Group Blog
All Blog
|
ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่.... งานเศร้าก็พาไปเยือนแล้ว ลองดู "ความว่างเปล่า" บ้างนะ บางทีปล่อยให้สมอง และความรู้สึกตัวเอง มัน "ว่างเปล่า" ซะบ้าง ก้อน่าจะดี เนอะ...  จะได้ปลิดปลิวล่องลอยไปซะบ้าง  ปล. ภาพท้องฟ้าขโมยมาจากบล็อกน้องกะว่าก๋า ล่ะ อิอิ   ปล.ภาพรุ้งพยายามขโมยบล็อกคุณแม่น้องรัน จนสำเร็จ อิอิ มีเพลงประกอบด้วยนะ แถมให้อีกเพลง แทนการอัพบล็อก เปลี่ยนชีวิตปลิดปลิวเคว้งคว้าง เป็นชีวิตสีรุ้งดีกว่า เนาะ ดูสนุกสดใสดีออก (อัพบล็อกแล้วนะคะ ท่านทั้งหลายที่สบประมาทไว้เนี่ย) อิอิ  //www.music.oldsonghome.com/listen.php?song_id=104
ฟ้าสวยจังเลยครับ
โดย: A r t F u l l Y
 วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:19:13 น.มาฟังเพลงก่อนนอน...ฟังเพลงเย็นๆ...เผื่อจะฝันดีเหมือนพี่อิ๋วบ้างค่ะ
ให้ความคิดบางอย่าง...ปลิดปลิวไปกับสายลม บ้างก้อดีค่ะ แต่...อย่าให้ใจ...ปลิวตามไปด้วยนะคะ...ฝันดีค่ะ   โดย: กระถินริมเล
วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:14:48 น.ของผม "ว่างเปล่า" แต่ไม่ "เปล่ากลวง" นะป้า...เหอๆๆ
  โดย: ตากล้อง...ขี้เมา IP: 125.24.222.44 วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:37:21 น.
อยากปลดปล่อยอะไรๆ ที่มันค้างๆ อยู่ในหัวออกมาบ้าง ให้มันลอยตามลมไปบ้างคงจะดี ช่วงนี้มีแต่เรื่องเศร้า เรื่องเครียด เรื่องน่าตกใจ วิ่งกันมาชนจนแทบรับไม่ได้
 ฟังเพลงเย็นๆ จากพี่อิ๋วแล้วก็ทำให้หยุดความคิดต่าง ๆ ได้ชั่วคราว โดย: ปลาทองครีบหยิก
วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:52:51 น.คิดค่ายืมรูป 2 บาทครับ อิอิอิ
.................. คืนวันมันแค่อ่อนไหว..... แค่เท่านั้นมั้งครับ ถ้าเราไม่อ่อนแอ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:18:14 น. ไว้อาลัยใครดีหนอ...ลาว ปล่าว...ไม่ได้เอามาฝากป้าเน้อ ฝาก Blog ไม่ให้ว่าง...เปล่า โดย: อุ้มสี
วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:11:04 น.สวัสดีค่ะ พี่อิ๋ว...ไปไหนหนอ...ไม่เห็นตั้งหลายวันแล้ว... คิดถึงค่ะ
........นั่งมองฟ้า มาหลายวันแล้วนา โดย: กระถินริมเล
วันที่: 8 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:15:35 น.อิอิ  ถึงว่าไปเที่ยวไม่หนุกเลย เพราะมีคนบ่นคิดถึงอยู่นี่เอง เนาะ  ไปสัมมนา จว.เพชรบุรี มาจ้ะ ไปดูศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยทราย และศูนย์สาธิตสหกรณ์โครงการหุบกะพง ไปรับรู้พระอัจฉริยะภาพในหลวงของเรา ในด้านการฟื้นฟูป่าไม้ เป็นความรู้ที่มีอยู่นิดหน่อยและไปเพิ่มเติมให้มากขึ้น ดีที่สุดแล้วชีวิตนี้ ที่ได้เกิดเป็นคนไทย  กะว่าก๋า... ขอบใจจ้ะ สงสัยอนาคตหากมีเงินมากๆ ต้องไปจ้างเรามาเป็นที่ปรึกษาส่วนตั๊วส่วนตัว คงคุ้มเนอะ เพราะ ซื้อ 1 แถม 1 (แถมภรรยาซึ่งเป็นตากล้องคนเก่งอีกคน)  ป้าอุ้ม!!! ดอกไม้แบบนี้เนี่ย ไม่ต้องเอามาฝากก็ด๊ายยย  แหม แหม แหม อะจึ๊ยยยยยย  น้องปลาทองฯ บางเวลา เราก็ต้องปล่อยตัวเองไว้กับตัวเอง เพื่อคิดทบทวนอะไรๆ แล้วเราจะคิดอะไรได้มากมาย  ตากล้อง....ไม่เปล่ากลวง เพราะน้ำเมรัยเนืองนองเปล่า เนอะ.... ถ้วยชาก้นรั่วของเรา พี่ซาบซึ้งใจจริงๆ คงไม่เติมอะไรให้ถ้วยชาใบนั้นอีกแล้ว พอกันที  น้องกระถินฯ อีกแล้ว อิอิ บางครั้งเราก็ต้องปล่อยใจให้มันปลิวไปซะบ้าง กักเก็บมันไว้ อาจเกิดอาการอึดอัด ให้เขาได้รับอิสระบางเวลา แล้วเขาจะกลับมาหาเราเอง ถ้าใจนั้นอยากอยู่กับเรา ขอบคุณ คุณ A r t F u l l Y ที่แวะมาดูท้องฟ้าจ้ะ โดย: sunny-low
วันที่: 8 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:36:55 น.เขาว่าเลว เราว่าดี
เราชอบ เขาไม่ชอบ ขืนว่าไปตามเขาอย่างเดียว เราคงทุกข์ใจตาย มาเทศน์แต่เช้าเลย อิอิอิ ................................. แต่มีแต่คนว่าภรรยาผม หน้าตาเหมือนน้องสาวผมมากกกกกกกก 5555+ ถ้าชงกาแฟแล้วขาดน้ำตาล ก็ดูบล็อกนั้นไปด้วยก็ได้ครับ เพิ่มความหวานยามเช้า 5555+ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:05:15 น.ย่ะ...พ่อคุณ ถ้าใครชงกาแฟแล้วอยากหวาน แนะนำไปบล็อกน้องกะว่าก๋า ค่ะ บล็อกเก่าของเมื่อวานน่ะนะ หวานเจี๊ยบ จนอิจฉาตาร้อนผ่าวววว เลยเนี่ย... ทำไม...ไม่เจอแบบนี้สักทีน๊า อิอิ ดีชั่ว อยู่ที่ตัวเราตัดสินใจ จริงแท้แน่นอน  โดย: sunny-low
วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:12:52 น.ถึงว่า...ไม่เห็นพี่ตอบมา..
วันสองวันนี้.. อยู่แบบเงียบๆ ไม่เปิดคอม ไม่เปิด ทีวี... นั่งคิดอะไร สักพัก.. สักครึ่งชม. ได้อะไรกลับมาบ้างค่ะ ถึงมันจะไม่มากมายนัก แต่ก็ได้อยู่กับตัวเอง..จริงๆ ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะพี่อิ๋ว.. โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว
วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:28:52 น.บางครั้ง การอยู่กับสิ่งใดมากเกินไป มันอาจทำให้เราเริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย ละจากมันบ้าง อาจจะทำให้เรากลับมารู้สึกดีๆ กับสิ่งนั้นอีกครั้ง ตอนนี้พี่กำลังเบื่อเน็ต และบล็อก และหลายๆ อย่างที่มาจากสองอย่างนี้ คาดว่าไม่นาน... ก็คงละจากมันไประยะหนึ่ง ก่อนที่จะจากไป อย่างยาวนาน เหมือนกับว่า ถึงเวลาต้องไป หรือจุดอิ่มตัวล่ะมั้ง พี่เข้ามาที่นี่ ในเวลาที่เคว้งคว้าง จากโลกจริงๆ อยู่กับที่นี่จนกผูกพันกับหลายๆ คน และเริ่มแยกไม่ออกว่า แท้จริงเราผุกพันกันในโลกความจริง หรือความฝัน เพราะยังไง...เราก็ต้องอยู่บนโลกความจริง หวังว่า...โลกความฝันจะเป็นความจริง สักวัน  ยัยชมพู่ฯ เล่นมาเขียนแบบนี้ ทำให้คิดถึงเราแฮะ  โดย: sunny-low
วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:20:53 น.สิ่งไหนที่จับต้องได้ ย่อมเสื่อมสลายไปตามเวลา
โดย: عن تدريب متصدر (percussion ณ.ภูเล
) วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:39:46 น.คุณ sunny-low คะ มารายงานตัวผู้บริจาคเงินโครงการค่ะ
ที่บอกว่าเหลือสองท่านที่ไม่ทราบชื่ออ่ะค่ะ อิฉ้นเองค่ะ 1พันบาท ร่วมทำบุญด้วยคน พอดีให้น้องสาวโอนให้ที่เมืองไทย แล้วเขายังมิได้ส่งข้อมูลสลิปมาให้เลยค่ะ เลยไม่ทราบจะแจ้งไงดี ไว้เด๋วแจ้งให้ละกันนะคะ รายงานตัวก่อนค่ะ อิอิ แจ้งทางนี้มะเป็นไรเนอะ เผอิญมิได้เป็นเมมเบอร์พันติ๊บอ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ ปล. รูปสวยค่ะ อิอิ โดย: Jamie IP: 192.43.227.18 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:16:39 น.
หวัดดีค่ะพี่อิ๋ว
ทำงานเหนื่อยนัก..ก็พักผ่อนเยอะๆนะคะพี่... ชอบเพลงนี้มากๆ ค่ะ..ฟังแล้ว... โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:17:55 น.จ้า..  ชอบอยู่แล้ว นอนเยอะๆ เนี่ยอิอิ คุณ Jamie แจ้งทางนี้ไม่เป็นไรค่ะ เพราะไปแจ้งไว้ทางโน้นแล้วเหมือนกัน แวะไปอ่านอีกครั้งนะคะ อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:21:56 น.ขอบคุณมากค่ะ ไปอ่านมาแล้วคร่า วันนี้อ่านได้แบบสบายใจเฉิบเพราะอ.ที่ปรึกษาไปฮอลิเดย์ อิอิ เลยเซิฟเนตกันมันส์ไม่ต้องแอบอ่าน หุ หุ ตั้งใจกลับมาอีกรอบหลังจากอ่านเสร็จค่ะ ตั้งใจมาพร้อมหอบความรู้สีกดีๆมากมายจากซีกโลกใต้มาให้คุณsunny-low อีกช่อใหญ่ ๆ เป็นกำลังใจให้คนทำงานเสมอค่ะ อย่าท้อนะคะ หลังจากเป็นเสียงเงียบมานานวันนี้ขอออกมาเชียร์ค่ะ ไว้จะเข้าไปช่วยนะคะ ตอนนี้ขอช่วยชาติด้วยการเรียนให้จบก่อนคร่า อีกไม่นานค่ะ อีกไม่นาน
โดย: Jamie (oupra@hotmail.com) IP: 192.43.227.18 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:23:35 น.
