มหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่ได้ เพราะอยู่ต่ำกว่าแม่น้ำทั้งหลาย.....................
หลังสายฝนพรำ....เราจะเห็นความอบอุ่นของแสงอาทิตย์








วันก่อนได้คุยกับน้องคนนึงซึ่งอยู่ทางใต้ไกลโพ้นจากเมืองที่ผมอยู่ตอนนี้เหลือเกิน
หาดใหญ่กับเชียงรายแหน่ะ

คุยกันประสาพี่น้อง
ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ

แต่ช่วงนี้รู้สึกได้ถึงรังสีความ"ระทมทุกข์"ในตัวของน้องเค้าได้อย่างชัดเจน

ผมก็ไม่สามารถรับทราบได้ว่าก่อนหน้านี้น้องคนนี้เค้าเคยมีความสุขมามากขนาดไหน
ทราบแต่เพียงว่าตอนนี้น้องเค้ากำลังอินเลิฟ

แต่ความรักที่น้องเค้ามีอยู่ในทุกวันนี้ มันเป็นดาบสองคม
คมหนึ่งก็คือ มันเป็นแรงผลักดันให้น้องเค้ามีชีวิตไปข้างหน้า เพราะน้องมี"ความหวัง"

แต่อีกคมหนึ่งก็คือ บางครั้งถ้าหากความรักของน้องเค้าไม่เป็นไปอย่างที่ตั้งใจ
มันก็ทำให้น้องดูหดหู่ หรือความรักกลับกลายเป็นมีดมาบาดตัวเราซะเอง

หากรูปในบล๊อกโหลดช้า เพราะคอมต้องเสียเวลาอ่านโค๊ด
ก็เข้าไปดูรูปได้ที่ลิงค์ข้างล่างน่ะครับ


//www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G6653347/G6653347.html








ช่วงที่เราได้คุยกับน้องเค้าตอนที่น้องเค้ามีความสุข
เราก็พลอยดีใจไปด้วย

แต่ช่วงที่น้องเค้ามีความทุกข์ อันสืบเนื่องมาจากผิดหวังในการคาดหวังจากความรัก
มันก็พลอยทำให้เรารู้สึกสงสาร

ทำได้แค่เป็นที่ปรึกษา

การที่ผมให้คำปรึกษาน้องเค้า บางทีผมก็ทำอะไรได้ไม่มากหรอกครับ
แต่ถึงแม้ผมทำอะไรให้ได้ไม่มากนัก อย่างน้อย การที่น้องเค้าได้มีที่ระบายความรู้สึก
ที่มันอัดอั้นออกมา ก็อาจจะทำให้อะไรที่มันอึดอัด ผ่อนเบาลง









ผมไม่ได้อ้างว่าผมเป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิตที่ดีที่สุด

แต่ผมสามารถรับฟังปัญหาของเค้าได้

และผมก็อาจให้คำแนะนำได้บ้างในบางกรณี โดยอ้างอิงจากที่ผมเคยประสบกับปัญหานั้นๆมาก่อน
หรือว่าเคยอ่านวิธีการแก้ปัญหาจากผู้ที่มองเห็นวิธีแก้ปัญหาเหล่านั้น"อย่างเป็นกลาง"

อย่างในบล๊อกของคุณกะว่าก๋าตามลิงค์ข้างล่างนี้

//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=05-2008&date=29&group=59&gblog=62









ผมยอมรับว่าบางครั้งผมเองก็เจอปัญหามารุมเร้า จนบางทีแทบเอาตัวไม่รอด

แต่ที่ผมหายเร็วขึ้น ก็เพราะว่าบางทีเรามีที่ในการระบายปัญหา
ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยกับพี่น้องที่เราสนิทด้วย

ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยกับเพื่อนสนิท ที่พร้อมจะรับฟังปัญหาของเรา

การระบายมันออกมาโดยไม่"กั๊ก"ทำให้เรารู้สึกโล่ง
มันทำให้เราไม่หนักจากการแบกมันเอาไว้เพียงลำพัง


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ตอนที่เรามีปัญหา มันก็เปรียบเสมือนตอนมีพายุฝน

หากเราจะฝ่าฟันปัญหาช่วงที่มีพายุพัดเข้ามา มันก็เปรียบเสมือนการวิ่งฝ่าไปท่ามกลางสายฝน

ซึ่งฝนนั้นอาจไหลเข้ามาทำให้เราระคายเคืองแสบตา อาจทำให้เราหกล้มก้นกระแทก
เพราะเราเร่งรีบในการวิ่งฝ่ามันไปให้ถึงปลายทาง

บางทีเราอาจต้องรอให้ฝนซาก่อน
เราถึงจะเห็นหนทางในการที่เราจะก้าวเดินไปชัดเจนขึ้น และเดินไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคงมากยิ่งขึ้น









หลายคนเคยคิดว่าช่วงเวลาที่แย่ที่สุดของโลกใบนี้คือเวลาที่ฝนตก

เพราะว่าไม่ชอบบรรยากาศตอนที่ฝนมันตก

มันมีทั้งความหม่นหมอง

ความเปียกชื้นแฉะ

ความน่าสะพรึงกลัวของสายฟ้า และเสียงคำรามของฟ้าร้อง
.
.
.
.
แต่เราเคยคิดกันมั่งไหมว่า

การที่เราผ่านพ้นช่วงที่ฝนตกหนักมาได้
แล้วเราเห็นแสงอุ่นๆของแดดยามเย็นที่ส่องมากระทบผิวกายของเรา

มันทำให้เรารู้สึกอบอุ่น และเห็นคุณค่าของความสดใส
ที่เราเคยมองข้ามมันก่อนหน้าที่ฝนจะตก








ชีวิตของคนแต่ละคนมีช่วงเวลาที่ฝนตกไม่เท่ากัน

บางคนฝนตกกินเวลาไปส่วนใหญ่ของช่วงชีวิตเค้า

บางคนก็มีช่วงเวลาที่แดดออกมากกว่า

ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับเราที่จะเลือกว่าอยากให้ชีวิตเราเป็นไปในทางไหน

บางคนเค้าอาจมีชีวิตที่ลำบากกว่าเรามากมาย
แต่เค้ายิ้มให้กับชีวิตได้ เพราะอะไร

บางคนมีความสมบูรณ์พร้อมทั้งเงินทองชื่อเสียง
แต่เค้ากลับเปียกปอนอยู่ใต้สายฝนแห่งความหม่นหมองตลอดเวลา เพราะอะไร

เป็นเพราะ"ความคิด"ของเราเองเท่านั้น
สูข หรือ ทุกข์ มันอยู่ที่ความคิดของเรา










ความคาดหวังก็เช่นกัน

มันเป็นศัตรูที่ร้ายกาจสำหรับเราเป็นอย่างมาก

อย่างที่ในบล๊อกของพี่กะว่าก๋าว่าเอาไว้

บางครั้งเราต้องคิดทบทวนใหม่ว่าเรา"คาดหวัง"มากเกินไปหรือเปล่า

เรารักคนๆนึง แล้วเราคาดหวังว่าต้องให้คนๆนั้นมารักเราตอบ เราจึงจะมีความสุข
อันนั้นเป็นวิธีคิดที่ผิดอย่างมหันต์

เพราะจริงๆแล้วความสุขของการที่เราได้รักใครคนหนึ่งนั้น
คือการที่เราได้ให้ความรักแก่เค้าอย่างเต็มความสามารถของเรา

คือการที่เราได้เห็นเค้ามีความสุข

คือการที่เราสบายใจที่เราได้"ให้ความรัก" ต่างหาก

ไม่จำเป็นที่เราจะต้องไปคาดหวังว่าเค้าคนนั้นจะมารักเราตอบ










เพราะถ้าหากว่าเค้าไม่รักเรา หรือว่าเค้าไม่ใส่ใจเรา
ยังไง เราก็จะไปเปลี่ยนแปลงให้เค้ามารักเราได้ยาก

มันจะทำให้เราเกิดความทุกข์ว่า...ทำไมเรารักเค้ามากขนาดนี้
แล้วเค้ามอบความรักกลับคืนให้เรามาเพียงเท่านี้
มันคุ้มค่ากับสิ่งที่เราได้มอบให้เค้าไปอย่างนั้นหรือ?

