คุณหมอกระเบน

วันก่อนเพิ่งไปโหลด action ตามที่แนะนไมลองเล่น สนุกเลยล่ะค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่แนะนำเน้อ

sehr schön

แป่ววว คิดว่าหอยเชอรี่มันจีบกันอยู่

ภาพสวยมากเลยค่ะ
แล้วทำเทคนิคภาพเป็นหนังสือยังไงคะเนี่ย
ยอดไปเลย

โอ้โห้.....ทำบล๊อกเหมือนยิงปืนเลย ... ประมาณว่ารัวเป็นชุดๆๆๆๆๆ ให้สมาชิก เดี๋ยวก็เสียชีวิตทั้งบล๊อกหรอก...แบบว่าอิจฉาความสามารถหนะ ถึงแม้จะมีอยู่น้อยก็ตาม

^
^^
^^^

อ้าว ตื่นมาคอมเมนต์ได้ด้วย
นึกว่าจะตื่นสายโด่ง เหมือนวันก่อนซะอีก
เนี่ยหล่ะน๊า เค้าว่าเอาไว้ว่าคนแก่มักจะนอนเยอะ
เป็นความจริง ไม่อิงนิยายจริงๆด้วย

รูปสวยจริงๆครับ
ชอบทุกรูปเลย

หมอเพลงเพราะมากๆเลย

รูปถ่ายก็ Make ได้ใจมากๆ

สรุปให้ 11 เต็ม 10....

ผมเป็นพวกปล่อยเกรดอ่ะ

ว่าแต่ Tag ผมนะยังไม่ได้ตอบเลยนะ

หมอเอาเวลาทำบล๊อก ไปตอบ Tag ให้เค้าหน่อยเถ้อ....พ่อคนความลับเยอะ หรือว่ากำลังหาข้อมูลโกหกอยู่ ถึงไม่ตอบซะที (ผมช่วยเต็มที่ครับคุณอัศวินน้อย) อีกอย่างช่วงนี้หมอเบสต้องระวังสุขภาพหน่อยนะครับ ฝนตกบ่อย.... ก็แค่ให้ระวัง...ระวังจะโดนคนแก่ต่อยหนะ

โอ้ว...ในฐานะที่ชอบเรื่องภาพถ่ายเหมือนกัน
อยากจะบอกด้วยคำเว่อร์ ๆ แต่ว่าไม่เกินไปหรอกค่ะว่า
รู้สึกขนลุกกับอารมณ์ที่สื่อออกมาแต่ละภาพจัง

ยินดีที่ได้รู้จักนะค๊ะ...และก็
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบลอคคนถ่ายภาพไม่เก่งด้วย แหะ ๆ ^^"

สวัสดีค่ะ แวะมาดูรูปถ่าย โอ้ววว สวยมากเลยค่ะ ชอบภาพที่สองกับสามมากมาย ชอบสีฟ้าน่ะค่ะ

แฮ่ะ ๆๆๆ พิมพ์ผิด จริงๆๆชอบทุกภาพ แต่ประทับใจภาพตะวันตกน้ำอ่ะค่ะ

หมอยืนคนเดียวเหงาไม๊ค่ะ..

ถ้าเหงาด้วย หนาวด้วย.. เด๋วจะส่งรูปไปยืนสวมกอดอยู่ด้านหลังค่ะ อิอิ

เสร็จตรู ..

มาชวนไปทานมักกะโรนี ฝีมือก้อยจ๋าค่ะ .. อิอิ

ธรรมชาตินี่สวยจังเลยนะคะ ไม่ว่าจะกลางคืน หรือ กลางวัน มีเสน่ห์กันคนละแบบ ดูแล้วสบายตา สบายใจจังเลย

บอกได้คำเดียวว่าง๊ามงามค่ะ ... เห็นแล้วเริ่มละลายเพราะว่าภาพ
มันทำให้เราสงบ อยากไปนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยจัง


เรื่องหนังสือที่เอาเรื่องราวเราไปลง .. เห็นด้วยเลยค่ะว่า ไม่ว่าจะยังไง
เราว่าดีใจที่เราได้แบ่งปันประสบการณ์ให้กับหลายๆ คนฟัง
ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่เรื่องราวน้อยนิด แต่อย่างน้อยๆ เราก็ได้อะไรกลับมา
อีกหลายอย่างเหมือนกัน ... โอกาส ... เป็นเรื่องสำคัญจริงๆ ค่ะ

อ่า ทำภาพแบบนี้ ทำยังไงหนอ
สวยแล้วก็แปลกตาดีจังค่ะ

btw คุณหมอเมลล์หรือหลังไมค์มาด่วน ๆ
อยากส่งความคิดถึงไปให้จากแดนจิงโจ้อ่ะค่ะ
แล้วก็ปลายเดือน พ.ย. ไว้พระ ณ มิตรศึกษาธรรมครบกำหนดแล้ว จะแวะมาชวนหมอไปเหนือนะ

ชอบหนังเรื่องนี้เพราะอะไรอ่ะหมอ

แอบชอบน้องคอลลินของผมหรอ...

.......................

