สองสัปดาห์แล้วที่พาเจ้านี่ไปว่ายน้ำ
เพื่อให้เขาผ่อนคลายจากการไม่มีเพื่อนเล่น
หลังๆ มาเขาเริ่มติดเพื่อนมากกว่าแม่
เช้ามาก็อยากจะออกไปหาเพื่อน
ไม่รู้จะห้ามยังไง อยู่บ้านเขาก็จะเหงา
และนอนเล่นไอแพด ดูการ์ตูนในโทรทัศน์
การเล่นกับเพื่อนทำให้เขาสนุก
และไม่เหงา อาจมีงอนๆ เพื่อนบ้างถึงเข้าบ้านที
แต่เราก็เกรงใจเพื่อนบ้าน...ถ้าให้ลูกไปเล่นบ้านเขาบ่อยๆ
ก็เลยต้องพาไปว่ายน้ำเปลี่ยนบรรยากาศ
เด็กเขายังมีความสุขกับการมีเพื่อน
ก็เหมือนเราๆ ที่อยู่กับเพื่อนก็จะมีความสุข
ยิ่งเพื่อนสนิทๆ ที่คุยกันรู้เรื่อง
เราก็ยิ่งมีความสุข ...เนอะ
แต่วันนี้พาไปแล้วสะอึกในความรู้สึก
เพราะเขาเห็นพ่อพาลูกๆ ไปเล่นสระใหญ่
แต่เขาไม่มีใครพาไป
พอเขาขึ้นมาพักกินขนมกินน้ำ
เขาก็ถามแม่ว่า
เขาก็มีแม่มา...ทำไมแม่ไม่พาเขาไปว่าย
ในใจเราตอบเขาไปว่า เราไม่ชอบใส่ชุดว่ายน้ำ
และไม่เคยคิดอยากจะใส่ชุดแบบนั้นในวัยขนาดนี้
แต่พอลูกถามแบบนี้
ก็เลยเฉไฉไปว่า เพราะเขาไม่พาเราไปซื้อ
เราก็เลยไม่มีจะชุดว่ายน้ำจะใส่พาเขาไปเล่น
เขาอยากเล่นเขาก็เลยไปให้พ่อของเพื่อนเขาพาไป
เรามองแล้วสงสารลูกเลย...
และคิดว่า คราวหน้าเราจะว่ายน้ำกับลูก
และเมื่อไปที่ไหนที่มีสระว่ายน้ำ
เราก็จะลงเล่นกับลูก
เพราะลูกเขาไม่มีใคร...
ถ้าเราไม่เล่นกับเขา
แล้วเขาจะเล่นกับใคร
แม่หวังว่าหนู...คงจะไม่ทำให้แม่
ต้องทำอะไรมากไปกว่านี้นะลูก
แค่นี่แม่ก็รู้สึกว่า...
เยอะมากสำหรับแม่
แล้วนะครับ...
เพื่อลูก...แม่ทำได้ เนาะ
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [