BlogGang.com : : นกโก๊ก : ลมปั่นกวีผวน !!! ลมป่วนกวีผัน

ลมปั่นกวีผวน !!! ลมป่วนกวีผัน

10.32 น.

(ยามเช้าเราโคลงแกร่ง – ยามแช่งแรงโคลงเก่า)

กลโคลงผวนชุดใหม่ 'พยัคฆ์ครวญเลือกคู่'
โคลงพยัคฆ์ชุดนี้ เน้นคู่คำผวนทุกคู่ เลือกคำคู่สร้างมาให้ผวนได้ดังใจหมาย
คู่คำส่งท้ายโคลงบทแรก ผวนร้อยโคลงบทต่อเนื่องกันไป ไม่ยากเกินเลยนา

๏ มาเห่า เมาห่าเสี้ย ................ เฮี๊ยะซา
มีท่า มาที่นา .............................. ท่านี้
หวนผก หกผวนมา ................... พาม่วน
เป็งเสร็จ เป็ดเซ็งลี้ ............. ซี่เล้งล้งหลง ๚ะ๛

10.42 น.

********

10.45 น.

(ยามเย็นเข็นกลอนรู้ – ยามอยู่ครูกลอนเล่น)

๏ สวดกันป่น กลปั่น คำผันผวน
คนดีล้วน ด่วนลี้ หลบหนีหาย
หน้าเข้าดอย ข้อยเดา เขาคงอาย
หน้าไม่หนา มาหน่าย ร่ายอาคม ๚ะ๛

10.55 น.

********

เมื่อคนดีสิ้นหวัง และท้อแท้ > คงมีแต่ < เราคิดแก้สังคมที่ล้มเหลว

********

จิตเรียงร้อย คารมร้าย คายอารมณ์
ใครทน < ฆ่า - ค่า - ข้า > คนไทย

ขุนรำยะ

นกผี < กวีคำผวน - กวนวะคำผี - กวนหวีคำพระ > หนีผก

-----------------------------------------------------------------------------

ก. เอ๋ย ก. ไก่

The Spirit of This Book “ Seen With Your Spirit ”
………………………………………………………………………
จิตวิญญาณของหนังสือนี้ “ เห็นได้ด้วยจิตวิญญาณของท่าน ”
………………………………………………………………………
เห็นด้วยตา…คิดว่าเข้าใจจากสายตาที่ท่านอ่าน…ท่านจะหลงภาพหลอนจิต

เห็นด้วยตา…จิตท่านเข้าใจกระจ่างแจ้ง…จะโต้แย้งภาพหลอนจิตจากสายตา
………………………………………………………………………
สายตาเห็นภาพ…ถ้าใจยึดติดมัน…ภาพจากสายตานั้นจะหลอนจิตคิดว่าจริง

จิตสลัดตัดภาพลวงตา…จะเข้าใจกระจ่างแจ้ง…ในจิตวิญญาณของหนังสือนี้
………………………………………………………………………
จะอ่านมัน มันต้องห้ามใจท่านไม่ให้เข้าใจ…จิตวิญญาณท่านต้องห้ามใจ ท่านก่อน
………………………………………………………………………
หนังสือนี้เชื่อหรือไม่ว่าเป็น…หนังสือต้องห้าม…ตามจิตวิญญาณของมัน

ของต้องห้ามเป็นของมีอันตราย…ถ้าห้ามไว้ไม่ได้…เกิดอาเพศวิบัติภัยร้ายแรง
………………………………………………………………………
ท่านจะอ่านมันหรือไม่…ท่านตัดสินใจได้…ด้วยจิตวิญญาณของท่านเอง
………………………………………………………………………
วิบัติภัยจากของต้องห้าม…จิตวิญญาณของหนังสือนี้…ป้องกันแก้อาถรรพ์นั้นได้

การแก้อาถรรพ์นี้…จิตวิญญาณของหนังสือมีลำดับขั้นตอน…การแก้ก่อน แก้หลัง

ต้องแก้อาถรรพ์นี้กันตั้งแต่อักขระตัวแรกตามลำดับไปจนถึงอักขระตัวสุดท้าย

ต้องอ่านมันไปตามลำดับขั้นตอน…ต้องห้าม…การอ่านข้ามขั้นตอนอย่างเด็ดขาด

มันจึงจะช่วยให้ท่านสะกดอาถรรพ์วิบัติภัยในชีวิตของท่านและของคนอื่นได้
………………………………………………………………………
แต่มันจะช่วยท่านแก้ได้หรือไม่ได้…แน่นอน…มีตัวแปรต้นที่ต้องควบคุมให้ได้ก่อน
………………………………………………………………………
จิตวิญญาณของท่านต้องสะกดอาถรรพ์ใจของท่านให้ได้เสียก่อน
………………………………………………………………………
ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะสะกดอาถรรพ์ใจของท่านได้เลย