วันนี้เป็นไงบ้างอ่ะหมอ..ผมตื่นเช้ามากเลย

หมูกะทะเมื่อวานทำพิษซะแล้ว โอ้ยทรมาน

โห เราไปเที่ยวภูเก็ตมาแค่ 3 วัน
พี่แมนต้า up block แล้ว
เร็วมากๆ


เพลงเพราะนะคะ
ฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงใครอยู่เอ่ย

มิน่าล่ะคุณอัศวินเหลือน้อย เมื่อวานนี้โทรไปบอกว่ายุ่งอยู่ เดี๋ยวโทรกลับ รอจนแสงอาทิตย์ของหมอหมด (เกี่ยวกันมั้ยหมอ) ก็ยังไม่ได้ยินเสียงสัญญาณจากท่าน รอจนหมอจะแก่อยู่แล้วนะเนี่ยะ... เป็นเยี่ยงนี้นี่เอง แต่ก็ไม่มีอะไรหรอก

เจิรญพร

เป็น Gallery ที่รวมแสงแห่งความหวังไว้ได้ดีจริงๆ ถ้าหากแสงเหงาๆเหล่านี้ทำให้คนเหงาๆ หันหน้าเข้าวัดได้มั่งก็ขออนุโมทนาบุญด้วยนะ

เพราะเข้ามาแล้วก็จะรู้ว่าที่เหงาหน่ะ ไม่ใช่เราเหงา เป็นแค่กายนี้เหงาเท่านั้น...

โชคดีนะที่วัดป่าไม่มีคอมไม่มีเน็ต ไม่งั้นถ้าพระใหม่ที่ไปปฏิบัติกันอยู่ได้ดูบล็อกนี้คงยิ่งเหงามากขึ้นแน่ (พูดเหมือนจะเห็นอนาคตตัวเองในอีกสองเดือนข้างหน้า)

เร็วดีนะนี่ผ่านมาครึ่งทางแล้ว ยังปฏิบัติไม่ได้ถึงไหนเลย จะอ้างว่าวัดในเมืองมันไมสัปปายะก็ไม่ใช่
อยู่ที่ตัวเราเองจริงๆที่ขาดความเพียร...

วันนี้ยกผลประโยชน์ให้จำเลย คือตื่นมาตีสี่ยี่สิบแล้ว ฝนมันตก เลยไม่ได้ลงไปเดินจงกรม
บุญที่อุทิศมาให้โยมหมอและผองเพื่อนเลยน้อยลงไปหน่อย ไม่ว่ากันนะ

โยมแมงปอ จะชวนหมอไปเหนือที่ไหนอีก หมอเบื่อเหนือจะแย่อยู่แล้ว...

แต่ไปไหนกันก็เหอะ... เราไปด้วยนะ...

นมัสการท่านพระสุนิมมิโต

รู้สึกปลาบปลื้มมากครับที่พระอุทิศบุญมาให้พวกผมและเพื่อนๆ

ตั้งแต่วันก่อนที่ได้เข้าไปนมัสการพระในวัดบวรฯ
พระได้สอนเกี่ยวกับเรื่องการเจริญสติ และสอนให้รู้จักการระงับความโกรธ
ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาแค่ประเดี๋ยวเดียว แต่ว่าทำให้ผมคิดได้ และมีสติมากขึ้น(ถึงแม้จะไม่เต็มร้อย)

ทุกวันนี้ เวลามีเรื่องขุ่นเคืองหม่นหมองในใจ
ผมก็พยายามทำแบบที่หลวงพี่แนะนำคือให้รู้สติก่อน
รู้ว่าตอนนี้เรากำลังมีความโกรธ รู้ว่าตอนนี้มีความขุ่นเคืองในจิตใจของเรา
ถ้าเราข่มความรู้สึกนั้นได้ ก็แสดงว่าเรามีสติ แต่ถ้าเราปล่อยให้ความโกรธเข้ามาครอบงำ ก็จะเกิดความเสียหายกับทั้งตนเอง และบุคคลอื่น

เดี๋ยววันที่ 4 ตุลาคมนี้ ผมและโอ๋ได้คุยกันว่าจะขับรถไปส่งพระที่วัดป่าจ.อุดรฯ
แต่ผมกับโอ๋คงอยู่ได้ประมาณสี่วัน อยู่นานกว่านั้นคงไม่ได้
เพราะมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ ทั้งๆที่อยากจะอยู่เพื่อปฏิบัติธรรมให้จิตใจสงบก็ตาม
(แต่คิดเอาไว้ว่าภายในปีสองปีนี้ก็คงจะบวชเหมือนกัน เอาไว้จะบอกบุญพระวันหลัง)

ผมอยากทราบว่ากำหนดการที่พระจะไปวัดป่านั้นพระจะออกเดินทางวันไหน
เพราะผมจะได้จัดวางตารางการเดินทางเอาไว้ล่วงหน้า
และพระจะต้องเข้าวัดก่อนเวลากี่โมงถึงจะไม่ผิดข้อบังคับ
และการเดินทางนั้นจำเป็นต้องเป็นเวลากลางวันเท่านั้นหรือไม่ หรือว่าสามารถเดินทางเวลากลางคืนได้ด้วย

