ความคิดถึงในหนึ่งชั่วโมง
มาเก็บความทรงจำดีดี [ เฉพาะดีดีละกัน  จะพยายาม ] งานอีซี่ดิกวันที่10 เดือน11 ปี12 เลขสวยดีใช่ไหม...เก็บไปตีหวยดีก่าเผื่อจะได้ค่าเครื่องคืนจะไ้ด้พอหายเจ็บใจ  งานมีตติ้ง(ตรงไหน!!!)ของผู้ชายหกคนที่เราคิดถึงมากยกกำลังเท่าไรไม่รู้ในหัวใจ ตอนแรกกะไม่ไปหรอกเพราะราคาความคิดถึงแพงเกิ๊น แต่ส่วนหนึ่งในใจบอกไปเห๊อะ นอกเหนือไปจากข้อเสนออซด.ที่เพิ่มมินิคอนเทค2มาล่อแล้ว [ขอให้เป็นมินิคอนนะยะ มาเป็นมีตติ้งสไตล์อีซี่ดิกอย่างคราวนี้แม่จะยื่นฟ้องสคบ.เอาให้ตาเหลือกเลย] ไม่ใช่มาจากความอยากเจอคิมมินจุน(ไม่ชินเล๊ยให้ตาย)หรือคุณอ๊คหรอกนะ แต่มาจาก การนั่งดูแฟนแคมงานมหาลัย งานพิซซ่าก่อนหน้าแล้วเห็นผู้ชายห้าคน ผู้ชายห้าคน ความรู้สึกมันบอก 'อยากเห็นผู้ชายหกคน' ไม่อยากเห็นแค่ห้าคนอีกแล้ว พอแล้ว น่านล่ะ ก็เลยกลายร่างเป็นหมูในอวยให้เขาต้อน ตัดฉึบมาที่งานเลยละกัน ตอนเห็นคุณพงษ์เทพ เทพกาญจนา บนเวที ไอ้ค่าตัวที่ได้ยินมานั่นคงจริืงแล้วสินะ แบบรำพึงรำพันประมาณผู้ชายเราไม่ไก่กานะเฟ้ย ถึงขนาดเชิญรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการหมาดๆสดๆมาเปิดงานกันเลยทีเดียว ถึงว่าสิมัน เอ๊ย ไม่รู้จะใช้คำไหนดีถึงจะสมใจ...ถึงทำกับแฟนคลับได้ขนาดนี้ เอาวะ รอจนผู้ชายหกคนเดินทยอยขึ้นบนเวที ความรู้สึกแย่ๆก็หายหมด ผู้ชายพร้อมหน้ากันทั้งหกคนที่เราอยากเห็น น้องคุณที่เราอยากเจอที่สุดในวันนี้ ตอนนั่งเรียงกันหกคน น้องคุณ น้องไปกินหลอดนีออนมาหรืออย่างไร ฮ่า ฮ่า ฮ่า แบบหน้าก็เล็ีกๆนะเล็กกว่าที่เคยเห็นครั้งล่าสุดเย๊อะะะะะะ แต่ขาวใสโดดเด่นจนกระจ่างตา เดชะบุญ ที่ แทคมันโดนคั่นด้วยด้ง ไม่งั้นล่ะก็แกเอ๊ยเหมียว ฉันต้องใช้คำว่าเหนี่ยงกับแกแน่เลย 
ขอแก้ตัวให้แทคหน่อยละกัน คือมองตัวเป็นๆไม่ดำ(เท่าไร)หรอก ก็ผิวผู้ชายปกติเรานี่ล่ะ แต่พอขึ้นจอด้านหลัง  ผิวแกเหมือนแผ่นดูดสี(ดำ) คุณพี่แทคปานโดนคุณไสย สีผิวคล้ำลงอีกหนึ่งถึงสองเฉด และเป็นเฉพาะแทคด้วยสิไม่เข้าใจเหมือนกัน อีกห้าคนก็ดู(สีผิว)ปกตินะ...