วันจันทร์ที่ ๒๓ ถึงวันศุกร์ที่ ๒๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ เดี๋ยวนี้ยังคง ไม่สามารถที่จะนั่งลงบันทึกไดอารี่แบบเป็นวัน ๆ ได้ เหมือนจะเป็นเรื่องของจิตใจที่ยังไม่สามารถช้าลงได้ตามที่เราอยากจะเป็น .. ชีวิตกับจิตใจเราเหมือนคลื่น หรือเหมือนกราฟหุ้นจริง ๆ น่าจะพอเปรียบเทียบกับกราฟหุ้นได้ .. พอเราทำงานมากไป ก็คล้ายกราฟหุ้นจะพุ่งสูงขึ้นไปอย่างรวดเร็ว แล้วสักพัก ก็จะมีสิ่งที่ตามมาคือ กราฟหุ้นจะพุ่งลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน ทำงานมากไป ก็จะมีคำว่า พักมากไปตามมา .. ถ้ามองเรื่องอารมณ์ ถ้าเราดีใจมากไป สักช่วงเวลาต่อมา เราก็จะเสียใจมากไป .. ถ้าเราหยิ่ง ภูมิใจตัวเองมากไป สักช่วงเวลาต่อมา เราจะพบว่า เราอาจถูกทำให้ต่ำ เพื่อให้เกิดความเศร้า และถูกทำให้ถ่อมใจลงจนเศร้ามาก .. แต่ในทางตรงข้าม ถ้าเราเสียใจมากเกินไป คำว่าดีใจมากเกินไป ก็จะเกิดตามมาเช่นกัน ถ้าเราดูถ่อมใจมาก ๆ ปรากฎว่า เราจะภูมิใจหรือหยิ่งมาก ๆ เช่นกันในเวลาต่อมา .. คำว่า พอดี ๆ จึงเป็นคำที่ฟังแล้วสบายใจที่สุด ดีใจวันเดียว เสียใจวันเดียว เศร้าใจวันเดียว สุขใจก็จะวันเดียว .. พอเราทำอะไรที่พอดี ๆ พอเหมาะ ๆ กลับพบว่าสบายใจพอเหมาะ ๆ พอดี .. เหมือนเราจะไม่ฝืน ไม่ดื้อ ไม่พยายาม แต่พอนานไป จะพบว่า นี่หละ ชีวิตที่ดีแล้ว .. เหมือนกราฟหุ้นที่จะค่อย ๆ เขยิบ อาจใช้เวลาดูเนิ่นนาน ห้าปี สิบปี จึงจะสังเกตุพบว่า เราเปลี่ยนไปแล้ว เราไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่จะเป็นการเปลี่ยนไปแบบมั่นคง และไม่เหมือนเดิมอีกตอ่ไป .. ดังนั้น กราฟชีวิตแบบช้า ๆ ที่ไม่หวือหวา น่าจะดีพอดี พอเหมาะกับเราแล้วหละ .. เรารีบไม่ได้อยู่แล้ว ถึงแม้เราจะรีบร้อน แต่ชีวิตก็ถูกจำกัดไว้แล้ว อาจจะอยู่ได้เจ็ดสิบปี แปดสิบปี ซึ่งจริง ๆ มันสั้นมาก ๆ ชีวิตบนโลกนี้สั้นมาก สิ่งที่พระเจ้าบอกเราก็คือ ดำเนินชีวิตวันนี้วันเดียว ไม่ได้สอนแบบมนุษย์สอนกันเอง คือต้องรีบต้องรีบ อยู่อีกไม่นานต้องรีบ ไม่ใช่เลย ยิ่งอายุเราสั้น เราก็ควรดำเนินชีวิตวันนี้วันเดียว ก็พอแล้วหละ .. คำสอนของพระเจ้า ตรงกันข้ามกับมนุษย์สอนกันเองแบบสิ้นเชิงเลย .. อย่าอยู่เพื่อพรุ่งนี้ อย่าอยู่เพื่อเมื่อวาน แต่ทำวันนี้ให้ดี live today only , live one day at a time. .. ไม่คิดเอง เออเอง ไม่พยายาม ไม่อยาก ไม่เริ่มเอง เรื่อย ๆ แต่ไม่ใช่เพราะขี้เกียจ เรื่อย ๆ แต่ไม่ใช่เหงา จนต้องหาทางตามอย่างโลก .. พอเห็นคำว่า พอดี ๆ ก็จะเห็นคำว่า ธรรมชาติ เป้นไปตามธรรมดาของเรา แต่ธรรมดาของเรา ก็จะไม่ธรรมดาแล้วหละ ตั้งแต่มีพระเยซู แต่เป็นความธรรมดา ที่ค่อย ๆ ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงจิตใจเรา knock knock knock เราจะเห็นภาพพระเยซู เคาะๆ ๆ ที่ประตูใจเรา angry, pride , lust of the flesh, lust of the body จะค่อย ๆ ลดลง ๆ ค่อย ๆ หายไป อาจใช้เวลาห้าปีสิบปี ยี่สิบปี แต่เชื่อว่าในที่สุดจะหายจนเกลี้ยง .. พอดี ๆ เดินช้า ๆ ไปตามธรรมชาติ(ใหม่) ไปตามธรรมดา โอเค ๆ .. บ่นอะไรหุๆ .. -------------------------- วันจันทร์ที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ มีของมาส่งก็คือ Giant bar มาพร้อมกับ Dip ราคาช่วงนี้ก็ประมารณหกพันกว่า ๆ จ่ายได้สองงวด มัดจำและตอนรับของ รันยากระตือรือร้น ช่วงพ่อได้เยอะมาก ๆ ในการประกอบบาร์ https://x.com/i/status/1871057459630223839 https://x.com/i/status/1871057459630223839 https://x.com/i/status/1871057459630223839 พ่อแซวว่า น่าจะเรียนเอ็นจิเนียร์ดีไหม ชอบประกอบโน่นนี่นั่น .. พ่อลองบาร์ตอนเย็น ๆ ค่ำ ๆ https://x.com/i/status/1871172254907932703 .. รันยาแอคชั่น หลังจากประกอบบาร์เสร็จ https://pbs.twimg.com/media/GfgAB7xaUAAV8xf?format=jpg&name=large โหนมือเดียวสะด้วย พ่อยังทำไม่ค่อยได้ https://pbs.twimg.com/media/GfgAEhTb0AEn0JQ?format=jpg&name=large .. ------------------------- วันอังคารที่ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ พ่อ รันยา และย่าดาไปแอ่วแมคโครตังแต่เช้า https://pbs.twimg.com/media/GfhqeMtbgAAFW4v?