แต่ถ้าหากว่าเราเปลี่ยนความคิดใหม่
ว่าฉันขอแค่ให้ได้มอบความรัก ความหวังดีให้กับเค้า
แล้วเห็นเค้ามีความสุข มีการดำเนินชีวิตที่สวยงาม
เราได้มองเค้าตรงจุดนั้น
อันนั้นมันก็จะทำให้เราได้รับความสุขกลับคืนมามากกว่า










เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นแบบที่น้องเค้าเป็นอยู่ตอนนี้

เรามีเวลาหมกมุ่นอยู่กับตัวเองมาก
เราเอาใจไปผูกไว้กับคนที่เรารักมาก
จนเราสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง

พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าพึงพอใจ
จนเราเปลี่ยนไปเป็นอีกคนหนึ่ง ขาดซึ่งความสดใส ขาดซึ่งความสุข

และในระหว่างที่่เรากำลังทนทุกข์กับความคิดเหล่านั้น
เราหารู้ไม่ว่า คนที่เรากำลังคิดถึง หรือคนที่เราหลงไหลอยู่นั้น
เค้าก็มีความสุขตามประสาของเค้า เค้าไม่ได้มานั่งทนทุกข์อยู่กับเรา

ชีวิตของผมขณะนั้น มันเหมือนกับเราเป็นก้อนๆนึง
ที่เรานำไปผูกไว้กับขาของคนที่เราหลงไหล

เค้าพาเราลากถูไปตามพื้น บางทีถ้าเค้ารำคาญ เค้าอาจจะจับเราขึ้นมา แล้วพาเดินไปด้วยกัน
แต่ถ้าเค้าเห็นของใหม่ ที่สดใส น่าประคับประคอง
เค้าก็พร้อมที่จะโยนเราทิ้ง แล้วไปโอบอุ้มสิ่งใหม่แทน
ปล่อยให้เราถูลู่ถูกังกับพื้นดินจนถลอกปอกเปิก










เราควรทำให้ความรักที่เรามีต่อคนอื่นเป็นแบบ Mutualism หรือเป็นแบบ"พึ่งพาอาศัย"

จงทำความสัมพันธ์นั้นๆให้กลมกลืนกันอย่างเหมาะสม
เสมือนหนึ่งเราเป็นกอกล้วยไม้ที่เกาะอยู่บนต้นไม้ใหญ่
ใช้ชีวิตเคียงคู่ไปกับเขา ไม่ไปรุกรานชีวิตเขาเฉกเช่นต้นไทร หรือกาฝากที่กัดกร่อนไปในต้นไม้

เมื่อเรามีความสุขกับการที่เราได้อยู่เคียงข้างเขา
โดยที่เราไม่ไปคาดหวังในตัวเขามาก หรือเราไม่ไปรุกรานความเป็นปัจเจกของเขา
เราก็จะเป็นเสมือนกอกล้วยไม้ห่อหุ้มให้ความชุ่มชื้นแก้ต้้นไม้ฉันได
เราก็จะสามารถผลิดอกอันสวยงาม ออกมาเพิ่มเติมความสดใสให้โลกใบนี้ต่อไป










ผมเชื่อว่าคนเราทุกคนมีความ"สวยงาม"ในแบบของตนเอง

มีเสน่ห์ในตัวของเราเอง

เราไม่จำเป็นต้องไปเปลี่ยนตัวเราเอง เพื่อให้คนอื่นพึงพอใจ

หากว่าใครที่ไม่สนใจมองความงามในด้านที่เราเป็น
ทำอย่างไร เค้าก็ไม่สนใจ
อย่างมากบางทีเค้าก็อาจแค่มาชำเลืองมองดู แล้วก็หันกลับไป

เคยฟังเพลง"ไม้ขีดไฟ"กันหรือไม่
ไม้ขีดไฟ มันพยายามจุดตัวเองให้เกิดแสงสว่าง
เพื่อให้ดอกทานตะวันที่ดูสวยงาม หันมามองมัน
แต่ผลที่สุด ไม้ขีดไฟก็ต้องดับสูญ เพราะมันอยากมีความสุขในการที่เห็นดอกทานตะวันหันมามองมันบ้าง

เราต้องการให้มันเป็นแบบนั้นหรือ?










หากคนๆนึง มองข้ามความสวยงามในตัวเราไปแล้ว

ก็ไม่ได้หมายความว่าคนทั้งโลกจะมองไม่เห็นความสวยงามของเรา

มีคนอีกมากมายที่ชื่นชมความสามารถ ชื่นชมความสดใสในความเป็นตัวของเราเอง
เพียงแต่ว่าเราพร้อมที่จะกราดตามองดูคนเหล่านั้นหรือไม่
เพราะตอนนี้เราเอาหน้าของเราเข้าไปจ่อประชิดกับคนที่เราแอบรักแอบหลง
จนภาพของคนนั้นมันมาบดบังคนอื่นอีกเยอะแยะที่ยืนอยู่ข้างหลัง

พี่มองเห็นความงามความสดใสและความมีเสน่ห์ในตัวของน้อง
และพี่ก็เชื่อว่าถ้าน้องเป็นตัวของตัวเองได้มากขึ้น
น้องจะเป็นคนที่มีเสน่ห์มากขึ้นอีกทวีคูณ










ท่ามกลางคนนับหมื่นนับล้านที่อยู่รอบตัวเรา

หากเรามีความเป็นตัวของตัวเองแล้ว

เราก็จะดูสุขสดใส

แต่ถ้าหากเราขาดความเป็นตัวของตัวเอง เพราะเราไปคาดหวังในความรักที่เราให้คนอื่นไป
โดยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ความรักนั้นกลับคืนมา

มันก็รังแต่จะทำให้เราเหี่ยวแห้ง เสมือนหนึ่งลูกไม้ที่ขาดน้ำหล่อเลี้ยง
รอวันร่วงหลุดจากขั้ว หล่นลงสู่พื้นดินเบื้องล่าง










โลกใบนี้ไม่ได้มีเพียงแค่"เรากับเขา"แต่เพียงสองคน

เพราะถ้าเราคิดอย่างนี้เราก็จะรู้สึกถึงความโดดเดี่ยว

เวลาที่เราผิดหวังจากคนนั้น เราก็จะเป็นเสมือนเราร่วงหล่นลงมากระแทกพื้นเบื้องล่าง

กลับมาเกลือกกลิ้งอยู่กับความสกปรกและหม่นหมองของพื้นดิน











จริงๆแล้วโลกใบนี้มี "เราและคนอื่นๆ"ต่างหาก

และมีหลายคนที่พร้อมจะโอบอุ้มเรา เมื่อถึงคราวที่เราหมดพลัง

ขอเพียงเราเปิดตา และเปิดใจมองมันบ้าง...










สุดท้ายนี้พี่ก็ขอให้น้องได้พบกับความสดใสของแสงแดดอุ่น
หลังวันที่ฝนพรำ

และขอให้น้องมีพลังที่จะเบ่งบาน ผลิกลีบใบแห่งความสดใส
พร้อมรับกับสายฝนระลอกใหม่ ที่จะเข้ามาเยือนเราในอนาคต

สวัสดีครับ


...................


พี่อาจหายไปหลายวันน่ะ

แต่ถ้าเป็นไปได้ จะแวะเข้ามาดูน้องเป็นพักๆน่ะครับ














Create Date : 29 พฤษภาคม 2551
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 17:05:07 น. 90 comments
Counter : 2259 Pageviews.