ท่านต้องสะกดอาถรรพ์ของใจท่าน…ด้วยจิตวิญญาณท่านเองคนเดียวเท่านั้น
………………………………………………………………………
Seen With Your Spirit

ท่านมีชีวิตรอดปลอดภัยในสังคมที่ล้มเหลวนี้ได้
..........................................................................

ข. ไข่ ในเล้า

คุณงาม ความดี
คุณงี ความดาม
ความงี คุณดาม
ความงี่ คุณด้าม
ฟรีง่าม คามดุ้น

ความงี่…นี่คนไทยนึกถึง…ความอะไรวะ
คุณด้าม…นี่หมายถึง…คุณของด้ามอะไรวะ
ฟรีง่าม…นึกถึงง่ามอะไร…ปล่อยฟรี มีเสรีกันดีไหม
คามดุ้น…คุกคามดุ้นอะไรกันวะนี่…วิบัติฉ ship หายไหมวะ

ชั่วช้า เลวทราม
ชั่วช้าม เลวทรา
ชั่วช้ำ เลวซา

อะไรกันวะนี่ ภาษาไทยที่ผวนผัน ดันให้ความหมายที่ซ่อนเร้นเป็นตรงกันข้าม

พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ท่านสร้างภาษาไทย ให้มีอักขระวิธีลักษณะนี้มาทำไมกัน

ภาษาไทย – ภัย ษา ทา ... ภัยสาธารณะ ... ภาษาไทย – พาใส ถ้า

ผวนผันไป ใครจะคิดถึงภัย ของการใช้ภาษากันบ้างนะนี่

ที่ทะเลาะเบาะแว้งกัน สื่อสารกันผิดพลาดคลาดเคลื่อน เกลื่อนเมืองไทย

เกิดจาก ภัยของการใช้ภาษาไทยที่ผิดเพี้ยนไป ใช่หรือเปล่า พาใส ถ้า ถ้าเราทำอะไร

คนดีสิ้นหวัง – คนดังสิ้นหวี

คนดัง…นึกถึงใครกันวะ คนที่มีชื่อเสียง คนที่มีเกียรติคุณ คนที่มีความรู้สูง ใช่ไหมวะ

สิ้นหวี…สิ้นอะไรกันวะ หวี นี่คนไทยเราใช้สางผม สะสางความสับสนวุ่นวาย…ใช่เลย

ใครจะแก้ – แคร์จะใกล้ – Care จะใกล้

แคร์จะใกล้ คำเทศไทย ความหมายก็แค่ ยิ่ง Care สิ่งใดก็ยิ่งควรจะต้องเข้าใกล้สิ่งนั้น

Care จะใกล้ หากตีความหมายผิด คิด Care กลัวแต่คนอื่นว่า ไม่กล้าเข้ามาแก้ไข มันก็จบกัน

Care จะเข้ามาใกล้ – ใครจะเข้ามาแกล้ – ค่ะใจเข้ามาแกล้ – เข้าใจค่ะ แมกล้า – แม่กล้า คะ เข้าใจ

จิตวิญญาณของหนังสือนี้ ก็คือ สิ่งเหล่านี้ จิตวิญญาณของท่าน เข้าใจมันหรือไม่
..........................................................................

ฃ. ฃวด ของเรา

เพลงวันชัย วันวิ่งชนะหมา กูจะขับขานร้องประชันกับ เพลงวันนกเขาขันคูรัก Happy Birthday

********

หม่าจะเกิด ชิงม๋าเกิด…หมาจะเกิ๊ด ชิงมาเกิด…หมาจะเกิ้ด ชิ่งม๋าเกิด.

********

วันแห่งชัยชนะ ... เพลงวันชัย ... วันวิ่งชนะหมา

กูจะขับขานร้องประชันกับเพลงวันนกเขาขันคูรัก

... Happy Birth Day ...

