะ

การเดินทางขึ้น Metro หรือรถไฟใต้ดินก็แสนจะง่ายดายเด้อค่ะ ขึ้นคันไหนก็ได้ค่ะจากสนามบิน เข้าเมือง ให้มองชื่อสุดปลายสายว่า Kabatas เป็นพอ พิงไปลงกันที่สถานี Gulhann ค่ะ

เพื่อนๆ คะการจองโรงแรม ให้เพื่อนๆ หาโรงแรมที่ใกล้สถานี Gulhann หรือ Sultan Ahmet ก็ได้ค่ะ จะเป็นอะไรที่ใกล้และอยู่ในเมืองสุดๆ ค่ะ พิงพักกันที่โรงแรมนี้ค่ะ



Raymond Hotel ดูน่ารักงุงิเนอะ โคตรใกล้เลยค่ะ แบบเจ๋งอ่ะ ใกล้เว่อร์ๆค่ะ แต่มีเรื่องเม้าท์ค่ะ

อะไรๆ ก็ดีนะคะ อย่างเช่น พนักงาน Breakfast แต่ห้องโดนหลอกนิดนึงค่ะ โคตรแคบและไม่สวยเหมือนในรูปแบบเริ่ดมากค่ะ เราไปเช็คอินกันประมาณ 8 โมงเช้าค่ะ ซึ่งมีห้องว่างห้องเดียวแต่ก็ต้องเอาค่ะเพราะว่าอยากเอาของไปเก็บก่อน ก็ได้ห้องที่อยู่ถัดจากล๊อบบี้ค่ะ ตอนกลางคืนเสียงดังมากกกกกกก เสียงแขกที่มาพัก เสียงพนักงานโรงแรม เสียงเพลงจากทีวีที่ล๊อบบี้ แบบเหมือนช่อง MTV ไรงี้อ่ะค่ะ ดันเปิดเพลง Rihanna "Shine bright like a diamond" พุงพิงทนมิไหวค่ะ ถึงกับกรีดร้องว่า "ไดม่อนนนนนน พ่อเมิงงงงงงเสะะะะะะะะะะะ" กรูจะนอน (เป็นคนหยาบคาย as usual)
ทุกวันนี้เวลาพิงกะต่ายได้ยินเพลงนี้ไม่ว่าจะที่ไหน ประโยคต่อมาคือ
"ไดม่อนพ่อเมิงงงงงงเสะะะะะะะะะะะะะะะ" ละก็จะขำ

แต่ตอนนั้นขำไม่ออกอ่ะ เพราะเหนื่อยมาก อยากนอน แล้วเสียงมันดังมาก จนพิงทนไม่ไหว ต่ายหลับไปแล้ว พิงโทรไปด่าเป็นชุด อี Reception ซวยมาก โดนแบบเป็นชุดอ่ะ จำได้ว่าสุดๆ แล้ว ด่าแบบรัววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก คือนอกจากเสียงเพลง มันอยู่ใกล้ห้องอาหาร มีเสียงโยนช้อนซ้อม เลื่อนโต๊ะ นู่นนี่นั่น

สรุป รร ดี พนักงานดี ใครไปพัก ขอให้อยู่ชั้นสี่ชั้นห้านะจ๊ะ ไม่อย่างนั้น เชิญไปพักโรงแรมอื่นได้ โรงแรมมีให้เลือกเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ ใกล้ๆ ทั้งนั้น ออกแนวหน้าตาคล้ายๆ กะโรงแรมเรา ถนนจะเป็นตรอกๆ เหมือนยุโรปเลยค่ะ

นี่คือ Tram ค่ะ วิ่งทั่วเมืองเลย สะดวกมากๆ ค่ะ


โรงแรมที่พิงพักอยู่เลยโค้งนี้ไปนิดหน่อยค่ะ

มีร้านขายของที่ระลึกตามทางด้วย


พิงเก็บของกันเสร็จแล้วก็จะไปที่เป้าหมายแรกกันคือ Blue Mosque และ Hagia Sophia อันโด่งดังค่ะ เดินไปไม่กี่นาทีก็ถึงแล้ว เราหิวกันมากค่ะ เพราะว่าไม่ได้กินไรมาบนเครื่องค่ะ เลยไปหาร้านนั่งกินอาหารเช้ากันก่อนค่ะ อยู่หน้า Mosque เลย


เราสั่งออมเล็ตใส่เบคอนค่ะ แต่กินไปจนเสร็จถึงเพิ่งรู้ตัวว่า ไหนเบค่อน ?


จานนี้กับคาปูชิโน่ก็ประมาณ 15 TL ค่ะ แต่ว่าที่นี่เป็นธรรมเนียมเลยนะคะ ทิป 10% ค่ะ

มาถึงการเริ่มเที่ยวของเราค่ะ เรามารู้จักตุรกีกันคร่าวๆ ก่อนค่ะ วัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมที่นี่จะออกแนว Mixed Culture ค่ะ เรียกง่ายๆ คือแบบฝรั่งบนแขกค่ะ เท่าที่พิงสังเกตนะคะ สภาพบ้านเมืองและภูมิอากาศจะเป็นแบบยุโรป แต่ว่าวัฒนธรรมย่อยๆ และประชากรที่เป็นชาวเตอร์กิชจะออกสไตล์แขกๆ ค่ะ ตอนแรกคาดหวังไว้ว่าคนน่าจะหล่อ เพราะเป็นลูกผสม แต่ไม่อ่ะ มันไม่เหมือนแขกปนฝรั่งชาติอื่นๆ อย่างเลบานีสอะไรพวกนี้ เดี๋ยวขอเล่าเรื่องเที่ยวก่อน มีเรื่องอยากเม้าท์ผู้ชายที่นี่เยอะมาก สรุปคือทริปนี้สนุกมาก ถ้าไม่มีผู้ชายพวกนี้มาขัดอารมณ์เป็นระยะๆ

เข้าเรื่องความรู้ (ซึ่งไม่ค่อยมี) กันต่อค่ะ เมื่อก่อนที่นี่คืออาณาจักรไบแซนไทน์ค่ะ และอิสตันบูลเมื่อก่อนชื่อเดิมว่าคอนสแตนติโนเปิลค่ะ ถายหลังถูกยึดครองโดยสุลต่านเมห์เม็ดที่ 2 ค่ะ ซึ่งกลายมาเป็น "อาณาจักรออตโตมัน" และหลังจากออตโตมันล่ใสลายในปี 2466 ก็กลายมาเป็นตุรกีอย่างในปัจจุบันนี้ค่ะ

หลังจากยึดครองของสุลต่าน ตามหลักศาสนา จึงเปลี่ยนโบสถ์กลายมาเป็นมัสยิดหมดค่ะ จากโบสถ์กลมๆ ก็จะมีเสาถูกสร้างขึ้นมา ให้กลายเป็นมัสยิด หรือ Mosque นั่นเองค่ะ ไม่เห็นภาพใช่ไหม ไปกันเล้ยยยยย



ภาพแรกคือวิหาร Hagia Sophia ค่ะ สวยงามจนน่าตะลึง ยิ่งข้างในนี่สวดยวดดดดดดอ่ะ เห็นเสาที่บอกมั้ยค่ะ ที่นี่มี 4 เสาค่ะ ส่วนมัสยิดสีน้ำเงินหรือ Blue Mosque จะมี 6 เสาค่ะ เรื่องเสาขอมาเล่าต่อทีหลังค่ะ



ค่าเข้าชมข้างใน 25 TL ค่ะ ตอนแรกนึกว่าใช้บัตร Istanbul Card จ่ายค่าเข้าชมได้ เลยเติมเงินมาซะปริ่ม ฮ่าๆๆๆๆ ใช้ไม่ได้นะคะ ใช้ได้แค่ transport เท่านั้นค่ะ

จะเข้าชมที่นี่ต้องมาเช้าหน่อยนะคะ แต่คุ้มค่าการรอมากๆ ค่ะ อีกอย่างคือพิงว่าแถวค่อนข้างเลื่อนเร็วค่ะ เลยโอเค


ต่อไปเรามาเข้าข้างในกันเลยค่ะ สวยมากๆ ขอบอก


เห็นที่นี่แล้วคิดถึงโบสถ์ตามอิตาลี ตามโรม หรือมิลาน คล้ายๆ เลยค่ะ ทุกอย่าง โครงสร้างยังเป็นโบสถ์แบบคริสค่ะ แต่ว่าจะมีการเอาอักษรอาราบิกมาติดไว้ ส่วนภาพพระเยซูคริสตร์ หรือนักบุญต่างๆ ก็จะโดนฉาบทับด้วยปูนค่ะ แต่ยุคหลัง ก็ถูกกระเทาะออก ทำให้เห็นรูปภาพที่ได้กล่าวมา แต่ตอนที่พิงไปไม่เห็นนะคะ ปิดปรับปรุงซอ่มแซมอยู่ค่ะ