อันนี้ก็สุดจะเข้าใจ งานเปิดตัวแบบกร่อย กร่อยด้วยMCล่ะพูดกันตรงๆไม่ต้องอ้อมค้อม วางมุขไม่กริบ ก็เดดแอร์ การประสานงานเหมือนลืม นหนู มา นี่ถ้าไม่มีแทคคอยช่วยเสริม ช่วยเล่น ทำซาวด์ประกอบนะ กริบของจริง ตอนแรกๆเหมียวมันเหมือนเพิ่งตื่นหรือไม่ก็รอให้เกียรติอิตาพิธีกรล่ะก็เลยสงบบวกเสงี่ยม การนั่งก็เรียงแบบนี้ แทค ด้ง คุณ โฮ จุนเค ชาน วิธีการนั่งเด่นสะดุดตาอยู่สองคน แทคมันนั่งไขว่ห้าง หนีบซะอึดอัดแทน(มาก) แถมตาปรือๆอีกต่างหาก คือถ้ามันเกิดสัปหงกเราจะไม่แปลกใจเลยละกัน ส่วนอีกคนก็คุณคิมมินจุนของเรานี่ล่ะ พี่แกนั่งนิ่งๆไม่เป็นกับเขา ส่ายไปส่ายมา ขาเของี้อยู่ไม่สุขตลอดเวลา เคยเห็นเด็กอนุบาลที่ต้องไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่หน้าชั้นต่อหน้าเพื่อนแบบไม่เต็มใจไหม ท่าทีคุณหนูตระกูลคิมก็คงอารมณ์ประมาณนั้น มีอะไรจำได้บ้างอีกน๊า ๐ ๐ ๐ อ่ะ..! พี่คุณหรือจะเรียกน้องคุณดีหว่า ตอนแนะนำตัวหรือตอนไหนก็จำไม่ค่อยจะได้ 555555555 น้องพูดไทยใช่ไหม....แหม๋ ก็ต้องใช่สิ น้องอยู่เมืองไทย คนไทยแท้ๆก็ต้องพูดไทยของเรานี่ล่ะ [กรู....ถามเองตอบเอง] เพราะงั้นการที่น้องพูดไทยมันไม่น่าใช่ประเด็น แต่ประเด็นมันอยู่ตรงน้องคุณพูดไทยไปแล้วซู้ดเสียงไปเหมือนตอนเราสูดน้ำลายตรงมุมปากน่านล่ะ เหยยยยยย..! ทำไมเปรียบแบบน้านนนนนน 5555555555555 แฟนคลับเกาหลีรู้ล่ะ วิธีการพูดอันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำเราพิศวงสมัยทำการรู้จักประเทศนี้ใหม่ๆ การพูดไปซู้ดเสียงประกอบตาม ไม่รู้ว่าด้วยคำ การประสมคำ หรือเป็นเพราะด้วยอารมณ์ของการพูดคนเกาหลี เพราะงั้นจากที่แปลกหูก็กลายเป็นพอชินหูมาสักพักได้แล้ว วันนี้ตอนที่น้องคุณเริ่มคุย ไอ้เราฟังประโยคแรกคิดขึ้นมาเลยว่าน้องพูดไทยชัดจังเลยวันนี้ ไม่ติดสำเนียงเลยแฮะ แล้วยังไม่ทันคิดจบเลยน้องก็ใส่ซาวด์ประกอบด้วยตัวเองขึ้นมาด้วยหน้าตาบ๊องแบ๊ว ทำเอาอ้าปากค้าง แล้วคนรอบข้างพี่ ตัวพี่เองน้องเอ๊ย~หัวเราะขึ้นมาพร้อมๆกันโดยไม่ต้องนัดมงนัดหมายอะไรทั้งนั้น มันทำเอาเรากลับมาคิด น้องคุณนี่ถือเป็นตัวแทนของเด็กยุคสมัยนี้จริงๆนะ เด็กยุคเวิล์ดไวด์ที่ไปทั่วโลก พูดได้หลายภาษา ทำงานหลายประเทศ มันทำให้ตัวตนถูกหล่อหลอมจนเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว .....เป็นหนุ่มไทยโตเมืองนอกที่พูดไทยชั๊ดชัดมากับวิธีการพูดของคนเกาหลี..... ก็ไม่ต่างจากเจ้าเด็กเกาหลีตัวโตอีก 5 คน ที่พูดสวัสดีครับพร้อมกับยกมือไหว้ได้สวยและถูกต้องตามธรรมเนียมประเพณีไทยเราได้อย่างเป๊ะนั่นล่ะ จริงไหม~♥ วันนี้อากาศร้อน...แถมสปอตไลท์ไม่รู้กี่ตัวส่องตรงไปบนเวที คนขี้ร้อนอย่างคุณคิมมินจุนก็เลยเกิดปัญหา หลังจากยกมือพัดเองก็แล้ว ลูกหมีหันมาเห็นก็ช่วยพี่พัดก็แล้ว เหงื่อคุณปู่ก็ยังคงแตกซ่ก (ไหนใครว่ายิ่งแก่ยิ่งตัวเย็นไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า) โฮเห็นเลยตัดรำคาญ เอ๊ยม่ายช่าย เห็นใจคนแก่ ควักทิชชู่ขึ้นมาหนึ่งแผ่นให้ซับ ปู่ก็รับไปซับซะกระดาษยุ่ยได้มั้ง ชานเห็นก็สุดทน(555555)ก็เลยส่งสัญญาณไปแถวข้างเวที คือหมีส่งสัญญาณนานมากเลยกว่าแบ็คสเตจจะเอาเดินย่องๆเอามาให้ ส่วนไอ้เราก็เลยนั่งจ้องลุ้นทั้งปู่ซับเหงื่อกะหมีขอทิชชู แล้วพอหมีได้ทิชชูมาหนึ่งปึก เรียกได้ว่า 'ปึก' พอยื่นให้พี่คิม พี่แกก็คว้าไปเกือบทั้งปึกนั่นเลยล่ะ แล้วหลังจากนั้น คุณคิมมินจุนที่เหงื่อแตกซ่กก็เริ่มมหกรรมการซับเหงื่อ ซับแผ่น พี่ก็แปะ เอ๊ย เหน็บไปข้างก้น เอ๊ย ข้างตัวไปแผ่น แล้วก็ดึงอีกแผ่นมาซับแล้วแปะต่อ ประมาณว่าถ้ากระดาษทิชชู่เป็นฟองน้ำคงบีบน้ำออกได้เป็นกะละมัง จริงๆเราก็ไม่รู้ว่าเพราะเราเป็นเมนจุนเคหรือว่าอิตานี่มันทำอะไรเด่นสะดุดตากันแน่นะ คือตอนนั้นเรียกได้ว่าเราแทบไม่ได้สนใจฟังอะไรเลย เอาแต่จ้องแต่ขำไอ้อาการหอบแดดเหงื่อแตกของจุนเคอยู่นั่น งานวันนี้พอนึกย้อนกลับไปมีหลายภาพ หลายเรื่องกลายเป็นความทรงจำที่มีความสุขนะ อย่างเรื่องคุณขอมาเราจัดให้ 
ที่พอน้องคุณยกนิ้วเชิงบอกให้เงียบเสียงลง เสียงกรี๊ดที่ดังกระหึ่มก็เงียบลงทันทีพร้อมกับรอยยิ้มน่ารักๆแทนคำขอบคุณของคนส่งสัญญาณ หรืออย่างก็ท่าทางเด็กขี้โกงปนความเจ้าเล่ห์นิดๆมากับคำพูด "ของดีเก็บไว้ทีหลังครับ" ทำเอาเสียงอื้ออ้าอยากฟังน้องก็ยอมหยุดรอคอย เห็นพวกเราเป็นลูกไ่ก่ในกำมือล่ะจิน้องคุณ มีลูกไก่ในกำมือหงอนแดงแจ๋อยู่หนึ่งหน่อมันไม่เพียงพอล่ะจิ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เรื่องที่จำได้มีอะไรอีกนะ อ่ะ...เรื่องล่าม ตอนแรกล่ามน่ะมีอยู่แค่คนเดียว ไปนั่งติดอยู่ตรงหมีกะแพนด้า สักพัก(กว่าจะคิดได้)ถึงให้เพิ่มมาอีกคน เขยิบมาตรงเยื้องๆโฮกับน้องคุณ โดยหารู้ไม่ว่า โฮน่ะไม่จำเป็นต้องมีล่าม เพราะ..! คุณอีจุนโฮ จักรพรรดิ์น้อยผู้ยิ่งใหญ่ มีล่ามกิตติมศักดิ์เป็นของตัวเอง คือแบบน้องโฮน้องเล่นแบบพิธีกรพูดอะไร น้องไม่เข้าใจ น้องอยากรู้ น้องก็เลยหันไปหาพี่คุณตล๊อดตล๊อด น้องปล่อยให้พี่คุณกระซิบข้างหูตล๊อดตล๊อด ด้วยทีท่าไม่สะท้านสะเทือน ไม่เห็นเป็นอภิสิทธิ์พิเศษแต่อย่างไรกับการมีล่ามส่วนตัว