********

กูเป็นใคร*ไก่เป็นครู --- ไก่ปีกู*กูปีไก่
ไกลคนทู่*กูคนไทย --- ระกาไก่*กะไล่กา

กู'อีกาในฝูงหงส์ --- กู'อีโก้งในฝูงห่า
ปีระกา*ปลาริกล้า --- แท้กล้าสวน*ทวนกระแส

กู'ชวนสาว*กู'ชาวสวน --- แค่คิดผวน*ควรคิดแผ่
แค่กูรู้*คู่กูแล้ --- ค่ำห้ามแก*แค่ห้ามกรรม

กล้าแค่บู๊*กูแค่บ้า --- กรรมแส่นะ*กระแสน้ำ
คำผวนไทย*ใครผวนทำ --- แรงคำห้าม*รามคำแหง

กู เป็นหมา*กล้า เป็นหมู --- แกร่งต้องตู*กูต้องแต่ง
แกล้งขัดขา*กล้าขัดแข้ง --- ทัน Doctor*เธอ Dog ตัน

หมั่นเขี้ยวตู*หมูเขี้ยวตัน --- คันอยู่จน*คนอยู่จันทร์
มันกะเสียว*เมี้ยวกระสัน --- กู ต้องฝัน*กัน ต้องฟู

ม้ารุกฆาต*มาดรุกข้าฯ --- ดูแต่ตา*ด่าแต่ตู
ครูเกษียณ*เฆี่ยนกะสู้ --- จู๋ต้องได้*ใจต้องดู

คน'ระยอง*คน'ร้องอย่า --- ครูเหมือนหมา*ค่าเหมือนหมู
สู้หวังรวย*สวยหวังรู้ --- นั่นแหละครู*หรูแค่นั้น

ครูห่วงน่ะ*ค่ะห่วงหนู --- ไม่สั่นสู้*หมูไส้สั่น
ด้าน เต๊อ'Cock – Doctor'ค้าน --- กู'อาจารย์ – อานจ้ะ'กู

มันแค่นี้*มีแค่นั้น --- หมูน่ารั้น*มันน่ารู้
จู๋ต้องซ้ำ*จำต้องสู้ --- กู'ระยำ*กรรมละ'you

********

นกผี ... กวีใจ*ไกรวจี ... หนีผก

ขุน rayum – ขย้ำรุน…กวีคำผวน – กวนหวีคำพระ – กวนวะคำผี
ขอแจ้งเกิดในวงการ…กวีไทย – ไกรวาที

ว๊าก ตกฝัน – วันตกฟาก : วัน พุธ ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2547 : เวลาตกฟาก 20.07 น.
วันดาวเทพเจ้าแห่งการสื่อสาร วัยรุ่น – วุ่นร้าย Mercury – มีครูเร้อะ ดวงมรณะ ราศีกันย์ – หลันสีกา
แรมหนึ่งค่ำ เดือนสิบ ปีวอก ลิงหลอกเจ้า คริสต์ศักราชสองศูนย์ศูนย์สี่ ปีสองสี่มรณะ ศูนย์สองต้องห้าม
เป็นปีที่เก้าในรอบหนึ่งปีนี้ เป็นปีอธิกะสุระทิน สี่ปีครั้ง เดือนกุมภาพันธ์มียี่สิบเก้าวัน เดือนแปดสองหน

ขุนรำยะ … คนระยอง – คนร้องอย่า … เอาได้ – ไอ เด้า … ทำสวน – ทวนซ้ำ … อยู่จันทร์ – ยันจู๋

ผีนรกปวดท้องมาน มาตั้งแต่คืนวันไหว้พระจันทร์ วันอังคาร เทพเจ้าแห่งสงคราม ที่ 28 กันยายน พ.ศ.2547

จิ๊กกี๋ – จี๋กิ๊ก … ทอมสาว ผีกระสือ + ดี้ นางตะเคียนทอง :ปฏิสนธิ: จิ๊กโก๋ – โจ๋กิ๊ก … ผีกระหัง – กะพัง...

สุสานผีกระหัง (จิ๊กโก๋ซอยเจ็ด) 58/15 : ตะเคียนทองซอย 7 หมู่ที่ 7 บ้านคลองกระสือ ตำบลตะเคียนทอง
กิ่งอำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี ประเทศไทย ทวีปเอเชีย ดาว ราหู – รูหา – หารู : นรกโลกมนุษย์

ดาวโลก Earth – Heart ดาวเคราะห์ ดวงที่สามตามตำรา ใน สุริยะจักรวาล กาแลกซีทางช้างเผือก

รหัสไปรษณีย์ 22210 : โทรศัพท์มือถือ 07 910 3230 : เอ็นมี – อีเมล์ e – mail : noggoge@yahoo.com

-----------------------------------------------------------------------------

Create Date : 02 กันยายน 2553

Last Update : 2 กันยายน 2553 11:27:32 น.

