South of the border, West of the sun : รักแท้ที่เฝ้ารอกับการเฝ้ารอรักแท้ อย่างไหนทรมานกว่ากัน


: การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก - บางครั้ง...แค่การมาสู่ของคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนแปลงอีกคนหนึ่งไปชั่วชีวิต - สำนวนแปลโดย โตมร ศุขปรีชา . . ด้วยความสัตย์จริง ผม อยากจะเขียนถึงเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในบล็อค แต่ด้วยความที่อ่านเรื่องนี้จบไปนานแล้วพอสมควร จึงจำรายละเอียดปลีกย่อยไม่ได้มากนัก จึงรอโอกาสที่อ่านเล่มนี้จบเป็นรอบที่สองเมื่อไม่กี่วันก่อน ถือโอกาสบอกเล่าเรืองราวเหล่านี้ผ่านตัวหนังสือของ ผม และหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือของ เฮียมู เล่มที่ ผม ชอบชื่อเรื่องมากมาก จนนำหน้าปกมาขี้นหน้าบล็อค ผม ตามหาหนังสือเล่มนี้ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ที่ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการเฝ้าพยายามตามเก็บหนังสือของ มูราคามิ ทุกเล่มที่ได้รับการแปลแล้ว สุดท้าย ผม ได้ครอบครองหนังสือเล่มนี้ โดยหยิบมันขึ้นมาจากกระบะหนังสือลดราคา ในงานหนังสือเดือนมีนา(จำปีพ.ศ.ไม่ได้แล้ว) และเล่มนี้เป็นเล่มที่ ผม ติดใจตั้งแต่แรกเห็น ทั้งรูปเล่มของปกที่มีสีสัน รูปแบบแปลกตา รวมไปถึง ชื่อหนังสือนั่นเอง ที่มารู้เอาตอนเริ่มอ่านแล้วว่า เป็นชื่อเพลงเพลงหนึ่งของ แนต คิง โคล south of the border ซึ่งในเนื้อเพลงเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับดินแดนทางใต้ ในที่นี้หมายถึงเม็กซิโก ตั้งแต่บัดนั้น วลีนี้ติดอยู่ในใจ ผม ตลอดเวลาโดยที่ ผม ก็ยังไม่รู้สาเหตุแห่งการจดจำนั้น . . การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก เป็นเรื่องราวความรักและชีวิตของ ฮาจิเมะ ซึ่งเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว ตั้งแต่วัยเด็ก จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ฮาจิเมะ ฝั่งใจอยู่กับความรัก ที่อาจเรียกได้ว่าเป็นรักแรกของเค้า กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชิมาโมโต ซึ่งเป็นเด็กใหม่ในชั้นเรียนของเค้า ในช่วงวัย11-12ขวบ และครูประจำชั้นฝากให้เค้าดูแลเธอให้ดี ทุกสิ่งทุกอย่างจึงเริ่มตั้งแต่ตอนนั้น . ทั้ง ฮาจิเมะ และ ชิมาโมโต สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว มีช่วงที่อยู่ด้วยกันบ่อยๆ ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ห้องรับแขกที่บ้านของ ชิมาโมโต สิ่งที่ทั้งสองทำร่วมกัน และทำให้ ฮาจิเมะ มีความสุข ตราตรึงอยู่ในหัวใจเค้าไปตลอด คือช่วงเวลาที่เค้าและเธอได้นั่งฟังเพลงจากแผ่นลองเพลย์ ของพ่อเธอ ส่วนใหญ่เป็นเพลงคลาสสิค รวมไปถึงแผ่นของ แนต คิง โคล และ บิง ครอสบี้ และเพลงหนึ่งของ แนต คิง โคล ก็เป็นที่มาของหนังสือเล่มนี้นั่นเอง . ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันแม้จะสั้น แต่มันมีบางสิ่งบางอย่างในใจของทั้งคู่ ที่ทำให้เค้าและเธอ ดึงดูด ไม่อาจลืมกันได้ และเฝ้าคิดถึงการแยกจากกันตลอดเวลา ไม่ว่าชีวิตทั้งคู่จะผ่านไปเจออะไรก็ตาม ยิ่งพอโตขึ้น เรื่องราวที่นำเสนอผ่านตัว ฮาจิเมะ มีแต่ความว่างเปล่า เงียบหงัน ไม่มีสิ่งใดทำให้เค้ามีความสุขอย่างแท้จริงได้เลย นอกจากการเฝ้าคิดถึง ชิมาโมโต รักแรกและรักแท้ของเค้า ที่เค้าเลือกที่จะเดินจากมาในวัยเด็กด้วยเหตุผลบางอย่าง อย่างไรก็ตาม