เมื่อวานดูลิขิตรักนี้เพื่อเธอ
เป็นตอนที่แม่พระเอกพยายามทำให้พระเอกเลิกกับนางเอก
เธอพยายามจับผิดนางเอก หาว่านางเอกเป็นคนชอบโกหก
นางเอกไม่เหมาะกับพระเอกในทุกๆ อย่าง
เธอเรียนสูง อ่านภาษาอังกฤษได้ ความรู้ดี
ทุกๆ อย่างเธอดีกว่าพระเอกทั้งหมด
เธอพยายามจะพูดให้พระเอกเข้าใจว่า
นางเอกไม่เคยรักเขา และไม่เหมาะสมกับเขาทุกๆ อย่าง
และเธอพยายามจะให้นางเอกตอบเธอต่อหน้าพระเอกให้ได้ว่า
เธอรักพระเอก...หรือไม่
เพราะการแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก
นางเอกจึงไม่อาจตอบใครๆ ได้ว่า
เธอรักพระเอก...หรือไม่
แต่คนที่ตอบคำถามนี้ได้ดี
กลายเป็นพระเอก
บทโต้ตอบระหว่างแม่พระเอกกับพระเอกตอนนี้
นั่งดูแล้วรู้สึกว่า ความรักกับความเข้าใจ
มันต้องไปด้วยกัน
พระเอกไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำว่า ความรัก
เขาให้ความสำคัญกับสิ่งที่นางเอกกระทำต่อเขา
มากกว่า.....
พระเอกตอบแม่เขาว่า ถ้าแม่บอกเขาได้ว่า
ทำไมนางเอกที่มีอะไรๆ เหนือกว่าเขาหลายอย่าง
จึงยอมอยู่กับเขาในวันนี้ได้
ทั้งๆ ที่เธอจะไปอยู่กับพี่ชายเธอที่ต่างประเทศก็ได้
ไปทำตามความฝันการเป็นตำรวจของเธอ
ไม่ต้องมาอยู่กับพ่อค้าขายขนมให้ใครๆ ดูถูกเธอ
ความรักสำหรับเขา ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ทางกาย
เขารับรู้ได้ว่าที่นางเอกยอมอยู่กับเขานั้น
เพราะว่า เธอรักเขา...
นั่งดูแล้ว....ซาบซื้งกับบทละครตอนนี้มากเลย
คนเขียนบทเข้าใจเขียนดี
เข้าใจให้คำนิยามของความรัก
เข้าใจที่จะใช้คำในการอธิบายว่า
เพราะอะไรคนคนหนึ่งจึงยอมอยูกับอีกคนคนหนึ่ง
ทั้งๆ ที่มีความแตกต่างมากมาย
ความรัก..ถ้ามีความเข้าใจเป็นพื้นฐาน
ปัญหาอุปสรรคต่างๆ ก็สามารถขจัดปัดเป่าออกไปได้
แต่ความรัก...ที่ไม่เคยมีความเข้าใจต่อกัน
ต่อให้พยายามทำอะไรมากมายแค่ไหน
ต่อให้พยายามทำความเข้าใจมากมายแค่ไหน
ต่อให้พยายามเรียนรู้ต่อกันแคไหน
ต่อให้ทำทุกๆ อย่าง...แค่ไหน
แต่เพราะไม่เคยจะเข้าใจ
แต่เพราะไม่เคยจะรับรู้
แต่เพราะไม่เคยจะสนใจ
สุดท้าย....มันก็ต้อง....
ต่างคนต่างไป...
เพราะสุดทางแล้ว...
สุดทางที่จะเดินต่อไป...แล้วจริงๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
ไม่ได้ทำอะไร
แต่ทำไม...
เหมือนเหนื่อย
และเพลีย....
ล้าๆ ไปเสียหมด
ฝืนต่อไป
จนกว่าจะปกติ