32 comments

Counter : 9212 Pageviews.

แวะมาเจิมค่ะพี่นกคริคริ

โดย: อาลีอา

วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:11:10:45 น.

ผีกระหัง – กะพัง... ?

ถ้ามันพังหมดจะไม่มีให้ใช้นะขอรับทั่นผี้ใหญ่ อิอิ..เอิ๊กๆๆ

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:11:15:39 น.

เอ็นมี :)

แจกที่อยู่ด้วยท่านนก :D

โดย: scientist IP: 69.110.27.88 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:11:38:48 น.

แจ่มได้ใจ

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย

วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:17:33:52 น.

18.56 น.

(ยามเย็นเข็นกลอนรู้ – ยามอยู่ครูกลอนเล่น)

๏ ผีเข้าหนัก คักเน่า แล้วคราวนี้
มั่วเต็มที่ ตีเท่ม เอ้ย เท่งป๊ะ
ลูกกัดนก-โก๊กนัด นี้กัดดะ
ชุดนี้บ๊ะ นะบี้ มี "สองร้อยสี่สิบกว่าหน้า" -บ้าสิ้นดี แลนาบารนี ๚ะ๛ (อิอิ)

19.10 น.

ขอบคุณพี่น้องที่ย่องมาดูใจ ... แง่มแง่ม

-----------------------------------------------------------
... ค. ควาย เข้านา ...

กู...คนสวน – กวน...คนสู้
กู...ทำสวน – กู...ทวนซ้ำ

แด่ - วิญญาณพ่อ ผู้ ............... ล่วงลับ
เพื่อน - มนุษย์ ผู้ เกิด ดับ ........ ทั่วด้าว
ร่วม - สุข ร่วมทุกข์ รับ ............ กรรมร่วม กูเวย
โลก - เจ็บปวดรวดร้าว ............ ไป่รู้กู้คืน

………………………………………………………………………

สัง - เวย เครื่องเซ่นไหว้ .......... ฟ้าดิน
คม - อักษร สลักหิน .............. ร่ำไห้
ล้ม - ทุกอย่าง พังภินท์ ........... พินาศ
เหลว - แหลก รวมกองไว้ ........ เพื่อกู้กลับคืน

………………………………………………………………………

กู - ก็คน – ก้นก็ .................... ครูวะ
คือ - มนุษย์ – มุดนะ ............. น่าศร้า
คน - บ้า – ค่าบ่น บ๊ะ .............. ข้าฯ บ่น
เลว - เฒ่าจี้ - ที่เจ้า ................ ทุเรศรู้กู้ไทย

………………………………………………………………………

กู...ต้องบ้า – กล้า...ต้องบู๊ ... กู...คนเศร้า – เกาคน...สู้

เราคนสวน – ล้วนคนเศร้า ... เขาคนเมือง – เขื่องคนเม้า

ภาษาไทย...ต้องมีตัวสะกด...ตัวสะกดอาถรรพ์ใจคนไทย...พ่อขุนท่านซ่อนไว้ใน...คำผวน

... ฅ. ฅน ขึงขัง ...

" คำประกาศ...THE LONGEST DAY…วันเผด็จศึก"

พ่อลูก…กู มืงก็รู้ กู…ลูกพ่อ
จะกี่คน กี่คนก็ ลูกพ่อกู
กูคนไทย ไกลคนทู่ เหมือนพ่อกู
พ่อของมืง พ่อของกู พ่อหลวงไทย

กูกลัวตาย กายตัวกู กูผวนเล่น
อาถรรพ์หก ผกผันเห็น เป็นเก้าได้
พ่อ ร.9 อยู่เหนือเกล้า กะบาลใคร
กูมั่นใจ ในพ่อเจ้า คุ้มเกล้ากู

คนเมืองหลวง ควงมนต์เหลือง เรื่องรู้ดี
กลัวจน...ขี้ หด ตด หาย...ใครคิดสู้
เขย่าบ้าน เขย่าเมือง เฟื่องเรื่องรู้
น้ำลายกู พรูพรั่งพ่น ล้างคนเมือง

น้ำฝนสาด ฟาดน้ำฟ้า น้ำพ่อข้า
ลูกพ่อบ้า ฝนฟ้าหลั่ง เลือดฟ้าเหลือง
ตะวันส่อง ต้องสายรุ้ง มลังเมลือง
กูฝันเฟื่อง เรื่องพ่อขี่ รุ้งลงมา

กูบันทึก...อาถรรพ์...ผันหกเก้า
กูจะเฝ้า...กูจะฝัน...กูมันบ้า
คารมร้าย...คายอารมณ์...ชี้ชะตา
ลิขิตฟ้า...ว่าอย่างไร...ตามไปดู

: เวลา 09.35 น. วันอาทิตย์ ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547.