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/GfhqohXaEAIQh7V?format=jpg&name=large กลับมาพ่อก็ทำงานโปรเจคมาร์เวลล์ต่อ https://pbs.twimg.com/media/GfiyVuNagAAprN9?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/GfiyVuPaEAA-aWb?format=jpg&name=4096x4096 งานนี้ขึ้นโมเดลจากแคดที่มีเพียงสองไฟล์ จนทางมาเลเซียแปลกใจว่าทำได้ยังไง งานนี้เจ้านายเลยยิ้ม (ลุงเก่งเดาเอา) เพราะทางมาเลเซียแปลกใจมากทำได้ยังไง เหมือนกลัวว่าได้ข้อมูลรั่วไหลมาจากไหนหรือไม่ ลุงเก่งก็งงนิดหน่อยว่า ทำไมไม่ให้สามมิติเรามาเลย เราต้องมานั่งแกะทำเอง พอทำได้ กลับแปลกใจสะงั้น .. ตอนเช้าหรือสาย ๆ คงจะถ่ายรูปกาแฟส่งไปทักทายพี่น้องและเพื่อนร่วมงานกับเพื่อนเก่าบางคน เช่นเคย https://pbs.twimg.com/media/Gfj4Mz5bcAAaLLD?format=jpg&name=large ก็ทำไปตามเสียงที่ได้ยิน เป็นบุรุษไปรษณีย์ก็โอเคแล้ว .. ------------------------------ วันพุธที่ ๒๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ จำไม่ได้แล้วว่าทำอะไรบ้าง --------------------------- วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ พ่อไปกินกาแฟที่โกลด์มิลค์แล้วก็ไปวิ่งแถว ๆ อบต.ไชยสถาน ส่วนรันยา ย่าดา อาเก๋ ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับไปขับรถไปแอ่วข้างนอก พ่อบอก ไม่ชวนพ่อเลย รันยาบอกไปขนถุงทรายด้วย ไปโน่นนี่นั่น อาเก๋ไปดูรถเต๊นท์รถด้วย เป็นต้น https://pbs.twimg.com/media/GfuCQAOaYAEQ4oZ?format=jpg&name=large . ตอนเย็น รันยาไปกับอาเก๋ อาแนน ไปกินข้าวกับครอบครัวฝั่งอาแนน มีอานุ่นกับสามีและลูกมาจากสิงคโปร์ รันยาดีใจได้ซองที่มีแบ๊งค์ห้าร้อยอยู่ข้างใน อาเก๋บอกว่า ตอนได้ตังค์ดีใจมาก ๆ https://pbs.twimg.com/media/GfvanGDaEAA0FXe?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/GfvanGGaUAA7twu?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/GfvanGGb0AEL2ui?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/Gfvaq9pa4AAQXe0?format=jpg&name=large https://pbs.twimg.com/media/Gfvaq9ya0AABQOp?format=jpg&name=large พ่ออยู่บ้าน ย่าดา ปู่ชวน อยู่บ้าน พ่อนั่งดู ประเทศจีนมีโดรนมาช่วยดับเพลิงอาคารต่างๆ น่าสนใจมาก https://x.com/i/status/1872182600737161642 ------------------------------------- วันศุกร์ที่ ๒๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๗ ตอนเช้าพ่อพารันยาไปอ่านภาษาอังกฤษที่บิ๊กซีลำพูน แวะปริ้นท์เอกสารที่ยางเนิ้งก่อน https://pbs.twimg.com/media/GfxWBTOaIAAEeRL?format=jpg&name=large ถ่ายรูปแก้วกาแฟ ทักทายพี่น้องกับเพื่อนร่วมงาน เพื่อนเก่าบางคนเช่นเคย https://pbs.twimg.com/media/GfxWBSmbgAADf7p?format=jpg&name=large ทำไปตามธรรมดา ตอนนี้เกือบเที่ยงคืนแล้ว เริ่มกลับมานอนสองยก ยกแรกสามทุ่ม ตื่นสี่ทุ่มกว่า ยกสองสงสัย ตีสอง จนถึงเช้า ... จบข่าว
Create Date : 27 ธันวาคม 2567 |
|
0 comments |
Last Update : 27 ธันวาคม 2567 23:45:28 น. |
Counter : 117 Pageviews. |
|
 |
|