รื่นรมย์และเพลิดเพลิน คือความรู้สึกของผม
หลังจากชมรูปและอ่านคำจนจบ

ปัญหาที่แอบสงสัยก็คือ ทำไมภาพชุดนี้ดูเข้มมากครับ
หรือว่าคอมผมสีเข้มเกินไป เลยดูรูปชุดนี้ของุคณหมอแบบอันเดอร์มากครับ
หลายรูปมืดจนเกือบไม่เห็นรายละเอียด
พรุ่งนี้ผมดูที่เครื่องในร้านอีกทีดีกว่าครับ

แต่หลายรูปสวยมากครับ

เรียงร้อยเข้ากับภาพและคำได้เป็นอย่างดี

ชอบภาพรถตู้นอนจัง
เมื่อก่อนสมัยที่เดินทางบ่อยๆ ชอบรถไฟมากๆ เลยล่ะค่ะ

เห็นชื่อกระทู้บล๊อกนี้จากหน้าหลักของบล๊อกแก๊งค์แล้วต้องคลิ๊กเข้ามา เพราะชื่อที่พี่ตั้ง มันตรงกับคอนเซ็ปผมเลยอ่ะคับ อังเอิญจิงๆ

พอคลิ๊กเข้ามา ก็บังเอิญที่สองคือบังเอิญเป็นบล๊อกพี่ (ผมรู้จักพี่นะ แต่ไม่รู้พี่รู้จักผมป่าว.. :P)

บังเอิญที่สาม .. สถานีรถไฟนั่นใช่ส.ชุมพรป่ะคับ

บังเอิญสุดท้าย .. มีคุณแม่ผมติดไปในรูปที่พี่ถ่ายด้วยนะ

บัญเอิญเยอะจนขนลุก

พี่แมนต้าสบายดีนะคับ

- หมอเบสครับ....แล้วคนขับรถไฟล่ะ ไม่พูดถึงเค้าบ้างเลยหรือ ผมว่าเค้าเป็นบุคคลสำคัญที่สุดเลยในขบวนเลยนะครับ สำคัญกว่าหมอเบสจอมฝันกลางวันซะอีก

เอ....
น้อง NT@NY คือใครหว่า?

น่าจะรุ่นน้องมอ. ใช่ป่ะ

ตอนนี้เทรนอยู่ที่นิวยอร์คเหรอครับ

เดี๋ยวแวะไปดูในบล๊อกก่อน เผื่อบังเอิญเจอรุ่นน้อง

ปล.สถานีนั้นไม่ใช่ชุมพรครับ

แต่เป็นสถานีนครศรีธรรมราชครับ

ฝากสวัสดีคุณแม่ด้วยน่ะครับ

เหะๆ เรื่องเครื่องสำอาง
จริงๆ เพิ่งมาดูแลตัวเองหลังจากทรุดโทรมเพราะการออกไปถ่ายรูปจนตัวดำ ก่อนจะเกินเยียวยาเลยต้องแก้กันหน่อยน่ะค่ะ

ช่วงนี้แดดบ้านเรา ทำร้ายผิวได้น่าสะพรึงกลัวจริงๆ นะคะ มีเพื่อนคนนึงโดนไปแล้ว อายุสามสิบกลางๆ แต่คนทักว่าพี่ 555 (คนทักรุ่นห้าสิบ) ด้วยความที่ก้มๆ เงยๆ ส่อง 10-20 กับแลนด์สเคปมันส์ไปหน่อย ไม่ทาซันบล็อก

ภาพสวย เพลงเพราะ เนื้อความเริ่ดค่ะ




.....................

หนูอ่านบล๊อคคุณหมอมาซักพักแล้วนะ แต่ไม่เคยเม้นเลย ครั้งนี้ครั้งแรกนะ

คุณหมอ รูปสวย (เหงาๆ) อีกแล้วนะคะ

เอ่อ... หนูเป็นห่วงคุณหมอน๊า เวลาคุณหมอไปถ่ายในที่เสี่ยงภัย เช่นรางรถไฟ หรือกลางถนน อะไรแบบเนี้ย ระวังตัวด้วยนะคะ ^^

รูปสวย...คำคม..แล้วก็เพลงเพราะด้วย...

