Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829 
 
27 กุมภาพันธ์ 2555
 
All Blogs
 
คนเราเจ็บปวดให้กับคนที่เราไม่รู้จักขนาดนี้ได้อย่างไรกันนะ






Junsu's feelings & thoughts for his father







ตลอดเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมา เรารู้ตัวว่าพยายามเลี่ยงที่จะไม่เขียนอะไรเกี่ยวกับความสูญเสียพ่ออันเป็นที่รักของซู

เราไม่อยากแตะแผลส่วนนี้เลยจริงๆ เหมือนจะบอกตัวเองให้มองผ่านมันไป ทำเหมือนกับว่าถ้าเราไม่มองมันตรงๆ เต็มๆตา เรื่องที่รับรู้มามันจะไม่ใช่เรื่องจริง

ความเจ็บปวดของซูที่ได้รับรู้มามันจะไม่ใช่ความจริง น้ำตาของซูที่หลั่งไม่หยุดแบบนั้นเราจะไม่มีวันต้องได้เห็น


หรือไม่อีกทีก็เพราะเราเห็นแก่ตัวมากเกินไปที่จะทำให้ตัวเองเจ็บปวดเพราะรู้ดีว่าสิ่งที่ตัวเองทำได้มีแค่ยืนมองก็เท่านั้นเอง
มองความเจ็บปวดของซู ความเศร้ามากมายของซู

เราอาจเกลียดตัวเองที่เห็นแก่ตัว ที่แม้แต่ในเรื่องที่ควรเป็นเรื่องของซูแต่ก็ยังโยงเอาตัวเองมาเกี่ยวจนได้แบบนี้

แต่เราก็รู้สึกว่าเราทำอะไรมากไปกว่ามองดูไม่ได้เลย

คำปลอบโยนมันก็ดูจะไร้ค่าเหลือเกินกับความเป็นคนแปลกหน้าระหว่างกันแบบนี้

มันเป็นความเป็นจริงที่ต้องยอมรับ แม้เราจะติดตามซูมานานแค่ไหน แต่เราเองก็เป็นได้แค่คนแปลกหน้าของซูเท่านั้น ยิ่งกับการเป็นแค่ฮอตเทสทางไกลแบบนี้ด้วยแล้วก็ยิ่งรู้สึกว่าทำอะไรไม่ได้เข้าไปใหญ่

ไอ้ความรู้สึกตัวแบบนี้ที่มันทำให้เราเจ็บใจเหลือเกินเวลาเผชิญกับสถานการณ์การสูญเสียคนเป็นที่รักแบบนี้





ตั้งแต่วันที่ได้รู้ข่าว ผ่านมาจนล่วงเลย อ่านทวิตซู เห็นหน้าซูครั้งแรกหลังจากนั้น ลุ้นที่จะเห็นรอยยิ้มสักครั้งจากซูอย่างเคยแบบนั้น
รอคอยที่จะไม่เห็นบรรยากาศของความเศร้าที่รายล้อมตัวซูเหมือนเป็นคนคุ้นเคยอยู่แบบนั้น




เราก็ได้แต่รอคอยอยู่เงียบๆ
และเราคิดว่าตัวซูเองก็รู้ว่าแฟนรอคอยการกลับมาของซูอยู่เหมือนกัน


โชว์แรกหลังจากเหตุการณ์นั้นก็คือ MBC Music Fes. เราเชื่อว่าแฟนคลับหลายๆคนคงรอคอยที่จะได้เห็น

ตอนโชว์ก็เหมือนจะปกติ แฟนแคมหลายมุมก็ดูไม่น่าเป็นห่วงเท่าไร แม้บางภาพจะทำให้เราใจร่วงไปก่อนก็ตามเถอะ แต่เพราะซูก็ยังเป็นซู เต็มที่กับหน้าที่ตัวเองเสมอเช่นเคย


แต่ว่าหลังจากเพลงจบ...นี่มันอาจเป็นครั้งแรกเลยเท่าที่เราจำได้ ซูโค้งคำนับขอบคุณแฟนๆลงจนต่ำและโค้งลงไปซ้ำอีกครั้ง เราว่าเราแทบจะไม่เคยเห็นหรือไม่เห็นมาก่อนเลย

มันคือแทนคำขอบคุณจากหัวใจที่รับรู้ได้ถึงความห่วงใยที่เหล่าแฟนๆมอบให้กับซูตลอดระยะเวลาอันยากลำบากนั้น






การออกต่อหน้าสื่อครั้งแรกหลังจากความโศกเศร้าแบบนี้ มันเป็นเรื่องชวนน่ากลัวไม่น้อยในสายตาเรา
การจะวางตัวอย่างไร จะยิ้มได้ไหมหรือไม่ยิ้มล่ะจะได้ไหม
หรือแม้กระทั่งจะคิดว่าตัวเองจะทนฝืนที่จะผ่านมันไปได้หรือเปล่า