เลิกท้อแล้วล่ะค่ะ กว่ากิจกรรมจะมาถึงวันนี้ โดนมาเยอะ เพราะมากคนก็มากความ เป็นเรื่องธรรมดา ผลออกมาได้ขนาดนี้ ใครจะมองยังไง ก็คงไม่คิดอะไรแล้ว คงต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า เพื่อนๆ ที่ช่วยกันทำ เก่งทุกคนค่ะ... เราแค่ประสานงานและ ประสานงากับทุกคนให้ได้มากกว่า อิอิ รีบๆ ช่วยชาติเร็วๆ นะจ๊ะ ประเทศเราจะได้มีคนมาช่วยพัฒนาเพิ่มอีกหนึ่งคน ดีเนอะ โดย: sunny-low
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:21:50 น.มาอีกแระ อย่าเพิ่งรำคาญนะคะ
คือว่า...เออ...คือว่า...คือ... หนูเป็นคนเดียวกันกะที่ปะหล่องเขาโทรแจ้งให้พี่ทราบค่ะ กลัวพี่จะเข้าใจผิดว่ามันทำไมมันมีสองคนอ่ะ สื่อสารกันกับปะหล่องพลาดจึ้งหนึ่งค่ะ งานนี้ปะหล่องไม่มาว หนูมาวเองอ่ะ ไปบริจาคเลื่อดมาค่ะ เลยมาวโอวัลติล อิอิ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ โดย: jamie IP: 192.43.227.18 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:22:12 น.
พี่อิ๋วขา นังอรไม่ได้แวะมาเสียนาน มัวแต่ยุ่งอยู่กับโลกของตัวเอง พี่อิ๋ว ถึงเราจะไม่ได้เจอหน้าดันทุกวัน ทำงานร่วมกัน คุยกัน แต่ มิตรภาพของเรามันมีอยู่จริงๆ ถึงจะผ่านอินเตอร์เน็ต หนูเองได้รู้จักตัวตนของพี่ ความน่ารักและความใจดีของพี่จากที่นี่ ถ้าไม่มีที่นี่หนูคงไม่มีโอกาสไปพบพี่ที่ทำงานพี่แน่ๆๆ ค่ะ ไปแล้วเด๋วใจอ่อนกับพวกในเครื่องแบบ 55555 ล้อเล่นค่ะ
หนูแวะมาไม่รู้หรอกว่าลมอะไรพัดมา เหะๆๆๆๆ ลมชายเลหน่ะสิ คิดถึงและเจอกันในเร็ววัน ปล. ความจริงเครื่องแบบหน่ะไม่แพ้หรอก แพ้ความดำอ่ะพี่ โดย: นังอร IP: 202.142.217.130 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:01:17 น.
แค่คำพูดคนบางคน อย่าเก็บเอามาเป็นอารมณ์เลยนิ
 หากเหนื่อยนักพักบ้างวางความคิด บทชีวิตของคนเราเท่าที่เห็น ล้วนคละเคล้า ทั้งสุข-ทุกข์ลำเค็ญ มิละเว้นรวยจนทุกคนมี ต่างเหตุผลกลไกในวิบาก บ้างทุกข์ยากบ้างสบายหลายวิถี หลากชีวิตผิดถูกผูกชีวี ต่างฤดีต่างประเด็นเป็นสามัญ อยู่บนทางเลี้ยวลดหลายบทบาท อาจพลั้งพลาด...บางคราแทบอาสัญ ชีวิตนี้มิเที่ยงแท้แน่อนันต์ ตราบชีวันไม่สิ้นดิ้นรนไป หากเหนื่อยล้าชีวินจนสิ้นหวัง หมดพลังก้าวย่างทางไสว จึงขอฝากคำเสริมหวังเติมใจ ยังมีใครคนนี้ที่เคียงเธอ ตราบตะวันมั่นคงตรงต่อฟ้า สาดส่องหล้ามั่นคงดำรงเสมอ หวังไม่สิ้นดิ้นรนค้นให้เจอ ถึงฝันเก้อมิเห็นจะเป็นไร หมดวาระหน้าที่หนี้ชีวิต ประกาศิตปลิดปลงสิ้นสงสัย ความเหนื่อยหน่ายพ่ายแพ้จะแปรไป เมื่อสิ้นลมหายใจไร้กังวล ....... สู้ๆๆๆเด้อ โดย: au_ja
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:44:37 น.สู้ๆ ป้าอิ๋ว..
ถ้าไม่มีคนทำดี สิ่งดีดี จะเกิดได้ยังไง ใช่ไหมค่ะ  โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:54:19 น.ขอบคุณทุกๆ คนค่ะ คนที่ต้องขอบคุณพิเศษก็ป้าอุ้มแหล่ะ ถ้าไม่ได้ฟังคำพูดพี่เขาวันนั้น อาจเลิกทำกิจกรรมนี้ไปเลย และถอดใจกับหลายๆ คนอีกด้วย นี่ไงคะ...เพือนที่ดี ต้องเป็นแบบนี้ ช่วยกันฉุดไปทำความดี ให้ชีวิตมีสาระ ขอบคุณน้องชมพู่มะเหมี่ยวจ้ะ แต่ถ้าคนดี ทำดีเพียงลำพัง ความดี...ก็จะเดินทางไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่เลย แล้วจะช่วยอะไรสังคมได้เท่าไหร่เหรอ ต้องช่วยกันแบบนี้แหล่ะจ้ะ ถึงจะทำให้สังคมดีๆ ขยายวงกว้างไกล ให้คนมองโลกร้ายๆ ได้เห็นโลกดีๆ กับเขาบ้าง  พี่ au_ja กลอนบทนี้ขอลิขสิทธิ์เลยนะคะ บล็อกหน้าจะเอาไปลง และหาเพลงที่อิ๋วชอบมาก ไปประกอบค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ "ตราบตะวันมั่นคงตรงต่อฟ้า สาดส่องหล้ามั่นคงดำรงเสมอ หวังไม่สิ้นดิ้นรนค้นให้เจอ ถึงฝันเก้อมิเห็นจะเป็นไร" ดวงตะวันดวงนี้ จะมั่นคงต่อสิ่งที่ตัวเองเป็น แม้ใครจะมองยังไง ก็ไม่เป็นไร เพราะเราไม่อาจเป็นคนดีให้พอได้สำหรับทุกๆ คน น้องอร...แถวนั้นหนุ่มๆ ในเครื่องแบบเท่ห์จริงๆ นะ หล่ำล่ำคล้ำคมแบบไทยแต๊ๆๆ เลยล่ะ อิอิ น้องกะว่าก๋า...มาแอ่วได้อะไรกลับไปปะ สู้ไปแอ่วบล็อกเราไม่ได้ มักได้แง่คิดอะไรดีๆ กลับมาบ่อยๆ เนอะ น้อง jamie มาอีกรอบคิด 5 บาทจ้ะ ไม่ใช่สวนสาธารณะนะจ๊ะ มาเดินเล่นซะหลายรอบเลย อิอิ  อ่ะ....ล้อเล่น... ปะหล่องโทร.มาบอกแล้ว ก็เดาๆ ว่าน่าจะเป็นเรา ไม่รู้ทำไมเหมือนกันถึงเดาว่าเป็นเรา ทั้งๆ ทีตาปะหล่อง บอกอะไรไม่รู้เรื่องเลย ประจำแหล่ะ...ตานี่ จับใจความได้แต่ว่า เพื่อนที่อยู่ออสเตรเลีย หรือออสเตรีย จะขอร่วมบริจาคด้วย และโอนเงินมาให้แล้ว เนี่ย เนี่ย... ตอนโทร.มาเนี่ย เขายังไม่เมานะ (มั้ง) อนุโมทนาบุญจ้ะ ขอให้เรียนจบไวๆ และกลับมาพัฒนาบ้านเราเร็วๆ นะ ทำมายมานยาววววจังเลยล่ะ เฮ้อ..... ขอบคุณและขอบคุณ คำ 2 คำ ที่ควรพูดบ่อยๆ และพูดให้ติดปากไว้ คือคำว่า "ขอบคุณ" และ "ขอโทษ" จริงๆ นะคะ โดย: sunny-low
วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:15:02 น.เข้ามาวันนี้...ดีใจที่เห็นพี่สาวเรา มีกำลังใจที่ดีขึ้น
พี่ยีงมีน้องๆ ที่รักพี่อยู่อีกหลายคนค่ะ และหลายๆคนนั้น ก้อคงไม่อยากให้พี่ทุกข์...เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของใคร ถ้าใจเขาไม่ยอมรับ...หรอกค่ะ แต่ถ้าเหนื่อย ก้อพักสักหน่อย ก้อด้ายค่ะ ไม่ต้องห่วงบ้าน เด๋วจะมาช่วยป่วน เอ้ย...เฝ้าให้ค่ะ โดย: กระถินริมเล
วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:04:48 น."เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของใคร ถ้าใจเขาไม่ยอมรับ" ถูกเป๊ะเลยยย เมื่อวานดูรายการชีวิตที่เลือกได้ (ถูกเปล่าหว่า??) คุณอัจฉราพรรณ เป็นผู้ดำเนินรายการ เขาเชิญน้องสุนันทา แซ่....(จำไม่ได้) เจ้าของหนังสือ "ชีวิตไม่เศร้า เพราะเราเลือกได้" ก็ไม่รู้หรอกว่าเธอเขียนเกี่ยวกับอะไร แต่คิดว่าคงเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเผชิญมา เธอถูกรถมินิบัสทับ ตอนปลายปี 46 หลังจากนั่งซ้อนรถ จยย.เพื่อนและถูกชนท้าย จนตัวเองกระเด็กตกไปบนถนนและถูกรถทับ อาการตอนนั้นเธอรอดยากมาก เพราะอวัยวะภายในเสียหายเกือบทั้งหมด ดูเหมือนเธอจะมีความรู้เกี่ยวกับแพทย์บ้าง และคาดเดาอาการตัวเองได้ว่าเป็นอย่างไร แต่ใจเธอสู้มาก เธอสู้เพื่อรอให้เจอแม่ เพระอยากเอาเอทีเอ็มให้แม่ตามความตั้งใจตัวเอง เธอยื้อชีวิตตัวเองจนแม่มาและนำส่ง รพ. พอถึงมือหมอ เธอก็รู้อีกว่า เธอมีโอกาสรอดแล้ว เธอเชื่อในความสามารถของหมอที่จะรักษาเธอ และเธอก็รอดจริงๆ เพียงแต่ไม่อาจดำเนินชีวิตได้ปกติเหมือนอย่างคนทั่วไป ยังมีอาการแทรกซ้อนที่เธอต้องรักษาและสู้อยู่เรื่อยๆ แต่ใจเธอสู้มากค่ะ ใบหน้าเธอยิ้มตลอดเวลาที่เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ฟัง หน้าตาเธอบอกว่า เป็นคนมองอะไรในแง่ดีมาก หน้าคนอิ่มบุญน่ะค่ะ จริงๆ นะ ไม่อยากเชื่อเลยว่า เธอจะเป็นคนที่ประสบเหตุร้าย เพราะมุมมองในการดำรงชีวิตและความคิดเธอกับชีวิต น่าฟังมาก เป็นเรื่องราวที่สอนคนปกติอย่างพวกเราได้อย่างดี เธอไม่พยาบาทคนขับรถที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ แต่กับซื้อของไปเยี่ยมเขาเมื่อรู้ว่าเขาติดคุกเพราะความผิดข้อหาอื่นอีก นอกจากข้อหาของเธอ เธอไปทำไมรู้ไม๊ ?? เธอไปอโหสิกรรมให้เขาค่ะ เธอมองว่า มันเป็นเรื่องกรรมที่เคยกระทำต่อกันมา ก็ขออโหสิกรรมให้จบกันไป มีอีกหลายความคิดของเธอที่ฟังแล้วทำให้เกิดความคิดดีๆ จนอยากไปหาหนังสือเธอมาอ่าน เรื่องที่เธอเผชิญอยู่ กับเรื่องไร้สาระที่ตัวเองเผชิญอยู่ เทียบกันไม่ได้เลย  คนเราถ้าดำรงตนอยู่ด้วยการมีสติให้มากๆ ชีวิตเราก็จะมีความสุขได้ ความคิดตัวเราเอง ที่มักคอยทำร้ายตัวเราเอง อย่างที่เธอบอกเลยค่ะ "ชีวิตไม่เศร้า เพราะเราเลือกได้" ปล.ใครหาซื้อหนังสือเล่มนี้มาได้บอกด้วยนะคะ สำนักพิมพ์อะไร จะได้ไปหาซื้อบ้าง (เหมือนเขียนจดหมายเลยแฮะ มี ปล.ด้วย คิ คิ คิ )โดย: sunny-low
วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:58:42 น.พี่ทิ้งคำถามที่ตอบไม่ได้ไว้ที่บล็อกผม
"ยังไงจึงเรียกว่า เรารักกัน...." ตอบด้วยคำพูดไม่ได้ ก็ต้องใช้ "ชีวิต" ตอบให้ล่ะมั้ง โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:58:42 น.ใช้ "ชีวิต" ตอบให้ล่ะมั้ง และชั่วหนึ่งชีวิตนี้ จะได้รับคำตอบหรือไม่ล่ะ เอาเป็นว่า... จะเก็บไว้ถามใครสักคน เมื่อถึงวันที่ต้องถามแล้วกัน เนาะ อิอิ กลัวจะไม่มีโอกาสได้ถามน่ะดิ  โดย: sunny-low
วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:34:18 น.ได้มีโอกาสไปทำงานที่จ.เชียงใหม่และจ.แม่ฮ่องสอน ระดมพลกันที่ดอนเมืองกันเอาเมื่อเช้าตรู่ ไปเครื่องการบินไทยจากดอนเมืองปลายทางเชียงใหม่ เพื่อแวะที่หมายแรกที่ อ.ดอยเต่า จนปฎิบัติภาระหน้าที่กันเสร็จลงเมื่อตอนบ่ายแก่ๆ แล้วก็ตาลีตาเหลือกไปขึ้นเครื่องจากเชียงใหม่ มาต่อที่ จ.แม่ฮ่องสอน ภาพฟ้าสวยสวยฟ้าใสใสทั้งหมดนี้นั้น เป็นท้องฟ้าที่จ.แม่ฮ่องสอนทั้งหมดเลยล่ะ โดย: อุ้มสี
วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:33:19 น.รับรู้ข่าวนี้เหมือนกันครับ
6000 คน มีครอบครัว มีลูก มีสามี มีเมีย มีพ่อแม่ที่ต้องดูแล อยากเขียนบล็อกที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่กลัวทำให้บล็อกแก็งค์โดนปิดจังเลย รัฐบาลนี้เค้าชอบแต่เรื่องดีดี บริสุทธิ์ มีศีลธรรม แต่ไม่ชอบ "ความจริง" เริ่มต้นที่บล็อกพี่ก่อนเลยล่ะกัน โดนปิดบล็อกอย่าโทษผมนะครับพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:18:31 น.55555  เจ้านี่ หาเรื่องมาเยือนแต่เช้าเลยนะเออ...ดีเหมือนกัน กำลังเบื่อด้วย ถูกปิดพักร้อนสักเดือนสองเดือนก็ดีน้อง แย่เนาะ...ไม่รู้เลยว่า ถ้าตัวเองเป็น 1 ใน 6 พัน จะทำยังไงกับชีวิตตัวเองต่อไป คงต้องค่อยๆ คิดและตั้งสติ หาหนทางดิ้นรนสู้ต่อไป ทำไม...บ้านเราเมืองเรา มีแต่เรื่องแย่ๆ เนาะ เมื่อไหร่...สิ่งดีๆ จะมาเยือนบ้าง โดย: sunny-low
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:30:35 น.ชืวิต ยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้น...รน ... ต่อสู้ต่อไป
เป็นกำลังใจให้คนไทยทุกคน ที่เจอเรื่องเลวร้าย ที่ผ่านเข้ามา และเป็นกำลังใจให้เจ้าของบ้านด้วย สิ่งที่คิดที่ทำ ที่ผ่านมา ดีที่สุดแล้ว ขาดเราไปสักคน พี่ว่าโครงการของพวกเรา คงเดินมาได้ไม่ไกล ขนาดนี้หรอก มากคน มากความ ร้อยพ่อ พันแม่ สุดแต่ใจใครจะคิด จะพูด เรายึดมั่นในความเป็นตัวตนของเรา กล้าคิด กล้าทำ ในสิ่งที่ถูกต้อง ไม่ให้ร้าย เบียดเบียน ผู้อื่น ก็ดีที่สุดแล้ว .... ปล. 1. อ่านผ่านตาด้านบน น้องนางท่านหนึ่งเป็นโรคแพ้เครื่องแบบ ขอแนะนำว่า อย่าขึ้นรถเมล์บ่อย เดี๋ยวพี่ๆ จะได้น้องเขย เป็น พกง. (แซวเล่นนะจ๊ะ) 2. บริจาคเงินร่วมทำบุญให้แล้วนะ โดย: ปุ๊ ระเบิดขวด IP: 58.10.84.63 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:09:37 น.
ผิดแระพี่อ่านใหม่ ด่วน เครื่องแบบไม่เอา บอกว่าแพ้ความดำ ประมาณชาวประมงมั้งพี่ปุ๊ น้องเขยเป็นชาวเลพอไหวมะอ่ะ
 โดย: นังอร IP: 202.142.217.130 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:20:31 น.
ค่ะ..พี่อิ๋ว..อะไร ช่วยได้ก็ช่วยๆ กันไป
ถึงจะมีกำลังช่วยได้ไม่มากนัก แต่ก็จะพยายามค่ะ .. สนใจคำถามนี้ "ยังไงจึงเรียกว่า เรารักกัน...." นึกไม่ออก.. นึกออกแต่..รักเขาข้างเดียว เจ็บดีจริงๆ เลยพี่..  โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:25:19 น.ขอบคุณค่ะ....พี่ปุ๊ ขอให้ผลบุญครั้งนี้ ส่งเสริมให้ครอบครัวพี่มีแต่ความรัก ความอบอุ่น อบอวลไปด้วยความเข้าใจนะคะ มีคนที่รักเราและเรารักแล้ว รักษากันและกันไว้ให้ดีนะคะ ยัยอร... ชาวมอร์แกนสนใจปะ นั่นน่ะ ดำหล่อล่ำ คมเข้มเลยเนาะ ชมพู่มะเหมี่ยว... ครั้งหนึ่งพี่เคยรู้สึกเข้าใจคำว่า "เรารักกัน" นะ แต่มาวันหนึ่งพี่ก็รู้สึกว่า มันไม่ใช่ "เรา" แล้วล่ะ อาจเป็นพี่รักเขาฝ่ายเดียวมาตลอดมากกว่า มันเลยกลายเป็นความสงสัยว่า "ยังไงนะ เรียกว่า เรารักกัน" ไม่ใช่รักอยู่ฝ่ายเดียวแบบพี่ หรือรักเขาข้างเดียวแบบเรา มันย่อมเจ็บแน่นอน แต่ถ้ารู้สึกตัว...และเดินออกมาก่อนจะเจ็บมาก สักวัน เราสองคน อาจได้คำตอบจากใครสักคนจริงๆ ก็ได้ว่า แท้จริงแล้ว คำว่า "เรารักกัน" นั้นเป็นอย่างไร รอเนอะ.... รอไปจน 60 แล้วค่อยเลิกรอ อิอิ โดย: sunny-low
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:30:05 น.
สวัสดีเจ้า สบายดีไหมเอ่ย โดย: เปิ้นบอกว่าจะมาขอ
วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:21:21 น.อะไรจะยิ้มกว้างขนาดน้านนนน เต็มบล็อกพี่เลยเหรอจ๊ะ ดีๆ จ้ะ แวะมายิ้มบ่อยๆ นะ โดย: sunny-low
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:02:17 น.วันนี้พี่เรามาได้คมคายมากครับ
ชอบครับทั้งเรื่อง "ความกลัว" และเรื่อง "การรับปริญญา" ขอบคุณครับพี่ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:11:53 น. เหรอ???จริงๆ พี่ก้อเขียนไปตามความรู้สึกนึกคิดแหล่ะ มีเพื่อนคนหนึ่งที่ค่อนข้างจับนิสัยพี่เก่งมาก เคยชมว่า พี่เขียนเรื่องราวใช้ได้ แต่เป็นการเขียนแบบไม่อิงหลักอะไรเลย ถูกของเขา!!! เพราะบอกตรงๆ พี่ไม่มีความรู้ทางวิชาการ อะไรสักอย่างเลย แม้แต่งานที่ตัวเองทำ คิดทุกอย่างไปตามความคิดเห็นล้วนๆ ดีหรือไม่ อยู่ที่คนอ่านจริงๆ ขอบคุณเช่นกัน ที่มักเปิดประเด็นให้ต้องใช้ความคิด ก่อนจะเขียนความเห็นอะไรลงไป โดย: sunny-low
วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:36:27 น. แหม๊ ชื่นใจ คิดถึงอ่ะค่า คุณพี่อิ๋ว สิ้นเดือนอย่าเบี้ยวนะ นังอรกะลังรวบรวมเงินอยู่ อรกะพี่อิ๋วต้องหารตามนโยบายประหยัดมิใช่หรือพี่ 5 5 5 5
จะพยายามว่างเพื่อไปช่วยแบกของแต่ถ้าไม่ว่างก็เจอกันวันจริงเลยนะ  โดย: นังอร IP: 202.142.217.130 วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:23:59 น.
