"รัก...แบบไม่ต้องรัก"



ความรัก....มีหลายรูปแบบ

ความรักที่มากไป
มันก็เป็นความทุกข์

ความรักที่น้อยไป
มันก็เป็นความทุกข์

ความรักแบบพอดี
ก็ไม่มีเครื่องมื่อที่จะใช้วัด
เพราะมันวัดกันด้วย
ความรู้สึกล้วนๆ


เมื่อเรารักใคร...
เรามักจะยึดคนนั้นไว้กับเรา
คิดว่าเขาเป็นคนรักของเรา
เขาต้องทำแบบนั้นแบบนี้กับเรา
และห้ามไปทำแบบนั้นแบบนี้กับใคร
นั่นเพราะเรารักเขามากไป

และเมื่อรู้สึกว่าได้ความรับตอบกลับมาน้อย
ก็รู้สึกว่าเขารักเราน้อยไป
มันจึงหาความพอดีในความรักไม่ได้
แล้วใจจึงมีแต่ความทุกข์...
มากกว่าจะได้รับความสุข
จากความรัก....




มีคู่รักหลายคู่
ที่เขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน
แต่เขารู้ว่า...
รักของเขาอยู่ไหน
การไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ก็ไม่ใช่ปัญหาของพวกเขา
ตรงกันข้าม
มันทำให้ความรักของเขา
เพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น...

ผิดกับคู่รักบางคู่
ที่อยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา
แต่กลับไม่สามารถรักษาความรัก
ของตัวเอง..ให้เพิ่มพูดงดงาม
ซ้ำร้าย....บางคู่
ความรัก
ก็จบลงอย่างรวดเร็ว...
อย่างน่าเสียดาย




การยึดติดกับความรัก
มากเกินความพอดี
บางทีมีแต่ความฟุ้งซ่าน
หาความสงบในใจไม่ได้




แต่ในคู่รักอาวุโสหลายๆ คู่
เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันอย่างยาวนาน
ความรักของพวกเขา...มั่นคงอยู่กับที่
การแสดงออกในความรักของพวกเขา
แทบไม่มีให้เห็น...




รัก...แบบไม่ต้องรัก
คือการรัก...
แบบไม่ยึดใครไว้กับตัวเอง

เหมือนคู่รักที่อยู่ห่างกัน
เหมือนคู่รักอาวุโส
ที่ไม่ต้องมาแสดงความรักต่อกัน

เมื่อรู้สึกคิดถึงกัน
ก็แสดงออกในความรักต่อกันบ้าง

ให้รักมันสบายๆ
เบาๆ
ยิ้มๆ กับความรัก

เพราะถ้ารักกันแล้ว
ไม่เห็นมีอะไรที่ต้องกลัว
และถ้าเป็นคู่กัน
จะใกล้จะไกล
ก็รักกันได้...อยู่ดี

รัก...แบบไม่ต้องรัก
ก็จะไม่ต้องทุกข์...
เพราะรักมาก...ก็ทุกข์มาก
เนอะ...