จ๋วยยย


มองเพลินมากๆ

นี่คืออักษรที่พิงบอกค่ะ เห็นเค้าบอกว่า เป็นพระนามของกษัตริย์ รือสุลต่านค่ะ



เราเดินขึ้นไปชั้นบนกันค่ะ ทางก็ชัน ขรุขระ และปีนไม่ถึงซักที ฮ่าๆๆ


ขึ้นมาข้างบนแล้วค่ะ


ขอแทรกเรื่องหนุ่มตุรกีก่อน ผู้ชายที่นี่โดยเฉพาะพวกขายของ หรือไม่ขายก็แล้วแต่จะเป็นอะไรที่น่ารำคาญ ขอโทษ หน้าด้านสุดๆ ทั้งตาม ทั้งแซว ทั้งอะไรก็ไม่รู้ ทุกอย่างในทริปนี้มันดีหมดเลย ยกเว้นที่เวลาเดินๆ ไปกันสองคน ก็จะมีมาตามขายของ หรือไม่ก็มาตามคุย คอนนิจิวะ หนีห่าว อันยิงฮาเซโยใส่กรูตลอด แล้วคนที่นี่ หน้าตาแบบกรุ้มกริ่ม เค้าไม่ทำไรหรอก แต่เห็นแล้วมันรำคาญลูกกะตามาก หน้าตาแบบน่าต่อยมาก มันลอยหน้าลอยตายังไงบอกไม่ถูก เดินผ่านร้านอาหารก็มีคนเรียก จากโต๊ะที่นั่งกอนข้าง โบกมือทัก จนกุเกือบโบกตอบอ่ะ นึกว่ารู้จักเรา หรือไม่ก็เดินๆไป ก็มาถามแบบ "Can you remember me?" อะไรอย่างงี้อะ น่ารำคาญมากกกกกกกก มากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด

ต่อ เมื่อเรามาเที่ยวที่นี่ มันต้องมีการแลกถ่ายรูปกันเป็นธรรมดา เวลาเราจะถ่ายรูปคู่ เราต้องมองหาเหยื่อที่มีความเป็นไปได้ เหมือนจะคนอื่นๆ ที่จะมาหลอกให้เราเป็นเหยื่อเหมือนกัน สังเกตได้ว่า นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนอิตาลี ไม่รู้มากันทำไม ฮ่าๆๆๆ เรานึกว่าพวกเอเชียจะเยอะซะอีก เพราะเวลาทำไฟลท์ คนญี่ปุ่นจะมาเที่ยวที่นี่เยอะมาก เราก็จะหาคนที่เป็นผู้ชาย วัยหนุ่ม ถือกล้อง DSLR แล้วมาคนเดียว หรือมากะแฟนก็แล้วแต่ แต่แค่อยากแน่ใจว่าต้องถ่ายรูปเป็น มีรูปนึง ไปขออิตลีคนนึงถ่าย ฮีกล้องโปรมาก ถ่ายออกมามาเช็ครูปทีหลัง มันต้องหน้าชัดหลังเบลอใช่ปะ แบบหน้าเราชัด และแบคกราวน์ข้างหลังต้องเบลอ ดันสลับกัน!! หน้าเบลอหลังชัดเชียว กุแบบ อารายแว๊


ตอนนี้ขอแค่นี้ก่อนนะคะ ตอนหน้าเดี๋ยวพิงมาเม้าท์มอย บ่น พร้อมโชว์รูปและข้อมูลต่อค่ะ (เม้าท์ค้างๆคาๆ อีกละ)

ตอนนี้ขอไปเตรียมตัวบินมิลานก่อนนะคะ (จริงๆ ดองไว้หลายที่มากๆ เลยช่วงนี้ ไม่ค่อยได้เขียน อิอิ)

แล้วพบกันใหม่นะคะ

Create Date : 03 พฤษภาคม 2556		4 comments
Last Update : 21 พฤษภาคม 2556 16:09:24 น.
Counter : 5515 Pageviews.
Share Tweet