มาร้องเพลงให้ฟังค่ะ...(ร้องปลุกให้ตื่นมากกว่ามั้ง)
ในโลกแห่งความฝัน และวันที่เป็นจริง... เรื่องราวทุกสิ่ง ต่างกันมากมาย เธอจงเสาะหา... พกพานำไป เพียงรักเต็มหัวใจ กำลังใจเต็มทรวง ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอน แนบตักฉันนี่ จะหนาว...จะร้อน จะคอยพัดวี หลับฝันถึงสิ่งดี...หลีกหนีสิ่งเลว... โดย: กระถินริมเล
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:22:23 น.ขอบใจจ้ะน้องอร.... วันที่ 22 ก็เจอกันอยู่แล้ว และสิ้นเดือนไม่พลาดแน่ อยากพักผ่อนเหมือนกัน ที่พักสวยมากเลยเนาะ ขอบใจจ้ะ...น้องกระถินริมเล แต่ร้องเบาไปนิดนะ พี่ไม่ตื่นเลย วันนี้วันหยุดตื่นสายได้ อิอิ ก็เลยเพิ่งจาตื่นเนี่ย โดย: sunny-low
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:12:30 น. แวะมาส่งกำลังใจให้ป้าเน๊าะ ว่างๆ แวะมาหัวเราะกับเพลงอาหาร 5 หมู่ที่ Blog ไว้เจอกันพรุ่งนี้เน๊าะ  โดย: อุ้มสี
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:24:30 น.วันที่ 22 ก.ค.เจอกันเด้อ
มื้อกลางวันอาสา เลี้ยงข้าวเด้อค่ะ (ไม่ใช่ยอดข้าว อิอิ)แต่จะอิ่มหรือเปล่า ก็แล้วแต่กระเพาะของแต่ละคนนะคะ เรื่องนี้เป็นฟามสามารถเฉพาะบุคคล อิอิ โดย: au_ja
วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:12:26 น. พี่อิ๋วคะ อรเบี้ยวพี่อุ้มเฉยเลย มีธุระแบบไม่คาดคิด แถมไม่น่าตัดสินใจผิดเลยจริงๆ พี่อิ๋วที่พักอ่ะมันดูในรูปมันก็อาจจะสวยกว่าของจริงนะอย่าเพิ่งคิดนะพี่ หนูหล่ะกลัวใจพาไปกลัวไม่ถูกใจจัง ส่วนพรุ่งนี้ ไม่ได้ไปช่วยขนของ
เพราะต้องสอนน้อง และแปลข่าวอีกสองอันเพราะวันนี้หมดแรง ทำต่อไม่ไหวแล้วเลยขอพัก ก่อนดีกว่า ดีนะที่วันนี้บรรยากาศดี อรขำๆๆๆๆ ขำหลายอย่าง ไม่ขำๆๆๆๆๆๆ ก็หลายอย่าง พี่อิ๋ว แอบบอกอะไรอีกอย่างได้ไหมอ้ะ อย่าหาว่ามาบอกรักเลยนะ จำครั้งก่อนที่ภูเลได้มะ ปกติถ้าหนูเมาได้ที่จะมีอาการดังนี้นะ เสียงเริ่มดัง นั่งเริ่มไม่ติด เริ่มไปกอดคนโน้นคนนี้ ถามพี่อุ้ยดิ ห้าๆๆๆ เรื่องกอด หนูเฉยๆ อ่ะ มัน เป็นเรื่องธรรมชาติของการแสดงความรักต่อเพื่อนร่วมโลก อ้อ พูดนาน ยาวเกินเรื่องของเรื่องเวลาหนูเมาเนี่ยมันจะมีสองอย่างคือหนูไม่สนใจใคร หลุดโลก กับคนเริ่มเบือนหน้าไม่สนใจหนู แต่คืนนั้นหนูแอบจำได้นะว่ามองไปที่พี่อิ๋วทีไร พี่อิ๋วก็เอาแต่ขำขำขำ ห้าๆๆๆ ใส่หนู หนูเลยมีความสุขมากอ่ะ นึกว่าได้เป็นตลกหญิงแน่แล้ว งานนี้ เลยแค่จะบอกว่าขอบคุณอ่ะ พี่อิ๋วหัวเราะน่ารักดีอ่ะ เหะๆๆๆ เหนื่อยกายแล้วพักไม่เท่าเหนื่อยใจเนาะ พี่เนาะ แต่พี่อิ๋วไม่มีทางเหนื่อยใจแน่ คนอาไร้ หัวใจแข็งแรงที่สุด เป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะพี่อิ๋ว แล้วสักวันจะตามไปนอนดูดาวห้องพี่อ่ะ เปิดหน้าต่างให้โล่งๆ เนาะ ท้องฟ้าสวยที่สุดเลยเนาะ เบื่อป่าววันนี้ ถ้าเซ็งไปเข้าบล๊อคปู่ต้อมสิ มีร่วมตอบคำถามด้วยอ่ะ ไม่ยักมีชิงโชคแฮะ ชิงโชคเป็นฮันเดร๊ดไหมเนี่ย  โดย: นังอร IP: 125.24.54.172 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:10:41 น.
แอบผ่านตาไปเห็นอะไรแว่บๆเรื่องความรักอ่ะค่ะ
มีคำพูดนึงที่หนูประทับใจมากเลย มันเป็น American saying บอกว่าถ้าคุณรักใครบางคน จงปล่อยเขา(ความรัก)ไป ถ้าเขากลับมาหาคุณนั่นคือเค้า(รักนั้น)เป็นของคุณ แต่ถ้าเค้าไม่กลับมาแสดงว่าเค้า(รักนั้น)ไม่เคยเป็น ขอให้ความรักและความงดงามบนโลกเป็นของพี่เสมอนะคะ โดย: เด็กอ้วนที่ถูกทอดทิ้ง IP: 125.24.54.172 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:15:47 น.
^^^^ มันมาวเปล่าหว่า??? เอ๊ะ!!! หรือของจะขึ้น อิอิ เห็นด้วยทุกประการที่รุ้งตัวอ้วนเขียนแล้วกัน ใครๆๆ กล้าทิ้งเราเนี่ย กล้าหาญมากเลยนะ ทิ้งผู้หญิงน่ารักแบบนี้ได้ (เขาคิดถูกแล้วล่ะ )55555 อยากมานอนดูดาว หรือนอนรับลม เมื่อไหร่ได้เมื่อนั้น ไว้จะพาไปนอนบนดาดฟ้าชั้น 13 จะได้เห็นดาวชัดดี หาเสื่อสักผืน หมอนเล็กๆ สักสองใบ ผ้าห่มบางๆ และเทียนหอมจุดพอให้มีแสงแข่งกับแสงดาว บรรยากาศคงดีมากเลยเนาะ เช้ามาป่วยทั้งคู่ หวัดกิน  หายเมาแวะมาอีกนะ ยัยเด็กอ้วนที่ถูกรุมรัก โดย: sunny-low
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:54:06 น.ผมกำลังออกไปอัดเสียงครับ
พูดยังกับเป็นนักร้องดัง 555+ รับปากผู้ใหญ่ท่านนึงไว้ว่าจะขออนุญาตนำเพลงของอ้ายจรัล มโนเพ็ชรมาร้อง ร้องในแบบที่ศรัทธาครูน่ะครับ ถึงจะไม่เคยพบเจอตัวกัน แต่ผมใช้เป็นครูจรัลเป็นต้นแบบในการเล่นและร้องเพลงมาตลอด ถึงจะร้องเล่นกับเพื่อนก็ตั้งใจร้องทุกครั้งไป กำลังจะปิดบล็อก เพื่อเดินออกไป ตัดสินใจเช็คอีกรอบ อืมมมม....มาเจอคอมเม้นท์ยาวๆของพี่อิ๋ว 14 ปีนานมากเหมือนกันนะครับ แต่ไม่เท่ากับเวลาที่เราต้องรักตัวเอง เพราะเราต้องรักตัวเองทั้งชีวิต ถ้าใครไม่รักตัวเองนี่แย่แน่นอน เพราะคุณก็ต้องอยู่กับตัวเองทั้งๆที่ไม่รักในช่วงเวลาทั้งหมดที่เหลือของคุณ พวกเจ้าทฤษฏีจะเป็นอย่างผมใช่มั้ยครับ 555 หลายคนในบล็อกแก็งค์ เจ็บปวดกับความรักเสมอ ราวกับว่าถ้ามี 2 คำตอบ คือ ผิดหวังและสมหวัง คนบนโลกก็ล้วนแต่เลือกคำตอบ "ผิดหวัง" กันซะเป็นส่วนใหญ่ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ผมคิดว่าเมื่อเวลาผ่านไป หลายคนรู้คำตอบ แล้วก็สามารถให้อภัยตัวเองและกลับไปเรื่มต้นรักครั้งใหม่ได้ หลายคนก็หยุดและตัดสินใจไม่เดินต่อกับทางเดินแห่งรัก บางคนถึงกับเกลียดชังสาปส่งไปเลย ผมว่าความรักก็เหมือนกับการเดินไปร้านลาบน่ะครับ คุณเลือกได้ว่าอยากกินส้มตำ ลาบก้อย หรือน้ำตก แต่พ่อครัวจะปรุงให้ถูกปากรึเปล่า อร่อยถูกลิ้นหรือเปล่า บางทีก็อยู่เหนือการควบคุมของเรา แต่เราต้องไม่ลืมว่า สุดท้าย อิ่ม อร่อยขนาดไหน ก็ต้องขับถ่ายออกมาอยู่ดี ความรักสำหรับผมก็เป็นแบบนี้ พบ เพื่อ จากลา แต่ทำให้ดีที่สุด ขณะที่อยู่ด้วยกัน ผมชอบยิ้มอันนี้ที่สุดครับ สวัสดีวันหยุดครับพี่ ไปล่ะครับ....จะไปแปลงร่างเป็นนักร้องก่อนสัก 2 ชั่วโมง อะคริ อะคริ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:23:05 น.พี่ au_ja... กระเพาะเล็กๆ แบบอิ๋ว กินได้น้อยแต่กินนาน เนาะ พี่อุ้ม...เมื่อคืนหนุกปะ มีเด็กอ้วนเบี้ยวไม่ไปเหรอ ตีก้นแรงๆ เลยพี่ ยัยเด็กอวบอ้วน... ไปเล่นคำถามตามคำชวนมาแล้วนะ เล่นเสร็จไปอ่านที่เราตอบ รู้ไม๊... เราสองคนตอบตรงกัน 3 ข้อเลย คำตอบเหมือนกันเป๊ะด้วย คือชอบเที่ยวภูเขา ไปกับคนที่อยากไปกับเรา และเล่นกีฬา นอน เหมือนก๊อปคำตอบมาตอบเลยล่ะ แต่พี่เล่นเสร็จ ถึงไปอ่านคำตอบเรา มันบังเอิญอย่างไม่น่าเชื่อ ตัวอักษร 44 ตัว สระอีกไม่รู้กี่ตัว แต่เราสองคนพิมพ์ทุกตัวเหมือนกัน ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เนาะ อะไรจะเหมือนกันขนาดนั้น กรรมของฉันแน่เลย อิอิ  โดย: sunny-low
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:24:52 น.โดนตากะว่าก่า ปาดหน้า...เบรคหัวทิ่มเลย อิอิ... แหม...ได้รับเชิญไปอัดเสียงด้วย นักร้องหญ่ายจริงๆ น้องเรา แต่เสียงเราเพราะนะ ฟังแล้วนุ่มนวลอบอุ่นดี เพื่อนพี่คนหนึ่ง เขาก็ชอบเพลงคุณจรัล ยังอยากฟังเสียงเขา เวลาร้องเพลงคุณจรัลเช่นกัน แต่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ฟังหรือเปล่าเลย โดย: sunny-low
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:31:34 น. พี่อิ๋วขา หนูขำแระเราตอบตรงกันด้วยดีใจจัง
งั้นพี่อิ๋วจะเป็นแรงบันดาลใจสำหรับทริปสิ้นเดือน เรากลับไปเยี่ยมบ้านของแม่ธรรมชาติกันนะคะ ทำอะไรกันดีหล่ะพี่อิ๋ว ไปชวนพี่ตากล้องไว้ว่าจะเอาตูดแช่น้ำ เอามะ แล้วหาภูเขาเที่ยวกันดีไหม พี่อิ๋วมีอะไรให้หนูอย่างนึงหนูรู้ พี่อิ๋วมีความรักงดงามให้หนูไง เด๋วมาหาใหม่นะ โดย: นังอร IP: 125.24.54.172 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:58:01 น.
เธอ หนอเธอ เธอกลับเป็นเหมือนไฟ
ใจ หนอใจ ฉันมันก็คล้ายใบไผ่ คืนวัน มันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ ............................................ ผ่านมาเจอเพลงโปรดเลยนั้งฟังซักชั่วโมง  ไปล่ะขอบคุณค่ะระลึกชาติได้เยอะเลย โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:29:09 น. หือ!! นั่งฟังเป็นชั่วโมงเลยเหรอคะอืมมม ก้อน่าจะระลึกชาติได้นะคะ นานขนาดน้านเนี่ยระลึกชาติได้แล้ว อย่าลืมกลับมาอยู่กับปัจจุบันนะคะ เพราะมันคืออดีตแล้วล่ะ ถ้าใช้คำว่าระลึกชาติกับเรื่องนั้นๆ น่ะค่ะ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ แวะมาอีก เนาะ ยัยอร... เชิญเธอกับตานิดเอาตูดแช่น้ำกันสองคนเถอะย่ะ ชวนมาด้ายยย (คราวหลังชวนเงียบๆ สองคนพอสิ เล่นประกาศกลางบล็อก ใครจะกล้ารับปากล่ะ เค้าก็อายเป็นนะ...ตัวเองก้อ )ไปสิ... ไปเดินเล่น...นอนเล่น ให้ภูเขาโอบล้อม และรับไออุ่นจากขุนเขากันเนอะ ว่าแต่ว่า.... เราจะได้ไปกันเหรอยะแม่คุณ  แค่จะเที่ยวใน กทม.ยังหาเวลาไม่ค่อยได้เลยตอนนี้ ถ้าไม่มีวันหยุดยาวๆ นะ อดเที่ยวแน่เลย "ความรักงดงาม" สู้ "ความจริงใจ" ไม่ได้นะจ๊ะ จงรักในความจริงใจที่ทุกคนมี และรับมันไว้ อย่างไม่แคลงใจ พร้อมทั้งตอบกลับความจริงใจให้เขาไป แล้วเราจะได้ความรักงดงามจากทุกคน นะ เป็นความเชื่อส่วนตัว อนุญาตให้ลอกเลียนแบบได้ คนทุกคนบนสังคมนี้ บนโลกนี้ จะได้มีแต่ความรัก ความจริงใจต่อกันมากๆ ระแวงแคลงใจกันให้น้อยๆ คิดต่อกันในแง่ร้ายให้น้อยที่สุดหรือไม่คิดเลย ทุกคนจะมีแต่ความรักสวยงาม เชื่อเถอะ นอกจากกับบางคน ถ้าเหลือทนก็เดินห่างไป ปิดหู ปิดตา ปิดปาก และจากกันด้วยความรักงดงามเก่าๆ ที่เคยมีต่อกัน คนทุกคนก็น่าจะมีความสุขได้ ตามครรลองชีวิตที่เลือกเดินเอง อาเมนและสาธุ.... ไปซื้อกระป๋องผ้าป่าดีก่า บายๆๆ ค่ำๆ เจอกันค่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:19:52 น.มาแล้วค่ะ มาแอดล็อคอินไปเก็บด้วย
วันหน้าจะได้มาทางตรงไม่ต้องไปอ้อมบล๊อกคนอื่นเข้ามา รู้ใจกันอย่างนี้ คงต้องคุยกันอีกเยอะ แต่ตอนนี้ขอพาปัจจุบันไปทานข้าวนอกบ้านก่อนค่ะ แล้วจะมาถี่ๆ โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:13:06 น.อรรักในความจริงใจที่ทุกคนมี
และรับมันไว้ อย่างไม่แคลงใจเสมอ ถ้าตอบกลับความจริงใจให้เขาไปได้ อรก็คงจะไม่รอช้า ความรักงดงามจากพ่อกับแม่ เป็นสิ่งมีค่าที่สุดแล้ว พี่อิ๋ว ขอบคุณนะคะ มากอดทีดิ อิอิอิอิ โดย: นังอร (KhunnongOrn
) วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:31:48 น. มาอีกแล้วอ่ะ แบบว่าต้องการกำลังใจอ่ะ เลยมานั่งฟังเพลงอ่ะค่ะ คงไม่ว่านะ ไปอ่นมาแล้วบล๊อคที่พี่อิ๋วไปตอบอ่ะค่ะ แล้วก็ฮามากเลยเพราะมันตรงกัน ไม่รูหล่ะ ถึงจะเกิดอะไรขึ้นกับหนูหนูก็จะไปนั่งเอาตูดแช่น้ำกับพี่อิ๋ว ประกาศๆๆๆๆๆๆๆ ดังๆๆ ห้าๆๆๆๆๆ และที่สำคัญคือเราจะไปหาภูเขาของเราด้วยกันนะคะ ภูเขาที่โอบอุ้มลูกอยู่เสมอ ถ้าไปคราวนี้เดือนมืดนอนดูดาวกันนะพี่อิ๋ว
ดีไหม ตอนนี้ไปช๊อบกันใหญ่อ่ะสิ่สองสาว สู้ๆ นะคะ เพลงเริศๆๆๆๆๆๆ ที่สุดค่ะ ลืมบอกค่ะว่าเรียกอรว่ารุ้งตัวอ้วนตลอดไปได้ไหมคะพี่อิ๋ว ชอบจัง ทำไมชื่อตัวเองดูดี๊ดี ขนาดนั้นนะเนี่ย ไม่รู้นะคะเมื่อไหร่จะเจอกัน แต่อรมีความสุขที่เข้ามานั่งเงียบๆ เหงาๆ คนเดียวตรงนี้ ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ วันนี้เป็นไรเนี่ย นังอรรุ้งตัวอ้วนเข้ามาทำลายสถิติ การเม้นท์ ยิ้มอยู่หร๊อก แต่ในใจเนี่ย เหะๆๆๆๆๆๆ ห้ามทำหน้า ใส่นะเด๋วยึดทั้งกางเกงทั้งหนังสือ หุหุหุ โดย: คุณน้องรุ้งตัวอ้วนกลมดิกค่ะ (KhunnongOrn
) วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:35:20 น.โห...เล่นขู่จะยึดของแบบนี้ ย๊อมก็ได้ อ่ะ...แต่ช้าแต่... เขาแห่รุ้งตัวอ้วนมา พอถึงศาลา (พักใจ) เขาก็วางรุ้งตัวอ้วนลง โอ๋...โอ๋... ทำหน้าแบบนี้  ดีปะอิอิ อร... มีอะไรในใจ อย่าเก็บไว้ หาทางระบายมันออกมาให้หมด จะทางตัวหนังสือ... คุยกับหัวใจตัวเอง ร้องไห้.... เล่าให้ใครฟัง... วิธีไหนก็ได้.... เท่าที่ทำได้ แล้วมันจะดีขึ้น สิ่งที่คิดว่ามันหนักสำหรับตัวเอง ให้หันไปมองชีวิตอื่นๆ บางชีวิตหนักกว่าเราหลายเท่า หรือนึกไม่ออก... จำภาพวัดพระบาทน้ำพุ ได้ไม๊... หวังว่ารุ้งตัวอ้วน จะกลับมาทอแสงรู้ง สดใสเร็วๆ มันอ้วนกลมอย่างเดียว แถมสีหม่นๆ อีก ไม่สวยง่ะ อิอิ... ************** ขอบคุณ คุณแม่น้องรัน (runch) มากค่ะ ที่แอดบล้อกไป ยินดีพูดคุยด้วยเสมอ แต่ว่าเจ้าของบ้านคนนี้ ไม่แน่ใจจะมีเวลาต้อนรับแขกมาเยือน ได้มากน้อยแค่ไหน ด้วยมีอะไรหลายอย่างมากมาย ต้องทำ อาจคุยได้แค่ผ่านบล็อกตัวเอง ยังเกรงใจน้องๆ และพี่ๆ ที่มาเยือนที่บล็อกบ่อยๆ แต่ตัวเอง กลับไม่ค่อยไปเยือนบล็อกเขากันเลย ขอโทษจริงๆ นะ ถ้ายังไม่เบื่อกัน มาคุยบ่อยๆ นะคะ โดย: sunny-low
วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:07:01 น. พี่อิ๋วคะอรทำหมดทุกอย่างแล้วค่ะ สัญญาว่าไม่นานหรอกหนา ขอบคุณที่ทำให้รู้ตัวว่าเป็นรุ้งตัวอ้วน เพราะรุ้งมันสดใส และความอ้วนคืออารมณ์ดี เพราะงั้นหนูจึงควรเป็นตลก
มากกว่าเป็นนางร้องไห้ ที่จริงเรื่องมันก็ไม่มีอะไรเลยค่ะพี่อิ๋วมันเป็นแค่ความบังเอิญเล็กน้อย แต่สมองกับหัวใจต่างหากที่ต่างกัน ขณะที่หมดแรง สมองฉลาดบอกตัวเองว่าดีแสนดีที่เป็นแบบนี้แต่หัวใจมันช้าไปหน่อยตามไม่ทันทำน้ำตาไหล อย่าห่วงเลย ค่ะ หนูไม่ได้เป็นไรสักกาหน่อย ดวงดาวสายรุ้งจะเป็นเพื่อนเราความหงอยเหงาก็ไม่เจอะเจอ..เป็นคนดีคนดีนะเออทำดีเสมอตลอดไป ร้องมาตั้งแต่เด็กและทุกวันนี้มีเรื่องให้คิดมากก็ยังร้องอยู่ ปิดไฟมืดๆ ร้องเพลงนี้คนเดียวแล้วจะดีเองอรหน่ะ ดูสิแค่เหงาก็ทำพี่ๆตกกะใจใหญ่เลยอ่ะ หุหุหุ แต่เข้ามาบ้านนี้ไม่เหงาจริงๆ งั้นครั้งหน้ายืมหนังสืออีกนะคร๊าบบบ โดย: นังอร IP: 125.24.39.11 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:29:42 น.
มีโอกาส แวะมาเลือกไปอ่านได้เลย แนะนำให้อ่านของหนุ่มเมืองจันท์ดีก่า แล้วจะมีแต่เสียงหัวเราะนะ ชีวิตคนเรา...มีความหลากหลายในอารมณ์ แต่เราต้องรู้จัก...และควบคุมทุกอารมณ์ให้เป็น เดี๋ยวเป็นแบบน้องหมูแฮม...ไม่รู้นะเออ อิอิ เออ...หายเร็วๆ แล้วกัน เดี๋ยวร้องเพลงแล้วเสียงไม่เพราะ ไม่รู้นะจ๊ะ สุขสดใสในวันทำงานจ้ะ โดย: sunny-low
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:17:30 น.พี่อิ๋วการันตีขนาดนี้
คงต้องหามาดูแน่นอน always ก็ซื้อมาแล้วนะ แต่เก็บขึ้นหิ้งอยู่ ยังไม่มีเวลาดูเลยครับ ผมนึกถึงเรื่อง ฟิลาเดเฟีย ครับ ที่พี่ทอม แฮงค์แสดง... ก็มีประเด็นเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกันครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:23:06 น.ไม่ให้ดีกว่า มาขมฝีมือดีอย่างเดียวเราไม่ดีใจหรอก
 เจ้าของบล็อกนี้เค้ารู้จักอัพมั่งไหมเนี้ย รึเป็นประเภท "ล่อให้อยาก แล้วจากไป" โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:24:15 น.เข้ามาเยี่ยมค่ะ...ตัวกาบอัพบล๊อกทุกสามวัน..พี่น้องยังติฉินนินทา...เจ้าของบล๊อกนี้หนักกว่าเราอีก...ยินดีจ้า
โดย: กาบชมพู
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:39:46 น.โดนรุมมมมมม (รัก) เละเลยยยยย อิอิ... คุณกาบมะพร้าว เอ๊ย กาบชมพูนะ มาทั้งทีไม่ช่วยกันเลย เดี๋ยวเต๊อะ ฝากไว้ก่อน คริ คริ คริ  คุณ runch ภาพเอกซ์ไม่เอา ไม่ชอบดู ขอภาพรุ้งสวยริมทะเล ไม่ใช่ภาพเอกซ์ มาส่งใหม่เลยนะ ไม่ยอมด้วย สงสัยต้องไปก๊อบเอง แต่ภาพมันเล็กน่ะดิ ลองส่งอีกทีนะคะ ภาพสวยจริงๆ นะ โชว์เพื่อนๆ ได้เลย สวยมาก ไม่รู้ใช้ใครถ่าย แหะ แหะ วอนซะแระ ตรู โดย: sunny-low
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:03:43 น.ถ่ายเองย่ะ...ฝีมือล้วนๆไม่งอก
ใหญ่ๆไม่เห็นสวยเลย เอานี่ไปดีกว่า ตามคำขอเด๊ะๆ
โดย: runch
วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:27:38 น.ขานคำ ขำขำ มวลมิตร
ชวนชิด ชื่นชู หมู่เหล่า อยู่เย็น สุขย้ำ เถิดเนา มาเฝ้า ส่งยิ้ม ยามฝน ขอบคุณนสำหรับคำตอบ โดย: เขยสุ1000 (percussion ณ.ภูเล
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:53:28 น.บ่เป็นหยัง คำถาม...ถ้ามีคำตอบ และตอบได้ ก็จะตอบ แต่บางคำถาม แม้มีคำตอบ ก็อาจตอบไม่ได้ และบางคำถาม ก็ไม่รู้คำตอบ จริงๆ คุณ runch ทำมายรูปคุณส่งมาดูไม่ได้ง่ะ เอ...หรือว่าบล็อกนี้มีอาถรรพ์ หรือว่ารูปคุณมีอาถรรพ์ หรือว่าเจ้าของบล็อกและเจ้าของรูป อาถรรพ์แรงพอกัน ทำไงดีล่ะ... โดย: สะใภ้ไร้จังหวัด (sunny-low
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:53:54 น.สวัสดียามเช้าครับพี่
ตามมาดูรูป xxx น่าเสียดาย รูปเปิดไม่ขึ้น อิอิอิ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:23:23 น.เอามาวางข้างๆกันน่ะดีแล้วครับ
อย่าเพิ่งรีบขึ้นเลย "หิ้งน่ะ" เค้าเอาไว้บูชานะพี่ 5555+ ผมอัพเพิ่มเข้าไปอีกนิดนะครับ ถ้าว่างลองแวะเข้าไปดูอีกรอบนะครับพี่ ขอบคุณครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:11:47 น. ขอบคุณสำหรับกอดโตๆ
มีพลังขึ้นอีกเยอะ ไม่ได้กอดพี่อุ้มเลย กลัวทำพี่อุ้มเจ็บ เหะๆๆๆ คนละไซส์อ่ะ วันนี้ ตื่นมานั่งร้องเพลง Living the dream แต่เช้าเลย แล้วจะมาบอกว่าเพลง รางวัลแด่คนช่างฝันหน่ะ มอบให้พี่สาวคนนี้จริงๆ นะ สำหรับวันอาทิตย์ที่จะถึงและพลังมากมายของพี่ เห็นพี่หัวเราะ หนูก็อยากหัวเราะด้วยแล้ว ไว้แอบนินทาโปรดิวเซอร์กันใหม่เนาะ หุหุหุ ยังฝันว่าไปภูกระดึงพึ่งกลับอยู่เลยเนี่ย สุดยอดจริงๆ ไม่เค๊ยไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ไปนั่งชมน้ำครำอยู่ริมฟุตบาทเนี่ย สุนทรียรสลึกล้ำมากอ่ะค่ะ ถ้านั่งๆอยู่มีเรือแจวมานี่จะ ฮากันละนะ ตั้งใจทำงานเพื่อชาตินะคะ พี่ หนูก็จะตั้งใจทำงานเพื่อมวลชน เว่อรเนาะ นังอรเนี่ย เว่อร์แบบไร้เทียมทานมากเลยอ่ะ 5 5 5 5 5 5 5 I can't believe we 're living the dream ........ โดย: นังอร IP: 125.24.42.18 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:01:21 น.