 
ว่าด้วยเรื่องความรัก.....ที่น่าจะเป็นจริงที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้
ความรัก..
ทำให้คนเราเป็นอะไรได้หลายอย่าง
บางครั้ง..ความรักก็ทำให้เรายิ้มหรือหัวเราะได้ทั้งวัน
บางครั้ง..ความรักก็ทำให้เราไม่ใส่ใจเรื่องอะไรเลยนอกจากเรื่องของคนที่เรารัก
บางครั้ง..ความรักก็ทำให้เราทุ่มเทมากจนลืมไปว่าคนที่รับไปนั้นเห็นค่าของมันบ้างหรือเปล่า
บางครั้ง..ความรักก็ทำให้เราเศร้าซะจนทำอะไรไม่ได้เลย..
แต่อย่างไรก็ตามความรักก็ยังเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการมันไม่มีคำว่าถูกหรือผิดที่เรา..ให้หรือทุ่มเทกับความรักหรือกับคนที่เรารัก
เพียงแต่ว่าเราเข้าใจกับคำว่า ''รัก'' มากน้อยแค่ไหนและเราจะอยู่กับความรักที่เรามีได้อย่างไร...ที่จะทำให้เรามีความสุข
ทุกอย่างมักจะมีสองด้านเสมอ



โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:05:02 น.  

 
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับคุณจิดา
.
.
.
.



โดย: Dr.Manta วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:13:46 น.  

 
มีความเชื่ออยู่ว่า หลังฝนตก เราจะพบกับแสง หรือรุ้งงาม

แต่มันเป็นก็เป็นเพียงความเชื่อ

จริง สำหรับบางคน

ให้ความหวังสำหรับบางคน

และให้ความสงสัยสำหรับบางคน ที่หลังฝนตกก็ไม่เคยได้พบอะไรที่แตกต่าง ไม่ว่าแสง หรือรุ้งงามเลย



โดย: แอบชอบ คห. ข้างล่าง วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:26:33 น.  

 
มาไม่ทันคนแรก -..-

เด่วกลับมาแต่งฉันท์ให้ครับ

อิอิ


โดย: iPONDG IP: 202.129.48.212 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:36:04 น.  

 
^
^^
^^^

ตราบใดที่มีรัก ก็ย่อมมีความหวังครับ

^____^


โดย: Dr.Manta วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:36:36 น.  

 
อ่านจบแล้วครับ

ขอตัวไปเรียนก่อนนะคร้าบ

เด่วจะกลับมาแต่งกลอน

อ่านแล้วรู้สึกดีมากมาย

ขอบคุณมากๆครับ

ป.ล.ปอนด์ชอบเลข 4 ^^


โดย: iPONDG IP: 202.129.48.212 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:43:48 น.  

 
ลืมบอกไปค่ะว่า...วันนี้เข้ามามีความรู้สึกจากภาพว่า..เหงาๆยังไงไม่รู้หรืออาจจะเป็นเรื่องที่อยู่ใต้ภาพก็ไม่อาจจะรู้ได้เหมือนกันมันก็แปลกนะคะว่า..ภาพบางภาพดูแล้วน่าจะสดชื่นแต่พออ่านข้อความใต้ภาพมันก็ทำให้รู้สึกอีกอย่างได้...แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ...ความรัก..ก็เป็นอย่างนี้มีทุกข์มีสมใจอย่าคิดมากนะ..ทุกอย่างมีทางออกที่ทำให้เราได้เดินต่อไปเสมอ..บางคนอาจจะเดินทางลัดที่เร็วหน่อยแต่ระหว่างทางอาจจะเจอคนกำลังขุดท่อขวางทางอยู่ก็เลยต้องเสียเวลาไปนิดหน่อยแต่ก็ยังไปถึงปลายทาง..บางคนขอเดินทางแบบทางเอก..คือเดินตรงไปเรื่อยๆไม่รีบเท่าไหร่ทางอาจจะไกลกว่าทางลัดแต่ถนนไม่มีการก่อสร้างสิ่งกีดขวางก็อาจจะใช้เวลาที่ใกล้เคียงกับการเดินทางลัดก็เป็นได้..เหตุการณ์อย่างนี้เป็นไปได้เสมอดังนั้นไม่ว่าเราจะเลือกเดินทางไหนเราก็ควรจะศึกษาเส้นทางไว้บ้างก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีถ้าเราทำได้..และเราก็ไม่ต้องเสียใจหรือเสียดายที่เราลองที่จะเลือกเดินทางใดทางหนึ่งแล้วไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวังไว้


โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:54:35 น.  

 
เปล่าเหงาน่ะครับ

ช่วงนี้อารมณ์อยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างปกติ

บางทีก็มีความสุขอยู่กับตัวเองและเพื่อนๆ

แต่ต้องการสื่อให้น้องเค้าได้รับรู้ว่าเค้าไม่ได้อ้างว้างอยู่คนเดียวในโลกใบนี้หน่ะครับ

และก็ต้องการบอกให้น้องเค้ารู้จักการ"รักให้เป็น"ครับ

ขอบคุณที่เป็นห่วงน่ะครับผม


โดย: Dr.Manta วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:19:13 น.  

 
เดี๋ยวนี้เค้าคุยกันทางคอมเมนท์ด้วยหรอเนี่ย..
ฮิฮิ...

ความรักของแต่ละคนล้วนยิ่งใหญ่สำหรับคนๆนั้น
คนนอก นั้นเข้าใจไม่เหมือนตัวเราหรอก..
รักนั้นหานิยามไม่ได้..
อยู่ที่ว่าคุณตีความรักนั้นเป็นความหมายอย่างไร


ความรักอาจจะเป็นความทุกข์ น่ารังเกียจสำหรับคนบางกลุ่ม
หรือความรักเป็นสิ่งลวงโลกสำหรับคนอีกบางกลุ่มเช่นกัน

ผมว่ารักให้เหมาะสมรักพอดีๆ รักด้วยเหตุผลครับ


โดย: Little Knight วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:43:15 น.  

 
รักหนะไม่เห็นยากเลย ก็แค่ประคองให้มันคงสภาพเหมือนเมื่อตอนเริ่มรักก็สิ้นเรื่อง (เวลาหรือจะทำลายรักแร้ เอ้ยรักแท้ได้ )


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:53:23 น.  

 
รู้ว่ามีความสุขก็ยินดีด้วยค่ะ..แต่ช่วงนี้ฝนตกก็ระวังเป็นหวัดกันด้วยนะคะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:04:58 น.  

 
ความผูกพันซื้อความรักไม่ได้

ระยะทางพิสูจน์ม้ากาลเวลาพิสูจน์คน
ขอแค่เราเข้มแข็ง..กล้าที่จะยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วปรับปรุงแก้ไขให้สถานะการณ์ดีขึ้นแล้วทุกอย่างก็จะดีเอง


โดย: ฟิชโช่ IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:44:15 น.  

 
น้องเค้าเข้ามาอ่านคงดีใจเนอะ

มีคนมาให้กำลังใจเพียบเลย

ไม่รู้ว่าคืนนี้จะเข้ามาอ่านอีกมั้ยน๊อ


โดย: Dr.Manta วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:59:58 น.  

 
อยากให้น้องเค้าเข้ามาอ่านเหมือนกันค่ะเผื่อน้องเค้าจะได้มีความรู้สึกที่ดีขึ้น..ว่าถึงเราจะไม่เคยเห็นหน้ากันแต่อย่างน้อยเราก็ให้กำลังใจกันได้และเป็นเพื่อนกันได้


โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:19:28 น.  

 
สวัสดีครับคุณหมอ


มีรูปอยู่ 3 รูปในเซ็ตนี้ที่ผมชอบมากๆ

1. รูปกอหญ้าย้อนแสง
2. รูปดอกผีเสื้อย้อนแสง
3. รูปใบโพธิ์ย้อนแสง

ทั้งสามรูปเป็นรูปย้อนแสงหมดเลยครับ
ผมว่าบางทีความรักก็เหมือนกัน
มันต้องการการย้อนมองกลับเข้ามาที่ตัวเราเอง
คนรักกันไม่ต้องเปล่งแสงใส่กันตลอดเวลา
เพราะเมื่อมันอบอุ่นเกินไป
มันก็ร้อน
คนหนึ่งเป็นแสง คนหนึ่งเป็นเงา
ดูอบอุ่นดีนะครับ


....................................



มีหนุ่มคนหนึ่ง
มาแอบถามผมว่าแอบใส่ยาอะไรให้คุณหมอทานรึเปล่า
ถึงได้อัพบล็อกกระจายขนาดนี้
ไม่อยากบอกเลยครับว่าบล้อกเค้าดองเค็มมาก
จริงๆคุณพ่อคนใหม่น่าจะเห่อบล้อกนะครับ 555555




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:35:19 น.  

 
มาดูหนุ่มเชียงใหม่แอบแซวเรา..อิอิ

เพราะว่าเป็นคุณพ่อคนใหม่อ่ะ..
เลยไม่มีเงินซื้อกล้องดีเหมือนท่านพี่อ่ะครับ..


อ้างไปโน้นเลยเรา..ว่าแล้วเตรียมโหลดองเพิ่มอีกดีกว่า


โดย: Little Knight วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:19:48 น.  

 
^
^

เจ้าตัวมาแล้วนิ หุหุหุหุ





เป็นต้นฉำฉาหน้าบ้านผมเองครับ
เอามาแต่งสีเล่นครับ


55555
หวังว่าพี่โบ๊ตจะอัพบล้อกใหม่ในเร็ววัน



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:38:43 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกดี มีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยนะคะ


โดย: katheng IP: 58.8.169.161 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:06:37 น.  

 
เรื่องของความรัก คิดว่ามันอธิบายยากค่ะ ต่อให้เราอธิบายดียังไง บ้างครั้งมันก็ไม่เข้าหัว ต้องให้คนคนนั้นคิดได้เองหน่ะค่ะ แต่คำแนะนำดีๆ ก็อาจช่วยให้คิดได้เองเร็วขึ้น

แต่ที่ตุ้งคิดว่าดี ก็คือการได้ระบายออกมา แล้วมีใครมาตั้งใจรับฟัง และให้คำปรึกษานี่แหล่ะค่ะ...ตุ้งว่าน้องคนนั้นเค้าคงดีใจที่มีพี่ชายที่คอยให้คำปรึกษาที่น่ารักอย่างพี่หมอนะ..


โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:52:07 น.  

 
เมื่อก่อน..ชอบให้มีคนมารักเราเยอะๆ(ตอนรุ่นกระเต่าะ)เพราะว่าเรายังไม่เข้าใจว่าจะมีอะไรมาทดแทนว่า '' รัก ''ได้ดีกว่า
แต่..พอเวลาผ่านไป..ประสบการณ์ก็สอนให้เรารู้ว่า ..บางครั้งความรักมีก็ดีแต่อาจจะไม่สำคัญมากเท่าไหร่นักเพราะถ้าเรามีความรัก..แต่..เราขาดความเข้าใจกัน..มันก็จะทำให้เป็นเหตุที่ไม่น่าอยากจะให้เป็นเท่าไหร่นัก...ดังนั้นหากเรามีความรักแล้วเราก็อย่าลืมใส่ความเข้าใจมาเป็นองค์ประกอบด้วยมันก็จะดีไม่น้อยเลย.......


โดย: ฟิชโช่ IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:55:23 น.  

 
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเมื่อปีก่อน ช่วงเวลาที่เอาหัวใจไปผูกไว้กับเท้าคนๆ หนึ่ง
มันเดินไปไหน มันก็เหยียบใจเราไปด้วย...

อา-- หนึ่งปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก
ดีใจที่แกะตัวเองออกมาจากเท้าของคนเคยรักได้แล้ว


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:06:43 น.  

 
ยังแต่งฉันท์ไม่จบเลยอ่า

ขอโทษทีนะคร้าบ

งานล้นมือมากไปนิด

จะพยายามหาเวลาว่างมาแต่งต่อ...


โดย: iPONDG IP: 125.24.140.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:39:53 น.  

 
โอ..ว หมดคำจะพูด "สวยโคตร"


โดย: lglnv(สเสือ) (Mr.Tyger ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:00:39 น.  

 
ขอบคุณ..คุณก.ก๋า..นะคะที่อาจจะมีการแอบใส่ยาอะไรสักกะอย่างที่ทำให้คุณหมอ
อัพบล็อกกระจายแบบนี้..เราก็เลยพลอยได้รับอานิสงค์ดูภาพสวยๆบ่อยขึ้น...


โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:21:11 น.  

 
อยากบอกน้องคนนั้นของพี่ว่าให้มีกำลังใจเยอะๆค่ะ ไม่ว่าวันข้างหน้าจะจบด้วยรักแท้ หรือเป็นเพียงรักที่พ้นผ่านไปก็ตาม ให้กำลังใจตัวเอง ยังมีคนรอบข้างคอยห่วงใย อย่างน้อยก็มีพี่ชายดีๆอย่างพี่หมอคนหนึ่ง อืม อยู่หาดใหญ่ก็ไม่ไกลกับนาห์มากนัก ว่างๆก็มาคุยกันได้นะคะ(แต่ว่านาห์ไม่รู้จักน้องพี่อ่ะดิ )


ขอให้วันพรุ่งนี้ของน้องพี่หมอมีสิ่งดีๆเข้ามานะคะ

...มาเข้าเรื่องของเรา ถึงจะอยากเรียนแค่ไหน แต่วัยก็ไม่ให้แล้วพี่ แต่พี่น่ะ หากคิดทำสวนยางพาราจริงๆละก็ ไม่อยากเลย มีปัจจัยพร้อมแบบนี้ แต่อย่าจ้างนาห์ไปกรีดยางนะคะ 555+ นาห์กรีดไม่เป็นอ่ะพี่ พอดีเกิดมาเป็นลูกคนเกือบสุดท้องก็เลยมีหน้าที่เรียนอย่างเดียว

พี่จะหายไปทำงานหรือจะไปเที่ยวค่ะ แต่ไม่ว่าจะหายไปไหนก็ขอให้มีแต่ความสุขนะคะ โชคดีค่ะพี่


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:27:13 น.  

 
คุณจิดาครับ
ผมใส่ยาขยันให้คุณหมอครับ 5555
แอบให้ยาทางบล็อกกะว่าก๋าครับ 5555




เชียงใหม่ไร้ฝนครับคุณหมอ

เดินทางปลอดภัยนะครับ
เช่นเคยครับ ไม่ขออะไรมาก
ขอแค่รูปถนนสวยๆกับ "อะไรบางสิ่ง"
ที่คุณหมอรู้สึกผ่านรูปสวยๆก็พอแล้วครับ

ฝันดีนะครับ
ได้เวลาที่ผมจะเอาหัวไปกระแทกหมอนแล้วครับ



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:37:06 น.  

 
ปล . บล็อกมัลติพลายคุณหมอ
ผมไปดูแน่นอนครับ
พอดีผมดูทีละคน ดูแบบดูทุกภาพในบล้อก
เลยใช้เวลานานมากครับกว่าจะจบแต่ละบล้อก

ยังไงผมก็ต้องไปดูรูปสวยๆในบล้อกคุณหมอแน่นอนครับ

อดีตหัวหน้าหมู่ลูกเสือสำรองขอให้สัญญา 5555



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:38:25 น.  

 
ราตรีสวัสดิ์...นะคะคุณก.ก๋าและทุกๆคนที่กำลังจะหลับ..ขอให้หลับฝันดี...
.......................................
ปล. คุณหมอคะ ระหว่างขับรถหรือเดินทางไปไหนถ้าหากว่า..ง่วง...อย่าฝืนนะคะ..พักให้หายเหนื่อยก่อนแล้วจะสดชื่น เดินทางปลอดภัยค่า


โดย: จิดา IP: 58.9.14.13 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:55:24 น.  

 
เวลาอ่านblogแล้วแน่นไปด้วยความคิดทางสติจริงๆครับ
จนบางทีลืมcommentรูปไปเลย ต้องโพสอีกกระทู้ทุกที คราวนี้ขอบอกก่อนลืมว่าภาพสุดยอดครับ คมแสงสวยมาก ดูแล้วสดชื่นขึ้นมาเลย

ไปจองสิปาดันมาแบบนี้คงต้องรีบเดินเป็นธรรมดา เดี๋ยวจะหมดตัวไปมากกว่านั้น

เดี๋ยวสิงหาไปมั่งครับ แต่คราวนี้ไปไกลมากๆ


โดย: แป๊กก วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:11:14 น.  

 
เคยเอาใจไปผูกไว้กับคนอื่น ก็เจ็บปวดดีค่ะ


โดย: butbbj วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:59:28 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณหมอ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:01:38 น.  

 

สวัสดี..ยามสายค่ะ...คุณหมอ

รอดูภาพสวยๆอยู่นะคะ.....


โดย: จิดา IP: 58.9.19.240 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:20:20 น.  

 
คอมเม้นท์ได้ดีครับคุณหมอ

คนเราเกิดใหม่ได้เสมอ อืมมม....



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:05:40 น.  

 
คุณหมอคิดไปไกลกว่าที่ผมคิดนะครับ
เพราะผมไม่ค่อยรู้ว่าหมื่นตาเดินทางไปไหน
เค้าเป็นคนแปลกๆครับ
ไม่ค่อยสนใจชื่อเสียงและค่อนข้างจะทำตัวเงียบๆ
เหมือนเมฆลอย 555555

เดาใจยากครับ

ผมไม่แน่ใจว่าเค้าอยากดังหรือเปล่า
แต่เค้าอยากเจอเพื่อนน่ารักๆทุกวันครับ
ที่นึงที่เจอเค้าได้แน่ๆ ก็คือ ที่บล็อกนี่แหละครับ อิอิอิ





โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:43:42 น.  

 
เมื่อก่อนผมก็สงสัยตัวเองนะครับคุณหมอ
ว่าเราอ่านหนังสือแปลกๆไปทำไมว่ะ
555

ผมอ่านเต๋าเต๊กเก็งตั้งแต่ ม.2
ม.3 อ่านคาลิล ยิบราน
อ่านไม่รู้เรื่องหรอกครับ 5555
จนถึงวันนี้ก็ไม่รู้เรื่อง 5555

แต่ที่รู้สึกก็คือ ทุกครั้งที่เราเอาหนังสือพวกนี้มาอ่านใหม่
เราจะรู้สึกถึงการเติบโตทางความคิดเสมอเลยครับ





ปล. คุณหมอยังไม่เดินทางเหรอครับ
ผมนึกว่าตอนนี้คุณหมอเดินทางแล้วซะอีก






โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:55:01 น.  

 
อ้าว...คุณหมอมาตอบให้แล้วว่าเดินทางตอนบ่าย
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

.........


รับคำถามคุณหมอเอาไว้แล้วนะครับ
แล้วผมจะลองคิดคำตอบดูครับ
ถ้าอัพทันก็จะอัพให้เลยก่อนลูกคลอด
เพราะกลังลูกคลอด
ไม่รู้หมื่นตาจะไหวรึเปล่านะครับ 5555

บ้าพลังมาซะนาน 55555


เป็นคำถามที่น่าสนใจครับคุณหมอ





โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:01:38 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณหมอ

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานเลย ภาพที่นี่ยังคงสวยแจ่ม
แวะไปหาคุณก๋าแล้วเห็นคุณหมอคอมเมนท์ แล้วก็พอจะเข้าใจอารมณ์ที่ถือตั๋วแต่ไม่ได้ขึ้นรถไฟค่ะ
คนเรามันก็อดไม่ได้ที่จะโดนเปรียบเทียบ
แต่เราก็มีคุณค่าในตัวของเรานะคะ

อย่าท้อค่ะ


โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:34:38 น.  

 
การเดินทาง
ผมว่าเอาเข้าจริง
มันก็ไม่มีสิ้นสุดนะครับ
บางทีเป้าหมายที่เราคิดว่าเป็นที่สุด
แต่เมื่อไปถึง มันก็อาจไม่ใช่

บางคนเป้าหมายอาจอยู่ที่ยอดเขา
พอไปถึงยอดเขาก็อาจอยากเดินขึ้นไปอีกยอด
และบางคนเป้าหมายไม่ได้อยู่บนยอดเขา
แต่อยู่ที่การเดินลงเขา


เรื่องบนรถไฟน่าสนใจดีครับคุณหมอ





โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:36:28 น.  

 
+ ความรัก ถ้ามาพร้อมกับความคาดหวัง ก็มักจะก่อทุกข์ให้อ่ะครับ ... ดังนั้นก็ต้องรักเค้า ในแบบที่ตัวเค้าเป็น จะได้ไม่ต้องมานั่งเปลี่ยนนิสัยอะไร แล้วก็รักโดยไม่มีเงื่อนไข ไม่ต้องหวังผลตอบแทนใดๆ แล้วเราก็จะมีความสุขเอง ที่ได้รัก ... คติเหล่านี้ ผมก็ยึดถือไว้เช่นกันครับ จะได้ไม่ต้องเกิดทุกข์เพราะความรักอ่า

+ ช่วงนี้มีแต่คนออกเดินทางแฮะ หมอเบสก็ไม่อยู่ น้องต้นก็ไม่อยู่ แล้วก็อีกหลายคนด้วย

+ ขอให้เที่ยวอย่างหนุกหนานนะคร้าบ เด๋วรอดูรูปเซ็ตใหม่ครับผม


โดย: บลูยอชท์ วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:42:04 น.  

 
แหม... ไม่งั้นพี่บอยด์คงไม่แต่งเพลง Season Change ขึ้นมาหรอกเนอะ...



จ้องรูปนี้ดีๆ
จะรู้สึกเหมือนเป็น Animation เลยครับ


โดย: namit วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:03:25 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ..

การเดินทางเป็นอย่างไรบ้างคะ...

คุณหมอกลับมาเมื่อไหร่..คงจะมีภาพสวยๆมาฝาก..อีกนะคะ..มีคนรอดูเป็นแสนเลย
ฮิฮิฮิ


โดย: จิดา IP: 58.9.16.63 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:24:00 น.  

 
เห็นว่าเหมาะกับบรรยากาศการให้กำลังใจกับน้องเค้าพอดี





How to Dance in the Rain

It was a busy morning, about 8:30,
when an elderly gentleman in his 80's
arrived to have stitches removed from his thumb.

He said he was in a hurry as he had an
appointment at 9:00am. I took his
vital signs and had him take a seat,
knowing it would be over an hour
before someone would to able to see
him. I saw him looking at his watch
and decided, since I was not busy with
another patient, I would evaluate his
wound. On exam, it was well healed,
so I talked to one of the doctors, got
the needed supplies to remove his
sutures and redress his wound.


While taking care of his wound, I
asked him if he had another doctor's
appointment this morning, as he was
in such a hurry.

The gentleman told me no, that he
needed to go to the nursing home to
eat breakfast with his wife. I inquired
as to her health.

He told me that she had been there for
a while and that she was a victim of
Alzheimer's Disease.

As we talked, I asked if she would be
upset if he was a bit late.


He replied that she no longer knew
who he was, that she had not
recognized him in five years now.

I was surprised, and asked him, 'And
you still go every morning, even
though she doesn't know who you
are?'


He smiled as he patted my hand and
said,

'She doesn't know me, but I still know who she is.'

I had to hold back tears as he left, I
had goose bumps on my arm, and
thought,


'That is the kind of love I want in my life.'

True love is neither physical, nor
romantic.
True love is an acceptance of all that
is, has been, will be, and will not be.

With all the jokes and fun that are in
e-mails, sometimes there is one that
comes along that has an important
message. This one I thought I could
share with you.

The happiest people don't necessarily
have the best of everything; they just
make the best of everything they have.

I hope you share this with someone
you care about. I just did.

'Life isn't about how to survive the storm, but how to dance in the rain'





โดย: namit วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:14:17 น.  

 
5555

ถ้าคุณหมอมาเห็นสวนที่ร้าน
คุณหมอจะอึ้ง....เพราะมันรกมากครับ 55555

แต่สวนที่บ้านก็รก แต่ดูดีกว่าเยอะเลยครับ


เครื่องบินหล่นมา
คงไม่ใช่รางร้ายมั้งครับุคณหมอ
กาวมันหมดสภาพ
หรือไม่ก็พื้นถนนบ้านเรามันไม่ได้มาตราฐานน่ะครับ

ด่ารัฐบาลเถอะครับ 555555




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:03:18 น.  

 
สวัสดี..ค่ะคุณหมอ

วันนี้..เป็นยังไงบ้าง..สบายดีหรือเปล่าคะ
จะเที่ยงแล้วหิวหรือยังคะ..ถ้าหิวแล้วนึกเมนูไม่ออก..ก็สั่งกระเพราไก่ไข่ดาวกรอบๆ..สักจานรับรองอร่อยแน่ๆ ( ถ้าชอบกระเพรานะ )




โดย: จิดา IP: 58.9.20.129 วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:34:34 น.  

 
อ่านจบแล้วก็อึ้งไปกับปรัชญาความรักและชีวิตค่ะ ... เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ "หลังสายฝนพรำ....เราจะเห็นความอบอุ่นของแสงอาทิตย์" ถ้าผ่านพ้นช่วงวิกฤติของชีวิตไปแล้ว เราจะพบว่าทุกเรื่องมีทางออกของมันอยู่เสมอ เพราะชีวิตต้องก้าวต่อไป ... ที่ระทมขมขื่น ที่รู้สึกว่าหนักหนาในวันนี้ แต่เมื่อมันผ่านพ้นไปแล้ว ถ้าหันกลับมามองจะรู้สึกว่ามันก็แค่อีกหนึ่งพายุฝนเท่านั้นเอง


ภาพสวยทุกภาพเลยค่ะ ชอบแสง และหยดน้ำมากๆ ... พักนี้พี่ไม่ค่อยได้ออกไปถ่ายรูป out door เลย ถ่ายแต่รูปน้องแซมทุกวัน อิอิ


โดย: VA_Dolphin วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:19:36 น.  

 
ช่วงนี้รู้สึกว่า คุณหมอ จะมีเรื่องราวประมาณนี้เยอะ อย่างน้อยๆก็เป็นการบอกตัวเอง และบอกคนอื่น ที่น่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย

ประสบการณ์จะสอนเราหลายๆสิ่งในทุกข์ๆเรื่อง ถ้าหากว่าคิดได้ สิ่งนั้นก็จะเป็นประโยชน์กับตัวเราอย่างดีทีเดียวครับ

ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์และภาพสวยๆครับ ชอบมากๆๆ


โดย: ตงเหลงฉ่า วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:17:47 น.  

 
หวัดดีครับคุณหมอ

ผมเพิ่งเปลี่ยนบล็อกใหม่อ่ะครับ
เหมือนรู้เลยครับคุณหมอ 55555

คุณหมอเขียนเม้นท์ได้น่าอ่านครับ
เห็นด้วยกับทุกถ้อยคำครับ




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:31:19 น.  

 
แต่ถ้าคุณหมอมาหันมันใกล้ๆ
คุณหมอจะบ่าอยากกอดมันครับ
เพราะตัวเหม็นมากกกกกกกกกก

55555


สถานการณ์บ้านเมืองบ่าดีเลยครับ
เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ




โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:35:48 น.  

 
ถ้าจะหากำมืองตี้ปอจะบรรยายความฮู้สึกได้
ก่น่าจะเป๋น


"ก้ายง่าววววววววววววววววววววว"

"ฮานี่บ่าเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย"


55555


ปิดทีวีแล้วครับ

อะไรจะเกิด
ก็คงต้องเกิด

เกิดขึ้น
ตั้งอยู่
ดับไป

มันเป็นของมันเช่นนั้นเอง




โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:51:15 น.  

 
สวัสดี..ตอนค่ำค่ะ..คุณหมอ..

ตอนนี้..ฝนกำลังจะตก...
เหตุการณ์เมืองหลวงก็อึมครึม..
แต่..อย่ากังวล..เพราะทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นแน่นอน555..หัวเราะเพื่อรอวันข้างหน้า


โดย: จิดา IP: 58.9.20.129 วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:09:19 น.  

 
ครับ

หัวเราะไว้ก่อน

ก่อนที่อีกไม่กี่วันอาจจะหัวเราะกันไม่ออก

น่ากลัวเหลือเกิน


โดย: Dr.Manta วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:29:56 น.  

 
เดี๋ยวตั้งโหมด
รัวเลยดีมั้ยครับคุณหมอ อิอิอิ
กันพลาด
กดครั้งเดียวรัว 15 ช็อตไปเร้ยยยยยยยยย



โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:44:36 น.  

 

จริงๆแล้ว..เหตุการณ์ทุกอย่างมันทำให้..หัวเราะแบบ..เสียมิได้จริงๆนะคะ

ตอนนี้..ทำงานเหนื่อยมากเลย..เหนื่อยใจนะคะ..คุณหมอละคะ..สถานะการณ์เป็นอย่างไรบ้าง...


โดย: จิดา IP: 58.9.20.129 วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:48:28 น.  

 
เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ
เป็นกันได้ทุกคนครับ

แต่คนที่แข็งแรงทั้งทางร่างกาย
และแข็งแรงทั้งจิตใจย่อมหายเหนื่อยได้เร็วกว่าคนที่อ่อนแอ

เดี๋ยวคุณจิดาก็คงหายเหนื่อยแล้วแหละครับ

ตอนนี้สถานการณ์อยู่ในเกณฑ์ปกติดีครับ
(ว่าแต่..หัวเราะเรื่องอะไรเหรอครับ?)


โดย: Dr.Manta วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:53:52 น.  

 
หวัดดียามเช้าครับุคณหมอ

วันนี้หมื่นตาไม่ทำงาน
แต่ก๋าราณีอาสามาตอบคำถามแทนครับ
ิอิอิอิ

แวะมาตรวจการบ้านด้วยนะครับ




โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:6:42:33 น.  

 
สวัสดี..ค่ะคุณหมอ..

ขอบคุณ..สำหรับกำลังใจนะคะ...

ที่ถามว่า..หัวเราะเรื่องอะไรเหรอ..

ก็หัวเราะให้กับโชคชะตาน่ะค่ะที่ชอบเล่นตลกกับเราไม่ยอมเลิกสักที....
เล่นกับเราจนเราเหนื่อยเลยล่ะค่ะ..

ตอนนี้ก็เลยว่าจะไปปฏิบัติธรรมเพื่อความแข็งแรงของจิตใจน่ะค่ะ..เผื่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น...

แย่จังเช้ามาก็คุยเรื่องเหนื่อยเลย...ขอโทษนะคะคุณหมอที่คุยเรื่องนี้แต่หัววันเลย555



โดย: จิดา IP: 58.9.20.49 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:10:19:04 น.  

 
มาอ่านพี่สอนน้องค่ะ...

ชอบที่คุณแพนด้ามหาภัยเขียนจัง "เมื่อปีก่อน ช่วงเวลาที่เอาหัวใจไปผูกไว้กับเท้าคนๆ หนึ่ง
มันเดินไปไหน มันก็เหยียบใจเราไปด้วย..."

อืม...ยังโชคดีกับตัวเองที่ยังไม่เคยมีใครเข้ามาเหยียบย่ำหัวใจ...หรือเพราะเราหัวแข็ง ใจก็เลยแข็งไปด้วย....หว่า.....

ให้กำลังใจน้องคุณหมอค่ะ....ให้รักด้วยสมองและหัวใจ อย่าใช้เพียงอย่างเดียว....เพราะมันอาจทำให้เจ็บได้ ^-^


โดย: skyrocket IP: 58.9.193.6 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:13:51:57 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ..

เข้ามาทักทายตอนเย็นๆค่ะ...





โดย: จิดา IP: 58.9.20.107 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:17:57:43 น.  

