BlogGang.com : : Alex on the rock : หงุดหงิดกับคนผิดจรรยาบรรณ

หงุดหงิดกับคนผิดจรรยาบรรณ

มีอยู่สองสามเรื่องในช่วงนี้ที่ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดเวลาดูข่าว

เรื่องแรกหงุดหงิดมานานแสนนานหลายปี เมื่อได้ยินชื่อ "ธรรมกาย" แม้แต่ที่คอนโดฯ จัดตักบาตรทุกเดือน แต่พอรู้ว่าคนจัดเป็นสาวกธรรมกาย ก็ไม่เคยร่วมอีกเลย แค่คำว่าเนื้อนาบุญที่พูดๆ กันตอนให้สวดมนต์ ก็รู้แล้วว่ามาจากธรรมกาย เราไม่รู้หรอกว่าแปลว่าไร แต่วัดอื่นไม่เห็นใช้กัน มีแต่วัดนี้ ฟังแล้วเกิดอคติ หมดศรัทธา เอาเหอะ เราสายอธรรมอยู่แล้ว จะว่าต่อไป ก็ไม่รู้ผิดบาป

พอรู้ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อนะจ๊ะไม่ยอมไปพบ DSI ตามหมายเรียก อ้างว่าป่วยหนัก ดูจากสภาพแผลที่เท้าแล้ว ท่าทางเท้าจะเน่าน่าจะถูกตัดเท้าทิ้ง ติดเชื้อในกระแสเลือด และเสียชีวิตเร็วๆ นี้ เป็นไปได้ไงที่คนรักสวยรักงามจะยอมให้เท้าเน่าขนาดนี้ แต่ยัง...ยังไม่ตาย จนต้องถูกออกหมายจับ เพราะเล่นแง่มากไปหน่อย

พระหลายรูปในวัดจากสำนักสื่อสารองค์กร (วัดอะไรวะมีสื่อสารองค์กรด้วย---เพื่อ?) ออกมาทำตาปริบๆ น้ำตาคลอเบ้าให้สังคมเห็นใจ ใครจะเห็นใจพระแบบนี้ ศีลห้ามุสาฯ ยังรักษาไม่ได้ แล้วจะไปถือศีล 227 ข้อได้ไง จรรยาบรรณของพระ...ไม่มี

พอๆ กับหมอที่มายืนยันว่าป่วยจริง หมอมีความรู้ควรมีสติมีปัญญานับถือบุคคลที่สมควรนับถือจะดีกว่านะ หรือถ้ามองไม่เห็นใครแล้วให้นับถือ ก็นับถือตัวเองดีกว่า ไม่ควรเอาความรู้และชื่อเสียงมามัวหมองกับเรื่องแบบนี้

นี่ยังไม่นับก่อนหน้านี้กรณีช่วงช่วง แก่แล้วคิดไม่ได้ อยากได้อยากมีอยากเป็น ตายไปแทนที่คนจะสรรเสริญยกย่อง ระวังจะตรงกันข้าม

เรื่องที่สองคือ เรื่องนักข่าวและสื่อที่ขาดจรรยาบรรณในการทำงาน หลายช่องถ่ายทอดสดเอาเป็นเอาตายกับการฆ่าตัวตายของคนๆ หนึ่ง จำเป็นแค่ไหนที่ต้องให้สังคมรับรู้เรื่องราวและความเคลื่อนไหวแบบเกาะติดขนาดนี้ ให้ความสำคัญผิดๆ กับประเด็น แทนที่จะไปขุดคุ้ยว่าทำไมถึงต้องฆ่าคนอื่น แต่กลับมาเฝ้าว่าอาชญากรจะตายหรือไม่ตาย

พอได้ยินเสียงปืนเท่านั้นแหละ นักข่าวและสื่อเหล่านั้นคงฟินกันเลยทีเดียว สมใจที่อุตส่าห์ถ่ายทอดมาสี่ห้าชม. นักข่าวและช่างภาพหลายคน(ลูกศิษย์เราเอง) พูดได้แต่ว่า "ผู้ใหญ่สั่ง" เขาต้องการภาพ ก็ต้องทำให้ อดีตนักข่าวยังมาย้ำว่า ไม่ทำก็ตกงาน เออ เข้าท่าแฮะ เอาเหตุผลส่วนตัวมาทำให้การทำงานผิดจรรยาบรรณดูดีขึ้นมาทีเดียว แทนที่จะมองผลกระทบต่อสังคม แต่กลับกลัวตกงานมากกว่า

การสอนจรรยาบรรณสื่อมวลชนในห้องเรียนของนิเทศศาสตร์เป็นเพียงกางตำราแล้วอ่านให้ฟัง ยกเคสมากมายก่ายกองที่ดูเหมือนจะดี แต่ในทางปฏิบัติจริงจะมีใครกี่คนที่ทำได้ กลัวหัวหน้าด่า กลัวตกงาน กลัวทำไม? ด่ามันกลับไปสิ มีหัวหน้าโง่ๆ ไร้สติไปทำไม สื่อดีๆ มีเยอะแยะ ถ้ามั่นใจว่าตัวเองดีพอออกไปอยู่กับสื่อดีๆ ไม่ดีกว่ากล้ำกลืนฝืนจรรยาบรรณและยอมทำตาม "ผู้ใหญ่สั่ง"แล้วให้สังคมรุมประนามเหรอ??

พูดถึงคดีนี้แล้ว ก็เอาอีกเรื่องละกัน พวกอาจารย์มหาวิทยาลัยไม่ว่าหนุ่มสาวเฒ่าแก่แค่นี้ ก็มีอะไรเหมือนๆ กันคือ ความริษยา เห็นใครดีกว่าไม่ได้ หรือถ้าใครดีกว่า จะเตะตัดขาบ้าง หรือใช้การเมืองในมหาวิทยาลัยมากลั่นแกล้ง เราไม่ได้มองว่าใครถูกใครผิด เพราะตายกันไปหมดแล้ว ไม่มีใครตอบได้ว่าจริงไม่จริง แต่ที่เห็นชัดก็คือ ทั้งหมดเป็นความขัดแย้งที่เกิดจากผลประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม

ด่าเยอะแล้ว เหนื่อย---จนบางทีต้องงดรับข่าวสารบ้าง เพื่อลดความหงุดหงิดของตัวเองลง

Create Date : 21 พฤษภาคม 2559

Last Update : 21 พฤษภาคม 2559 21:43:57 น.

0 comments

Counter : 1497 Pageviews.