Group Blog
All Blog
|
"ผิดที่แต่ไม่ผิดทาง" "เมนูต้องมนต์รัก The Lunchbox"  ก่อนเขียนเรื่องนี้ ไปนั่งอ่านวิจารณ์หนังในเว็บต่างๆ แล้วรู้สึกว่า...เราไม่ใช่นักวิจารณ์ และวิจารณ์หนังไม่เป็น คิดยังไง ก็เขียนแบบนั้น... น่าจะดีกว่า เริ่มต้นจากชื่อเรื่องที่แปลเป็นไทย ไม่น่าจะเป็น เมนูต้องมนต์รัก เพราะในความคิดตัวเอง... เมนู คือ รายการ แต่เรื่องนี้คือรสชาติอาหารที่นางเอกทำ จนทำให้พระเอกติดใจในรสชาติ ก่อนนำมาซึ่งความรู้สึกดีๆ ต่อกัน เพราะถ้ารสชาติไม่ไหวจริงๆ อาจไม่มีหนังเรื่องนี้...เนาะ เปลี่ยนชื่อเป็น ปิ่นโตเสน่หา...ดีเปล่า.. อิอิ...คิดเล่นๆ ค่ะ ใครยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ ลองไปหาชมกันนะคะ ถ้าไม่มั่นใจ ลองอ่านจากเวปนี้ก็ได้ค่ะ เหมือนจะนำเสนอรายละเอียดได้ครบถ้วน //www.oknation.net/blog/yamkrub/2014/05/22/entry-1  "บางทีการขึ้นรถไฟที่ผิดขบวน ก็อาจพาเราไปสู่สถานีที่ใช่ก็ได้" ข้อความข้างบนนั้น คงจะเหมือนกับคำที่ว่า "ผิดที่...แต่ไม่ผิดทาง" เพราะหลายๆ เรื่องบนโลกใบนี้... การผิดที่...อาจทำให้คนคนหนึ่ง อยู่ในเส้นทางที่ควรอยู่ อย่างหนังเรื่องนี้...การส่งปิ่นโตผิดที่ ทำให้คนสองคนที่ไม่เคยรู้จักกัน มาเจอกันและผูกพันกัน จนกลายเป็นความรัก... เหมือนการขึ้นรถไฟที่ผิดขบวน และไปลงสถานีที่ถูกใจล่ะมั้ง ประเด็นสงสัยคือ???? แค่ตัวอักษรที่เขียนสื่อถึงกัน ทำให้ต่างฝ่ายต่างรับรู้ ในสิ่งที่อีกฝ่ายเป็น... ได้เชียวเหรอ??? ก็น่ากังขาอยู่นะ แต่อาจจะมีก็ได้.... บางทีตัวอักษร สามารถบ่งบอกความเป็นตัวตน คนที่เราไม่เคยรู้จักได้อยู่บ้าง... ถ้าตัวอักษรนั้น...มาจากความจริงใจ ดังเช่นหนังเรื่องนี้ จากจุดเริ่มการเขียนจดหมาย เพื่อบอกกล่าวให้รู้ว่า ปิ่นโตที่คุณได้รับ และอาหารที่คุณกินไปนั้น ไม่ใช่เพือคุณนะ แทนที่คนอ่านจะตอบประมาณว่า ขอโทษหรือยอมรับผิดอะไรแบบนี้ เขากลับตำหนิรสชาติอาหารที่ทำไป จนทำให้เกิดการโต้ตอบจดหมาย กันและกันตามมา และเขียนแลกเปลี่ยนเรื่องราว ในชีวิตของกันและกัน... จนกลายเป็นการก่อร่าง สร้างความรู้สึกดีๆ ขึ้นมา อย่างไม่รู้ตัว ดังจะเห็นได้จาก คำตอบที่พระเอกตอบไปว่า จะไปอยู่ภูฏานกับนางเอก และการที่นางเอก พยายามมาตามหาพระเอก ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักหน้าค่าตา หรือ แม้แต่ชื่อของเขา และบทสุดท้ายที่พระเอก ยอมรับกับหัวใจตัวเองว่า เขาอยากไปอยู่ภูฏาน.... หนังนำเสนอเรื่องราวต่างๆ ได้ดี เห็นแง่มุมสอดคล้องกับเรื่องจริงทุกวันนี้ คนหลายๆ คน ต่างรู้จักและชื่นชมกัน เพียงเพราะผ่านตัวอักษร แต่กระนั้น...ก็ต้องระวัง อย่าเชื่อในตัวอักษรมาก จนลืมมองโลกความจริง เพราะตัวอักษร บางทีมันก็ปรับแต่งขึ้นมา เนอะ.... ดูหนังเรื่องนี้...บุคลิกพระเอก คล้ายคนคนหนึ่งมาก คนประเภท... ไม่สน ไม่แคร่ ไม่ว่าใครจะยังไง แต่... บุคลิกแบบนี้ กลับทำให้คนมากมาย ชื่นชมเขาได้ แปลกดี...
|
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Friends Blog |
||||||||||||
จากไปนานคิดถึงจังเลย
ขอบใจที่นำสิ่งดีดีมาฝากให้อ่านเสมอ