สุดท้ายนี้ก็ขอให้พระจงปฏิบัติสำเร็จตามหลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เท่าที่ผ่านมา และได้รู้จักกับพระมาก่อน
ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าตัวพระเองมีความเพียรที่สูงมากอยู่แล้ว
คงจะปฏิบัติได้สำเร็จไม่ยากมากนัก
สาธุ

เข้ามารับพรด้วยคนค่ะ
หลังจากเห็นข่าวเครื่องบินตก น่าสงสารญาติพี่น้องของผู้เสียชีวิต

ได้รู้ว่าพระสุนิมมิโต จะไปจำศีลที่วัดป่า จ.อุดรฯ
รู้สึกปลาบปลื้มค่ะ เพราะเป็นบ้านเกิดของตัวเอง
อยากรู้จังเลยค่ะว่าวัดป่าที่ไหน(ถ้าสามารถบอกได้นะคะ)

ความโกรธถ้าเราระงับได้ ถือว่าดีที่สุด
และการให้อภัย ถือว่าประเสริฐเช่นกัน
ขอให้คุณมีความสุขมากๆ

ตอนนี้ผมยังไม่ทราบชื่อวัดที่พระท่านจะไปจำพรรษาเลยครับ
เดี๋ยวถ้าทราบแล้วจะบอกน่ะครับ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ

ขอให้ผู้ที่ล่วงลับในเหตุการณ์โศกนาถกรรมครั้งนี้
จงสู่สุขติด้วยเถิด

เจ๋งสุดๆเลยค่ะ

ชอบทุกภาพเลย อย่างกะมืออาชีพ(เอ๊ะหรือว่ามืออาชีพ)

ได้อารมณ์มากๆ แล้วก็ ดูสบายตามากเลยค่ะ

แวะมาทักทายนะคะ

ชอบภาพถ่ายจังคับ

เจริญพร

วันที่ ๔ พฤศจิกายน นะ ไม่ใช่ ๔ ตุลาคม
เราคงจะไปปฏิบัติที่ วัดถ้ำสหาย หลวงปู่จันทร์เรียน
อ.หนองวัวซอ จ.อุดรฯ หน่ะ

ถ้าใครมีข้อมูลของการเดินทางไปวัดนี้ โดยเฉพาะโยมข้ามขอบฟ้า
จะมาบอกโยมหมอเอาไว้ก็ได้นะ

ขออนุโมทนาด้วย

แวะมาเยี่ยมครับ ไม่รู้จำกันได้รึเปล่าครับ

ภาพสวยจังครับ แล้วไอ้ที่ทำแบบนั้น ทำยังไงอ่ะครับ
ดูดีมากๆเลย เก่งไปซะทุกอย่างเลยนะครับคุณหมอ

คุณหมอได้เดินทางบ่อยมาก ๆ
น่าอิจฉาง่ะ

วันนี้ตื่นแต่เช้าไปทำบุญ เอาบุญมาฝากนะคะ
และขออุทิศผลบุญนี้ให้แก่ผู้ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์เครื่องบินตกที่ภูเก็ตด้วยค่ะ สาธุ

ขออนุญาต จขบ. ขอร่วมอนุโมทนากับพระ namit ด้วยค่ะ

ขออนุญาตพี่แมนต้า ขอร่วมอนุโมทนากับพระด้วยเหมือนกันค่ะ




เข้ามาดูหลายรอบแล้ว บล็อกนี้
ขอสารภาพว่าหลงรักภาพและบล็อกของพี่แมนต้าเข้าแล้ว
มีเสน่ห์มากเลย
เป็นแรงบันดาลใจให้ลองหัดทำบ้าง
ตอนนี้อยู่ในช่วงหาเครื่องมือ (โปรแกรมโฟโต้เฉาะ)อยู่

กราบนมัสการท่านพระสุนิมมิโต

มาขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ขอให้ท่านเดินทางไปปฏิบัติธรรมปลอดภัยนะคะ และขอให้ท่านปฏิบัติสำเร็จด้วยคนค่ะ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ปกติภาพของคุณหมอสวยอยู่แล้ว
ยิ่งมาทำเป็นแกลลอรีสมุดภาพ ยิ่งสวยเข้าไปอีก
เหมือนเปิดหนังสือเชิงสารคดีท่องเที่ยวเลยค่ะ
แล้วภาพแต่ละภาพของคุณหมอ น่าเอามาทำเป็นโปสการ์ดนะคะ

รูปสวยจัง....ทำให้อยากไปเที่ยวอย่างงี้บ้าง

รูปสวยมากครับ เพลงนี้ก็ชอบมากเหมือนกัน หนังน่ารักดี

เก๋ดีนะครับ ทำมาเป็นหนังสือเลย

รูปคุณหมอถ่ายนี่สวยขั้นเทพทั้งนั้น เห็นแล้วอยากย้ายไปอยู่เชียงรายจริงๆ สวยมากกกกก

เพลงนี้เข้ากับบรรยากาศของ Blog จังเลยครับ

นานๆมาที เข้ามาแล้ว มีแต่ความสุขกลับไปนะนี่ ขอบคุณครับ

ok

ไม่ว่าอะไร

ภาพสวยมากค่ะ

มาทำเป็นรุปสมุดบันทึกดูสวยไปอีกแบบค่ะ

ลุงกระเบน ผมซื้อครบทั้งชุดdx-d80ไปแล้วล่ะ ทั้งys110 2ตัว domeport flat port ซูบไปเลยยย

โห....คุณแป๊ก
เก๋มากๆ วันหลังขอยืมไปจุ่มน้ำหน่อยสิ
อยากได้จัง แต่ตอนนี้ยังกรอบอยู่เลย
คิดแล้วเศร้า

หมอครับ.....ทำไงดีตอนนี้รู้สึกเจ็บหลังมากเลย อยากทราบวิธีรักษาหนะ...อ๋อ .. เกือบลืมบอกที่มาของการเจ็บหนะ คือ....แบบว่า....ผมต้องแบกภาระที่หมอฝากไว้ให้ขนาด 3.5*3.5 ฟุต (ปกติ...เวลาไปไหนหมอก็เป็นภาระอยู่แล้ว ขนาดตัวไม่มา...ยังฝากภาระเป็นสิ่งของมาให้อีก) แต่ก็อย่างว่าครับ คนดีอย่างพี่...ยินดีเสมอ......เผลอมีใหม่

บอกแล้วว่าให้ไล่นกเอี้ยงที่เกาะหลังออกให้หมด
ทีอย่างงี้หล่ะ ทำเป็นมาบ่น
เฮ้อ...คนแก่หนอคนแก่

หวัดดีครับหมอ ได้ยินเพลงนี้เลยเอา mv มาฝากครับ
ทั้ง 2 version เลย

หวัดดีค่ะ ติดตามผลงานของคุณหมอ มานานแล้วคะ แต่ไม่มีโอกาศได้เข้ามาทักทายอย่างเป็นทางการเลย..ขอบอกนะคะว่า ชอบภาพชุดนี้มาเลยคะ.

นกเอี้ยง....คือว่าพี่ไม่กล้าไล่ตัวเองหรอก ว่าแต่ที่พี่เกาะหลังเบสหนะ เจ็บปล่าว ต้องขอโทษจริงๆ หากทำให้รำคัญเวลาพี่ไปเกาะหนะ

บอกตามตรงนะคะ ฝีมือขั้นเทพเลยนะเนียะ แล้วจะหมั่นมานะคะ (น้องเป็นสาวเชียงใหม่เจ้า)

ปล.อยากรู้จักตัวตนจิงๆ ของคุณหมอจังเลย (ปลี้มในผลงาน)

^
^
^
พี่เค้าเก็บตัวมากค่ะ
เราเป็นน้องคณะ หลังไมค์ไปทัก
พี่เบสยังเก็บตัวเงียบไม่ยอมตอบเลย



อิอิ ไม่ยอมตอบหลังไมค์เรา
เราก็จะลดเรตติ้งเป็นการตอบแทน

หวัดดีจ้ะน้องหมอ...ภาพสวยทุกภาพเลย ยิ่งพอมาทำเป็นรูปแบบหนังสือแล้วยิ่งเก๋ ดูดีไปอีกแบบนึง

ยังสวยงามไม่ขาดสายเลยคุณหมอ
เดี๋ยวขอตัวไปโหลดลูกเล่นมั่งดีก่า

ดีครับ
รูปสวยตามเคยนะครับ
ว่าแต่ทริปต่อไปชวนด้วยนะ
555

สวัสดีค่ะคุณหมอ

ภาพชุดนี้สวยมากค่ะ สวยทุกภาพเลย

อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพนะค่ะ

ขออนุญาต add ชื่อไว้นะคะชอบแอบเข้ามาอ่านบล๊อคคุณหมอบ่อยๆ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเข้ามาอ่านเหมือนได้ไปเองเลยล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ

โอ้วววส์ !!! สวยงามขึ้นเรื่อยๆนะคะหมอ..ไม่ค่อยได้เข้ามาแต่แวะเข้ามาเยี่ยมชมบล๊อกสวยๆอยู่สเมอค่ะ

เอ่อคือว่า..คิดถึงน๊าคะ และจาบอกว่า ช่วยสอนหน่อยจิ น๊าๆๆ ทำยังงายอ่าคะสมุดภาพอ่า หมอ พลีสสส...

ทิ้งลายแทง..ไว้ให้ด้วยก้อจาดีน๊าก๊ะคุงหมอ เดี๋ยวหาทางเขาไปฝึกฝนเองคร่า กราบขอบพระคุณล่วงหน้าเจ้าค่ะ

คุณ copbureau ครับ ในบล๊อกก่อนหน้านี้มีลายแทงครับผม

วันนี้ได้รับเมล์จากพระสุนิมมิโต (พระ ณ มิตร)
เห็นว่าน่าสนใจ เลยเอามาแบ่งปันให้เพื่อนร่วมบล๊อกได้อ่านด้วย
ยาวหน่อยน่ะครับ แต่ถ้าอ่านเสร็จแล้วอาจทำให้เราคิดอะไรได้

น หิ สาธุ โกโธ
ความโกรธไม่ดีเลย

อ่านแล้วก็ไม่ต้องแปลขยายความกันเลย รู้ๆกันอยู่แล้วว่าความโกรธคืออะไร ไม่ดีอย่างไร เลยเขียนกระทู้ได้ง่ายมาก เขียนเสร็จตั้งแต่สองวันก่อน แต่รู้สึกว่ามันง่ายไปหน่อย เลยมาหาอะไรเพิ่มก็ได้เจออย่างที่ตั้งใจไว้ กระทู้ของเราคราวนี้เลยอ่านแล้วค่อยมีสาระหน่อย

เอาแบบย่อๆละกันนะเด๋วจะเบื่อกันซะก่อน ใครมีอะไรอยากจะเสริมก็เชิญนะ


เค้า(ใครเอ่ย)บอกว่า ความโกรธ เป็นกิเลส ๑ ใน ๓ ของอกุศลมูล ที่ประกอบไปด้วย โลภะ โทสะ โมหะ นะ ได้ยินคุ้นหูกันอยู่น้อะ

ทีนี้ ตอนที่เราโกรธหน่ะ เรารู้ตัวกันรึเปล่า? หรือไม่รู้เลย? บางคนรู้แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ต้องระบายออกมาเป็นคำพูดเสียดแทงอีกฝ่ายให้เจ็บใจหรือร้ายกว่านั้นก็ลงมือลงไม้ให้ได้เลือกตกยางออก พอได้พูดได้ทำออกไปแล้วก็รู้สึกสมใจ นั่นแหละที่พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า ความโกรธมียอดหวาน แต่มีรากเป็นพิษ เมื่อได้ทำร้ายเขาด้วยความโกรธแล้วก็สมใจอยากแต่หารู้ไม่ว่าภายในใจตัวเองนั้นก่อเชื้อของความโกรธเอาไว้ให้เป็นพิษต่อตัวเองโดยไม่รู้ตัว นานวันเข้าพิษนั้นก็จะกำเริบจนไม่มีทางเยียวยารักษาได้

เห็นมะว่ามันตรงกับหัวข้อกระทู้เป๊ะ หาประโยชน์อะไรจากความโกรธไม่ได้เลยจริงๆ

มาดูกันว่าระดับของความโกรธในพระพุทธศาสนามีอย่างไรบ้าง

1. ปฏิฆะ (ระดับต่ำ) หงุดหงิด
2. โกธะ (ระดับกลาง) มีบันดาลโทสะ งุ่นง่าน
3. อุปนาหะ (ระดับมาก) มีผูกโกรธ อาฆาต พยาบาท จองเวร

ทั้ง ๓ ระดับนั้นหน่ะมันเกิดจากอะไรใครรู้บ้าง มันเกิดจากอายตนะภายนอก(รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส)มากระทบกับอายตนะภายใน(ตา หู จมูก ลิ้น กาย) แล้วมันไม่ถูกใจเราก็เท่านั้นแหละ เห็นนู่นก็ขัดตา ได้ยินนี่ก็ขัดหู แต่เอาให้ง่ายกว่านั้นนะ เจ้าความโกรธทั้ง ๓ ระดับนั่นก็เกิดจากตัวเราเองนี่แหละที่ปล่อยให้ความโกรธมันเกิดขึ้นในใจ

เค้า(หลวงวิจิตรวาทการ)บอกว่า การกล่าวร้ายหรือหมิ่นประมาท เป็นเสมือนยาพิษซึ่งศัตรูวางแก่เรา เพื่อให้เราโกรธแค้น เพื่อทำลายสมรรถภาพในการทำงาน ทำลายสุขภาพอนามัยและความสงบกายสงบใจของเรา แล้วเหตุไฉนเราจึงต้องกลืนกินยาพิษที่เขาวางไว้เพื่อประทุษร้ายเรา

เรา(พระมิตร)ตอบว่า นั่นก็เพราะเรา(คนทั่วไป)ไม่มีสติควบคุมตัวเองนะ แล้วทำงัยหละให้มีสติ... นู่น.. กลับไปอ่านเมล์เก่าของเราสองสัปดาห์ก่อนนู่น... สอนไปแล้ว... เมื่อมีสติก็จะเกิดปัญญา ตรองได้ถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้นจากความโกรธของเรา แล้วให้เอามาชั่งดูนะ ถ้าคิดได้ก็คงจะไม่โกรธ แต่ถ้าคิดไม่ได้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกรรมและวิบากที่จะตามมาจัดการกับสิ่งที่เราได้ทำออกไปนั่นแหละ หมั่นเจริญเมตตาเอาไว้ คิดถึงใจเขาใจเรา อู้ไปก็วิธีพื้นๆเนอะ แต่ใครจะนำไปปฏิบัติได้เท่านั้นเอง...

เรื่องความโกรธยังมีอีกมาก แต่เกรงว่าจะยาวไป ใครสนใจก็ลองหาอ่านเอานะ อนุโมทนากับข้อมูลของเค้าทั้งหลายที่ได้แบ่งปันธรรมกันบนอินเตอร์เน็ตด้วย มีประโยชน์จริงๆ


เมื่อวานซืน วันที่ ๒๓ กันยายน เป็นวันครบรอบการจากไปของ "ไอ้เฉื่อย" กิตติคุณ ลุยจันทร์ รุ่นน้องดุริยางค์สวนกุหลาบของเราเอง ถึงวันนี้ก็ ๘ ปีเข้าไปแล้ว เร็วจริงๆ ก็มีรุ่นน้องรุ่นเดียวกับเฉื่อยนัดกันมาทำบุญให้แบบนี้ทุกปี พอกรวดน้ำให้พรเสร็จก็สนทนากันต่อ หนึ่งในนั้นมีรุ่นน้องที่ชื่อ ปิติ ได้ไปปฏิบัติ ที่เชียงใหม่มา ก็ได้เริ่มเห็นความสำคัญและความแตกต่างของการเจริญสติวิปัสนากับการเจริญสมถะ ขอให้เราอธิบายเรื่องนี้ให้รุ่นน้องที่มาด้วยกันฟังด้วย เราก็พูดไปพอให้เข้าใจแล้วให้ไปลองปฏิบัติต่อกันเอง


ก่อนไปก็ขออนุโมทนากับหนังสือและซีดีที่โยมเจนส่งมาให้นะ เราส่งอ่าน/ฟังและต่อให้พระใหม่รูปอื่นไปสำเนาแล้ว จะได้เอาไปฟังและปฏิบัติกันต่อเกิดบุญสืบเนื่องกันไปไม่รู้จบ


ส่วนหัวข้อ "พระพุทธศาสนาที่วิทยาศาสตร์ยังไปไม่ถึง" ที่อาจารย์ต่ายจะเข้าไปฟังนั้นน่าสนใจมากครับ ก่อนมาบวชนั้นเรารู้แค่เพียงว่าในสมัยพุทธกาลนั้นพระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงการเกิดของมนุษย์ตั้งแต่มีจิตปฏิสนธิเป็น กลละ นั้นก็ตรงกับที่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบตามมาในภายหลังเรื่องการปฏิสนธิในครรภ์ที่เป็นตัวอ่อนเป็น Embryo ก็อัศจรรย์ใจมากแล้ว ยังมาพบว่าท่านยังตรัสเรื่องโครงสร้างภายในหูคนเรา เรื่องจักรวาล เรื่องนู่นเรื่องนี่อีกที่วิทยาศาสตร์ทั้งตามทันและตามไม่ทัน ถ้าอาจารย์ต่ายเข้าสัมนาแล้วได้ข้อมูลอะไรน่าสนใจลองเอามาแบ่งปันกันมั่งก็จะดีไม่น้อยนะ


ธรรมสวัสดีครับ
พระ namit

แถมให้อีกหน่อยครับ

ความโกรธ ==> //www.budmgt.com/budman/bm01/anger.html

ทำแท้ง..ในทัศนะของพุทธศาสนา ==> //cumic.md.chula.ac.th/wwwboard2/messages/2955.html

