ออกกำลังกายโดยการวิ่งอยู่กับที่
| | | |
การวิ่งอยู่กับที่ก็คล้าย ๆ กับการกระโดดเชือกเป็นการกระโดด ซอยเท้าอยู่กับที่เดิมนั่นเอง ไม่ไปไหน ต่างกันที่การวิ่งอยู่กับที่ ตามแบบแอโรบิคนั้นต้องจะต้องยกเท้าให้สูงพอสมควร ตาม กติกาของ นายแพทย์คูเปอร์ นั้น การวิ่งอยู่กับที่จะต้อง ยกเท้าแต่ละข้าง ให้สูงพ้นพื้นขึ้นมาไม่น้อยกว่า 20 เซ็นติเมตร หนักและเหนื่อยพอดูทีเดียว ดีกว่ากระโดดเชือกนิดหนึ่งตรงที่ ไม่ต้องแกว่งแขนทั้ง 2 ข้างไปด้วย
เหตุที่บางคนเลือกเอาการวิ่งอยู่กับที่แทนการวิ่งไปตาม ถนนนั้น อาจเพราะหาถนนหรือสวนสาธารณะที่เหมาะแก่ การวิ่งไม่ได้ หรืออาจจะเพราะเป็นคนขี้อายและรู้สึกเขินที่ จะวิ่งไปท่ามกลางสายตาผู้อื่น หรือบางคนอาจกลัวอุบัติเหตุ ถูกรถเฉี่ยว รถชน หรือถูกจี้ ถูกสุนัขไล่กัดก็ได้ คงจะคล้าย กับการถีบจักรยานอยู่กับที่ และการถีบจักรยานนอกบ้าน นั่นเอง
การวิ่งอยู่กับที่นั้นทำได้สะดวกในทุกๆ ที่ อาจทำที่ระเบียง บ้าน ห้องรับแขก (เวลาที่ไม่มีแขก ) ในห้องนอน หรือแม้ ในห้องน้ำ ก็ทำได้ ผู้เขียนทราบว่ามีบางคนชอบเปลือยกาย วิ่งอยู่กับที่ในห้องน้ำ บอกว่าเบาและสบายตัวดี ซึ่งไม่ ผิดกติกาแต่อย่างใด ขอเพียงแต่ ให้ระวังพื้นห้องน้ำที่เปียก หรือลื่นเพราะฟองสบู่ก็แล้วกัน
สำหรับคุณผู้หญิงที่กลัวว่าวิ่งแล้วจะถูกแดดถูกลม ทำให้ เกิดไฝฝ้าและผิวหมองคล้ำแล้ว การวิ่งอยู่กับที่ในที่ร่ม ย่อมรับรองได้ว่า พ้นแน่แต่ที่จะเกิดไฝฝ้าหรือไม่นั้นยัง รับรองไม่ได้ เพราะมีปัจจัยอื่นที่นอกจากแดดลมมา เกี่ยวข้องด้วย
ข้อเสียเปรียบอีกอย่างหนึ่งของการวิ่งอยู่กับที่ก็คือ มี การเคลื่อนไหวของข้อต่างๆน้อย คือไม่มีโอกาสที่จะ เหยียดหรืองอได้มาก เท่าการวิ่งอย่างธรรมดากล้าม เนื้อต่างๆ ที่เกี่ยวข้องก็ได้รับการบริหารน้อยกว่า คือ ไม่ได้ยืดหรือได้หดอย่างเต็มที่ ประโยชน์ที่ควรจะ ได้รับในแง่ของความยืดหยุ่นจึงน้อยลงด้วย
สำหรับวิธีวิ่งอยู่กับที่นั้นไม่มีความยุ่งยากอะไร เพียง แต่ให้เริ่มช้า ๆ อย่าหักโหม โดยทั่วไปนิยมที่จะเริ่ม ด้วยความเร็วประมาณ 70-80 ก้าวต่อ นาทีการนับนั้น ให้นับเฉพาะเมื่อเท้าข้างซ้ายลงมากระทบพื้นเท่านั้น ข้างขวาไม่ต้องนับ แต่ถ้าใครจะนับแต่ข้างขวาโดยไม่ นับข้างซ้ายก็คงไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด ขอแต่ว่าถ้าจะ นับข้างไหนก็ให้นับข้างนั้นให้ตลอด ไม่ใช่นับขวาบ้าง ซ้ายบ้าง เดี๋ยวยุ่งตาย
เมื่อได้วิ่งจนรู้สึกแข็งแรงขึ้นแล้ว เหนื่อยน้อยลงแล้ว ก็ให้เพิ่มความเร็วของการวิ่งให้มากขึ้นเป็น 90-100 ก้าว ต่อนาที ได้ โปรดสังเกตว่าความเร็วนี้น้อยกว่าการ กระโดดเชือก ทั้งนี้เพราะการวิ่งอยู่กับที่นั้นต้องยกเท้า สูงกว่าคือ ประมาณ 20 เซ็นติเมตร ส่วนการกระโดด เชือกนั้นจะยกเท้าสูงเพียงให้เชือกรอดผ่านไปได้เท่านั้น
ผู้เขียน (ศ.นพ.ดำรง กิจกุศล) มีความเห็นว่า การวิ่งอยู่ กับที่นี้ก็คล้ายการกระโดดเชือก คือไม่ควรใช้เป็นการ ออกกำลังแบบแอโรบิคเพียงชนิดเดียว เพราะหากทำ ติดต่อกันเป็นเวลานานอาจบาดเจ็บได้ง่าย นอกจากนี้ ประโยชน์ที่จะเกิดกับกล้ามเนื้อ และข้อต่าง ๆ ก็น้อย กว่าการวิ่งธรรมดาเราจึงควรใช้การวิ่งอยู่กับที่เป็นการ ออกกำลังกายร่วมหรือเสริมกับการออกกำลังกาย ชนิดอื่น หรือใช้เป็นการสลับเพื่อป้องกันการเบื่อหรือ จำเจ เว้นเสียแต่ท่านจะลงมือซื้อเครื่องมือที่มีพื้น เลื่อนได้ (tread mill ) หรือที่บางคนเรียกว่า สายพาน ซึ่งมีอยู่มากมายหลายแบบ ราคาแตกต่างกัน เครื่องนี้ จะช่วยให้เดินหรือวิ่งไปได้คล้ายธรรมชาติ แม้การเดิน หรือวิ่งนั้น จะทำให้ตัวอยู่ที่เดิมก็ตาม
ปัจจุบันมีการนำเอาแผงสปริงขนาดเล็ก(minitrampoline) มาใช้ในการออกกำลังกายกันมากขึ้น แผงนี้มีลักษณะกลมๆ สูงจาก พื้นเล็กน้อยปูหรือขึงไว้ด้วยวัสดุที่ยืดหยุ่นได้ (มี ขายตามร้านเครื่องกีฬาใหญ่ ๆ ในบ้านเรา ) ความยืดหยุ่น ของวัสดุที่ขึงอยู่จะช่วยลด หรือดูดซับแรงกระแทกที่จะ เกิดกับเท้าได้เป็นอย่างดี
เป็นที่ยอมรับกันว่า การวิ่งหรือกระโดดบนแผงมินิแทรม โปลีนนี้ช่วยลดการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อและข้อลงได้ แต่การกระโดด ก็ต้องระวังให้ดีอย่าเผลอกระโดดจนตัวลอย หลุดออกจากขอบ หรือออกนอกวงไปได้
อย่างไรก็ตาม การโฆษณาที่ว่า การวิ่งบนมินิแทรมโปลีน จะใช้พลังงานมากว่าการวิ่งอย่างธรรมดามากมายนั้นไม่ เป็นความจริง เพราะ จากการศึกษาของหลาย ๆ สถาบัน ในสหรัฐอเมริกาพบว่า ไม่ได้เป็นไปอย่างที่โฆษณาเลย ตรงกันข้าม การวิ่งบนมินิ แทรมโปลีนนั้นร่างกายจะใช้ พลังงานน้อยกว่าการวิ่งอยู่กับที่บนพื้นธรรมดาด้วยซ้ำไป
ขอขอบคุณข้อมูลคู่มือออกกำลังกาย โดย ศ.นพ.ดำรง กิจกุศล
| | | | |
Create Date : 18 มีนาคม 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 18 มีนาคม 2552 10:13:29 น. |
Counter : 2798 Pageviews. |
|
|
|