ชีวิตคนเรา..เหมือนการเดินทาง
ไม่รู้ว่าวันนี้ จะเดินทางไปได้ไกลหรือใกล้ขนาดไหน...แต่เราก็มีจุดหมายของเราไว้แล้ว

ถึงจะเดินทางได้เร็ว หรือช้า...เราก็ต้องเดินทางไปให้ถึงจุดๆนั้นค่ะ...

ถามหมอเบสอีกนิด....
ได้ยินเพลงนี้ ในบล๊อกหมอหลายครั้ง...เพราะจังเลยค่ะ...
เพลงอะไร..ของใครเหรอค่ะ...(จะเชยมั้ยเนี่ย...ไม่รู้จักจริงๆค่ะ)

เพิ่งได้เคยลองเดินทางท่องเที่ยวด้วยรถไฟเหมือนกันนะค่ะพี่หมอ

ก็สะดวกสบายดีพอประมาณ
นั่งมองดูวิวข้างทางตามแสงที่พอมีให้มองเห็น
ผสมกับสายฝนนิดหน่อย
รอเวลาให้เช้าเพื่อถึงจุดหมายปลายทาง
ได้คิดอะไรมากมาย...จนผลอยหลับไป

เช้ามาอากาศก็แจ่มใสดีนะ..
เราจะไปกลุ้มไรกันนักหนา..รำพึงในใจ


รักษาสุขภาพนะจ๊า..พี่หมอ

..........

เอ่อ เห็นรถไฟแล้ว นึกถึงขบวนสุดท้ายยยยยย

หวัดดีครับคุณหมอ



พี่ต๊อกแกชอบแซวว่าผมเป็นพวกชอบสร้างภาพอ่ะครับพี่

^
^


งั้นเราก็พวกเดียวกันแน่นอนครับ 555555

โอว....เนตเต่ามาอัพ Blog เขย่าวงการ
สื่อออกมาได้ดีมากเลยครับ...

แต่เปลี่ยนจากรถไฟมาเป็นรถไฟฟ้าได้เปล่าครับ..
แบบว่าเลือกผิดขบวน จะไปอ่อนนุช ดันไปโผล่สะพานตากสินใช่เปล่าครับ..

Nuring ครับ
เพลงนี้ชื่อว่า Ticket ของวงออกัสครับ

จะมีเวอร์ชั่นออริจินัล กับเวอร์ชั่น August Thanx ครับ

...................

Little knight ครับ

ผมว่าผิดสถานีจากอ่อนนุช แล้วไปโผล่สะพานตากสิน

ยังดีกว่าขึ้นผิดค่ายไปโผล่ที่สถานีบางซื่อของ MRT น่ะครับ

แสงสวยคลาสสิคมากเลยค่ะ คุณหมอ
ชอบๆๆ

ก๊ากก 14-15 แฉกันเอง

^
^
แต่พี่ว่า พี่ขำเม้นต์นู๋ที่ #12 มากกว่านะ นึกถึงบ่อยๆ เอาแต่มอง ระวังจะกระโดดเกาะไม่ทันเน้อ ขบวนสุดท้ายเนี่ย 555

+ โห! วันนี้ภาพเป็นโทนสีซีเปียด้วยวุ้ย ให้อารมณ์แปลกๆ ดีอ่ะครับ

+ เมื่อไหร่รถไฟไทย จะได้ผู้ว่าการเก่งๆ มีหัวสมัยใหม่ แล้วก็รู้จักพัฒนาองค์กรให้เจริญก้าวหน้าไปซะทีเนาะครับ นี่อะไร เหมือนหยุดอยู่กับที่เมื่อ 100 ปีที่แล้ว ได้ลองไปนั่งรถไฟแถบบ้านอื่นเมืองอื่นบางที่ แล้วนึกถึงรถไฟไทย ก็รู้สึกอับอายขึ้นมาเป็นกำลังเหมือนกันอ่ะครับผม ... แม้แต่ของเสีย ยังปล่อยลงรางอยู่เลยอ่า

+ ผมก็เป็นอีกคนที่รักการเดินทางครับ ถ้าว่างและมีคนชวนไปในที่แปลกๆ ก็มักจะใจง่าย ติดสอยห้อยตามเค้าไปซะทุกที แหะๆ