ของอีจุนโฮแต่เพียงผู้เดียว ประมาณน้องชินกับการโดนพี่คอยตามใจ ส่วนคนพี่ก็ดูท่าแล้วก็ชินกับการเอาใจอยู่มิใช่น้อยพอกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า จนสักพักล่ามเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเป็นส่วนเกินของสองหนุ่ม จำต้องเขยิบต่อไปนั่งอยู่เยื้องแทคกับด้งแทน [ไม่รู้แทคจะแอบบ่นในใจบ้างไหมนะว่าปกติแล้วล่ามส่วนตัวกิตติมศักดิ์น่ะเหมียวเป็นเจ้าของนะ...] เอ๋ยยยยยยย >////////< เอาล่ะกลับมาที่งานต่อเถอะก่อนเตลิดเปิดเปิงไปเขียนฟิคแทน จากนั้นก็เป็นไฟท์บังคับของศิลปินต่างชาติเมื่อมาเมืองไทย จะมารอบแรกหรือรอบที่ร้อยคุณก็ต้องพูดไทยให้คนไทยชื่นใจ งานครั้งนี้ตัวเรายกใจให้เจ้าลูกหมีทั้งใจ แค่ตอนเริ่มที่ลูกหมีพยายามจะนึก แล้วพยายามจะพูดก็น่ารักโพดแล้ว แล้วพอพูดออกมาเท่านั้น มีไร่ข้าวโพดกี่ไร่ก็น่ารักไม่เท่าความน่ารักของลูกหมี ชานนี่พูดแค่ "น่ารักจุงเบย" ข้าพเจ้าแทบตาย เสียงกรี๊ดดังแบบกระหึ่มมากกกกกก ใครสอนมาวะเนี่ย น้องคุณรู้ศัพท์วัยรุ่นขนาดนี้เลยเร๊อะ สงสัยชะมัด ??????????????????? พูดจาน่ารักยังไม่หนำใจ เจ้าลูกหมีจบด้วยการทำคอด๊อกแด็กแบบที่ไอ้คนอย่างเราจะได้เห็นผ่านคลิปก็เท่านั้น แต่ครั้งนี้มาได้เห็นด้วยตาตัวเอง คือวินาทีนั้นจริงๆนะที่เราคิดขึ้นมาทันทีเลยว่าคุ้มว่ะ จ่ายเงินตั้งมากมายกับของที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์แบบนี้ แต่มาเจอช็อตลูกหมีดุ๊กดิ๊กแค่นี่ก็คุ้มแล้วทุกบาททุกสตางค์ ทั้งงานลูกหมีแทบไม่ได้พูด นั่งเหม่อๆนิ่งๆ แต่โดนอิเหมียวแกล้งอย่างที่เราเคยเห็นตามรายการผ่านคลิปเยอะแยะตะแป๊ะไก๋เนี่ย คือพอเริ่มสัมภาษณ์ขึ้นมา อิเหมียวจะโยนกลองให้มักเน่พูดคนแรก แล้วตัวเองมาทำหน้าทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ แต่ไอ้ตาเฉียงๆงี้พราวกับการได้แกล้งน้องนุ่ง เจ้าเล่ห์ชะมัดแมวตัวนี้ ส่วนลูกหมีถึงดูงงๆแต่ก็รับกลองที่โยนมา ทำตามโดยไม่กล้าหือกล้าอือ ไอ้การที่ได้มาเห็นกับตาตัวเองแบบนี้โดยไม่ต้องจ้องผ่านจอเล็กๆนี่มันโคตรฟินกว่าเป็นไหนๆ จริงจิ๊งงงงงงงงง [เหลือบมองอีซี่ดิกข้างตัว แล้วกัดฟันพูดสุดฤทธิ์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า] จากนั้นเป็นคิวคุณจุนเค คนนี้ร้ายจริงอะไรจริง รู้ว่าประโยค(ไทย)ประจำตัวน่ะเฮี้ยนจะตายแต่พี่ก็ยังอยากแกล้ง คือตอนแรกก็ไม่รู้ว่าจะพูดหรือเปล่านะ แต่พอแฟนคลับตะโกนคำว่า "พรุ่งนี้" แทรกขึ้นมา พี่แกก็ทำเป็น...