หรือไม่จะรู้สึกผิดแค่ไหนถ้าเกิดรู้สึกมีความสุขขึ้นมา

มันยากจริงๆกับระยะเวลาอันน้อยนิดที่เพิ่งผ่านพ้นช่วงเวลานั้นมา




ตอนซูเดินกลับไปพร้อมกับมีมือชานและคุณที่เข้ามาคอยประคองเชิงเอาใจช่วยและคอยปลอบประโลมให้กำลังใจ

ภาพแบบนั้นมันทำให้เราไม่เคยย้อนกลับไปดูโชว์นั้นอีกเลย แต่ทำไมมันถึงได้ชัดมากขนาดนี้ก็ไม่รู้สิ




ความทรงจำของคนเรามันใจร้ายได้ทุกเวลาสิเอ้า





เราอ่านทวิตซูที่บอกขอโทษพ่อ ถึงสัญญาที่ให้ต่อกันไว้แต่ก็ช้าเกินไป มันทำให้เราไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าจะทวิตปลอบอะไรออกไป


ความรู้สึกเหมือนกับความเป็นคนนอกที่ทำให้เราไม่กล้าเข้าไปแทรกกลาง
และเราก็จนปัญญาที่จะหาคำปลอบใจอะไรออกมาอีกด้วย

มันเหมือนกับเราช่วยอะไรไม่ได้เลยในความโศกเศร้านี้ เพราะเราก็เป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่งเท่านั้นเอง




มันน่าเจ็บใจจริงๆ





เวลาที่ล่วงผ่าน หลายๆคนต่างเร่งที่อยากเห็นรอยยิ้มจากซู แม้แต่ตัวเราเอง ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควร ทั้งๆที่รู้ว่ามันเร่งไม่ได้
แต่อาจเป็นเพราะเราอยากหลอกตัวเองว่าซูมีความสุขขึ้นมาบ้างแล้วก็ได้ล่ะมั้ง



แม้ภาพบางภาพที่ได้เห็นมันถึงจะทำให้เราใจโหวงให้ถามกลับตัวเองว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า แฟนๆอย่างพวกเรา บีบบังคับตัวซูมากไปหรือเปล่า


จนมันทำให้เราได้แต่แอบกระซิบกับตัวเองเบาๆว่าอย่าฝืนเลย ค่อยๆใช้เวลา ให้เวลาค่อยๆเดินผ่านไป ให้ตัวเองค่อยๆเรียนรู้ที่จะรับมือกับความรู้สึกนั้นนะซูนะ

แล้วซูก็จะรู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไร เรียนรู้และรู้จักที่จะอยู่กับมันมากกว่าจะเก็บเอามาทำร้ายใจตัวเองไม่หยุดหย่อนแบบนี้






เราเชื่ออยู่อย่างว่าลูกทุกคนเคยทำผิดกับพ่อแม่ตัวเอง มากน้อยต่างกัน ลูกอย่างพวกเรามักถือว่าตัวเองเหนือกว่าเพราะรู้ว่าไม่ว่าจะอย่างไร เมื่อไร ความรักที่พ่อแม่มีให้มันจะยังอยู่ตรงนั้นรอคอยลูกอย่างพวกเราเสมอ
เพราะงั้นมันเลยทำให้พวกเราหยิ่งผยองกับท่านเพราะรู้ว่าท่านรักเรา



เพราะเรามีความคิดแบบนี้เราเลยอยากบอกซูจริงๆว่าไม่ใช่แค่ลูกที่รู้และมั่นใจว่าพ่อแม่รักเราหรอกนะ

ในตัวพ่อแม่ของเราเองท่านก็รู้ว่าลูกก็รักท่านเช่นกัน แม้อาจไม่ได้พูดออกมา แม้จะเหินห่างกันไปบ้าง แต่พ่อแม่ที่เฝ้ามองเราอยู่เสมอเข้าใจเราดีกว่าที่ตัวเองคิดไว้เสียอีก

เพราะด้วยเหตุผลเพียงเหตุผลเดียวคือพวกท่านรักเราอย่างไรล่ะ





คุณพ่อของซูท่านรักซูมากนะ และท่านก็ย่อมรู้แน่นอนว่าซูก็รักท่านมากเช่นกัน
เพราะงั้นอย่าได้รู้สึกผิดอะไรมากมายอีกเลย อย่าคิดเลยว่ายังไม่ได้ทำอะไรเพื่อท่าน


แค่ซูเป็นซู เป็นลูกของท่านมาตลอด เป็นลูกผู้ชายที่ก้าวเดินตามความฝันตัวเองอย่างซื่อสัตย์ให้ท่านเห็น
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดคือความทรงจำที่งดงามของคนเป็นพ่อเป็นแม่แล้วล่ะ


