Bloggang.com : ลุงแอ๊ด : คนใจร้อน

คนใจร้อน

หนุ่มเลือดร้อนเข้าไปนั่งในร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ทันไรก็ตะโกนว่า

“ ทำไมยังไม่ยกก๋วยเตี๋ยวมาสักที จะให้รอถึงชาติหน้าหรือไง ”

สักประเดี๋ยวเจ้าของร้านก็ออกมาพร้อมก๋วยเตี๋ยวเต็มชาม
แต่พอถึงโต๊ะพ่อหนุ่ม ก็เทก๋วยเตี๋ยวกองบนโต๊ะ แล้วบอกว่า

“ ฉันต้องรีบใช้ชาม คุณเองก็รีบกินเข้า จะต้องรีบใช้โต๊ะ ”

ชายหนุ่มเดือดดาลมาก กลับถึงบ้านก็เล่าให้ภรรยาฟังแล้วบอกว่า

“ ฉันเนี่ยโกรธตายเลย “

ภรรยาได้ฟังดังนั้นก็รีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วพูดว่า

“ เนื่องจากเธอตายแล้ว ฉันจะไปแต่งงานใหม่ “

วันรุ่งขึ้นหลังจากภรรยาแต่งงานใหม่ เจ้าบ่าวคนใหม่ก็ขอหย่าโดยให้เหตุผลว่า

“ ก็เธอไม่ยอมมีลูกสักที “

คนใจร้อน มักหงุดหงิดเวลาเจอคนที่ใจเย็นหรือเชื่องช้ากว่าตน
แต่ลองได้เจอคนที่ใจร้อนและเร็วกว่าตน ก็จะรู้ว่ามันแย่กว่ามาก
เวลาเราคาดคั้นเร่งรัดใคร เราไม่รู้ดอกว่าเราสร้างความทุกข์แก่เขาแค่ไหน
ต่อเมื่อถูกคนอื่นคาดคั้นเอากับเราบ้างจึงจะรู้ซึ้งแก่ใจว่า
คนใจร้อนนั้นน่ารำคาญเพียงใด

ทุกวันนี้ ใครต่อใครดูเร่งรีบกันไปหมด เพราะเราพากันเชิดชูบูชาความเร็ว
จะทำอะไรต้องให้เสร็จไวๆ ถ้าจะเปิดปุ๊บก็ต้องติดปั๊บ
ถ้าจะกินกาแฟ ก็ต้องเป็นอินสแตนท์คอฟฟี่
ส่วนก๋วยเตี๋ยวก็ต้องเป็นมาม่า ไวไว ถึงจะถูกใจ
แม้กระทั่งเวลาทำสมาธิ ก็อยากบรรลุในวันนี้พรุ่งนี้

เราต่างถูกสอนว่า เวลานั้นเป็นเงินเป็นทอง
ดังนั้นจึงพยายามใช้เวลาอย่างประหยัดที่สุด
ทุกอย่างต้องให้เสร็จในเวลาน้อยที่สุด จะได้มีเวลาไปทำอย่างอื่น
แต่น่าแปลกที่ว่า
ยิ่งรีบมากเท่าไร ยิ่งประหยัดเวลามากเท่าไร เวลาว่างกลับเหลือน้อยลง
วันแล้ววันเล่าชีวิตก็ยังยุ่งเหยิงตั้งแต่เช้ามืดจรดดึกดื่น

เป็นเพราะ คอยไม่เป็น เราจึง เย็นไม่ได้ เสียที
นั่นยังไม่เท่าไรหากว่าคนอื่นๆใจเย็นกว่าเรา
แต่ถ้าคนรอบตัวล้วนใจร้อนพอๆกัน โลกนี้ก็คือนรกดีๆ นี่เอง

ลองช้าลงสักนิด เย็นลงสักหน่อย เราจะมีความสุขกว่านี้มาก
อย่างน้อยตัวเราก็จะเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น
ไม่เหมือนกับ ผู้จัดการ ในเรื่องข้างล่าง

จันทร์ต้นเดือนเริ่มต้นด้วยความอลหม่าน
ผู้จัดการเอียงคอหนีบหูโทรศัพท์ขณะสั่งงานเลขาฯ
ส่วนมือก็กดแป้นคอมพิวเตอร์ไวเป็นระวิง ประเดี๋ยวก็รีบไปคว้าแฟ้มในตู้
พลิกเอกสารอย่างรวดเร็ว แล้วกลับมาโทรศัพท์ต่อ
ครั้นวางหูโทรศัพท์เสร็จก็สั่งงานเลขาฯต่อ
ส่วนมือก็เปิดสมุดบัญชีขึ้นมาดูแต่ไม่ทันไรก็หยุด
พร้อมกับส่ายตา มองหาอะไรสักอย่างบนโต๊ะซึ่งมีเอกสารกองสุมอยู่เต็ม
ด้วยความหวังดี เลขาฯจึงเอ่ยถามว่า

“ หาอะไรอยู่หรือคะ เผื่อดิฉันจะช่วยหาได้ “

“ ดินสอของผมหายไปไหน” …..

“เหน็บอยู่ที่หูของท่านไงคะ”

“หูข้างไหนล่ะ บอกมาเร็ว ผมไม่มีเวลามากหรอกนะ !”

(จากคอลัมน์ "สาระขัน" โดย "สามสลึง" ในหนังสือ "สาวิกา")

เรามาจากไหน นีโน่

Create Date : 08 ตุลาคม 2554

Last Update : 8 ตุลาคม 2554 17:52:29 น.

52 comments

Counter : 2940 Pageviews.

เจิมมม ก่อน

ทุกวันนี้ เราทำอะไรๆกันอย่างรีบเร่งจริงๆค่ะ

<<<ลองช้าลงสักนิด เย็นลงสักหน่อย เราจะมีความสุขกว่านี้มาก>>>

โดย: newyorknurse (newyorknurse

) วันที่: 8 ตุลาคม 2554 เวลา:20:00:04 น.

เมื่อก่อน ใจร้อน ทำงานทีละหลายชิ้น ไม่ได้เรื่องครับลุง
งานมันเสร็จเหมือนกัน แต่ผลงานไม่ค่อยดี ตัวเองก็เครียด
เพราะความ งก. มือไม้สั่น.

ตอนนี้ใจเย็นลงมาก มีความสุขมากกว่า ตอนทำงานเยอะ
และเร่งรัดงาน จนคนรอบข้างจะตายเอา.

คือมีสติมากขึ้นครับลุง ผมเห็นด้วยกับข้อเขียนข้างบน

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 8 ตุลาคม 2554 เวลา:20:58:00 น.

เมื่อก่อนผมก็เป็นคนใจร้อนมากครับคุณลุงแอ็ด
แต่ไม่ร้อนแบบตัวอย่างที่ยกมานะครับ 555

สุดท้ายผมว่าคนเราก็ฝึกได้ครับ
ถ้าเวลาโรกธแล้วเตือนตนเองบ่อยๆ
ก็จะโกรธยากขึ้นและหายเร็วขึ้นแน่นอนครับ