พรุ่งนี้เหรอพรุ่งนี้ ก็ได้ก็ได้พูดก็ได้อะไรแบบนี้ แล้วพอตัวเองพูดพรุ่งนี้เสร็จก็พูดปะกิตสั่งให้แฟนคลับพูดพร้อมหันไมค์บังคับกลายๆ พอแฟนคลับเอาใจตะโกน "พรุ่งนี้" กลับไป คุณพี่ปลื้มซะเห็นได้ชัดพร้อมต่อประโยคประจำตัวให้จบกับ "ฝนจะไม่ตก" แต่มันทำเอาเราเสียววูบ ถ้าออกไปแล้วปรากฏว่าฝนตกห่าใหญ่นะแก ฉันต้องกลับไปทำงานต่อนะเฟ้ย อย่าเฮี้ยนอะไรขนาดนั้นเลยนะ แต่จริงๆแล้วเผอิญคำนี้พี่คิมไม่ได้ตั้งใจจะมาพูดไง พี่แกเตรียมการมาอย่างดี ชนิดที่เราฟังจบคิดภาพออกเลยว่า สองปู่คงประชุมกันมาก่อนหน้าในรถบนถนนเมืองไทยที่รถกำลังติดอย่างสาหัส คงมองขบวนรถที่จอดนิ่งแล้วสุมหัวกลมๆเลือกประโยคกันมาอย่างดี เพราะไม่งั้นคุณพี่คิมจะพูดได้อารมณ์ขนาดนี้ได้ไง "รถติด ม๊ากกกกกกก มาก" คือจุนเคมีลากเสียง มีเน้นคำชนิดไม่เข้าใจทีละคำพูดไม่ได้ขนาดนี้นะเนี่ย ยิ่งพอพูดจบแล้วเสียงเฮดังพี่ย้ำซ้ำอีกรอบได้อารมณ์กว่าเดิม ทำมือทำหน้าทำตาตามไปพร้อมกัน "รถติดมาก ม๊ากกกกกกกกกกกกก" ไม่ใช่คนไทยพูดแบบนี้ไม่ได้นะเฟ้ย พอเรามองไปทางน้องคุณ น้องหัวเราะขำจนตาหยีเลยคิดดู ปู่ตัวแสบสองคนนี้วางแผนกันมาอย่างดี...รับรองเลย พูดไทยครั้งนี้เราว่าแทคพูดชัดที่สุดนะในบรรดาห้าหนุ่มนี่น่ะ แทคหลับตานึกแล้วพูดยาวและชัดมากกับบางคำ แทคพูดเรื่องปีหน้าจะมีคอนเสิร์ตแล้วขอให้ทุกคนมาดูอะไรประมาณนี้ล่ะ (จำไม่ค่อยได้แร้น เอาน่ะทุกคนคงรู้กันหมดแล้วมั๊ง เล่าพอเก็บความทรงจำล่ะฮัฟ  ) พอพูดเรื่องพูดไทยชัด คือเผอิญไปดูห้าหนุ่มบิ๊กแบงมาไง พ่อคุณพูดไทยกันชั๊ดชัด ชัดเกิ๊น ชัดชนิดหลับตาฟังนึกว่าคนไทยพูด โดยเฉพาะอิจี นอกจากชัดแล้วยังได้อารมณ์อีกต่างหาก เก่งจริงอะไรจริงพ่อคนนี้ ห้าหนุ่มนี่หูดีชะมัด เพราะง้านนนน ฝึกกันอีกนิดนะเจ้าเด็กบ่าย 
งานวันนี้ขอบอกเลยว่าแม่มทุลักทุเลยังไงชอบกล ดูแล้วเหมือนไม่มีการเตรียมตัว ไม่มีสคริปต์ ไม่มีการติดต่อสื่อสารกันสักอย่าง ขนาดเรื่องเล่นเกมที่ควรแน่นอนเรื่องกติกา วิธีการก็ยังแม่มโคตรมั่ว บอกเลยว่าถ้าไม่ได้พวกเด็กบ่ายที่มีความเป็นมืออาชีพมาคอยประคองนะ ไอ้งานนี้คงจบแบบดูไม่จืดอ่ะ เกมทายคำผ่านอีซี่ดิคที่ำให้เราสงสัยประสิทธิภาำพของสินค้า (เป็นเกมส่งเสริมภาพลักษณ์ได้ดีมากครับผม) จำแทคได้แม่นที่สุด ก็เพราะอิเหมียวมันสะบัดบ๊อบตอนที่แฟนคลับตะโกนเรียก "แทคยอนอนนี่" นี่ล่ะ เรารู้สึกเลยว่าทำไมแทคมันน่ารักขนาดนี้วะ ภาพสะบัดบ๊อบของแทคยังติดตาเราอยู่เลยอ่ะ เป็นผู้ชายที่อยากเก็บเอาไปกอดต่อที่บ้านชะมัด แทคมาทายคำว่า "ดอกไม้" คืออิเหมียวมันทำท่าแบบแปะๆไปตามแขนตามตัวอะไรสักอย่างนี่ล่ะ จบด้วยการเอามือสองข้างประคองหน้าตอบๆของตัวเอง พอคนตอบว่าแมว มันทำหน้าทำตาแบบว่าใบ้ซะขนาดนี้ไปตอบว่าแมวได้ไงกั๊น 
จะบอกให้นะเหมียว ฉันไม่อัจฉริยะ(เท่าแก)ย่ะ ขนาดแกเฉลยแล้วว่าดอกไม้ ฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าไอ้ท่าทั้งหมดทั้งมวลที่แกทำตั้งมากมายนั่นมันคืออะไร แล้วก็เป็นด้ง ...ด้งทายคำว่าอะไรน้า... จำได้แต่ว่าคนข้างหน้าเราตะโกนซิกส์แพ็ค แล้วเห็นแต่พี่คุณจ้องด้ง กรู....กรรม.... ส่วนของน้องคุณ คือจำไม่ได้เลยว่าคุณทายอะไร จำได้แต่พี่คนหนึ่งที่ได้ขึ้นไปเล่นเกมแล้วพี่เขาถือพัดรูปโฮจังไปด้วย คือตอนแรกเราก็ไม่แน่ใจว่าเป็นรูปโฮนะ แต่พอพี่เขาขึ้นบนเวทีเขาก็หันพัดไปทางโฮไง แล้วโฮก็หันไปมองแล้วยิ้มเขินจนตาหยี จากนั้นสงสัยจะเขินจัดเลยหันไปมองพี่คุณตลอดไม่ยอมหันมาอีกเลย ทำเอาเรานั่งหัวเราะจนปวดท้อง พอพี่เขาเล่นเสร็จแล้วเดินลง โฮจังถึงได้หันมองตามพี่เขาตลอดเลย เห็นแล้วอิจฉาชะมัด ยังคิดเลยว่าถ้าพี่เขาได้เล่นเกมกับโฮนะคงฟินตายไปข้าง ของโฮจังที่จำได้ จำท่ารูปตัวโอแทนคำว่าตอบถูกต้องของโฮได้ เด็กน่ารัก ...ชมแบบนี้หนุ่มน้อยคงทำหน้ามุ่ยแน่เลย โตเป็นหนุ่มเต็มตัวแล้วนี่นะ... แล้วก็มาถึงคุณคิมออกมายืนเคอะๆเขินๆตามประสา โดนแฟนเรียก คิมมินจุน คิมมินจุนตั้งนานแต่พี่แกไม่ได้รู้เรื่องเล้ย จนแทคบอกเขาเรียกแกน่ะมินจุนถึงได้รู้ ไม่ชินชื่อตัวเองหรือหูไม่ดีก็ไม่รู้ ก็ไม่มีอะไรนะทายคำว่ากระจก ทำเป็นชี้บอกให้มองผมนะ มองที่ผมคนเดียวนะอะไรประมาณนี้ เดินหันไปหันมาทำท่าคนในกระจก จนตบท้ายด้วยการปะแป้งแต่งหน้า ก็คิ๊มคิมเลยอ่ะ ทำหน้าตาท่าทางน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม หนุ่มที่รู้จักการหว่านเสน่ห์มักเป็นแบบนี้ล่ะ เล่นเกมเสร็จเดินเข้าไปกอดสาวไว้ซะเต็มอ้อมแขน กอดแน่น กอดนาน เห็นแล้วบาดตา บาดใจ 
