คนที่ไม่รักตัวเองและไม่รักคนอื่น
คนที่ไม่รักตัวเองและไม่รักคนอื่นคือ คนที่มีความไม่สมดุลย์ของความเข้มแข็งและความอ่อนแอทางด้านความคิดและความรู้สึกในระดับสูงถึงสูงมากที่สุด+ระดับของประสบการไม่ดีมากน้อยที่ได้รับในวัยเด็กทำให้กลายเป็นคนที่ไม่รักตัวเองและไม่รักคนอื่น (negative thinking) แบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆคือ คนที่อยู่ในสังคมเมืองกับคนนอกสังคมเมือง (พวกแบ่งแยกดินแดง พวกหัวรุนแรง เป็นต้น) ทั้งสองกลุ่มมีความต้องการในการแก้ปัญหาไปในทิศทางเดียวกันคือ การพยายามแก้ปัญหาโดยการส่งต่อปัญหาที่ตัวเองมีให้คนอื่นช่วยแก้ไขให้ด้วยการสร้างปัญหานั้นให้เกิดขึ้นกับคนอื่น เมื่อเราสร้างปัญหานั้นให้เกิดขึ้นกับคนอื่น เราบอกกับตัวเองว่า คนอื่นจะต้องแก้ไขปัญหาของคนอื่นด้วยตัวเอง ซึ่งจะเห็นได้ว่าสิ่งที่เราบอกตัวเองนั้นไม่ผิด ทุกคนจะต้องแก้ไขปัญหาของตัวเองด้วยตัวเอง นี่คือเราเล่นซ่อนหากับความคิดความรู้สึกและการกระทำของตัวเองโดยการปฎิเสธการรับรู้ว่า สาเหตุที่แท้จริงของปัญหาที่คนอื่นมีก็เกิดจากการที่เราไปสร้างปัญหานั้นกับคนอื่น ดังนั้นการที่คนอื่นสามารถแก้ไขปัญหานั้นได้จึงเป็นการช่วยแก้ไขให้สถานการณ์ดีขึ้นแค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นยังไม่ใช่การแก้ที่ต้นเหตุ และเมื่อต้นเหตุของปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไข ไม่นานเราก็จะสร้างปัญหาให้คนอื่นแก้อีกซำ้แล้วซำ้เล่า การเรียกร้องถามหาน้ำใจจากคนอื่นคือความไม่พยายามแก้ไขปัญหาของเราเอง เมื่อเราปฏิเสธที่จะแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองเท่ากับเราบอกตัวเองว่าเราจะสร้างปัญหาให้คนอื่นแก้ต่อไป การยึดติดกับความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านลบของเราเองคือการตอกเสาเข็มให้กับความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านลบให้ฝังรากลึกขึ้น รากยิ่งลึกการปลดปล่อยก็ทำได้ยากยิ่งขึ้น
จากคนที่ไม่รักตัวเองและไม่รักคนอื่นอันเนื่องมาจากความไม่สมดุลย์ทางด้านความคิดความรู้สึกสู่การเป็นคนที่สูญเสียเซลล์เชื่อมต่อความคิดความรู้สึกทางด้านร่างกายทั้งส่วนของสมองและจิตใจ เมื่อเราให้อาหารกับความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านใดด้านหนึ่งความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านนั้นแจะเติบโตขึ้นขยายวงกว้างมากขึ้น ถ้าเราให้อาหารกับความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านลบเพียงด้านเดียวเราก็จะสูญเสียความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านบวกโดยปริยาย เมื่อเรายึดมั่นในความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านลบต่อไปเรื่อยเราก็จะสูญเสียเซลล์เชื่อมต่อกับความคิดความรู้สึกและการกระทำด้านบวกอย่างถาวร ซึ่งทำให้เรากลายเป็นคนที่ไร้ศิลธรรม ไร้ความละอายต่อความผิด ไร้ความรับผิดชอบ ไร้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ขาดความเอื้ออาทร ไร้ความเมตตา ไร้น้ำใจ ไม่มีความรัก ทั้งต่อตัวเองและต่อผู้อื่น
ไม่มีใครสามารถแก้ไขความคิดความรู้สึกและกระทำที่คลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากความไม่รู้และไม่เข้าใจของใครได้ ทุกคนจะต้องทำให้เกิดขึ้นด้วยตัวเอง เราคือผู้กำหนดเส้นทางเดินและจุดหมายปลายทางของเราเอง
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [