Bloggang.com : i.am.Victor : South of the border, West of the sun : รักแท้ที่เฝ้ารอกับการเฝ้ารอรักแท้ อย่างไหนทรมานกว่ากัน

South of the border, West of the sun : รักแท้ที่เฝ้ารอกับการเฝ้ารอรักแท้ อย่างไหนทรมานกว่ากัน

: การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก
- บางครั้ง...แค่การมาสู่ของคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนแปลงอีกคนหนึ่งไปชั่วชีวิต -
สำนวนแปลโดย โตมร ศุขปรีชา
.
.
ด้วยความสัตย์จริง ผม อยากจะเขียนถึงเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในบล็อค แต่ด้วยความที่อ่านเรื่องนี้จบไปนานแล้วพอสมควร จึงจำรายละเอียดปลีกย่อยไม่ได้มากนัก จึงรอโอกาสที่อ่านเล่มนี้จบเป็นรอบที่สองเมื่อไม่กี่วันก่อน ถือโอกาสบอกเล่าเรืองราวเหล่านี้ผ่านตัวหนังสือของ ผม และหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือของ เฮียมู เล่มที่ ผม ชอบชื่อเรื่องมากมาก จนนำหน้าปกมาขี้นหน้าบล็อค ผม ตามหาหนังสือเล่มนี้ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ที่ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการเฝ้าพยายามตามเก็บหนังสือของ มูราคามิ ทุกเล่มที่ได้รับการแปลแล้ว สุดท้าย ผม ได้ครอบครองหนังสือเล่มนี้ โดยหยิบมันขึ้นมาจากกระบะหนังสือลดราคา ในงานหนังสือเดือนมีนา(จำปีพ.ศ.ไม่ได้แล้ว) และเล่มนี้เป็นเล่มที่ ผม ติดใจตั้งแต่แรกเห็น ทั้งรูปเล่มของปกที่มีสีสัน รูปแบบแปลกตา รวมไปถึง ชื่อหนังสือนั่นเอง ที่มารู้เอาตอนเริ่มอ่านแล้วว่า เป็นชื่อเพลงเพลงหนึ่งของ แนต คิง โคล south of the border ซึ่งในเนื้อเพลงเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับดินแดนทางใต้ ในที่นี้หมายถึงเม็กซิโก ตั้งแต่บัดนั้น วลีนี้ติดอยู่ในใจ ผม ตลอดเวลาโดยที่ ผม ก็ยังไม่รู้สาเหตุแห่งการจดจำนั้น
.
.
การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก เป็นเรื่องราวความรักและชีวิตของ ฮาจิเมะ ซึ่งเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว ตั้งแต่วัยเด็ก จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ฮาจิเมะ ฝั่งใจอยู่กับความรัก ที่อาจเรียกได้ว่าเป็นรักแรกของเค้า กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชิมาโมโต ซึ่งเป็นเด็กใหม่ในชั้นเรียนของเค้า ในช่วงวัย11-12ขวบ และครูประจำชั้นฝากให้เค้าดูแลเธอให้ดี ทุกสิ่งทุกอย่างจึงเริ่มตั้งแต่ตอนนั้น
.
ทั้ง ฮาจิเมะ และ ชิมาโมโต สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว มีช่วงที่อยู่ด้วยกันบ่อยๆ ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ห้องรับแขกที่บ้านของ ชิมาโมโต สิ่งที่ทั้งสองทำร่วมกัน และทำให้ ฮาจิเมะ มีความสุข ตราตรึงอยู่ในหัวใจเค้าไปตลอด คือช่วงเวลาที่เค้าและเธอได้นั่งฟังเพลงจากแผ่นลองเพลย์ ของพ่อเธอ ส่วนใหญ่เป็นเพลงคลาสสิค รวมไปถึงแผ่นของ แนต คิง โคล และ บิง ครอสบี้ และเพลงหนึ่งของ แนต คิง โคล ก็เป็นที่มาของหนังสือเล่มนี้นั่นเอง
.
ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันแม้จะสั้น แต่มันมีบางสิ่งบางอย่างในใจของทั้งคู่ ที่ทำให้เค้าและเธอ ดึงดูด ไม่อาจลืมกันได้ และเฝ้าคิดถึงการแยกจากกันตลอดเวลา ไม่ว่าชีวิตทั้งคู่จะผ่านไปเจออะไรก็ตาม ยิ่งพอโตขึ้น เรื่องราวที่นำเสนอผ่านตัว ฮาจิเมะ มีแต่ความว่างเปล่า เงียบหงัน ไม่มีสิ่งใดทำให้เค้ามีความสุขอย่างแท้จริงได้เลย นอกจากการเฝ้าคิดถึง ชิมาโมโต รักแรกและรักแท้ของเค้า ที่เค้าเลือกที่จะเดินจากมาในวัยเด็กด้วยเหตุผลบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม ความรักไม่เคยปราณีที่จะทำร้ายใคร และไม่เคยรีรอที่จะทำให้ใครมีความสุข ฮาจิเมะ ก็เช่นกัน เค้าได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่ง อิซูมิ อย่างจริงจัง ในช่วงก่อนเข้ามหาวิทยาลัย แต่ลงท้ายก็เป็นเค้าที่ทำร้าย อิซูมิ อย่างร้ายกาจ ไม่ใช่ด้วยกำลัง แต่เป็นด้วยการกระทำ จนแม้ที่สุด เค้าก็ได้ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ไม่มีวันหวนกลับไปเป็นคนเดิมได้อีก และสิ่งนี้ก็ตอกย้ำถึงการทำร้ายของเค้าต่อ อิซูมิ อยู่เสมอ
.
หลังจากนั้น เค้าใช้ชีวิตในช่วงมหา’ลัยอย่างสูญเปล่า สี่ปีที่ผ่านไปบวกรวมกับช่วงชีวิตในการทำงาน ไม่มีสิ่งใดน่าจดจำ ไม่มีสิ่งใดตราตรึง มีเพียง ชิมาโมโต คนเดียวเท่านั้นที่เค้ายังฝังใจ จนวันหนึ่งเค้าก็ได้พบกับคำว่ารักอีกครั้ง เรียกว่ารักแรกพบก็ว่าได้ ยูกิโกะ และก็เป็นเธอที่เค้าแต่งงานด้วย และมีชีวิตครอบครัวที่แสนสุข ตามมาตรฐานของคนทั่วไป มีภรรยาแสนดี ลูกสาวที่น่ารักอีก2คน และเป็นเจ้าของกิจการบาร์แจ๊ซ2แห่ง (ชีวิต เฮียมู ชัดชัด) จะมีสิ่งใดที่เรียกว่าสุขกว่านี้ได้อีกคงไม่มีแล้ว แต่กับ ฮาจิเมะ แล้วเค้ายังคง เฝ้ารอ คิดถึง การมาถึงของเธออยู่ทุกวัน และวันนั้น วันที่เปลี่ยนชีวิตเค้าก็มาถึง ชิมาโมโต ปรากฎตัวที่โรบินเนสต์ บาร์ของเค้า ในคืนวันฝนตก เรื่องราวอีกครึ่งของชีวิตเค้าจึงเริ่มขึ้น และสุดท้ายความรักก็บีบบังคับให้เค้าต้องเลือก เมื่อมาถึงทางแยก “การเฝ้ารอรักแท้ที่นานแสนนานของเค้า กับ รักแท้ที่สุดท้ายก็ยังรอให้เค้ากลับไป”
.
คุณอยากจะไปจากฉันไหม : ยูกิโกะถาม
ยูกิโกะ ผม รักคุณ : ฮาจิเมะ
คุณอาจจะรักฉัน แต่ฉันกำลังถามคุณว่า คุณอยากจะไปจากฉันไหม คำตอบคือใช่หรือไม่ ฉันไม่ยอมรับคำตอบแบบอื่น : ยูกิโกะ
ผม ไม่อยากไปจากคุณ ... : ฮาจิเมะ
.
บทสนทนาช่วงท้ายๆของเรื่องราว สุดท้าย ฮาจิเมะ ก็เลือกที่จะอยู่กับความจริงและปัจจุบันกับรักแท้ที่ยังเฝ้ารอคอยเค้าเสมอ ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆแล้ว ฮาจิเมะ จะรักใครมากกว่ากัน ชิมาโมโต หรือ ยูกิโกะ คนเดียวที่รู้ก็คือ ฮาจิเมะ นั่นเอง, มูราคามิ ได้พาเราไปสำรวจถึงก้นบึ้งจิตใจ ราวกับตามติดชีวิตของ ฮาจิเมะ การบรรยายเรื่องราวผ่านตัวหนังสือ จับใจ ผม ตลอดเวลาที่อ่านหนังสือเล่มนี้(และอีกหลายเล่ม) ไม่ว่าจะเป็นรอบแรกหรือรอบสองที่ได้อ่าน ผม เศร้าไปกับ ฮาจิเมะ ผม อิจฉาชีวิต ฮาจิเมะ ในบางช่วงของชีวิต อยากตัดสินใจแทนในบางโอกาส อยากลงมือทำในสิ่งที่ ฮาจิเมะ ไม่ได้ทำ ผม เคยมีช่วงชีวิตที่เป็นอย่าง ฮาจิเมะ แต่ ผม ไม่ได้มีหญิงสาวอย่าง ชิมาโมโต ในชีวิต ผม เคยอยากใช้ชีวิตอย่างเดียวดาย ตามแบบอย่างตัวละครของ มูราคามิ และสุดท้ายก็มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอย่างนั้น และได้เรียนรู้กับความรู้สึกในช่วงเวลาเหล่านั้น หากมีใครเดินเข้ามาบรรยายกับคุณว่า ความเหงา เป็นอย่างไร อย่าเชื่อจนกว่าคุณจะได้ลองและสัมผัส กับความเหงา เองสักครั้ง เหมือนที่ ผม เคยได้สัมผัสมัน แล้วคุณจะได้รู้ว่า สิ่งที่เรียกว่า ความเหงา ที่พวกเราชาวสาวก เฮียมู รู้สึกได้จากหนังสือของเค้าในหลายๆเล่มนั้น จริงๆแล้วพิษสงของมันร้ายกาจเพียงใด
.
.
อยากให้ใครที่ไม่เคยอ่านเล่มนี้ ลองอ่านดูสักครั้ง แล้วใช้เรื่องราวของ ฮาจิเมะ ชิมาโมโต ยูกิโกะ และอิซูมิ ที่เกิดขึ้น เป็นเหมือนตัวอย่างให้กับตัวเอง เพราะ มูราคามิ นำเรื่องราวของความรัก ที่เรียบง่าย สัมผัสได้ ไม่ได้ซับซ้อนจนเกินไปที่จะสัมผัสมัน และเป็นเรื่องราวของความรัก ที่อาจเกิดขึ้นจริงกับใครก็ได้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน บนโลกกลมกลมใบนี้ สิ่งหนึ่งที่ ผม อยากจะรู้จากคนที่ได้เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ก็คือ –ถ้าคุณเป็น ฮาจิเมะ คุณจะตัดสินใจอย่างไร - , สำหรับ ผม แล้วไม่อาจบอกได้ว่า จะเลือก ชิมาโมโต หรือ ยูกิโกะ เพราะตราบใดที่เราไม่ได้อยู่ในสถานะการณ์อย่างนั้นเองจริงๆ คงไม่สามารถตอบได้ว่าจะเลือกทางแยกเส้นใดเพื่อก้าวเดิน
.
.
แต่สิ่งหนึ่งที่ ผม คิดว่า มูราคามิ ทิ้งไว้ให้เราในหนังสือเล่มนี้ก็คือ “ความรักจะเลือกเส้นทางของมันเสมอ แต่ผู้ที่มีความรักนั้นจะเป็นผู้ตัดสินใจเอง ว่าจะไปในเส้นทางที่ความรักในเลือกหรือไม่ อย่างไร”
ด้วยจิตคารวะ ฮารูกิ มูราคามิ,- ตัวหนังสือของคุณ เปลี่ยนชีวิต ผม ไปจริงจริง -

Create Date : 07 มกราคม 2553

Last Update : 22 กรกฎาคม 2555 16:49:32 น.

22 comments

Counter : 5231 Pageviews.

ชอบเรื่องนี้ตรงปริศนาสาวขาเป๋นี่แหละ

อ่านแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงในความทรงจำของเหล่าตัวละครใต้ปลายปากกา มรคม. ช่างมีเสน่ห์ลึกลับดีจริงๆ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:22:14:56 น.

- เห็นด้วยเลยครับ มีเสน่ห์ ทุกเล่ม ทุกตัวละคร ทำให้เวลาอ่านแล้ว เคลิ้มตาม ถอนตัวไม่ขึ้นอยู่บ่อย ๆ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:9:17:42 น.

โอ้!! ประกาศโต้งๆเลยว่าเป็นสาวกเฮียแกเต็มขั้น ฮ่าๆๆ

ผมก็เคยอยู่ในวังวน มูราคามิ ซินโดรม ตอนช่วงปี2ครับ ถึงแม้ตอนนี้จะยังชอบอยู่ แต่ก็หลุดจากวังวนนั้นมาแล้ว..

ปล. ชอบสาวหูสวยครับ อิอิ

โดย: Tentty

วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:9:44:08 น.

ส่วน ผม คงยังไม่หลุดง่ายล่ะครับ เพราะยังมีงานของ เฮียมู ให้เสพอีกเนอะเละ ล่าสุดก็รอ 1Q84 อยู่อ่ะครับ มีสามเล่มหนา ๆ มันแน่แน่ครับ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:20:09:39 น.

เขียนได้ดีนะครับ อ่านบทความแล้วรู้สึกอยากอ่านหนังสือซะแล้วสิ เท่าที่อ่านในความคิดผมนะครับ ฮาจิเมะรักซิมาโมโตมากกว่ายูกิโกะครับ แต่เพราะความรับผิดชอบ (ต่อลูกและครอบครัว) ความผูกพัน (ที่อยู่ด้วยกันมาอย่างมีความสุขเป็นเวลานาน) ความรักที่มี (ถึงแม้จะน้อยกว่าซิมาโมโตก็ตามครับ) และตราบาป (หากต้องทิ้งยูกิโกะและลูกๆ เพื่อไปอยู่กับซิมาโมโต) เพราะคนเราบางทีก็ไม่อาจเลือกอยู่กับคนที่เรารักอย่างเดียวได้ครับ แม้เราจะรักเขามากเพียงใดก็ตาม
**เขียนเยอะไปไม่ว่ากันนะครับ**
เป็นกำลังใจให้ล่ะกันครับ

โดย: Kerotoshi IP: 124.121.248.193 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:21:30:26 น.

คุณ Kerotoshi ยินดีครับ เขียนเยอะไม่ว่ากัน เพราะจขบ.ก็ชอบเขียนเยอะๆเหมือนกันครับ แลกเปลี่ยนกันครับ
.
.
ในมุมมอง ผม นะครับ ฮาจิเมะ ผม ไม่คิดว่าเค้าเลือกอยู่กับ ยูกิโกะ เพราะเรื่องรับผิดชอบนะครับ คิดว่าเป็นเพราะรักนั่นแหละ เพราะถ้าเกี่ยวกับเรื่องรับผิดชอบ ตอนที่ ชิมาโมโต ถามว่าพร้อมจะไปกับเธอไหม ฮาจิเมะ ตอบอย่างไม่ลังเลนะครับ ว่าจะไป (เป็นเหตุการณ์ในกระท่อม ก่อนรุ่งเช้าชิมาโมโตจะหายไปตลอดกาล) ผม ว่า ฮาจิเมะ เนี่ยไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการรับผิดชอบเท่าไร แต่จะเป็นความรู้สึกผิดมากกว่า เห็นได้จากเรื่องของ อิซูมิ ที่พอรู้เรื่องจากเพื่อนแล้ว ก็ยังไม่ไปหาหรือต้องการไปเจอ ได้แต่รู้สึกอยู่คนเดียวครับ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:9:10:10 น.

ขอไปหาหนังสือมานั่งอ่านก่อนนะครับ

โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:12:24:52 น.

-เอาใจช่วยนะครับ คุณ Kerotoshi-

โดย: i.am.Victor

วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:13:32:47 น.

เราชอบผู้หญิงของลุงหมูค่ะ

เราว่า..มีเสน่ห์แบบ..โคตร unique ง่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:19:23:04 น.

- ชอบเหมือนกันครับ บางครั้งก็อยากมีชีวิตแบบ ผม ในหนังสือของมูราคามิบ้างครับ (แถมได้เจอหญิงสาวแปลกๆตลอดเวลาครับ) -

โดย: i.am.Victor

วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:9:12:40 น.

ชีวิตยังไม่เจอผู้หญิงแปลก ๆ บ้างเหรอค่ะ

ว่างๆ จะไปหาอ่านบ้างนะ (หรือจะอ่านให้ฟัง)

โดย: คนที่ถูกรัก IP: 58.137.141.11 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:14:42:44 น.

- อืมว่าเจอแล้วนะครับ แต่ไม่ค่อยแปลกเท่าไรครับ จะน่ารักมากกว่าครับ

-เรื่องอ่านให้ฟังเนี่ย ขอถามคนที่บ้านก่อนนะครับ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:16:14:58 น.

...เพิ่งอ่านจบ..วันนี้เอง..พร้อมกับโดดงานด้วย...อ่านหนังสือ..ของเฮียมูจบแต่ละครั้ง..ทำให้จิตใจสับสน..เหงา..และก็ทบทวน..ทุกสิ่งที่ผ่านไปในชีวิต...อ่านแต่ละครั้ง..เหมือนเฮียมู..ต้องการให้เรา..เรียนรู้ชีวิตที่ต้องเดี่ยวดาย..เงียบเหงา..สับสน..รู้สึกได้ว่า..บางทีการที่ต้องเดี่ยวดายมันก็เป็นเสน่ห์อย่างนึงอ่ะ....กลัวจะติดไปกับวังวนกับดักที่เฮียมู..แกวางไว้..

โดย: Kitty IP: 124.120.239.61 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:12:02 น.

...สำหรับมุม.ของฉันน๊ะ...ฮาจิเมะ..น๊ะ..เลือก..ชิมาโมโตแน่นอน..เขาได้ตัดสินใจแล้วในตอนที่ไปกระท่อม..เขาจะละทิ้งทุกอย่าง...ทั้งยูกิโกะ และลูกสาวทั้งสอง...เขาพร้อมจะทำเหมือนที่ทำกับ..อิซูมิ..แต่ถามว่าฮาจิเมะรักยูกิโกะหรือเปล่า..เขารัก...แต่เป็นความรักที่แตกต่างกับชิมาโมโต..เฮียมูแกเขียนให้เราได้รู้สึกว่าการที่ฮาจิเมะ..รักชิมาโมโต กะยูกิโกะ..นั้นแตกต่างกัน...ทั้งความรู้สึก.และความโหยหา...
...ฮาจิเมะ..ทำให้เรารู้ว่า.ถึงแม้เขาจะเคยทำผิดกับอิซูมิ..แต่เขาก็เลือกทางเดินเดิมคือเลือกชิมาโมโต..ซึ่งมันเป็นการทำร้ายกาจ..กับยูกิโกะ..ก็ตาม...แต่เขาก็ทำ..หากแต่เพียง..เช้านั้นชิมาโมโตไม่ได้หายตัวไป.....
..ก็อย่างที่ฮาจิเมะกล่าวว่าหากย้อนเวลากลับไปได้เขาก็จะทำแบบเดิมกับที่ทำกับอิซูมิ..เพราะนั่นคือตัวเขา
....เพื่อนอ่านแล้วเศร้าใจแทนฮาจิเมะ...เศร้ามากกก..แต่อีกมุมนึง..เฮียมูก็สอนพวกเราน๊ะว่า..บางทีต่อให้เรามีความทุกอย่าง...แต่ว่ามันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา..มันก็เจ็บปวดทรมาน..ดังนั้นเพื่อนว่า..บางทีที่เราเป็นอยู่และทำอยู่นั้นมันใช่ตัวตนของเราจริงๆๆหรือเปล่า...ฉันอ่านหนังสือจบ..ฉันก็ถามตัวเองแบบนั้น....

โดย: kitty IP: 110.168.69.11 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:19:26:12 น.