ปิดท้ายที่ลูกหมี คือแบบพอแฟนคลับเดินขึ้นมาพร้อมหูแมวสีเขียวทั้งสองคน มาเพื่อให้อิเหมียวได้ใจชัดๆ ลูกหมียืนนิ่งยังไม่ทันตั้งตัว อิเหมียวเห็นก็เดินสวนโฉบเข้าไปกอดซะเลย แล้วเราเห็นน้องคุณหันไปแตะโฮ โฮก็ลุกทันทีเดินอ้าแขนไปกอดปลอบใจหมี แล้วมันชวนกรี๊ดกว่าตรงไหนรู้ป่ะ พอโฮกอดปุ๊บ หมีสวนกอดปั๊บนี่ดิที่มันโคตรฟินกว่านะอิเหมียว วะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า ชานทายคำว่ากางเกงขายาว แทคหลังจากแย่งซีนหมีไปเรียบร้อยก็กลับเดินยิ้มกริ่มมานั่งสงบเสงี่ยมได้ไม่นาน แล้วคุณพี่ก็เริ่มคึกยืดแขนยืดขาช่วยใบ้คำขาย๊าววววววว ยาวประกอบโดยไม่มีใครร้องขอ ส่วนพี่คิมแกจ้องพี่แทคตาแป๋วอยู่นาน อยากทำกับเขาบ้าง[อยากได้เสียงกรี๊ด(อีก)บ้าง] ก็เลยยืดแขนใบ้ท่าขาย๊าววววว ยาวกับเขาีโดยไม่มีใครขอด้วยอีกคน จากนั้้นก็ไม่มีอะไรแล้วนอกจากความมั่ว มั่วโคตรอ่ะ เล่นเกมจบไปแบบงงเต๊กทั้งคนเล่นคนดู ทั้งศิลปินด้วยมั๊ง ก็เรียกแฟนคลับที่โชคดี(นะ)ขึ้นไปมอบดอกไม้ คือมันมั่วตั้งแต่ต้นไง พิธีกรบอกให้มอบดอกไม้ก่อนแต่ไม่พร้อมอะไรไม่รู้มั๊ง คุณพิธีกรพูดออกไมค์ว่า อ่ะครับ...งั้นเล่นเกมก่อนก็ได้ คือว่าคุณจัดงานกันยังไง...ขอถามหน่อยเห๊อะ ไม่มีการวางแผน ไม่มีการเตรียมตัวจริงๆเหรอ แล้วที่แย่ยิ่งกว่าคืออะไรรู้ไหม [เริ่มมหกรรมการบ่น] แฟนคลับที่ขึ้นไปมอบดอกไม้มีอยู่คนที่เราเห็นคือเขาก็มอบแล้วขอกอดไง แล้วทีนี้เขาเดินย้อนกลับมาจะกอดผู้ชายอีก คือถ้ามันผิดกฎหรือต้องห้ามอะไร...บอกกันดีๆได้ไหม เราเห็นการ์ดกระชากผู้หญิงคนหนึ่งจนตัวปลิว เหมือนเขากำลังเข้าไปทำร้ายผู้ชายตัวเท่าตึก คนเหมือนกัน มอบความสุภาพให้กันหน่อยเถอะ ปฏิบัติต่อกันในฐานะคนที่เท่าเทียมกัน แฟนคลับก็คนนะจ๊ะ ฟังภาษาไทยรู้เรื่องแน่นอน ก่อนงานเริ่ม เราเข้างานไปก็เจอกองทัพนักข่าวพร้อมอุปกรณ์เรียงเต็มตามขั้นบันไดประกบไปกับแถวที่นั่ง งั้นไอ้ที่บอกไว้ก่อนหน้าว่านักข่าวจะอยู่ส่วนหลังสุดมันคือมะระอะไรวะ แล้วงานยังไม่ทันเริ่ม เราก็รู้ข่าวบัตรราคา500แล้ว แถวหนึ่งมี30ที่นั่ง อย่างน้อยๆสามแถวหลังสุดจู่ๆก็เต็มเอี๊ยดก่อนเริ่มงาน มะระลูกที่สองเลยเนี่ย ก่อนเริ่มงานประกาศบอกห้ามถ่ายภาพถ่ายคลิป บอกว่าถ้าเห็นปุ๊บจะหยุดการดำเนินงานทันที คือแล้วมีคนแถวหน้าเราโดนเลย การ์ดเดินมาส่องไฟเหมือนจับโจร พร้อมทีมงานผู้หญิงมายืนตะโกนสั่ง คือเราแบบเฮือกเลยเจอแบบนี้ [เล่าเรื่องนี้ไว้แก้ตัวว่าทำไมไม่มีรูปประกอบเล้ย มีแต่ที่แอบหยิบของเขามาไง ] มาจบด้วยเรื่องราวของผู้ชายเรื่องสุดท้ายในความทรงจำงานนี้กันดีกว่า ท้ายสุดบ่ายถ่ายรูปกับผู้บริหาร คุณอมร(มั๊ง)ถ้าจำไม่ผิด ตอนแรกคุณอมรก็มายืนอยู่ริมสุด แทคก็ผายมือเชิญ เชิญ แล้วชะโงกเหมือนบอกโฮที่อยู่ตรงกลาง โฮก็เลยหันมาแล้วก็เบี่ยงตัวออกมา แล้วเจ้าเด็กพวกนี้ก็โค้งๆบอกให้คุณอมรมายืนตรงกลางไง (เด็กบ่ายรู้หน้าที่บทบาทหน้าที่อย่างดี ทำครบโดยทีมงานไม่ต้องมาเอี่ยว) แล้วทุกคนก็ถืออีซี่ดิกในมือไง คุณอมรก็ทำท่าชูนิ้วโป้งขึ้นมา แสดงให้บ่ายทำตาม แล้วคุณคิมที่อยู่เยื้องๆคือสองมือเต็มเอี้ยดทั้งอีซี่ดิกทั้งไมค์ ก็เลยหันไปวางไมค์เองตรงเก้าอี้นั่ง [ เริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเก็บยิบเก็บย่อยมากเลยว่ะ  เพิ่งจะรู้..! ] พอถ่ายรูปเสร็จ น้องคุณก็ยกมือไหว้ก่อนเพื่อนเลย พาเจ้าเด็กที่เหลือก้มศีรษะยกมือไหว้พร้อมเพียงกัน เป็นภาพที่สวยมากในความทรงจำเรานะ อ่า...แล้่วก็เดินกลับ อิตาพิธีกรบอกปล่อยให้บ่ายไปพัก 'ก่อน' นะครับ คุณคิมก่อนโดนต้อนกลับ หันไปไปเก็บไมค์ และ โกยทิชชู่กองโต...มาก..! นึกภาพดิ ศิลปินตัวโตๆ ก้มหน้าก้มตากอบทิชชูขยุ้มใส่เต็มมือแบบนั้น เก็บขยะด้วยตัวเอง เด็กเอ๊ยเด็กดีเลยคุณคิมมินจุน แล้วจากนั้นเราก็นั่งรองงๆ เพราะไอ้คำว่า "พักก่อน" นี่ล่ะ แต่จู่ๆสักพักก็ประกาศบอกว่างานจบซะงั้น เอ่อวะ...นี่มันมะระอะไรอีกวะเนี่ย อะไรของมันวะเนี่ย เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอมีตติ้งแบบนี้ ลูบหัวตัวเองเบาๆ เจ็บประหลาดๆ หน่อเขาคงไม่ใช่กำลังงอกอยู่หรอกนะ เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนบล็อกหนึ่งบล็อกกินเวลาหลายวันแบบนี้ ไม่อยากเขียนตอนอารมณ์เสีย เลยเขียนไปหยุดไป แต่ดูก็ยังปนความเสียอารมณ์อยู่ดี
| Create Date : 12 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 16 พฤศจิกายน 2555 0:05:32 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3619 Pageviews. |
 |
|
จะพยายาม ]
ผิวแกเหมือนแผ่นดูดสี(ดำ) 
)
เพิ่งจะรู้..! ]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [
ได้ยินแต่เสียงลือเสียงเล่าอ้าง เพิ่งจะได้อ่านแฟนแอค (หรือเปล่า) แบบเต็มๆคราวนี้เอง
อ่ะนะ โมโหก็โมโห ฟินก็ฟิน(วะ) น่าจะประมาณนี้เนอะ อารมณ์คนที่ไป
ปล.เค้าอยากเห็นน้องหมีน่ารักจุงเบยบ้างอ่ะ กรี๊ดดดด