+ บล็อกหน้าล่าสุดของผม เป็นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพ ถ้าหมอเบสได้ไปอ่านและต้องการชี้แนะหัวข้อไหน เชิญได้ตามสะดวกเลยนะครับผม

แวะมาชมรูปสวยๆค่ะ
ชอบภาพขาวดำมากๆ

สวัสดีครับคุณหมอ


ผมคิดว่า

"ชีวิต คือ การตระหนักรู้ในทุกๆวัน"

เหมือนเราอิ่ม หิว
แล้วก็หาข้าวกิน

มันมีความปิติบางอย่างที่จะเดินทางเข้ามาสู่ใจเราเรื่อยๆ
ยิ่งเราเปิดรับความสุขได้ง่ายเท่าไหร่
มันก็ดูเหมือนว่าจะเดินทางมาหาเราได้ง่ายเท่านั้น


นั่นสินะ....ถ้าผมเรียนเก่งมากๆ
คงได้เดินเลาะเลียบรางรถไฟกับคุณหมอแน่นอน 5555

ผลการตรวจปกติดีครับคุณหมอ
ตรวจเสร็จคุณมาดามยังมีแรงเหลือเดินห้างได้อีกตั้งนานครับ 55555

เข้าใจเปรียบเปรยนะค่ะ....ภาพสวยจังเลยค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่แวะไปที่บ้านนะค่ะ

สวัสดีตอนดึกๆ..ค่ะคุณหมอ

ภาพสวยมากค่ะ..สมกับที่คอยมาหลายวัน

เรื่องราวชวนให้คิดตามก็ยังมีอย่างสม่ำเสมอ

ว่าด้วยเรื่องการเดินทาง....

ชีวิตคนเรา..ก็เป็นไปซะอย่างนี้....

วันนี้เรานั่งรถ....

วันนึงเราอาจจะอยากนั่งรถไฟ..

อีกวันเราอาจจะอยากนั่งเรือ..

ผ่านมาอีกวันอาจจะอยากเดิน..ไปตามทางเรื่อยๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของเรานั้นทุกอย่างอยู่ที่เราจะเลือกเอง....

ภาพสวยที่สุดเลยค่ะคุณหมอ

ขอบคุณหมอเบส (เรียกตามน้องโบ๊ตและลุงต๊อกน่ะค่ะ) ไปเยี่ยมและชมกล้องน่ะค่ะ อิอิ

เห็นแล้วกลัวว่ารถไฟไทย...จะหายไปตามกาลและเวลา
จนกระทั่ง...สิ้นสุดไป
เหมือนโทรเลข ของไทย ด้วยสิน้อ

ไปนั่งรถไฟมาครั้งล่าสุดเมื่อต้นปี
ผู้ใช้บริการน้อยลงมากมาย
สถานีเงียบเหงา
ไม่เหมือนสมัยเด็กๆอีกแล้ว

สุดท้ายก็เถียงไม่ขึ้น...
ว่าเงื่อนไขของเวลา
เป็นเงื่อนไขที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ

บล๊อคสวย เพลงเพราะค่ะคุณหมอ
ชอบเพลงของวง August เหมือนกัน

แวะมาชมภาพสวยๆครับ

วันนี้สำหรับผม
เหมือนวันที่พระเจ้าทดสอบความอดทนครับคุณหมอ
มีเรื่องเล้กๆน้อยๆชวนให้หงุดหงิดรำคาญใจ
มาตั้งแต่เช้าแล้วครับ

ผมกำลังรับมือกับอารมณ์ของตัวเองอยู่ครับ




คงพอสู้ได้อยู่
และไม่ได้เกรี้ยวกราดกับใคร

ดีที่รู้สึกตัวเร็ว....

ไปเที่ยวมาอีกแล้ววววว

ไปเดินเล่น..คุยอะไรๆด้วยกันมั้ยครับ..



แวะไปเที่ยวกับผมนะครับ..

ลองเปลี่ยนมุมมองใหม่มั้ยครับ

เราไม่ต้องเดินตามรางรถไฟ
เราแค่มีหน้าที่อยู่ตรงจุดแยก

แล้วคอยสับรางรถไฟ
ไม่ให้ชนกันพอ

เดี๋ยวโดนจับได้แล้วงานเข้า

ไปล่ะครับ ฟิ้ววววววว.....

ชอบภาพถ่ายของพี่หมอ ซีรี่ยส์นี้จัง..มันมีชีวิต แต่มันเหงาอะ...ดูแล้วเหงาตาม แต่ชอบนะครับ

Jonykeano ครับ

ผมคิดว่าผมสับรางไม่เก่งเอาซะเลย

เคยลองสับดู ปรากฏว่าชนกันเละเลยครับ

สงสัยคงต้องเดินเลาะทางรถไฟไปเหมือนเดิมดีที่สุดครับ

เมื่อวานก็ไม่เครียดนะคุณหมอ
วันนี้ก็ยิ่งไม่เครียดใหญ่เลยครับ
อิอิอิ

เมื่อวานมาครบเลย
ทั้งนำไม่ไหล ไฟดับ เน็ตเน่า
ทรัมพ์ไดร์ฟเสีย 555555

แต่ก็ไม่มีอะไรครับ
ผ่านมันไปได้ด้วยดี


วันนี้ทุกอย่างโอเค....

ทุกวันล้วนเป็นวันดี

สวัสดีค่ะ..คุณหมอ

ผมเคยนั่งรถไฟไกลสุดก็หัวหินเมื่อสมัยเรียนไปกันเดือน สองเดือนครั้งเลยครับชอบมากๆ

สวัสดีครับคุณหมอ....


ผมกำลังนั่งดูบล็อกรูปของคุณหมอในมัลติพลายอยู่ครับ
วันนี้คงจะได้สัก 5-6 บล็อก
ค่อยๆดูครับ
ความงามไม่ต้องดูมาก
เพราะเดี๋ยวจะสำลักความงาม ครับ อิอิอิ

รูปสวยมากๆเลยครับ

เห็นภาพชุดนี้แล้วชวนให้นึกถึงบรรยากาศวันเก่าๆที่เคยมีโอกาสขึ้นรถไฟไปเที่ยวแม้จะไม่ค่อยมีโอกาสมากนัก ... รถไฟไทยก็มีสเนห์ไม่น้อย แค่บนรถไฟก็มีเรื่องราวและความทรงจำมากมายในการเดินทาง.... แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้เกาะรถไฟขวนสุดท้ายสำเร็จแล้ว ไม่ยอมลงแน่นอน โฮ๊ะๆ...ท่าจะคุยกันคนละเรื่อง

มากกว่าคำบรรยาย ช่วงนี้ไม่ได้คุยกันเลยอ่า...

คุณหมอครับ
มาชวนไปทำ Tag ครับ
รับการบ้านที่บล้อกผมไปทำหน่อยนะครับ

ขอรูปที่ประทับใจและบ่งบอกความเป็นตัวตน 4 รุปครับ

สวยจังค่ะ เคยนั่งรถไฟครั้งเดียวในชีวิตที่ผ่านมา หวังว่าจะได้นั่งอีก

ขบวนใหม่เหรอค่ะพลาสติกยังไม่ลอกออกจากเบาะเลย ^^

เพลงก็เพราะ

หวัดดีครับคุณหมอ

ตื่นเช้าดีนะครับ
ผมตื่นตั้งแต่ตี 5 แล้วครับ หุหุหุ

......................



เสียงผมคล้ายครูจรัลเหรอครับ
อืมมมม......ก็มีหลายคนพูดไว้แบบนั้นนะครับ
ผมต้องชอบสิครับ อิอิอิ
ครูจรัลเป็นแรงบันดาลใจในการเล่นกีตาร์และร้องเพลงของผมครับ


...............................



