19.25 น.
เงียบสงัด รัตติกาล คืนวันนี้
ไม่มี ดนตรีไพร ขับไขขาน
เรไรหรีดหริ่ง กริ่งกังสดาล
ฤๅ พากัน จำศีล สิ้นเรี่ยวแรง
เงียบเชียบ เงียบเหงา ร้าวอุรา
เฝ้าสวนป่า พนาไพร ในหน้าแล้ง
หนาวนี้ ไม่คราบดักแด้ เปลี่ยนแปลง
เป็น "จั๊กจั่น" มาเล่นแสงไฟ สักตัว
ลางบอกเหตุ อาเพศภัยพิบัติ
แมลง สัตว์ จำศีล รู้ดีชั่ว
ไม่ออกมา ขยายพันธ์ุ ฤๅ มันกลัว
จึงต้องมั่ว รอจนกว่า จะมี "น้ำค้าง"
อุษาสาง น้ำค้าง เกาะใบหญ้า
ละอองหมอกหนา ยามฟ้าสาง
หนาวปีนี้ พอมี แต่เบาบาง
น้ำค้าง ยอดหญ้า หามีไม่
รัตติกาล อันเงียบเหงา ยาวนานนัก
ชาวเมือง จะตระหนัก กันบ้างไหม
ต่างชื่นมี่น รื่นเริง บันเทิงใจ
จะสายไป หรือไม่ ที่จะรู้ตัว
20.23 น.
จารึกไว้
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
7/เม.ย/2567
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
7/เม.ย/2567
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
1 ความคิดเห็น