เอ...

คิดถึงใครน๊อ

ชอบน้องหมารูปที่สองและเพลงของ Joshua Radin

คำบรรยายอ่านแล้วอบอุ่นจัง
ชอบภาพจังเลยคุณหมอ... น้องหมาตาละห้อย
(ยกเว้นจิ้งจก แง)

อยากเขียนบล็อกแนวนี้ได้บ้าง
มีคนๆ หนึ่งที่ยังคิดถึงอยู่ในใจ
แต่ไม่รู้ว่าคิดถึงแบบนี้หรือคิดแบบทั้งรักทั้งเกลียด เลยไม่กล้าเขียน เอิ๊ก

รูปใบบัว....สวยมากๆเลยค่ะ

บางครั้งเราชอบอยู่อย่างโดดเดี่ยว ท่ามกลางคนหมู่มากนะคะ
ยิ่งช่วงนี้ยิงเป็นบ่อย....ไม่รู้เราใกล้บ้ารึเปล่า

คุณค่ะ การที่คุณมีใครสักคนให้ได้รัก และให้ได้คิดถึง
นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด ที่คน คนหนึ่งจะพึ่งมีได้แล้วไม่ใช่เหรอค่ะ
สี่เดือน หรือปีหนึ่ง ถ้าคนคนนั้นยังอยู่ตรงนั้น
รู้สึก แบบเดียวกับที่คุณรู้สึก
จะเป็นเดือน จะเป็นปี หรือหลายๆ ปี
มันก็ยัง น่าเป็นความสุขที่ใครหลายๆ คนโหยหา
การรอคอยบางทีก็มีความสุขอย่างเหลือเชื่อ

ตอนนี้ฉั้นกำลังดีใจค่ะ เพราะการที่ตะลอนๆ อยู่คนเดียวมันก็ไม่ใช่สิ่งง่าย
ปีหน้านี้จะได้กลับบ้านแล้วค่ะ บ้านทีี่เราเป็นเด็กตัวน้อยๆ ได้ บ้านที่มีแต่ความรัก

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ได้เจอคนรักของคุณเร็วนี้
เราอยู่ในโลกที่้hitech น้า คิดถึงก็ติดต่อได้นี่ค่ะ

วันใดที่รู้สึกอยากใกล้
กลับรู้สึกยิ่งห่างไกล
ออกไปทุกที

เพราะเธอไม่มีตัวตน
หรือเพราะฉันเพ้อไปเอง

น้องคนนั้นเหรอคะที่พี่เคยทำบล็อกสอนเค้าอ่ะ ใช่ป่ะ

โลกเต็มไปด้วยสีชมพู

ช่างเหมาะกับคนวัยใสอย่างผมจริงๆครับพี่

^
^

เอิ่มมมม...




ควรเชื่อดีมั้ยเนี่ย 555





เดี๋ยวต้องถามป๋าต๊อก เอ๊ย พี่ต๊อกก่อน
ว่าประโยคนี้ของคุณหมอเชือ่ได้รึเปล่า หุหุหุ


....................



รูปสวย คำเพราะครับคุณหมอ
โดยเฉพาะรูปแรกนี่ ชอบมากเป็นพิเศษ
ถ้าผมได้จัดคอนเสิร์ตจริง
คงต้องเรียนเชิญคุณหมอไปเป็นตากล้องให้ซะแล้วล่ะครับ
ยังไงก็อย่าถ่ายผมออกมาอ้วนมากนะครับ 555555


.................


ความรักสวยงามเสมอครับ
แล้วผมก็เชื่อมาตลอดชีวิตว่า
ถ้าเราทำตัวเราให้ดีที่สุด
วันนึงคนที่ดีที่สุดจะเดินเข้ามาในชีวิตเรา

ที่สำคัญเราต้องแน่ใจ มั่นใจนะครับ
ว่าเค้าคือคนที่ใช่จริงๆ

ถ้าใช่...ก็อย่าปล่อยให้เค้าหลุดมือไป
ล็อกแขน ล็อกขาเอาไว้เลยครับ 55555


ผมเชื่อในการรอคอมสิ่งที่ดีที่สุด
และไม่เชื่อว่าการมีจำนวนคนรักเยอะๆ จะเป็นเรื่องที่เท่

รักน้อยๆ แต่รักนานๆ

นั่นแหละครับ
นิยามรักแบบกะก๋าครับ อิอิอิ

มันเป็นอะไรที่สวยงามมากครับ...

ทำมัยดูภาพไม่ได้อะคับ

คุณ o ไม่แน่ใจว่าทางที่ทำงานคุณบล๊อกคำว่า
Gallery เอาไว้ด้วยหรือเปล่า?