ความรักไม่เคยปราณีที่จะทำร้ายใคร และไม่เคยรีรอที่จะทำให้ใครมีความสุข ฮาจิเมะ ก็เช่นกัน เค้าได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่ง อิซูมิ อย่างจริงจัง ในช่วงก่อนเข้ามหาวิทยาลัย แต่ลงท้ายก็เป็นเค้าที่ทำร้าย อิซูมิ อย่างร้ายกาจ ไม่ใช่ด้วยกำลัง แต่เป็นด้วยการกระทำ จนแม้ที่สุด เค้าก็ได้ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ไม่มีวันหวนกลับไปเป็นคนเดิมได้อีก และสิ่งนี้ก็ตอกย้ำถึงการทำร้ายของเค้าต่อ อิซูมิ อยู่เสมอ . หลังจากนั้น เค้าใช้ชีวิตในช่วงมหาลัยอย่างสูญเปล่า สี่ปีที่ผ่านไปบวกรวมกับช่วงชีวิตในการทำงาน ไม่มีสิ่งใดน่าจดจำ ไม่มีสิ่งใดตราตรึง มีเพียง ชิมาโมโต คนเดียวเท่านั้นที่เค้ายังฝังใจ จนวันหนึ่งเค้าก็ได้พบกับคำว่ารักอีกครั้ง เรียกว่ารักแรกพบก็ว่าได้ ยูกิโกะ และก็เป็นเธอที่เค้าแต่งงานด้วย และมีชีวิตครอบครัวที่แสนสุข ตามมาตรฐานของคนทั่วไป มีภรรยาแสนดี ลูกสาวที่น่ารักอีก2คน และเป็นเจ้าของกิจการบาร์แจ๊ซ2แห่ง (ชีวิต เฮียมู ชัดชัด) จะมีสิ่งใดที่เรียกว่าสุขกว่านี้ได้อีกคงไม่มีแล้ว แต่กับ ฮาจิเมะ แล้วเค้ายังคง เฝ้ารอ คิดถึง การมาถึงของเธออยู่ทุกวัน และวันนั้น วันที่เปลี่ยนชีวิตเค้าก็มาถึง ชิมาโมโต ปรากฎตัวที่โรบินเนสต์ บาร์ของเค้า ในคืนวันฝนตก เรื่องราวอีกครึ่งของชีวิตเค้าจึงเริ่มขึ้น และสุดท้ายความรักก็บีบบังคับให้เค้าต้องเลือก เมื่อมาถึงทางแยก การเฝ้ารอรักแท้ที่นานแสนนานของเค้า กับ รักแท้ที่สุดท้ายก็ยังรอให้เค้ากลับไป . คุณอยากจะไปจากฉันไหม : ยูกิโกะถาม ยูกิโกะ ผม รักคุณ : ฮาจิเมะ คุณอาจจะรักฉัน แต่ฉันกำลังถามคุณว่า คุณอยากจะไปจากฉันไหม คำตอบคือใช่หรือไม่ ฉันไม่ยอมรับคำตอบแบบอื่น : ยูกิโกะ ผม ไม่อยากไปจากคุณ ... : ฮาจิเมะ . บทสนทนาช่วงท้ายๆของเรื่องราว สุดท้าย ฮาจิเมะ ก็เลือกที่จะอยู่กับความจริงและปัจจุบันกับรักแท้ที่ยังเฝ้ารอคอยเค้าเสมอ ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆแล้ว ฮาจิเมะ จะรักใครมากกว่ากัน ชิมาโมโต หรือ ยูกิโกะ คนเดียวที่รู้ก็คือ ฮาจิเมะ นั่นเอง, มูราคามิ ได้พาเราไปสำรวจถึงก้นบึ้งจิตใจ ราวกับตามติดชีวิตของ ฮาจิเมะ การบรรยายเรื่องราวผ่านตัวหนังสือ จับใจ ผม ตลอดเวลาที่อ่านหนังสือเล่มนี้(และอีกหลายเล่ม) ไม่ว่าจะเป็นรอบแรกหรือรอบสองที่ได้อ่าน ผม เศร้าไปกับ ฮาจิเมะ ผม อิจฉาชีวิต ฮาจิเมะ ในบางช่วงของชีวิต อยากตัดสินใจแทนในบางโอกาส อยากลงมือทำในสิ่งที่ ฮาจิเมะ ไม่ได้ทำ ผม เคยมีช่วงชีวิตที่เป็นอย่าง ฮาจิเมะ แต่ ผม ไม่ได้มีหญิงสาวอย่าง ชิมาโมโต ในชีวิต ผม เคยอยากใช้ชีวิตอย่างเดียวดาย ตามแบบอย่างตัวละครของ มูราคามิ และสุดท้ายก็มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอย่างนั้น และได้เรียนรู้กับความรู้สึกในช่วงเวลาเหล่านั้น หากมีใครเดินเข้ามาบรรยายกับคุณว่า ความเหงา เป็นอย่างไร อย่าเชื่อจนกว่าคุณจะได้ลองและสัมผัส กับความเหงา เองสักครั้ง เหมือนที่ ผม เคยได้สัมผัสมัน แล้วคุณจะได้รู้ว่า สิ่งที่เรียกว่า ความเหงา ที่พวกเราชาวสาวก เฮียมู รู้สึกได้จากหนังสือของเค้าในหลายๆเล่มนั้น จริงๆแล้วพิษสงของมันร้ายกาจเพียงใด . . อยากให้ใครที่ไม่เคยอ่านเล่มนี้ ลองอ่านดูสักครั้ง แล้วใช้เรื่องราวของ ฮาจิเมะ ชิมาโมโต ยูกิโกะ และอิซูมิ ที่เกิดขึ้น เป็นเหมือนตัวอย่างให้กับตัวเอง เพราะ มูราคามิ นำเรื่องราวของความรัก ที่เรียบง่าย สัมผัสได้ ไม่ได้ซับซ้อนจนเกินไปที่จะสัมผัสมัน