: ถึงจะตาย ก็จะถวายชีวิต...จะอุทิศชีวิตนี้ ให้แด่พระองค์ท่าน
: ข้าฯ จะรอ รอให้ถึง ซึ่งวันนั้น...ต้องมีวัน " ร่วมด้วย ช่วยกัน " มันต้องมี

...ห่าทำสวน – หวนทำซ่า @ ห่าจันท์ไร – ให้จันท์ล่า…

:ในอดีต คนไทยเลือดฟ้าเหลือง ครู ร.ร. เบญจมราชูทิศ จันทบุรี
: ปัจจุบัน คนไทยเลือดดำแดง คนบ้าทำสวน ควรบ้าทำสน

... ขุนรำยะ … กวีคำผวน … กวนวะคำผี … ขำรุนยะ ...

58/15 ตะเคียนทองซอย 7 หมู่ 7 บ้านคลองกระสือ ตำบลตะเคียนทอง กิ่งอำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี 22210
โทรศัพท์มือถือ 07 910 3230 : e – mail : noggoge@yahoo.com

ข้าฯ ไม่มีเค้าโครงเรื่อง...ข้าฯ ไม่รู้ว่า ผลแพ้ชนะ จะเป็นอย่างไร...ข้าฯ เรียงร้อย คารมร้าย ไปตาม ลิขิตฟ้า...ที่ข้าฯ เฝ้าดู

... ฆ. ระฆัง ข้างฝา ...

ไม่ลอง ไม่รู้ ..... ไม่ดู ไม่เห็น ....... ไม่ทำ ไม่เป็น
มองไล่ หมูไล่ ... หมูได้ เหม็นไห้ ... Mum ไทย Men ไป

วางใจ – ไวจาง ...ปล่อยใจ – ไปล่จ้อย ... ใจว่าง – จ่างไว
อยากรู้ – อยู่ราก ... ก็จะรู้ – กูจะรอ
ใจคน – จนใคร ... ใจเรา – เจ้าไล่ ... ใจเขา – เจ้าไข
อยากจะรู้ – You จะราก – อยากจู๋ละ

สมัยนั้น – สั้นไหมนะ
สมัยนี้ – ซี้ไหมนะ
สมัยหน้า – ซ่าไหมนะ

ไม่อยากลอง – มองอยากไล่ – ไม่(ส)ยองลาก
ใจพ่อ – จอ ไพ่ ... ใจแม่ – แจ ไม่ ...ใจลูก – จุก ไล่
ไม่อยากรู้ – ไม่อยู่ลาก – มากใยหลู่ – มากอยู่ไล่ – หมู อยากไล่
ใจครู – จู ใคร ... ใจพระ – จะ ไพร
ไม่อยากดู – ไม่อยู่ กระดาก – มากใยดู – มากอยู่ได้ – หมูอยากได้

อดีต – Eat ดะ
ปัจจุบัน – ปันจุบัตร - ปันจุ(วิ)บัติ
อนาคต – อด นาคะ

ไม่อยากเห็น – ไม่เย็น หาก – มากใยเห็น – มากเย็นให้ – เหม็นอยากร้องไห้
ผู้หญิง – พิงอยู่ ... เหาเหม็นนี่ – ฮิเหม็นเน่า ... ผู้ชาย – พ่ายชู้
ไม่อยากทำ – ไม่ย้ำถาก – มากใยทำ – มากยำไทย – หม่ำอยาก ไทย
ไปเมืองเทศ – เปรตเมืองไทย ... เราคนไทย – ไล่คนเฒ่า – เราใครทน
ไม่อยากเป็น – ไม่เย็นปาก – มากใยเป็น – มากเย็นไป – Men อยากไป
ชายชอบเหล้า – เช้าชอบไล่ ... หญิงชอบเล่า – เหย้าชอบลิง

เห็นไม่ยาก – หากไม่เย็น – เห็นมาก ใย
ใครอยากทำ – คำอยากไทย – ใคร ย้ำถาก

โลก คือ ละคร – ร้อน คือ ละโคก
โลกพรหมจรรย์ – ลั่น พรหมาโจ๊ก

บ้าน คือ วิมานของเรา – เบา คือ วิมาน ของร้าน – เบา คือ วิมาน ขานร้อง
.........................................................................

เจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ คือ เจ้าชีวิต
อยากจะรู้เสียจริงๆ ว่า...ทำไมนะ...
ท่านจึงได้ยกย่อง เรียก น้องหญิง ว่า เจ้า

... ง. งู ใจกล้า ...

อธิษฐานจิต คิดกลอนนำ ... อธิษฐานจำ คิดกลอนนิด
(09.30 น.วันเสาร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ.2547)

เมื่อคนดี สิ้นหวัง และท้อแท้
ใครจะแก้ สังคม ที่ล้มเหลว
กู...ทำสวน – กู...ทวนซ้ำ คำคนเลว
ที่ล้มเหลว คนเลวล้วน สวนสังคม

จิตเรียงร้อย คารมร้าย คายอารมณ์
จิตใครล้ม จิตใครร้าย กูไม่ล้ม
จิตทุกข์ทน – จนทุกทิศ จิตระทม
จิตไม่ข่ม – จมไม่คิด จิตเบือนใจ

กู...rayum – กรรมละ...you กูข่มได้
จิตเบือนใจ ข่มใครอยู่ – ข่มครูใหญ่
ศิษย์มีครู – สู้มีคิด ผิดผวนได้
จิตคุมใจ ใครผวนผิด (ครวญพิษภัย) คิดล้างครู

จิตใจ เป็น...คำคู่ – เป็น...คู่คำ
พ่อขุนย้ำ สลับย้อน (ย้อนสับละ) คิดก่อนสู้ (ค้อนกูศิษย์)
พ่อห้ามใช้ ใจจิต ผิดคำครู (ผู้คิดคำ)
ย้ำให้รู้ จิตคุมใจ ใครคุมใคร

พ่อขุนซ่อน คำสอนจิต (คิดสอนจำ) คิดผวนผัน (ผิดควรผัน)
พ่อห้ามหัน – ผันห้ามห้อ ห้ามล้อไว้ (ห้อ ล่ามไว้)
สรรพลี้หวน – สวนพระลี้หับ กลับคำไข
อาถรรพ์ใจ อาถรรพ์ร้าย – อา...ไทยรั้น

อาเภทภัย ใช่...เพศภัย ภัยจากเพศ
มัน...ลามก จกเปรต ทุเรศลั่น
สังคมโลก โลกีย์ หวย คี...นั้น
สร้างสวรรค์ ใครดันห้าม – คันด้าม...ให้

คุณงาม ความดี – คุณงี่ ความด้าม
งี่...อะไร ใครจะห้าม ด้ามมันได้
ชั่วช้า เลวทราม – ชั่วช้ำ เลวซา ถ้าผวนไป
บอกอะไร ใครผวนฝัง สั่งคำวอน (ซ่อนคำ หวัง)

ทุ่นพ่อขาน – ท่านพ่อขุน วุ่นลึกล้ำ
รามคำแหง – แรงคำห้าม คำยอกย้อน
สูค้อนกู – ครูกลอนสู้ – ครูกูสอน
กูจะย้อน – กลอนจะอยู่ สู้สวนใจ(ใส สู้จวน)

ลามก – โลกม้า ม้ามันบ้า ขยันโขก(โขยก ขัน)
จกเปรต – เจตนา-ปก ป้อง-โลกไว้
จิตวิญญาณ ใครอ่านจ้อง – คล่องอ่านใจ
กูขันไล่ – ไก่ขันรู้ ครูขันเตือน

กูเป็นใคร – ไก่เป็นครู กู...งี่เง่า
อาจารย์เล่า – เอาจานล่า อาหารเพื่อน (อาจารย์-อานจ้ะ)
ดูตำรา – ด่าทำ(ตำ)รู้ หูฟั่นเฟือน
ดาวหลงเดือน เพื่อนหลงใจ ทำไมมี

ถ้าอดแดก – แถก อดด่า ตะแบงไป
อาถรรพ์ใจ ที่ว่างงาน – ท่านว่าง...งี่
ยิ่ง...วัยทอง – ย่องไหว...ทิ้ง สิ่งใดดี
ทุเรศที่ ใจแก่เฒ่า – เจ้าแก้ไทย