เพราะว่าผมลิงค์ภาพมาจากห้องแกเลอรี่พันทิปครับ

ที่ทำงานที่ผมเคยทำเค้าบล๊อกคำนี้เอาไว้หน่ะครับ

ถ้าดูไม่ได้ลองเข้าไปดูในมัลติพลายผมก็ได้ครับ
(ถ้าเค้าไม่บล๊อกน่ะ)

ซึ้งค่ะ..ภาพสวย..บทความลึกซึ้ง..อ่านแล้ว..คงต้องดูแลคนข้างๆให้มากขึ้น..เพราะไม่อยากให้สุดท้าย..ต้องอยู่แบบไม่มีใคร..ยอมรับนะคะ..ว่าบางทีเคยโหยหาอิสรภาพ..และอยากอยู่ลำพัง..เพราะคิดว่าคงมีความสุขมากกว่า..แต่แท้จริงแล้ว..เราคงอยู่ไม่ได้..ถ้าไม่มีใคร..สักคน..เคียงข้าง

ดูเหงาๆจังเลยนะจ๊ะพี่หมอ
ว่าแต่แค่สี่เดือนเองนี่นา..แปบเดียวๆ เนอะ
คนที่เข้าใจและรู้สึกดีดีต่อกัน
มันไม่แปลกเลยที่จะรู้สึกว่ายังคงเคียงข้างเสมอ
แม้วันที่ต้องห่างกันไกล..

ดีซะอีกนะ
ที่ระยะห่างในบางครั้ง
ทำให้เรารู้ว่า..เรารักและคิดถึงกันมากแค่ไหน..

ผมว่างั้นเราหาใว้สัก 3 คนดีกว่าเปล่า

จะได้มีเรื่องให้ทะเลาะกัน
แข่งกันกัน หรือไม่ก็คุยกะอีกคนเวลาผิดใจกัน

แต่ถ้าถ้าเวลาดีด้วยกันทั้งสามคน..เอาใจไม่ถูกเลยเนอะ


คนที่ห่างไกลกัน..แปลกนะยิ่งคิดถึงมากกลับยิ่งแย่
ผมก็เคยเป็นเหมือนกัน...ก็ต้องทำใจ
เพราะเราแค่ไม่มีเค้าแค่ชั่วเวลานึง
ดีกว่าเราไม่มีเค้าอีกเลย...เนอะ

น้ำเก๊กฮวย แก้วต้มเองนะ...ไม่รู้ว่าหวานไปหรือเปล่า
แต่ที่แน่ๆ ล้างกระติกมาคืนด้วย
ถ้าอยากได้มากกว่านี้ก็เอากะละมังที่บ้านมาดิ
จะต้มให้...คริคริ

ปล.แวะมาเอาดอกมันไปต้มเองก็ได้นะ..ไม่ยากจริงๆ

- ติสสสสสสสสสสสสแตกอีกแล้วหรือน้อง ไหงไม่เอารูปตัวเองมาลงบ้างล่ะ (เข้าบรรยากาศตอนนี้ซะล้วยยยยยยยยย)

- ว่าแต่บล๊อกนี้ทรมานสัตว์ให้เป็นแบบเหมือนคราวก่อนๆ อีกอ่ะเปล่าเนี้ย

ทุกสิ่งมี 2 ด้านเสมอ

เชื่อในพรหมลิขิตเหมือนกันอ้ะนะ

ชอบเรื่องนี้มากครับ

เพราะเราไม่สามารถอยู่โดยปราศจากความรักได้

+ แหม ... บล็อกวันนี้หวานเชี้ยบเชียวนะครับหมอเบส (โทษที ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนานไปหน่อย แหะๆ) แต่ bg ทมึนสุดๆ เจงๆ ด้วยอ่ะคร้าบ

+ แหม! ป่านนี้ 'น้องคนนั้น' คงนั่งจามฮัดเช้ยๆๆ แล้วน้อ โทษฐานที่ถูกคิดถึง อุๆ

ถ้าเห็นภาพเฉยๆ ก็เป็นสัจธรรม ..
เพราะมันเห็นได้ทั่วไป ไม่แปลกอะไรค่ะ
แต่ว่าพอได้อ่านตัวหนังสือแล้วก็ดูภาพไปด้วย
ก็ได้ความหวานมาแทนอีกนิด ... ชอบใจจังเลยค่ะ
เพราะว่ามันได้อารมณ์และบรรยากาศมากๆ เลย

เรามองว่า สิ่งเรานี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพรหมลิขิตหรอกนะ

มันขึ้นอยู่กับหัวใจเราเองที่จะเลือกรักใครหรือผูกพันธ์กับใคร

ส่วนการที่ทำให้คนเรามาเจอกันได้ทั้งที่มีคนมากมาย มันก็ไม่แปลกที่คุณจะเจอคนอื่นๆเหมือนกัน แต่คุณไม่ได้เลือกที่จะรักเค้าน่ะ

ภาพ บทความและบทเพลงสอดคล้องกลมกลืนกันมากค่ะ ทำให้บล็อคของคุณสวยงามมากค่ะ

คิดถึงใคนคนหนึ่งมากเช่นกันค่ะ
อนึ่งคิดถึงพอสังเขป...ถ้ามากเกินไปจะเกิดทุกข์ค่ะ

เขียนดีจังค่ะ
และถ้าตอนท้ายไม่มีบอกไว้
ก็คงจะต้องถามว่า "วันนี้คุณหมออารมณ์เป็นยังไงเหรอคะ"
ที่แท้คุณหมอก็กำลังคิดถึงใครคนนึงอยู่นี่เอง

ตอนนี้เราก็อยู่ในอารมณ์นั้นเหมือนกันค่ะ
เวลาคิดถึงคนที่เรามีความรู้สึกดีด้วย
เหมือนว่าความรู้สึกดีเหล่านั้นจะกลับมาหาเราอีกครั้ง
ดังนั้น ถ้าคิดถึงคน ๆ นั้น ก็ต้องยิ้มให้กับความรู้สึกดี ๆ นะคะ

ปอลอ ภาพสวยจน...ถ้าไม่ชม คุณหมอก็น่าจะรู้ว่ามันสวย

อย่าคิดอะไรบ้าง รักออกแบบไม่ได้คราบ
เกิดก็เกิดคนเดียวจะอยู่คนเดียวจะเป็นไรคราบ

เขียนได้ดีมากค่ะ เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับคนที่พร้อมจะรักและถูกรัก


ความคิดถึงกันและกันนำมาซึ่งความสุขอิ่มเอมใจ ถ้าไม่มีความสงสัยหวาดระแวง

ในโลกย์ใครคนนึงต้องการใครอีกคนนึงเสมอ พร้อมที่จะรักและเจ็บ และฯลฯ
แต่ในอีกโลกนึงกลับสอนให้เราโดดเดี่ยวตัวเองโดยพยายามอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติรอบตัวให้มากขึ้น ไตรลักษณ์ ต้องถูกนำมาพิจารณา



แล้วคนที่อยู่ก้ำกึ่งกันระหว่างสองโลก...


รูปน้องหมากับรูปใบบัวบก สวยจังค่ะ

ขออนุญาตยืมข้อความไปบอกคนที่รักหน่อยนะคะ แบบว่าตรงใจอย่างแรง

อิ อิ รูปพี่หมอสวยเหมือนเคยนะครับ

มาชวนไปเที่ยวญี่ปุ่นเฉยๆครับ ไม่มีอะไร

น่าสงสารจัง ไม่ได้เจอตั้งสี่เดือน
เค้าไม่ได้เจอวัน สองวันก็จะแย่แล้ว
ดีนะ ที่เค้าเป็นคนมีความอดทนสูง
โอ๋ โอ๋ พี่หมอ อดทนนะ เค้าเป็นห่วง

แวะมาให้กำลังใจอีก

และมาแจ้งว่าอัพบล็อกแล้วนะจ๊ะพี่หมอ

ภาพกับเพลงไปกันได้ดีมากๆเลยพี่เบส
แต่ชอบภาพแรกมากที่สุดละ
สวยจริงๆ ชอบตรงที่มีท้องฟ้ากับแนวตึกสีส้มๆด้านหลัง
เพลงก็เหงาๆปนอบอุ่น ชอบจิงๆ

ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความโรแมนติคน่ะค่ะ^^

ภาพสวยทุกภาพเลยค่ะ..

เขียนได้โดนใจอย่างแรงงงงงงง...
เราก้อเป็นอีกคนที่เชื่อในเรื่องพรหมลิขิต

เคยคิดเหมือนกันว่าทำไมมีคนเป็นล้านคนช่างไร้เหตุผลจิงๆที่เราเจอกัล
***ยืมมาจากเพลงพรหมลิขิต...สะกะติ๊ดดด***

แล้วรูปภาพสวยมั๊กมากเลยนะเคอะ..
โดยเฉพาะน้องหมาอ่ะค่ะ

สารภาพรักกันกลางบล๊อกซะงั้น