นั่นล่ะ คุณน้องรุ้งตัวอ้วน ถึงเรียกว่า "ชีวิตไร้แบบแผน" มันไม่ได้มีอยู่ในกรอบชีวิตประจำวันของเรา แต่ของพี่ประทับใจกว่านะ เพราะพี่ได้กอดคนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างด้วย อิอิ... เขาเป็นผู้หญิงนะจ๊ะ กอดเพื่อขอบคุณเขาที่ห่วงใยถามไถ่เรา เมื่อเราซ้อนเขาเพื่อจ้างให้พาไปยังจุดหมาย ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายผ่านหน้าผ่านตัว แต่มันให้ความรู้สึกที่ดีมากเลยล่ะ มันไม่ได้เหมือนนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ที่ช่างคนซ้อนคุณจะเปียกฝนหรือไม่ แต่มันเหมือนพี่ ที่กลัวน้องไม่สบาย และพยายามบอกเล่าให้หาอะไรปิดหัวปิดหน้าตัวเอง สังคมเมืองกรุง การได้พบพี่สาวมอเตอร์ไซค์รับจ้างคนนั้น การได้ทำอะไรแบบนั้น พี่ว่าเป็นสิ่งที่ดี และคงหาโอกาสดีๆ แบบนี้ไม่ได้บ่อย หนุกดี ไม่ได้ทำอะไรมันส์ๆ แบบนี้นานแระ ท่านพ่อท่านแม่รู้ โดนเอ็ดแย่เลย หุหุหุ โดย: sunny-low
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:48:31 น.^
^ ^ เมาส์กระจายซะ จะเอาเวลาไหนไปอัพบล็อกล่ะ .................... ไม่เห็นภาพจริงๆหรืออำเราเล่น ก็เราเห็นมันยืนแก้ผ้าอยู่โท้งๆน่ะ งงแล้วน่ะ บล็อกหล่อนมีผีสิงเหรอ โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:38:29 น.^^^^ช่ายยยยยยย เนอะ มัวแต่เมาส์กระจายจิงๆๆ ด้วย ไม่อยากคุยเล๊ยยย ขนาดไม่อัพบล็อก ยังมีคนหลงทางแวะมารุม (ด่า) เพียบ อิอิ เป็นคนมั่นคงและตั้งใจอะไรไว้ ก็มักจะทำไม่ได้ เอ๊ย ทำให้ได้ ไหนๆ ก็ล่วงเลยมาถึง 76 แระ อีกไม่กี่ความเห็นก็จะถึง 100 อยากให้บล็อกตัวเองมีความเห็นเยอะๆ บ้าง รอถึง 100 ความเห็น ค่อยอัพ เนาะ รักจริงก็รอนะจ๊ะ อิอิ จิงเหรออออ บล็อกมีผีสิงเนี่ย พูดเล่นมั้งแต่พูดจริงๆ คือ ไม่เห็นรูปภาพจริงๆ ค่ะ เห็นแต่กากบาทสีแดงในกรอบสีขาว และเห็นแบบนี้ที่บล้อกคุณเพียบเลย ไม่รู้เป็นที่ระบบคอมม์ หรือเพราะผีสิง อิอิ โดย: sunny-low
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:24:57 น.อ้าวเหรอ เอ เราทำอะไรผิด จะว่าผิดลูกผิดผัวใครเราไม่เค้ยไม่เคย หนเดียว
เอางี้เดียวจะแปะรุ้งไว้ที่บล็อก "ฟ้าแกล้งเรา" ไปก๊อปมาเองแล้วกัน ก๊อปแล้วเม้นไว้ด้วยเราจะได้ลบทิ้ง รุ้งมันอ้วน บล๊อกบวมหมด โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:15:01 น.555 เออเนอะคนเรา กรรมบังรุ้งอ้วนเสียมิดเชียว
ทำบุญ7วัดแล้วกลับมาดูใหม่น่ะ จะมาแปะให้ใหม่ ปล.เป้าหมาย 100 คห.ใกล้บรรลุแล้ว เปลี่ยน โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:17:08 น.มาแล้วปู๊นนนนน นู่น^^^^^ รุ้งตัวอ้วน เล่นตัวจิงๆ รุ้งตัวนี้ กว่าจะยอมให้ปล้ำ เอ๊ย ให้จับ เลยแถมเพลงให้ซะเรย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:28:19 น.เฮ้ยๆ กลับมาก่อน เพลงใหม่หล่อนไม่ขึ้นย่ะ
โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:45:35 น.^^^^ทำบุญ 7 วัด แล้วกลับมาฟังใหม่นะคะ อิอิ to who to it !!!!! อิอิ เพลงรุ้งอ้วน ของอุ้ย รวิวรรณ จินดา (ชื่อคล้ายเราเลย) ฟังไม่ได้เพราะ เกี่ยวกับระบบอะไรสักอย่าง อันนี้ช่วยม่ายด้ายจิงๆๆๆ อิอิ เหมือนต้องลงโปรแกรม real player หรือเปล่า ไม่แน่ใจ ช่วยตัวเอง นะค๊ะ อิ๋วยังช่วยตัวเอง จนขโมยภาพมาได้เลย กู๊ดไนท์ ดีจายยย แกล้งคน หลับฝันดีแน่เลย โดย: sunny-low
วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:53:17 น.ขอมาเคาะคอมเม้นท์ไปเรื่อยๆได้มั้ยครับ
จะได้ถึง 100 เร็วๆ อิอิอิ เดี๋ยวนี้อู้อัพบล็อกยังไม่พอ อู้หารูปมาลงด้วยนะครับ 5555+ คุณแม่น้องรัน...ช่วยรุมด้วยอีกคนสิครับ อิอิอิ โดย: ก.เอ๋ย ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:04:05 น. ทำไมใครๆ ชอบว่าว่ารุ้งตัวอ้วนว่าอ้วนด้วยหล่ะ
มันแอบเสียใจนะเนี่ย เพราะอ้วนจริงๆ ลดไม่ลง hahaha โดย: รุ้งตัวอ้วน IP: 125.24.62.188 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:47:15 น.
หลงมาแระ...คนเยอะมากกก
เค้าคุยอารายกานอะ.... โดย: หมีบางกอก (Bkkbear
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:43:30 น.หลงมาแบบตั้งใจ รอบที่เท่าไหร่ม่ายรู้ เอ๊ะมานเป็นงัยเนี่ย
พี่ซันนี่จะเก็บหนูห้าบาทเลยอ่ะ หนูให้ยี่สิบเลย อิอิ เปลี่ยนจายดีก่า สมัครเป็นสมาชิคถาวร (เอ๊ยๆๆ สมาชิคพี่ซันนี่) เลยละกันดีก้า เจ้า.... บ้านนี้อบอุ่นดีจัง นะพี่นะ คึกคัก ๆๆๆๆ ชอบแต้ๆเจ้า แวะมาส่งข่าวค่ะว่าทำบุญนี่มานติดจรวดเนอะพี่ ถูกหวยวันเกิดตัวเองอ่ะพี่ สองใบ ใบแรกนี่เพื่อนซื้อให้ ใบที่สองซื้อเอง ซื้อม่ายเป็นหวยเมืองนี้ ตั้งก่ะมาเรียนสามปีก่าๆนี่ไม่เคยซื้อสักกะใบเลย เลขเยอะสุดๆ เห็นแล้ว งง ..แบบไม่ธรรมดา เลยเปลี่ยนใจซื้อแบบขูดๆ ที่เขาเรียก scratchies อิอิ ได้มาเยอะอยู่นะหมื่นขึ้น แต่กว่าจะได้เงินอาทิตย์หน้า โอนให้พี่ม่ายทันซะแร้ว จะได้ต่อบุญ เอาเป็นโครงการหน้าแล้วกันนะเจ้าคะ หนูก็เลยคิดว่าจะเอาทั้งหมดที่ได้มา ไปสมทบทุนงานวิจัยมะเร็งเต้านม และโรคหัวใจ ไปติดต่อไว้ล่ะค่ะ มันอาจจะไม่มากสำหรับเขา แต่มันช่วยเขาให้เขามีกำลังใจทำงานเพิ่มขึ้นว่า มันมีคนอีกมากที่กำลังรอความหวังจากสมองของเขาอยู่ อยากให้มีกองทุนอย่างนี้ในบ้านเราจัง ... ขออย่างเดียว เท่านั้น..... มีรักคราวหน้าฉันใดก็ขออย่าให้เป็นโรคหัวใจก็แร้วกัน อิอิ สาธุ โอ๊ะ ยาวจัง โดย: jamie IP: 198.142.231.101 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:35:25 น.