 
เมือ่ก่อนผมเคยคิดอยากเป็น "คนขับรถไฟ" นะครับคุณหมอ 5555

คิดใหญ่ไปมั้ยอ่ะ

แต่ก็คิดแบบนั้นจริงๆ
เบื่อสังคมในแบบที่มันเป็นอยู่
เลยคิดอยากเปลี่ยนแปลงสังคมที่ตัวเองสังกัด
สุดท้ายคือการทะเลาะ ขัดแย้ง
และนำไปสู่การแตกหัก

ถามว่าหลังจากที่ผมออกมา
มีอะรไเปลี่ยนแปลงที่นั่นมั้ย --- ไม่มีครับ
ผู้คนก็เหมือนเดิม ระบบก็เหมือนเดิม

แต่ถามว่าใครเปลี่ยน...แน่นอน...
ผมเปลี่ยนตัวเองอย่างสิ้นเชิง
แม้จะเป็นทัศนคติด้านลบ
แต่มันก็ทำให้ผมได้คิดอะไรหลายๆอย่าง

ที่สำคัญ
ผมได้รู้ว่าถ้าผมอยากจะเปลี่ยนแปลงโลก
ผมต้องเริ่มที่การเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดี


ตอนนี้ผมไม่ได้อยากเป็น "คนขับรถไฟ" แล้ว
ไม่อยากเป็นรถไฟ ไม่อยากเป็นราง และไม่อยากเป็นคนที่นั่งอยู่บนรถไฟด้วย

ผมอยากเป็นอะไรหรือครับ....

ผมอยากเป็น "สิงห์โตหมอบ"
และ "เมฆาเคลื่อนคล้อย" ครับ



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:18:13:50 น.  

 
คุณหมอครับ

เล่ม 19 นี่
หวงครับ 5555
ให้ยืมไม่ได้
แต่ให้ดูได้ครับ อิอิอ

วันไหนมาเชียงใหม่
ผมจะเอามาอวดครับ 5555

emoemoemo


โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:19:17:04 น.  

 
ผมเป็นหัวขบวนไม่ได้หรอกครับคุณหมอ
สังเกตจากสมัยเรียนที่ผมพาเพื่อนผมกับหายนะตลอด 55555

ตัวประท้วงอาจารย์เลยครับ
แถมไม่เคยจัดงานเลี้ยงรุ่นใดใทั้งสิ้น 5555

ผมเป็นประธานนักศึกษาที่ประหลาดที่สุดเท่าที่สถาบันเคยมีมาครับ 5555



............


ถ้าคุณหมอจะอยากเป็นอะไรสักอย่าง
ขอให้เลือกเป็น

"คนที่มีความสุขในการใช้ชีวิต"

ผมว่าแค่เท่านี้ก็สุดๆของชีวิตแล้วครับ



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:19:44:39 น.  

 
ขอให้เพื่อนๆมีความสุขมากๆนะครับ





โดย: Little Knight วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:31:15 น.  

 
ขอให้เพื่อนๆมีความสุขมากๆนะครับ





โดย: Little Knight วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:31:58 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่หมอ
คนป่วยมาเยี่ยมคนสบายดีค่ะ
โลกเราอะไรเปลี่ยนไปก็ต้องทันสมัยขึ้น อิอิ

วันก่อนยังมีอาจารย์มาหาลูกศิษย์เชิญไปงานแต่งเลยค่ะ วันนี้คนป่วยเลยมาเยี่ยมคุณหมอบ้าง

ยิ้มๆมีความสุขไว้ค่ะพี่
ไม่ว่าจะอยากเป็นอะไร หากเรามีความสุขคือสิ่งที่เราควรเป็นที่สุดค่ะ

คนป่วยขอกลับไปนอนก่อนละน๊า


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:48:52 น.  

 
เดาเหมือนตาเห็น... ไปแอบสืบมาหรือเปล่าเนี่ย ต.ถูกต้องนะครับ เล่นเอาหมดตัวเลย
ถ้าโชคดีคงได้เจออะไรแปลกๆ


โดย: แป๊กก วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:50:04 น.  

 
คุณหมอ..คะ..

นอนหลับฝันดีนะคะ.....

พรุ่งนี้จะเข้ามาทักทาย...นะคะ...

บ๊ายบาย.........


โดย: จิดา IP: 58.9.20.107 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:22:05:22 น.  

 
เหตุที่ใจแพ้ เพราะเราต่างหากที่แพ้ใจ
^^


โดย: jonykeano วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:22:08:52 น.  

 



สวยมากๆเลยครับ

ชอบ



โดย: B/W วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:22:14:48 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณหมอ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:8:23:29 น.  

 
ซึ้งอ่ะที่เข้ามาอวยๆๆ พรๆๆ นี่แหละ ไม่สูบบุหรี่ก็ดีแล้ว ว่าแต่เมื่อไหร่จะเลิกสูบ....สูบเงินชาวบ้านตาดำๆ ซะทีอ่ะ สงสารเค้าหนะ



โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:8:28:10 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ..คุณหมอ



โดย: จิดา IP: 58.9.15.230 วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:10:27:54 น.  

 
ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมไข้นะคะพี่หมอ

...อย่ากลัวกับสิ่งที่ยังไม่เกิด
อย่าเตลิดกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
อย่าตะหนกเกินไปให้คำนึง
ทุกสิ่งพึงแก้ได้ด้วยสติ...

เที่ยงแล้วทานอะไรดีค่ะพี่หมอ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:12:01:31 น.  

 
รายงานตัวครับคุณหมอ

เพิ่งกลับมาครับ
ท่าทางวันนี้เชียงใหม่เจอพายุแน่นอนครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:13:12:37 น.  

 
เป็นหนังสือบทกวีรึเปล่าครับคุณหมอ ?

วันนี้ผมจะอัพไปเรื่อยๆ
จนกว่าจะรู้สึกว่า "พอ" ครับ



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:17:36:13 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ..

อ่านหนังสือจบหรือยังคะ...อ่านแล้วรู้สึกยังไงเหรอ..( อยากรู้อยากเห็น ) อิอิอิ


โดย: จิดา IP: 58.9.15.230 วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:18:58:59 น.  

 
อ่านแล้วก็รู้ว่าความรักมันมีหลายแง่หลายมุม

ความรักมันไม่ได้เป็นอะไรที่ตายตัว

มันยืดหยุ่นได้ มันไม่มีกฎเกณฑ์

แค่เรามีความสุขที่จะ"รัก"ก็พอครับ


โดย: Dr.Manta วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:22:31:23 น.  

 
เอาสาลินีฉันท์มาส่งแล้วคร้าบ...




อันฟ้าหลังผ่านฝน นภายลหทัยใส
งดงามตรึงจับใจ ประทับในตะวันกาล
หลายคนกลัวฝนตก วิสัยวกพิสัยพาล
เกรงสายฟ้ากังวาน ประสานอัสนีไกล
หากเพียงแต่ลองคิด พินิจจิตติตรองนัย
แสงหลังฝนผ่านไป สว่างในอุราพลัน
เกิดซึ่งความอบอุ่น ระลึกคุณประจักษ์สรรค์
สิ่งเคยมองข้ามกัน อร่ามพลัน ณ ฝนไป
เปรียบหนึ่งชีวิตคน เสมือนกลวิถีนัย
ต่างคนต่างกันไป เพราะต่างใจและต่างใคร
บางคนหนึ่งชีวี ฤ พึงมี ระทมใจ
เหตุเพราะฝนตกใน – มหันต์ภัยตลอดกาล
อีกหนึ่งนั้นเป็นสุข และห่างทุกข์ ณ ฝนกาล
นั่นเพราะแสงส่องสาน ตะวันงามอร่ามใจ
ทั้งสองนั้นแตกต่าง เพราะเลือกทางพินิจไข
ความคิดของจิตใจ ประจักษ์ให้สุขต่างกัน
เฉกเช่นความคาดหวัง มีพลังประทังสรรค์
เปลี่ยนแปลงทุกคืนวัน มิคลาดกันตลอดไป
หากเรามีความรัก และจมปลัก ณ ผิดนัย
คาดหวังเขามอบใจ จะต้องได้ผิผิดกาล
ความจริงสุขแห่งรัก จะแท้นักสบายนาน
เกิดจากความคิดการ- ประสงค์เขาฤทัยใส
เพียงแค่เรารักเขา มิคิดเอา ณ สิ่งใด
รักแท้อย่างจริงใจ ก็เกิดสุขมิรู้วาย
หากมัวแต่คาดหวัง จะเสื่อมพังระทมกาย
มีแต่ความหมองหมาย มิรู้วายตลอดกาล
จงเปลี่ยนซึ่งความคิด และตั้งจิตอธิษฐาน
มอบให้รักยืนนาน มิคาดคั้น ณ หัวใจ
แม้นหนึ่งเคยเอาใจ ลิขิตไว้ ณ คนไกล
รักแสนแม้นหทัย มิสดใสฤทัยหมอง
ทั้งที่เราไม่รู้ ฤ คนนั้นมิคิดมอง
หรือเขาไปจับจอง และหมายปอง ณ ใจใคร
จนในเราเกิดทุกข์ ระแหงสุขระทมใจ
ถูกเค้าถูลากไป ณ แดนใดมิรู้ทาง
ดังนั้นจงเร่งทำ จะสัมพันธ์อสงไขย
เหมาะสมและตรึกใน ประจักษ์ให้กระจ่างตา
เฉกเช่นกอกล้วยไม้ เกาะกิ่งใหญ่มิไร้ค่า
ทั้งยังออกดอกมา เจริญตาสบายใจ
อีกหนึ่งความชุ่มชื่น ระเหยคืนปะไม้ใหญ่
ไม่คิดรุกรานใคร ระลึกในประจักษ์เขา
โลกนี้ใช่มีเพียง ลำพังเสียง ณ สองเรา
อย่าคิดเพียงแต่เขา วิเคราะห์เราแถลงนัย
ขอเพียงแค่เปิดตา และมองหา ณ สุดใจ
จักเห็นซึ่งใครใคร จะข้างกายตลอดกาล






