ธันวาคม 2558

 
 
4
5
6
7
10
12
13
15
16
19
20
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
17 ธันวาคม 2558
All Blog
ความรู้กับปัญญา
"คบคนพาลพาลพาไปหาผิด
คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล" 

สุภาษิตข้อนี้ ยืนยันด้วยตนเอง
เพราะมีเพื่อนเสมือนบัณฑิต
จึงเปิดโลกความรู้และเสริมสร้างปัญญา
ให้กับตัวเองมาหลายครั้งหลายหน

น้องกะว่าก๋า เขาลงยูทูปสารคดีพื้นที่ชีวิตในเฟส
ตอนเห็นแรกๆ ก็ไม่อยากดูเท่าไหร่นัก
แต่พออ่านความเห็นของน้องเขา
และความเห็นของท่านอื่นๆ 
เลยทำให้เกิดความสนใจ
เพราะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวรรณกรรม
เรื่องนี้.....




    "ความรู้อาจถ่ายทอดให้กันได้
    แต่ไม่ใช่ปัญญา 
    ใครก็อาจพบปัญญาได้ 
    ปัญญาทำให้แกร่ง 
    ปัญญาทำให้อัศจรรย์ใจ 
    แต่ไม่อาจถ่ายทอดกันได้"

เป็นเพียงเศษเสี้ยวข้อความน่าคิด
จากหนังสือเล่มนี้ เป็นสารคดีที่นั่งดูจบแล้ว
ไม่รู้จะเขียนอะไรดี อยากให้ทุกคนนั่งชมเอง
แล้วหาหนังสือเล่มนี้ มาอ่านเอง
เหมือนที่ตัวเองปรารถนาอย่างแรงกล้า
ที่จะไปหาซื้อหนังสือเล่มนี้
มาเก็บไว้กับตัวเอง

และเพราะปัญญาถ่ายทอดกันไม่ได้
เมื่อเรารับมาจากน้องกะว่าก๋าแล้ว
ก็จึงนำไปถ่ายทอดต่อ เพื่อให้ผู้มีปัญญาเสมอกัน
หากท่านใดเขาสนใจ มันก็จะเป็นประโยชน์แก่ชีวิตของเขา
เท่าที่ทราบ ตอนนี้เพื่อนและเจ้านายก็เกิดความสนใจ
ในหนังสือ "สิทธารถะ" เช่นกัน

เมื่อเช้าเล่าให้เจ้านายฟัง
เจ้านายก็หยิบหนังสือเล่มนี้มานำเสนอ




เป็นหนังสือเกี่ยวกับบทสนทนาของพ่อนักคิดนักวิจารณ์กับลูกชายที่เป็นนักบวช ประเด็นที่คุยกันคือ
"ชีวิตคืออะไร มนุษยชาติประสบความสำเร็จในการสร้างสังคมหรือไม่ อะไรคือคำตอบของชีวิต ปรัชญาตะวันตกล้มเหลวที่จะเป็นที่ยึดเหนี่ยวของชาวตะวันตกหรือไม่เมื่อความสนใจในพุทธศาสนามีมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มีอะไรในพุทธศาสนาที่สังคมตะวันตกต้องการ"

น่าอ่านดีนะคะ เลยขอยืมนายมาไว้ก่อน
ช่วงนี้เหมือนจิตจะไปหมกหมุ่นกับทางธรรม
ทำให้เพลาๆ เรื่องทางโลกไปได้บ้าง
ยิ่งมาอ่านคำตอบของน้องกะว่าก๋า 
ในนาม หมื่นตา กับคำถามที่ว่า

    { รู้ว่าเหงาแต่ทำไมยังรัก }

    รักแต่ทำไมเหงา
    รู้ว่าเหงาแต่ทำไมยังรัก

    ...

    คำถามโดย : d__d (มัชชาร )

    ทำให้ปลงๆ อะไรได้มากพอควร

    โดยเฉพาะข้อความข้างล่างนี้


    "ถ้ารักนั้น “ใช่”

    มันจะไม่ปล่อยให้ใครเหงา
    ถ้ารักนั้นสมบูรณ์ด้วยความเป็น “เรา”
    จะเติมเต็มเงาของกันและกัน

    ใครก็เหงาได้ไม่แปลก
    เป็นช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
    แต่อย่าเอาความเหงาไปแสวงหาความรัก
    เพราะรักที่ต้องการการเติมเต็มไม่เคยทำให้ใครอิ่มเอม"                                                                                                                       

    บางทีที่ผ่านมาตัวเองอาจเข้าใจอะไรบางอย่างผิดไปมาก

    ถึงรู้สึกว่า....สิ่งที่ได้รับกลับมาจากความรู้สึกดีๆ ที่ให้บางคนไป

    มันคงเป็นแค่ ความว่างเปล่า

    เมื่อเข้าใจอะไรๆ ดีแล้ว ก็อยากปล่อยความว่างเปล่านั้น

    ให้ลอยไปกับสายลม

    และไม่รู้สึกเสียใจที่บทสุดท้าย

    ต้องจบลงแบบนี้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา

    มันก็ทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ มากมายเช่นกัน

    ก็แค่เก็บไว้...เป็นอีกเรื่องราวของชีวิต

    ที่น่าจดจำ.






Create Date : 17 ธันวาคม 2558
Last Update : 17 ธันวาคม 2558 13:54:18 น.
Counter : 1085 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

sunny-low
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



ความทุกข์
สอนให้อดทน
ถ้าผ่านมันได้
ก็จะเจอความสุข...