คัมภีร์อรรถกถา อธิบายเพิ่มเติมว่า
ระยะแรกที่ยังเป็นกลละนั้น หมายความว่า สัตว์ที่เกิดใน ครรภ์มารดา อวัยวะทุกส่วนมิใช่เกิดพร้อมกันทีเดียว แท้ที่ จริงแล้วค่อยๆวิวัฒนาการขึ้นทีละน้อยตามลำดับ โดยระยะ แรกอยู่ในสภาพเป็น “ กลละ ” ก่อน
กลละ คือ น้ำใสๆ มีสีคล้ายเนยใสขนาดเท่าหยาดน้ำ มันงาซึ่งติดอยู่ที่ปลายด้ายที่ทำจากขนแกะแรกเกิด ในกลละนั้น มีเค้าโครงของกายภาพอยู่ด้วยแล้ว ๓ อย่าง
๑. กายทสกะ (โครงสร้างทางร่างกาย) ๒. วัตถุทสกะ (โครงสร้างทางสมอง)
๓. ภาวทสกะ (โครงสร้างเพศ)
โครงสร้างทั้ง ๓ นี้ปรากฏรวมอยู่แล้วในกลละ
กลละ มีลักษณะเป็นก้อนกลมใสมีขนาดเท่าหยดน้ำมัน งาซึ่งติดอยู่ที่ปลายขนแกะแรกเกิด ๑ เส้น
จากกลละมาเป็นชิ้นเนื้อ(จากน้ำใสๆมาเป็นน้ำขุ่นๆ) ครั้งเป็นกลละได้ ๗ วัน กลละนั้นก็วิวัฒนาการเป็นน้ำขุ่นข้น มีสีคล้ายน้ำล้างเนื้อ เรียกว่า “อัพพุทะ”
จากอัพพุทะมาเป็นชิ้นเนื้อ(จากน้ำขุ่นๆเป็นชิ้นเนื้อ) ครั้งเป็นอัพพุทะได้ ๗ วัน อัพพุทะเกิดการแข็งตัวกลาย เป็นชิ้นเนื้อสีแดง มีลักษณะคล้ายเนื้อแตงโมบด
จากชิ้นเนื้อมาเป็นก้อนเนื้อ ครั้นเป็นชิ้นเนื้อได้ ๗ วัน ชิ้นเนื้อนั้นก็เกิดการแข็งตัวขึ้นกลายเป็นก้อนเนื้อทรงกลม คล้ายไข่ไก่
จากก้อนเนื้อก็เป็น ๕ สาขา สัปดาห์ที่ ๕ (วันที่๒๙) ก้อนเนื้อมีปุ่มเกิดขึ้น ๕ ปุ่ม ปุ่มเหล่านั้นจะเป็นศีรษะ ๑ แขน ๒ และ ขา๒
สัปดาห์ที่ ๖ เกิดเค้าโครงตา (จักขุทสกะ) สัปดาห์ที่ ๗ เกิดเค้าโครงหู (โสตทสกะ)
สัปดาห์ที่ ๘ เกิดเค้าโครงจมูก(ฆานทสกะ) สัปดาห์ที่ ๙ เกิดเค้าโครงลิ้น (ชิวหาทสกะ)
ตั้งแต่แรกถือปฏิสนธิ จนกระทั่งถึงเวลาเกิดอวัยวะ คือ ตา หู จมูก รวมเวลาทั้งสิ้น ๙ สัปดาห์
จากสัปดาห์ที่ ๙ ไปจนถึงสัปดาห์ที่ ๔๒ องค์อวัยวะ ต่างๆ เกิดขึ้นครบ คือ ผม ขน เล็บ หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า
ในขณะที่องคาพยพต่างๆเกิดขึ้นนั้น อวัยวะปลีกย่อย ต่างๆ ของร่างกายก็เกิดขึ้นพร้อมกันด้วย
ทันทีที่จุติจิต(ตาย)เกิดขึ้น ปฏิสนธิจิตเกิดติดต่อกัน ทันทีไม่ขาดสาย เหมือนน้ำที่ไหลติดต่อกันในลำธารไม่มี อะไรมาคั่นกลาง แม้ว่าจะตายที่กรุงเทพฯแล้วไปเกิดใหม่ ที่New Yock จิตขณะจุติและปฏิสนธิก็จะเกิดดับติดต่อกัน ไม่ขาดสาย เพราะจิตเกิดดับรวดเร็ว เพียงชั่ววินาทีเดียวจิต เกิด-ดับถึงแสนโกฏิขณะ


ขอขอบพระคุณพระสุนิมมิโตมา ณ ที่นี้ด้วย
ที่ส่งกระทู้ธรรมมาให้ตลอดครับ

ภาพสวยจังครับ...ฤดูหนาวมาอีกแล้ว..ยังวางแผนไม่ลงตัวเลยครับ ว่าจะไปที่ไหนดี...คิด คิด คิด....

เข้ามากราบพระ

หมอ... ถามไรหน่อย
หมอ...ทำการบ้านของพ่ออัศวิน(เหลือน้อย) แล้วหรือยัง หมอไม่ต้องดองแข่งกะเราหรอกนะ เพราะหมอไม่มีวันชนะแน่นอน

เพลงโดนใจจริงๆเลยค่ะ ชอบที่แถวเวียงแก่นเหรอค่ะ ลองดูที่ใกล้ๆกับตำมิละ 2ซิคะ เห็นเค้าบอกขายอยู่นะคะ ลองถามพี่กุ้งดูนะคะ

คุณหมอถ่ายรูปสวยโคตรๆ ดูแล้วรู้สึกมีความสุขจังค่ะ

ปล.ชอบเพลงนี้เหมือนกันเลยจ้า ยิ่งตอนประกอบในหนังด้วย น่ารักมากๆเลยเนอะ

หมอมันตามือถือ.....ปากถือ.....

หึหึ

เข้ามา blog นี้โดยบังเอิญ....แต่พอเห็นฝีมือการถ่ายภาพแล้ว ต้องหยุดชม อยู่เป็นนาน..หมอถ่ายภาพได้สวยมากคะ.ดูมีชีวิต มีอารมณ์ของทั้งบรรยากาศในภาพ และอารมณ์คนถ่าย พอเอามาใส่กรอบเป็นหนังสือ ยิ่งดูน่าสนใจ บอกได้ คำเดียว ว่าเยี่ยม มั๊กๆๆคะ...

ช่วยนำ เทคนิดการถ่ายภาพ การทำกรอบ แบบนี้มาแบ่งปันให้ได้เรียนรู้ กันบ้างได้ป่าวคะ...

...คำขอร้อง สุดท้าย..แต่คงไม่ท้ายสุด....
...ช่วยเอาหางกระเบนออกไปจากหัวใจ...หน่อยซิคะ...