อิอิ อ่านคอมเมนท์ข้างบนแล้วเกิดอาการยิ้มค้างหุบไม่ลงเลยยยย ดีจัง... ขอให้ผลบุญที่น้อง jamie ทำครั้งนี้หรือครั้งไหนก็ตาม ให้น้องมีแต่ความสุขสดชื่นตลอดกาลนะ คิดหวังอะไรให้สมหวังทุกประการนะจ๊ะ ส่วนเรื่องความรัก ...ถ้าเขาเป็นคู่ของเรา เขาก็จะอยู่กับเราตลอดไป แต่ถ้าเขาไม่ใช่...ยังไงเขาก็ต้องไปจ้ะ อย่าคาดหวังอะไร..กับเรื่องนี้เลย เพราะบางที ...เรารักเขามากแค่ไหน ทำดีกับเขายังไง ก็มีเหตุให้เขาต้องไปอยู่ดี รักให้เป็น และรักตัวเองให้มาก รักอีกคน เพื่อทำให้ชีวิตเรามีความสุขขึ้น แต่ถ้ารักอีกคนแล้วทำให้ชีวิตเราทุกข์มากขึ้น กลับมารักตัวเอง..ดีกว่านะ (ตอบยาวพอกับเราเลย อิอิ )เมื่อวานเล่นบล็อก ไปโผล่บล็อกคุณหมีบางกอกได้ไงไม่รู้ ก็เลยล่อให้มาบล็อกเราบ้าง สำเร็จ... บล็อกคุณหมีบางกอกเพลงฝรั่งเพราะดีค่ะแต่ชอบเพลงเพื่อชีวิตกับลูกทุ่งมากกว่า เขาคุยเรื่องอารายกันก็ไม่รู้เหมือนกัน คนพวกนี้ คุยไม่รู้เรื่องค่ะ 555555 ยัยรุ้งอ้วน ไปดูตัวเองใหม่ดี๊ เราอ้วนตรงไหนยะ ถ้าเราอ้วน ชั้นก็.....สิยะ ยัยนี่...เป็นพวกสวยแล้วไม่รู้ตัว ต้องให้ประณาม อิอิ ตากะว่าก๋า...เขาเรียกว่า เขียนบล็อกแบบฉลาดไงล่ะ ดีๆๆๆ มาช่วยกันรุม เนาะ เดี๋ยวพี่ช่วยรุมด้วยเลย จะได้ถึง 100 ไวๆๆ อยากเขียนบล็อกแระ โอยยย...โดนเคาะหัวก่อนไปนอน ถึงว่า นอนหลับไม่ตืนทั้งคืนเลย ดีนะ ยังตื่นมาทำงานทัน ไม่สายซะก่อน นอนสบายจิงๆ โดยเฉพาะเวลาได้แหย่คน เนาะ คุณแม่น้องรัน เนาะ ฟังเพลงได้หรือเปล่าคะ รุ้งตัวอ้วนเนี่ย ถ้าฟังไม่ได้ จะหาลิงค์อื่นให้ฟังค่ะ .....เมื่อเช้าลงรถเมล์และเดินจะเข้าที่ทำงาน เด็กนักเรียนหญิงชั้นประถมคนหนึ่งเดินสวนมา น้องเขาสะดุดอะไรไม่รู้ มือถือไม้บรรทัด พุ่งจะมาหาเรา ทำให้ตกใจ เพราะไม่ทันระวังตัว นึกว่าไม้บรรทัดจะแทงซะแล้ว แต่กลายเป็นว่า ได้เห็นรอยยิ้มของน้องเขาแทน เขาคงขำที่เห็นท่าเราตกใจ เราก็ขำที่เห็นท่าน้องเขาสะดุด เป็นรอยยิ้มที่น่ารักมากเลยล่ะ อยากเห็นรอยยิ้มแบบนี้จากทุกๆ คนล่ะ โดย: sunny-low
วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:48:20 น.มาเคาะให้ขึ้นเลข 88
แล้วก็อย่าไปลืมฟังเพลงเพราะๆที่บล็อกนะครับ เพลงอะไรก็ไม่รู้ เพราะเป็นบ้าเลย 55555+++ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:16:36 น. รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะคิดถึงตามเคย โดย: อุ้มสี
วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:22:32 น. ต๊ายยยย ตาย ขอคุณพระคุณเจ้าประทานพรให้ จอขอบอ คนใจดีที่หนึ่ง ถูกหวยร้อยล้าน ชมกันแต่เช้า
ประทานโท๊ด สวยนี่คือสวยหายไปใช่ไหมคะพี่ เอ จะ สายหายปวย สวยหายไป หรือ โซ๊ะก๋วย สวยโก๊ะ ดี ห้าๆๆๆ บอกให้นะ เพื่อนที่มหาลัยเรียกสวยซุ่ม พี่ เราต้องไปกันเป็นคู่สิพี่อิ๋ว จะได้กอดกันมัน หนูว่าหนูอ้วนส่วนบนนี่แหละ เซ็ง ลดไม่ลง หาเสื้อผ้าไม่ได้มาหลยรอบแระน่าเบื่อชีวิตมาก อรเห็นด้วยที่สุดเรื่องรักในมุมมองพี่อิ๋ว อย่าดิ้นรนไขว่คว้าเพราะยิ่งดิ้นมันก็ยิ่งเจ็บ มองความรักใดๆก็ตามที่ผ่านมาและผ่านไปอย่างงดงามเงียบๆ และปล่อยรักที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งให้ไปไกลที่สุด ถ้าครั้งใดที่ความรักเดินทางกลับมามันก็เป็นของเรา พูดได้แต่ทำจริงอาจต้องอดทนกับหัวใจ บางทีเราไม่ได้ความรักแบบหนึ่งมาเราอาจได้ความรักอีกแบบมาแทน ขอแบ่งปันให้ใครก็ตามในโลกนี้ที่ยังต้องร้องไห้อยู่คนเดียวตอนดึกในความมืดได้หาแสงสว่างพบ (ขอพื้นที่โฆษณา) ขอให้เจ้าของบ้านอารมณ์ดี รวยๆ ตลอดปีตลอดไป เด๋วมาใหม่ ชอบเมนท์มาราธอน ค่ะ โดย: นังรุ้งตัวอ้วนกล๊มกลม IP: 125.24.62.188 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:13:44 น.
เฮ่ย!!! เร็วไปปะ 92 แระ งั้นพรุ่งนี้ได้อัพแน่เลย ดีจายจังเลย อิอิ กวก. เดี๋ยวกลับไปฟังนะ ทำงานก่อน เชื่อว่าต้องเพราะอยู่แระล่ะ ฝีมือเราน่ะ คาอารายยยย...เก่งไปหมด คุณแม่น้องรัน เล่นง่ายไปเนาะ มาเคาะอย่างเดียว เดี๋ยวมีแช่งกลับ (ปล.บล็อกคนนี้ถ้าใครไปแล้วไม่เมนท์ เธอมีแช่งด้วยนะ เชื่อเขาเลย )หวัดดีค่ะ พี่อุ้ม ไม่คิดถึงแระล่ะ เจอกันบ่อยแระ เนาะ ยัยรุ้งตัวอวบ... เรานี่ไม่รู้อะไรเลย อ้วนข้างบนน่ะ เป็นคุณสมบัติสำคัญของผู้หญิงเลยนะ ไม่งั้นเขาจะเสียเงินไปศัลยกรรมกันทำไมล่ะ ของดีอยู่กับตัวแต๊ๆๆ ธรรมชาติมักจะให้ทุกอย่าง กับคนคนนั้นอย่างเหมาะสมแล้ว ภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองเป็นและมี แล้วจาสุขจายยย โดย: sunny-low
วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:27:18 น.ใช่เลยพี่ รักตัวเอง เห็นด้วยกะพี่ทุกประการเจ้าค่ะ
ตอนเจ็บก็ คิดได้ก็เพราะคำว่า "รักตัวเอง"นี่แระ เห็นด้วยกะคุณรุ้งอ้วนตัวกลม (ชือน่ารักอ่ะ เราก็กลมเหมียนกันเรย) "...บางทีเราไม่ได้ความรักแบบหนึ่งมาเราอาจได้ความรักอีกแบบมาแทน" ความเป็นจริงมันมีเยอะกว่าที่เราเห็น เพราะเราใช้ตามองแต่เราไม่ได้ใช้ใจมอง มันเหมือนกับปกติใช้ช้อนตักข้าว แต่ลองเปลี่ยนมาใช้ทัพพีตักข้าวแทน เอ..เปรียบเทียบตุๆ ไงม่ายรู้ ใช้ใจแล้วเห็นเยอะ ทุกวันด้วย เหมือนที่พี่ซันนี่เห็นรอยยิ้มของเด็กเนอะ ว่าไหม แต่ก็ถือว่าทั้งสุข ทุกข์ สมหวังที่ผ่านมาในความสัมพันธ์หนึ่งๆ นั้น คือการเรียนรู้ความละเอียดอ่อนของมิติทางความรู้สึก ทั้งของเขาและของเรา และเป็นการทำความรู้จักกับความแข็งแกร่งของตัวเอง ซึ่งตรงนี้หนูก็มองว่า หากสิ่งเหล่านี้ไม่เกิดเราก้จะไม่ได้เรียนรู้มัน มันเหมือนกับที่เขาว่า อุปสรรคมาปัญญาเกิดน่ะพี่ คิดได้ดังนั้นก็ยังขอบคุณเขานะ ว่าขอบคุณที่ทำให้ฉันเรียนรู้ศักยภาพของตัวเองที่ฉันไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ขอบคุณที่เข้ามาเพื่อให้เรียนรู้ เลยคิดได้ไปจนถึงว่า คนทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเรานั้นเข้ามาแบบมีเหตุบางอย่าง อาจจะเนื่องจากผลบุญหรือผลกรรมก็แล้วแต่ เข้ามาเพื่อเป็นบทเรียน(lesson) ให้เราโง่น้อยลง มิฉะนั้นคำว่าบทเรียนจะเขียนเป็น less + on หรือแผลงเป็น less en หรือ มันบังเอิญเนอะ ทุกคน ทุกอย่างในที่เข้ามาในชีวิต เข้ามาเพื่อขยายปริมณฑลแห่งความรู้ ความรู้สึกและในที่สุดก็ปริมณฑลแห่งปัญญาของหมู เอ๊ย ของหนูเอง ถึงวันนี้ คิดแต่ว่าอะไรจะเกิดก็เกิดไป จะรัก จะทุกข์ จะสุขก็จะรับมันอย่างที่มันเป็น และใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และมีสติกับมัน สงสัยจะต้องไปบวชซะแร้ว เอ๊ะหรือว่าตรัสรู้แร้วเนี่ย คริ คริ คริ งั้นไปบวชกล้วยละกัน อาหย่อย โดย: jamie (ถึงจะอ้วนแต่ก็สวยอ่ะ) IP: 192.43.227.18 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:24:39 น.