การบ้านไม่ต้องรีบหรอกครับคุณหมอ
ค่อยๆหาไปเรื่อยๆก็ได้ครับ ผมว่า "ตัวตน" เรา
มันเปลี่ยนไปตลอดเวลาครับ

มาดูชีวิตคือการเดินทางค่ะพี่หมอ
แต่อัพบล็อกทั้งทีไม่กระซิบบอกกันบ้างเลย


...แรกก็ชอบนะเดินทางโดยรถไฟ
ชอบมองข้างทางเจอแต่วิวสวยๆเพลินตา
บางทีก็มีอะไรให้เราเห็นอย่างคิดไม่ถึง
บางครั้งรถที่นั่งไปก็ไปชนกับรถที่มาตัดหน้าตายคาที่

แต่ครั้งหนึ่งเคยนั่งรถไฟสายกรุงเทพฯ-ยะลารถธรรมดา นั่งจากหัวลำโพงตอนบ่ายสาม ถึงหาดใหญ่บ่ายโมง
ทั้งปวดทั้งเมื่อยทั้งทรมานร่างกาย แต่มันก็พามาถึงจุดหมายปลายทางจนได้
หลังๆมาก็เลยไม่นั่งรถไฟอีกแล้ว เพราะมีรถทัวร์กรุงเทพฯ-ด่านนอก วิ่งผ่านหน้าบ้านพอดี

ชีวิตเราก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะไปทางไหน
แวะข้างทาง ริมทางบ้างไม่เป็นไร
ขอแค่รู้หน้าที่รู้ใจว่าทำอะไรอยู่
แล้วกลับไปขึ้นบนเส้นทางสายนั้นอีกครั้ง

...ว่าแต่พี่จับรถไฟขบวนสุดท้ายหรือยังค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่แสดงความยินดีกับพี่
ว่าแต่ว่าอย่าอิจฉาคนมีครอบครัวเลยค่ะ เอ็นจอย ชีวิตโสดไปให้เต็มที่ก่อนค่ะ ... เดี๋ยวอีกหน่อยมีครอบครัวแล้วจะแอบอิจฉาคนโสด

ปล. เช็คหลังไมค์ด้วยค่ะ

ผมก็ชอบน้อยไจยาครับคุณหมอ
แต่ไม่เคยเอามาอัดเสียง
เพราะหานักร้องหญิงไม่ได้ครับ 55555

มาดามยังไม่มั่นใจในเสียงตัวเองครับ 5555


พี่รี่+พี่ต๊อกทำไมฟังไม่ได้น้อ
ไม่รู้เกี่ยวกับ browser รึเปล่านะครับ
ถ้าไม่ได้จริงๆ ขอที่อยู่ก็ได้ครับ
เดี๋ยวผมไรท์เพลงส่งไปให้ครับ


รุ่นนี้ไม่ขายครับ ทำแจกแบบไม่กลัวไรท์แผ่นด้วย 55555

จะมาบอกว่า
พี่ก๋าแจกจริงไม่มีกลัวแผ่นไรท์ อิอิ
เพราะนาห์ได้มาฟังแล้ว


อ๋อ แวะมาขอรูปด้วยค่ะจะเอาไปอัพตอบแท่คพี่ก๋าเค้าหน่อย ขอบคุณนะค่า
ไว้อัพบล็อกเมื่อไหร่จะมาส่งข่าวอีกทีค่ะ

บทความและรูปดีมากเลยครับ ดูแล้วได้กำลังใจดี

อัพบล็อกเสร็จมาดามกับน้องสาวก็ลากไปแอ่วติมที่คาร์ฟูร์ทันที
กำลังคิดว่าไม่ได้กินสเวนเซ่นนานแล้ว 5555
วันนี้เลยฉลองศรัทธาซะเลยครับ 5555

โห...อยู่เชียงรายมาซื้อเฟอร์นิเจอร์บ้านถวาย
แล้วขนกลับกันยังไงครับเนี่ย หุหุหุ

ซีดีไม่ต้องก็อปหรอกครับ
ผมส่งให้คุณหมออีกแผ่นล่ะกันครับ 555
ง่ายกว่าครับ
เดี๋ยวผมส่งให้เองครับ


หนุ่มเชียงใหม่ไม่ค่อยมีใครได้ฟังครับ
ส่วนใหญ่สาวเชียงใหม่ดังกว่านะครับ

ก็ดีนะครับขึ้นรถไฟ น้ำมันแพงประหยัดดี ของเค้าดีจริงๆ มาคุยกันพี่ boy_orchid@hotmail

ดูภาพไม่ได้ครับ เดี๋ยวแวะมาใหม่นะ

คุณหมอถ่ายรูปสวยมาก โดยเฉพาะที่ถ่ายแถวเชียงแสนค่ะ