และเป็นเรื่องราวของความรัก ที่อาจเกิดขึ้นจริงกับใครก็ได้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน บนโลกกลมกลมใบนี้ สิ่งหนึ่งที่ ผม อยากจะรู้จากคนที่ได้เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ก็คือ ถ้าคุณเป็น ฮาจิเมะ คุณจะตัดสินใจอย่างไร - , สำหรับ ผม แล้วไม่อาจบอกได้ว่า จะเลือก ชิมาโมโต หรือ ยูกิโกะ เพราะตราบใดที่เราไม่ได้อยู่ในสถานะการณ์อย่างนั้นเองจริงๆ คงไม่สามารถตอบได้ว่าจะเลือกทางแยกเส้นใดเพื่อก้าวเดิน . . แต่สิ่งหนึ่งที่ ผม คิดว่า มูราคามิ ทิ้งไว้ให้เราในหนังสือเล่มนี้ก็คือ ความรักจะเลือกเส้นทางของมันเสมอ แต่ผู้ที่มีความรักนั้นจะเป็นผู้ตัดสินใจเอง ว่าจะไปในเส้นทางที่ความรักในเลือกหรือไม่ อย่างไร ด้วยจิตคารวะ ฮารูกิ มูราคามิ,- ตัวหนังสือของคุณ เปลี่ยนชีวิต ผม ไปจริงจริง -
Create Date : 07 มกราคม 2553 |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2555 16:49:32 น. |
|
22 comments
|
Counter : 7155 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Tentty วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:9:44:08 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:20:09:39 น. |
|
|
|
โดย: Kerotoshi IP: 124.121.248.193 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:21:30:26 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:9:10:10 น. |
|
|
|
โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:12:24:52 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:13:32:47 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:9:12:40 น. |
|
|
|
โดย: คนที่ถูกรัก IP: 58.137.141.11 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:14:42:44 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:16:14:58 น. |
|
|
|
โดย: Kitty IP: 124.120.239.61 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:12:02 น. |
|
|
|
โดย: kitty IP: 110.168.69.11 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:26:12 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:11:21:52 น. |
|
|
|
โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:31:25 น. |
|
|
|
โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:37:59 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:38:54 น. |
|
|
|
โดย: นิ่ม IP: 115.67.68.238 วันที่: 6 พฤษภาคม 2556 เวลา:20:21:01 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 7 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:33:31 น. |
|
|
|
โดย: i.am.Victor วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:15:09:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

|
รักเร้นเร้นลับโลกคู่ขนาน บันทึกแห่งนกไขลานหวามหวั่นไหว แกะรอยหาแกะดาวคืนฝนปราย ด้วยรักใจสลายแดนสนธยา
#สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ไม่ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของบทความภายในบล็อคนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียน#
"Pain is inevitable, Suffering is optional" Haruki Murakami
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงในความทรงจำของเหล่าตัวละครใต้ปลายปากกา มรคม. ช่างมีเสน่ห์ลึกลับดีจริงๆ