เพื่อนคิดใหม่ – ไผคิดเหมือน เพื่อนเก่าย้ำ
เพื่อนย้อนคำ ไผทำเหมือน – เพื่อนทำใหม่
คิดแบบเก่า – เขลาแบบ(อัง)กฤษ คิดทำไม(ใครทำมิตร)
อาถรรพ์ใจ ทำแบบเก่า – เฒ่า(นอน)แบบ...กรรม

กรรมใครก่อ กรรมไก่ห้อ – กรรมก่อให้
เก่าแหกไล่ – ไก่แหกเล้า ใครเล่าช้ำ(ค่ำเราใช้)
วัยรุ่นร้าย ลูกไก่รุ่น วุ่นใครทำ
ใคร rayum ระกำใจ – ไล่กรรมจ้ะ

คุณงาม ความดี – คุณงี่ ความด้าม
ใครจะห้าม จะห้ามใคร – ห้ามใจค่ะ(ใจห้ามค่ะ)
กาลีบ้าน กาลีเมือง เรื่องร้ายนะ
กาลกิณี นี่ใครคะ(นะ ใครขี่) มาป่วนเมือง

แต่งงาน – ต่าน : แง่ง พ่อ...แล้งใจ
ไล่แจ้ง...ใคร เคือง...รู้ไล่ – ใคร...รู้เรื่อง
นกเขา...ขัน – นั่น...เขาโขก นกรู้...เคือง(เนื่องรู้โคก)
พ่อปลดเปลื้อง ตวาดควาย(ตาย หวาดฟ่ะ) ไถ...เข้า : ต่าน

พ่อต้องอ้อน วอนแม่ให้ ใช้...นกเขา(เนาโคก)
แม่แก่เฒ่า – เมา...แก้แท้ แม่งุ่นง่าน
ตัณหากลับ ตั๋นหน้า :หับ(ประตูห้อง เก่ง)กล้า: ด่าประจาน
พ่อต้องการ...แง่ง : ฮื่อแฮ่ แม่คำราม

แก่ง่าย ตายยาก กินจุ ดุเหมือนหมา
โจ๊ก...พ่อข้าฯ – จ้ะ...พ่อโขก พ่อครั่นคร้าม
ได้แอบอิง หญิงงามเมือง ประเทืองกาม
แม่ยังตาม ไล่โขกพ่อ – ล่อโขกไพ่(รอโขกไผ)

คนส่วนใหญ่ ใช้ชีวิต คิดทางโลก
โลกกะปุก – ลูกกะPoke เจ้าโลกใหญ่
เรื่อง...เจ้าโลก – โจ๊กเล่า ต้องเข้าใจ(ต้อง ไขเจ้า)
เต่า...นั่นใคร – ตาย...นั่นเขา เอาตายเลย

... จ. จาน ใช้ดี ...

เต่าห้ามได้ – ตาย...ห้าม... เจ้าโขกโป๊ก
ห้ามเจ้าโลก – โฮก...เจ้าล่าม ห้ามใหญ่เว้ย
ห้ามโคถึก – ฮึก...โคทำ rayum เลย
ฆ่าข่มขืน คนคุ้นเคย มันฆ่าใคร

ทางตัน ร้อง...ไห้ตายม่อง – ต้องให้มัน
อัดฉีด...กัน – อั้นฉีด...กัด ฟัดจนได้
มันแดกเหล้า – ...แหลก แดกทำไม
หากมันได้ หมดแรงฉีด ดีดหมดแรง

เมาสุรา – มา'สุ'เรา(สุเหร่า) เข้าใจบ้าง
แก้ถูกทาง – กางถูกแท้ แก้ทั้งแผง
เมาเหล้าแล้ว ต้องเปิดเล้า(เต้าเปิด ร้อง) เอาให้หมดแรง
ให้มันแย่ง(ให้แหม้งยัน) กะหรี่(ปั๊บๆ)กัน มันก็เกม

โลกอาถรรพ์ โลกธรรมะ อรหันต์
เจ้าโลก...นั้น มันต้องห้าม ย้ำใจเข้ม
เข้าถึงได้ ต้องไม่ลุก(ตาย มุกร้อง) ถูกเติมเต็ม
ธรรมะ...เล่ม-โต...ทับหนัก หากเข้าใจ

" ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น "
หาใช่คน หนีความตาย(หน่ายตีความ) ได้พ้นไม่
อรหันต์ – อั้น'ละ(ห้อง)หอ' พ่อเตือนใจ
บรรลุได้ ใช่...นกเขา เจ้าต้องตาย