-อ่านคอมเมนต์ของเพื่อนแล้ว รู้สึกเหมือนว่าตัวเองนั่งส่องกระจกอยู่ ยังไงอย่างนั้นเลยล่ะ นั่นแหละ คือสิ่งที่ เฮียมู เริ่มทำกับฉันเมื่อหลายปีก่อน ,ตอนนี้ เฮียมู กำลังเริ่มทำกับเพื่อนแล้วนะ ... ยินดีต้อนรับสู่โลกของ ฮารูกิ มูราคามิ อีกครั้งนะ
.
.
ปล. วันที่ 12 ม.ค. ที่ผ่านมา เป็นวันเกิด เฮียมู นะ 61ขวบแล้วล่ะ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:11:21:52 น.

พอดีเมื่อวานมีโอกาสไปเดินดูหนังสือ จะไปหาซื้อหนังสือเรื่องนี้มาอ่านซะหน่อย แต่โชคร้ายทางร้านบอกว่าหมด เลยได้หนังสือเล่มอื่นมาอ่านแทน

จากที่อ่านคอมเมนต์ของคุณ Kitty...ผมว่าผมเศร้าใจแทนยูกิโกะมากกว่าครับ เพราะฮาจิเมะไม่ได้เลือกอยู่กับเธอ ถึงแม้ในที่สุดฮาจิเมะก็กลับไปหาเธอ เนื่องจากชิมาโมโตจากเขาไปซะก่อน.... และที่บอกว่า "บางทีที่เราเป็นอยู่และทำอยู่นั้นมันใช่ตัวตนของเราจริงๆๆหรือเปล่า".. ผมว่านั่นคือสิ่งที่เราล้วนเป็นผู้เลือกเอง...หรือถึงแม้ไม่ได้เลือกแต่เราก็ไม่ได้ปฏิเสธสิ่งนั้น..ฉะนั้น ผมว่ายอมรับและยินดีที่จะอยู่กับมัน มันก็เป็นทางที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากความเจ็บปวดทรมานครับ..ผมคิดอย่างนั้น

โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:31:25 น.

อ้อ.ลืมไปครับ...

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ...เฮียมู

โดย: Kerotoshi IP: 203.150.234.153 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:37:59 น.

-ตอบคุณ Kerotoshi ลองไปหาดูที่ คิโนะ พารากอนครับ อาจพอมีบ้าง หรือไม่งั้น ต้องรองานหนังสือ มีนา เลยครับ คิดว่าน่าจะพอมีอยู่ ร้านหนังสือมือสอง หรือไม่ก็ลองเสิร์ชหาจากกูเกิ้ลครับ ว่ามีร้านไหนพอมี เคยได้หนังสือ เฮียมู มาเล่มหนึ่งเหมือนกันครับ จากการเสิร์ชหาร้านในอินเตอร์เนต

โดย: i.am.Victor

วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:13:38:54 น.

หลงเข้าไปอยู่ในหนังสือเล่มนี้พักใหญ่เลยค่ะ มันเป็นความโหยหาที่รุนแรงมากจนเกินต้านทาน

โดย: นิ่ม IP: 115.67.68.238 วันที่: 6 พฤษภาคม 2556 เวลา:20:21:01 น.

พอลองอ่านซ้ำรอบที่สองและสาม ผมได้พบความรู้สึกที่แปลกออกไป ราวกับการดำดิ่งลึกลงกว่าเดิมครับคุณนิ่ม

โดย: i.am.Victor

วันที่: 7 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:33:31 น.

เห็นด้วยกับความรู้สึกที่ว่าตัวหนังสือของ Murakami เปลี่ยนชีวิต อ่านเล่มนี้จบแล้วมันบรรยายอะไรไม่ถูก ใจนึงก็แอบบ่นว่าไม่น่าอ่าน ไม่เพราะมันไม่ดี แต่เพราะมันดีจนมีผลถึงขั้นเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างในตัวเราได้เลย มีพลังมาก (แอบเว่อร์55)

โดย: puifff (thelastsnowball

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:21:42:04 น.

คุณ puifff ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกของมูราคามิครับ

โดย: i.am.Victor

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:15:09:43 น.