คิดถึงจังครับพี่หมอแมนต้า
เราไม่ได้คุยกันนานเลย
ผมไปทำในสิ่งที่ชีวิตอยากทำมานานมาก
กลับมาเจอเพลงที่อยากฟังมาก
แต่ยังหาไม่ได้ว่าชื่อเพลงอะไร
ขอบคุณมากๆครับ
ไว้เจอกันเมื่อชาติต้องการ

แวะมาเยี่ยมครับ สงสัยเราต้องเลิกดองบล็อคซะละ ห้าๆๆๆ

ภาพสวยมากๆครับพี่

Sorry everybody ,now I am not home.
I'm travel around Singapore for a vacation.
My latest blog will be update as soon as I back to Thailand .

Have a nice day to everyone

ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม

รูปที่ multiply สวย ๆ ทั้งนั้นเลยครับคุณหมอ
ต้องเก็บเงินซื้อกล้องดี ๆ มั่งล่ะ

สวัสดีตอนเช้า
สวยทั้งนั้น ทำเป็นสมุดบันทึกก็ยิ่งแปลกไปใหญ่
อยากทำได้บ้าง เยี่ยมยอด

เที่ยวจัง.......มาก็สาย....ทำงานก็หลับ....กลับสามทุ่ม

ลุงกระเบนจ๋า
กลับมาอัพบล็อกซะที
แฟน(คลับ)คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว



เที่ยวบ่อยจัง อิจฉานะเนี่ย

...อิจฉาน้อง D 80 ที่ตัวติดกับลุงกระเบนตลอด

รปสวยมากเหมือนเคยค่ะคุณหมอ
รูปแรกที่เป็นหนังสือ สวยมากค่ะ วิวธรรมดา แต่ดูแล้วสงบดี
น่าอิจฉาคุณหมอ ได้ทำงานในบรรยากาศธรรมชาติ
ว่าแต่ทำไมคุณหมอว่างไปเที่ยวบ่อยๆ งานไม่ยุ่งเหรอคะ

รูปสวยมากมายเลยท่านพี่

ไว้วันหลังไปเที่ยวด้วยกันอีกสิครับ

คิดถึงมากมายครับ

พี่หมอแมนต้าเรย์ กลับจากสิงคโปร์แล้วชวนมาเที่ยวมิวนิคที่บล๊อกผมได้นะครับ




ป.ล. สังเกตรูปดีๆ นะครับ

เที่ยวอย่างมีความสุขนะค่ะคุณหมอ

แล้วจะรอดูรูปสวยๆค่ะ

รอดูรูปไปฮันนีมูนอ่ะ

เอามาลงไวๆนะ

พี่หมอ โห ทำไมรูปสวยยังงี้อ่ะ
อือม อยากดูรูปฮันนีมูนเช่นกัน โฮะๆๆ

ว้า....คุณหมอแต่งงานแย้วเยออ...อกหักซิเรา

มาค้นพบ Blog.ของหมอโดยบังเอิญ พอได้อ่านแล้วขอสมัครเป็นแฟนคลับของหมอเลยนะคะ โดนใจมากๆเลย แรกๆก็อ่านข้ามๆพอดูภาพแล้วอ่านคำบรรยายประกอบ ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ อ่านทีละตัวเลย อ่านแล้วอิ่มในอารมณ์ ยกให้เป็นBlog.ในดวงใจ จะติดตามอ่านผลงานของหมอนะคะ

มีแต่ภาพสวยขาดใจอีกแล้ว
ทำภาพเป็นหนังสือแบบนี้ได้อารมณ์ไปอีกแบบครับ
ได้ไอเดียเอาไปลองปรับใช้ดูบ้าง

กำลังจะสอบธรมมศึกษาชั้นตรีพอดี
ขอบคุณนะคะที่นำกระทู้ธรรมมาลงอ่ะค่ะ
ขอนำไปปรับแต่งเพื่อใช้เขียนนะคะ
แล้วก็รูปสวยมากๆเลยค่ะ เอารูปใส่หนังสือดูเก๋ดีนะคะ ^^ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

สมุดภาพ เท่ห์ เจงๆ



ชอบกรอบประตูที่มีฝรั่ง ยืน และ นั่ง จังเลย

ฝันว่าสักวันจะได้ถ่ายรูปสวยๆอย่างพี่หมอบ้าง..บางรูปเนี่ย..ไปสะกิดแผลใจอ้ะ..เจ็บตึ้บๆเลย

หวัดดีคับพี่....ผมพึ่งจะมีโอกาสเข้ามา ชอบมากเลยคับ.....

สวยประทับใจมากเลยค่ะ..เห็นแล้วชักอยากจะตามรอย ไปเก็บภาพสวยๆบ้างแล้วสิค่ะ..แต่ความสามารถคงสู้คุณพี่หมอไม่ได้แน่ๆเลย..เพราะมือใหม่และยังไม่มีเวลาซ้อมมือเลยค่ะ..ช่วงนี้กำลังวางแผนจะไป built feeling แถวๆประเทศเพื่อนบ้าน ขอบคุณมากนะค่ะพี่หมอที่ให้ข้อมูล สถานที่ในการไป built the feeling of being lonely.