โดย: iPONDG IP: 125.24.150.198 วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:22:33:21 น.  

 
วันนี้ผมอัพกี่บล็อกน้อ....

4 บล้อกครับ
มีรวมเรื่องหมื่นตาไว้ให้อ่านกันอีกรอบ...
กับบล้อกขัวแขก 3 บล้อก

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมไปเดินที่นี่นะครับ
อยู่ใกล้บ้านมั้ย ถ้าบ้านเก่าของผมก็ใช่ครับ
แล้วมันติดกับบ้านเพื่อนผมเลยนะ
แต่ผมก็ไม่เคยเดินขึ้นสะพานนี้ครับ


ผมชอบย่านนี้นะครับ
มันเคยสวยมากเมื่อนานมาแล้ว
เป็นย่านเรือนเก่าที่เหลืออยู่แห่งเดียวในเชียงใหม่

ปัจจุบันก็เละเทะไปตามกาลเวลา

ผมเคยไปนั่งดรออิ้งรูปแถวนี้ด้วยครับ
ชอบมาก

แต่ถ้าให้ไปตอนนี้
ก็ไม่ไปแล้วครับ




โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:22:45:11 น.  

 
ฉันท์เพราะมากครับปอนด์

พี่ดีใจที่ปอนด์คิดได้ และเข้าใจเรื่องของความรักในมุมมองของวัยรุ่นที่ดี

ตอนนี้พี่คงขอมองอยู่ห่างๆน่ะครับ


โดย: Dr.Manta วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:23:38:31 น.  

 

ความรักนี่จะมองว่าเป็นเรื่องเข้าใจง่ายก็ง่าย
จะมองว่าเข้าใจยากก็ยากนะ...

คงลำบากและวุ่นวายเกินถ้าต้องไปฝืนความรู้สึกใคร
ในเมื่อเรายังไม่สามารถบังคับจิตใจตัวเองได้เลยเนอะ
จะรู้สึกดีดี หรือ แอบรัก แอบชอบใครคงไม่ผิด
ถ้าเรารู้จักใช้อาการเหล่านี้ได้อย่างถูกต้อง
และที่สำคัญต้องไม่นำมาทำร้ายจิตใจตัวเอง

สุดท้าย..อรว่า..เราต้องรักและให้เกียรติตัวเราเป็นอันดับแรกค่ะ

ฝากถึงน้องเค้าผ่านบล็อกพี่หมอนะค่ะ...สู้ ๆ นะค่ะ...


โดย: สะพานไม้ วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:0:36:31 น.  

 
น้องเค้าคงดีใจที่น้องอรฝากข้อความผ่านไปให้เค้า

แต่ดูจากฉันท์ที่น้องเค้าแต่งข้างบนแล้วเนี่ย
ผมว่าน้องเค้าคงได้อะไรจากความรักครั้งนี้เยอะเลยหล่ะครับ

เดี๋ยววันศุกร์นี้เจอกันน่ะครับน้องอร


โดย: Dr.Manta วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:11:19:09 น.  

 
เน็ตไม่เป็นใจ
ก็ชวนให้หงุดหงิดนะครับคุณหมอ
หุหุหุ

ดีครับ
คุณหมออัพบล้อกให้พี่โบ๊ตเห็นกันไปเลยว่า
ขนาดเน็ตเต่า
ฉันยังอัพบล้อกเลยเน้อ 555555







โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:11:30:23 น.  

 

สวัสดีค่ะ...คุณหมอ..

แอบว่าง..ก็เลยแวะเข้ามาทักทายค่ะ...

คุณหมอสบายดีนะคะ...

ตอนนี้รอดูรูปสวยๆอยู่นะคะ...



โดย: จิดา IP: 58.9.15.102 วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:16:18:56 น.  

 
ผมว่ายน้ำไม่เป็นครับคุณหมอ อิอิอิ
เดี๋ยวออกไปข้างนอกก่อนนะครับ

ไม่เป็นไรครับ
ุคุณหมอกลับมาค่อยอัพบล้อกก็ได้ครับ
แว่วๆมาว่าหนุ่มเชียงราย
เค้ากำลังรอนับเรตติ้งคอมเม้นท์อยู่ครับ 55555

ไว้รออัพพร้อมกันก็ได้ครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:16:46:46 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่หมอ
มารอลุ้นว่าสามหนุ่มสามมุมใครจะอัพบล็อกก่อนกัน


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:21:07:21 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ..

สบายดีหรือเปล่า...ข่าวคราวไม่เคยรู้....

ล้อเล่นนะคะ..เห็นคุณหมอยังไม่ได้อัพบล็อก..ก็เลยเข้ามาแซวเสียหน่อย..อิอิอิ

รอชมอยู่นะคะ....


โดย: จิดา IP: 58.9.19.64 วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:21:39:49 น.  

 
อย่างกับได้อ่านหนังสือดีๆสักหลายเล่ม

อย่างกับได้ไปเยี่ยมชม gallery ของช่างภาพผู้ยิ่งใหญ่

ชอบทุกภาพค่ะ..ถ่ายได้สวยมาก..ก..

ถ่ายอะไรก้อ..ออกมาสวย..ทุกสิ่งอย่าง

ชอบภาพต้นคะน้าค่ะ..คิดว่าคงไม่มีใครสนใจไปถ่ายมัน..แต่ถ่ายมาแล้ว..ก้อเป็นภาพที่สวยภาพหนึ่ง

คงเปรียบได้กับผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดาไม่น่าสนใจ..แล้วแต่ใครจะพบและสัมผัสได้กับมุมที่งดงาม..

ทำอย่างไร..ถึงจะถ่ายทอดความงามของสรรพสิ่งได้อย่างนี้บ้างนะ


โดย: AB_PAE IP: 58.137.129.220 วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:13:03:24 น.  

 
ชอบภาพรากไม้บนต้นไม้ครับ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:1:52:12 น.  

 

สวยจัง


โดย: VELEZ วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:20:47:29 น.  

 
ซึ้งค่ะ ซึ้งจริงๆ
ถ้าอยู่คนเดียวคงน้ำตาไหล......
อยากให้เพื่อนๆผ่านพ้นวันเวลาที่แสนเศร้าไปด้วยกันค่ะ


โดย: ไม้เมือง IP: 124.157.170.247 วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:42:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dr.Manta
Location :
เชียงราย Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]




&key



Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
29 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Dr.Manta's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.