ลืมตอบน้อง jamie เลยต้องเล่นอีกอันหนึ่ง งั้น 95 ไม่นับ เนาะ ต้องเป็น 101 เลขสวย อิอิ " แต่ก็ถือว่าทั้งสุข ทุกข์ สมหวังที่ผ่านมาในความสัมพันธ์หนึ่งๆ นั้น คือการเรียนรู้ความละเอียดอ่อนของมิติทางความรู้สึก ทั้งของเขาและของเรา และเป็นการทำความรู้จักกับความแข็งแกร่งของตัวเอง " เห็นด้วยมากเลยนะ พี่ว่าความทุกข์ที่เราได้รับนั้นแหล่ะ มันคือ บททดสอบชีวิตและจิตใจเราได้ดี เคยคิดว่าตัวเองช่างอ่อนแอเสียจริง เอะอะ ก็ร้องไห้ ร้องไห้ น้อยใจก็ร้องไห้ ใครดุก็ร้องไห้ ตอนนี้ก็ยังเป็น เป็นพวกอ่อนไหวกับความรู้สึกเล็กๆ น้อยๆ แต่พอเจออะไรหนักๆ เข้ามา กลับรู้ตัวว่า ในความอ่อนแอของตัวเองนั้น มันมีความเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวอยู่ด้วย เชื่อว่า หากทุกคนคิดใคร่ครวญ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ความเข้มแข็งมันจะเกิดขึ้นเอง ชีวิตมันต้องเดินไปข้างหน้าดิ จะถอยหลังลงคลองไปทำไม โดย: sunny-low
วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:35:10 น.97 .....มาแร่น
............................... อัพแล้ว.....................เชิญ  โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:07:12 น.ซ้ำเติมเหรอมาล่อให้อยากแถม...................... 98............โคราชล่ะ ป้ายหน้าร้อยเอ็ด โดย: แม่น้องรัน (runch
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:29:02 น.ภรรยามาเคาะให้อีกโป๊ก 100 พอดี เย้
อย่าลืมสัญญานะพี่อิ๋ว อิอิอิ โดย: ก.เอ๋ย ก.ก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:30:38 น.ต้อง 101 ย่ะ ช้านเคาะเองแล้วกัน ขี้โกงจริงๆ เลย ขอบใจกะว่าก๋า ขอบคุณ คุณแม่น้องรัน ไม่แน่ใจว่าเป็นพี่ เป็นเพื่อน หรือใกล้เคียงกัน เลยใช้ภาษาก้ำกึ่ง หากเล่นอะไรเกินเลยไป ขอโทษนะคะ อาจเหมือนทำอะไรไร้สาระ และชวนเล่นอะไรไม่ได้เรื่อง แต่สองสามวันมานี่ มีความสุขกับการเล่นบล็อกมากเลยล่ะ เพื่อนๆ ใหม่เข้ามามากมาย จนตัวเองก็ งง คุณแม่น้องรัน น้อง jamie คุณกาบชมพู (มาถึงก็แซวซะหงายท้องเลย) เป็นเพื่อนใหม่ที่คุยสนุกดี ยัยอร น้องกระถินฯ น้องเปิ้นบอกว่าจะมา ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเก่ากว่าข้างบนไม่เท่าไหร่ ตากะว่าก๋า นี่เริ่มเก่าและแก่แระ และเพือนรุ่นเก่าๆ เก๋ากึก อย่างพี่อุ้มสี ยัยชมพู่ น้องตากล้อง และคนอื่นๆ ซึ่งเริ่มห่างหายกันไป ตามกาลเวลา ขอบคุณทุกคนค่ะ โดยเฉพาะ คนชอบเคาะทั้งหลาย คราวหน้าให้เคาะถึงพันเลยเนาะ อิอิ โดย: sunny-low
วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:45:01 น.มาชูจั๊กแร้ม่ายทัน 101 เคาะไปซะระ ม่ายเป็นไร ฝากไว้ก่อน
เพราะอยากกินกะเพราไก่กับstar egg แบบม่ายสุกซะหน่อย เลยต้องไปซื้อใบกะเพราที่ตลาด ม่ายทันเรยยย พอไปเห็นราคาตอนแรกก็เฉย ๆ ไม่เท่าไหร่ พอคูณสามสิบเท่านั้นแระ คุณพี่ขา ต๊กกะใจ ไหงมันขึ้นราคา หว่า อยู่บ้านนี่ไม่ซื้อหรอกจะบอกให้ โด่ะ... กะเพราจากกำละ สามสิบวันนี้มันขึ้นเป็นกำละหกสิบค่ะ พริกขี้หนู (ขี้ใคร ไม่ใช่ของหนู) เม็ดละ หกบาท อ่ะ กรรมของคนจะกินจริงๆ เดินวนในตลาดก็จะเข่าอ่อนเมื่อเห็นมังคุดลูกละ ห้าสิบเจ็ดบาท ลูกละ ค่ะ ลูกละ อ่านไม่ผิดและพิมพ์ไม่ผิดค่ะ เชิดค่ะ ทำเป็นไม่สน เดินออกตลาดแต่ไม่ลืมคว้ากะเพรามาด้วย คริ คริ กลับบ้านกินเผ็ดม่ายได้นี่ไม่ได้เป็นหรั่งนะ แต่พริกมันแพงง่ะ อิอิ โดย: jamie IP: 198.142.231.157 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:06:52 น.
สวัสดีค่ะ คุณJamie ไม่เป็นเราเป็นแนวอ้วนแตสวย หุหุหุ
แวะมาซ้ำเติมกระทู้เอาให้ทะลุเป้าไปโลด เรื่องรักๆ พี่อิ๋วชอบว่าน้องอรพร่ำเพ้ออ่ะ แต่ว่าอรเนี่ย เลิกเสียใจแล้วหล่ะ แล้วยังศรัทธาในรักเสมอ เพราะที่จริงการจากลาในแต่ละครั้ง ถ้าดูให้ดีเราจะพบว่าที่จริงรักก็ยังคงอยู่ ปล่อยรักไปแต่ละครั้งด้วยใจเสรี หากความรักครั้งไหนกลับมาหาเราแสดงว่ารักนั้นเป็นรักของเรา วันนี้มีอารมณ์พร่ำเพ้อมากต้องตามมารังความพี่อิ๋วสักหน่อย เหะๆๆๆๆ เราจะรังควานท่านเสมอไป The Same Sun Chris de Burgh I cannot sleep tonight, I have you on my mind, Even the wind is calling your name, Though you are far away, I feel that you are near, Whispering words from over the sea, And if you wake in your night,remember that I will be here; And like the same sun, that's rising on the valley with the dawn, I will walk with your shadow and keep you warm, And like the same moon, that's shining through my window here tonight, I will watch in your darkness, and bring you safely to the morning light. Where there is love like this, forever, for all time, I will be there, wherever you lie, And where there are hearts that live together in one soul, Nothing on earth will keep us apart, And if you're crying inside, remember that I will be here; And like the same sun that's rising on the valley with the dawn, I will walk with your shadow and keep you warm, And like the same moon that's shining through my window here tonight, I will watch in your darkness, and bring you safely to the morning light; I Love you, I love you, I love you; And if you're crying inside, remember that I will be here; And like the same sun, that's rising on the valley with the dawn, I will walk with your shadow and keep you warm, And like the same moon that's shining through my window here tonight, I will watch in your darkness and bring you safely to the morning light; Same sun, same moon, Same sun, same moon, Same soul, same heart, Same World, same stars - you will be forever in my world; Same sun, same moon, Same sun, same moon, Same soul, same heart, oh, I love you I love you I love you, Same world, same stars - you will be forever in my heart. ฉันไม่อาจหลับตาลง เพราะยังคงคิดถึงเธอ แม้สายลมรอบกายยังได้ยินเป็นเสียงเรียกชื่อเธอ ถึงน้ำทะเลตรงหน้าจะขวางกั้นเราไว้ให้ห่างไกลแสนไกลจากกัน ฉันจะกระซิบคำมั่นให้ไปถึงอีกฝั่งของทะเล และหากแม้ว่าเธอเองก็ไม่อาจหลับพักสายตาลงได้ท่ามกลางความมือมิดของค่ำคืนนี้ โปรดจงรู้เถิดว่าฉันยังคงอยู่ตรงนี้ ดั่งเช่นตะวันดวงเดียวกันแม้ข้ามขอบฟ้า ยังคงฉายแสงยามเช้าที่งดงามทาบทาหุบเขา ฉันจะยังเดินอยู่เคียงคู่เงาของเธอและให้เธอได้รับรู้ถึงความอบอุ่นเสมอ ดั่งเช่นดวงจันทร์ยามค่ำคืนเวลานี้ ฉันจะคอยอยู่เป็นเพื่อนในยามค่ำคืนจนรุ่งอรุณสางทาบทาขอบฟ้าอีกครั้ง ไม่ว่าที่ใดในโลกนี้และเมื่อไหร่ก็ตามที่ความรักเช่นนี้ปรากฏขึ้น ฉันจะอยู่ที่นั่นกับเธอ และเมื่อเวลาที่ใจสองดวงได้อยู่ร่วมกันในจิตวิญญาณเดียว จะไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นเราไว้จากกัน หากเธอร้องไห้ในใจ ให้จำไว้ฉันยังอยู่ตรงนี้ ร่วมตะวันฉายดวงเดียวกับเธอ เรายังเห็นจันทร์ดวงเดียวกัน ดาว ดวงเดียวกัน โลกใบเดียวกัน มีหัวใจและจิตวิญญาณร่วมกัน เธอจะอยู่ในโลกของฉันนิรันดร น้องอรกลัวพี่อิ๋วไม่สะดุด ความหวานในอารมณ์ของหนูไงเลยต้องเอามาโพสให้อ่านเอาให้ฝันร้ายไปเรย อิอิอิ ไม่ได้แระๆ เด๋วพี่อิ๋วงอนไม่มีใครให้เรากอดอุ่นๆ หล่ะแย่เรยๆ ฝันดีค่ะ พี่อิ๋วคะสิ่งที่พี่อิ๋วทำมันงดงามมากเลยค่ะ ขอให้สู้ต่อไป จะมีน้องสาวตาเชื่อม ตัวอ้วนคนนี้เป็นกำลังใจให้เสมอ โดย: รุ้งขี้เหงา IP: 125.24.45.191 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:45:02 น.
อิอิอิ วันนี้พันทิพเดี้ยงแถมบ๊อกแก๊งค์ล้อทอินก็ไม่ได้
โผล่หน้ามาแบบนี้แหละเน๊าะน้อง สังเกตว่าแต่ละคนเม้นท์ยาวจัง ทำไมข้าน้อยเขียนยาวๆ แบบนี้ไม่เป็น ได้แต่สงสัยตัวเอง แวะมาถามว่าทานมังคุดกับเงาะโรงเรียนไหม ถ้าอยากทานแวะตลาดเลยน้อง อิอิอิ ไปล่ะ อู้งานมาเยอะล่ะว่าจะนอนดีกว่า อ้าวงานการไม่ทำ ลืมตัว....อิอิอิ ไปทำงานดีกว่า โดย: ทายาทตระกูลออ...อู้งานมาโผล่ดู IP: 61.91.160.98 วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:54:18 น.
สวัสดีค่ะ คุณ sunny - low
ขอเป็นมิตรด้วยคนนะค่ะ หวังว่าสักวันคงจะได้รู้จักกัน กาลเวลายังอีกยาวนาน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จะได้มีกำลังต่อสู้ โดย: Kanna IP: 84.161.48.76 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:11:55 น.
เพลงเพราะมากค่ะ
ชอบเพลงเศ้ราๆ ไม่รู้เหมือนกัน รึว่าเราจะเศร้าตามเพลง โดย: Kanna IP: 84.161.48.76 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:24:52 น.
แวะมาเคาะทักทายยามเช้าคร่า อากาศซีกโลกเหนื่อเป็นไงบ้างคะ
เมื่อคืน 3 องศา ตอนนี้ฝนตก และหนาว มองออกไปนอกออฟฟิศ สวยนะ แบบหม่นๆ เลยคว้าซีดีโปรดของ Gipsy Kings มาฟังไปด้วย กีตาร์แบบสเปน รัวซะได้ใจ อารมณ์แบบบรรเจิดเรย อะไรรอบตัวงามไปโหม้ดดดดดดด อารมณ์สวยยยยย อย่างแรง คุณรุ้งเด๋วคืนนี้มาแปะแข่งมั่ง เอาให้มดมาเดินเล่นในบ้านเลยเนอะ วันนี้ที่ปรึกษามา เลยต้องแอบอ่านและพิมพ์ เป็นนักเรียนไงหว่า หุหุ แต่มันส์ดีแอบๆเนี่ย คริ คริ คืนนี้เจอกัน โดย: jamie IP: 192.43.227.18 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:15:22 น.
|
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
|||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