นกเขา...หลับ " ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี "
สามวลี บรรลุ...อรหันต์ สวรรค์หาย
อรหันต์ นิพพาน นั้น...ใจตาย
" หนีไม่พ้น "(หน่ายมนต์ผี) วลีสุดท้าย ทำลายตน

สามตามตำรา สี่มรณะ ระวังไว้
อรหันต์...ใช่ ตายแล้วนี่(แต๋วร้ายนี่) " หนีไม่พ้น "
ชีวิตยัง ยังอยู่ใน สังคมคน
สีกาด้น หายาดี – ...ยาดา

เนินพระอุมา – นาพระอุเมิน – นาอุ พระเมิน
ใช่ชวนเชิญ พระไม่เมิน นาอุ – หนูอ้า
ข่าว...หลวงพ่อ ข่าว...หลวงพี่ ข่าว...หลวงตา
พระผีห่า – พระผ่า... นี่เวรกรรม

คุณหญิง คุณนาย – คุณใหญ่ คุณนิ่ง
ยุสร้างหญิง กาลกิณี มิหนำซ้ำ
ห้ามกะหรี่ – ฮิกะล่าม ห้าม rayum
โคถึกขย้ำ สาวยวนยั่ว มั่วสิ้นดี

ทำไมเล่า – ทำเมาไล่ นั่งไม่ติด
คิดผวนใจ – ใครผวนจิต คิดห่วงพี่(ขี้ ห่วงผิด)
ของต้องห้าม – ของตามห้อง ต้อง...สามมี(สามี)
ได้ Happy – ได้ฮิ แป๊บ ชั่ว...แวบเดียว

เส้นยาแดง ผ่าแปด – แซ่ด ยาเด่น ผ่าแปลง
ใช่ ข้าฯ แกล้ง เรี่ยวแรงช้าง – รั้งแรงเชี่ยว
สุดจะรั้ง – สั่งจะหลุด หยุดคนเดียว
มันกะเสียว – เหมียวกระสัน ติดสันดาน

คนทำดี – ขี้ทำด้น คนอย่างข้าฯ
ดีใจน่า – ด่าใจนี่ มีบ้างท่าน
ไทยโบราณ – ไทยบานโร่ – (โธ่...บานไล่)โธ่...ใบลาน
ดัดสันดาน ผันผวนหา สี่ตลบเลย

อาถรรพ์สอง ต้องห้ามมี สี่มรณะ
อาถรรพ์พระ ห้าอาถรรพ์มี(ฮิอาถรรพ์มา) ที่เฉลย
อาถรรพ์หก ผกผันเก้า เราคุ้นเคย
คนไทยเอ๋ย อาถรรพ์ท่าน มันอะไร

มั่นใจตน – หม่นใจตัน อาถรรพ์จิต
มีใครคิด แก้อาถรรพ์(กันอ้า แถ) กันหรือไม่
ไทยรักไทย – ไทย...ไล่ทักฯ หากพลาดไป
ไทยรักไทย – ทักฯ...ไร้ไทย บรรลัยกัลป์

ใจคน...วุ่น หมุนสับสน วนไม่หยุด
คน...จนสุด จะคัดแยก แหลก...เลว...รั้น
ถี่รอดตาช้าง ห่างรอดตาเล็น ไม่เห็นมัน
สะสางได้ ในคำผัน ผวนกวนไป

กูคนเดียว หัวเดียว กระเทียมลีบ
ตีนต้องถีบ ปากกัดไป ไม่หวั่นไหว
กู...อีกา ห่าเหวนัก ร้องทักใคร
" อีกาในฝูงหงส์ "...ใช่ มีตัวเดียว

ถูกหงส์จิก กูตายห่า ก็จะสู้
ด้วยกูรู้ ผันผวนจำ คำยึดเหนี่ยว
" อีโก้งในฝูงห่า "...จะโฉบเลี้ยว
กูจะเคี้ยว กูจะฆ่า ห่ากินเมือง

ขุนรำยะ…กวีคำผวน…กวนหวีคำพระ…กวนวะคำผี...ขยำรุน
(18.35 น. วันเสาร์ ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547)

ไม่รู้ว่า ทำไมกู – ไม่รู้วู้ ทำไมกล้า
ถี่รอดตาช้าง – ถ่างรอดตาชี้...ห่างรอดตาเล็น – เห็นรอดตาล่าง
เอาเป็นว่า กูบ้าไป – เอาเป็นไหว้ ปู่กาบ้า
-----------------------------------------------------------