อย่าคิดเลยนะว่าไม่ได้สร้างความทรงจำอะไรร่วมกันกับท่านเมื่อยามโตขึ้นมา
ทุกวันทุกเวลาที่มีซูอยู่ ที่มีคนพูดถึงซู ได้เห็นซู ทั้งหมดมันก็คือความทรงจำของพ่อลูกแล้วล่ะนะ






เราไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะรู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้แค่ได้เห็นภาพพ่อลูกที่ซูโพสต์ไว้ พร้อมถ้อยคำยาวเหยียดที่เราอ่านไม่ออกสักคำ

ยิ่งพอมาได้อ่านคำแปลหลังจากนั้นเราก็ถามตัวเองว่าจะเศร้ามากมายอะไรกับเรื่องราวของคนที่ห่างไกลตัวเองแบบนั้น

ความเป็นคนแปลกหน้าที่มีแต่เรารู้จักเขาอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ ไม่ได้สนิทชิดเชื้อ ไม่ใช่ญาติและไม่ได้เป็นแม้แต่เพื่อนเลยด้วยซ้ำ

มันไม่ควรเจ็บได้ขนาดนี้เลยไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้ความเศร้ามากมายจนจะท่วมใจอยู่แล้วแบบนี้มันมาจากไหนกัน
แค่คนหนึ่งคนที่ได้มารู้จักข้างเดียวแบบห่างๆอย่างนี้แต่ทำไมถึงส่งอิทธิพลต่อความรู้สึกได้รุนแรงมากมายขนาดนี้ก็ไม่รู้

ไม่ว่าจะสีหน้า ท่าทาง หรือแค่ถ้อยคำก็พร้อมจะทำให้ใจร่วงได้ทุกขณะ






คำว่าเสียใจ คำว่าขอโทษที่ซูเฝ้าบอกมาตลอดเวลาพูดถึงพ่อมันทำให้เราอยากดุซูว่าให้พอเถอะซู หยุดลงโทษตัวเองได้แล้ว
ยิ่งซูทำแบบนี้มากเท่าไร คุณพ่อท่านที่เฝ้ามองซูอยู่ก็ยิ่งเป็นห่วงลูกชายคนโตคนนี้ของท่านมากเท่านั้นรู้บ้างไหม


คุณพ่อท่านรักซูและความรักของพ่อแม่ไม่มีเงื่อนไขหรอกนะ
ท่านไม่ได้ต้องการของตอบแทนอะไรนอกจากเห็นซูเดินทางในเส้นทางตัวเองอย่างมีความสุขและทั้งสนุกไปกับมันเหมือนอย่างเคย

ตอนนี้และจากนี้มันไม่ผิดหรอกนะที่จะมีความสุข ไม่ผิดที่จะยิ้มหรือหัวเราะออกมาดังๆ
เพราะสิ่งเหล่านั้นคือสิ่งที่พ่อของซูต้องการจะเห็นจากลูกชายคนนี้ของท่านอย่างแน่นอน


ท่านจะคงอยู่กับซูเสมอ เรามองเห็นคนที่เรารักได้จากความรู้สึกนะซูนะ มันชัดเจนยิ่งกว่ามองเห็นด้วยสายตาซะอีก
และตัวตนซูก็คือคุณพ่อและคุณแม่นะรู้ไหม ลูกอย่างเราไม่ได้เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่นี่นาซูก็
พวกท่านสร้างลูกอย่างพวกเราขึ้นมาด้วยหัวใจและหลอมรวมตัวตนของพวกท่านเข้าด้วยกัน กลายมาเป็นลูกๆอย่างพวกเรานี่ล่ะ



ตัวลูกๆน่ะจะว่าไปแล้วก็คือทางเดินอีกทางของพ่อและแม่นะรู้ไหม



เพราะอย่างนั้นอย่าได้รู้สึกเหงาหรือเคว้งคว้างอะไรอีกเลย ซูกำลังสร้างความทรงจำร่วมกับคุณพ่ออยู่มาโดยตลอดตั้งแต่ตอนซูเกิดมาและจากนี้ไป


เพราะอย่างนั้นตักตวงกับชีวิต สนุกกับมัน เรียนรู้กันไป ยอมปล่อยตัวเองให้อ่อนแอและพร้อมเสมอที่จะกลับมาเข็มแข็งในเวลาต่อมาโดยไม่หลงลืมจะอ่อนโยนกับตัวเอง



และอย่าลืมที่จะมีความสุขนะซูนะ






ขอให้มีความสุข










Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2555 3:25:54 น. 6 comments
Counter : 2031 Pageviews.

 
(T_______T)

โดน มันโดนมากคะ คุณบรรยายออกมาได้ตรงตามความรู้สึกเลยคะ

รู้สึกได้นะคะ ว่าตลอดเวลาหลังจากการสูญเสียนั้น แววตาของซูยังแฝงไว้ด้วยความเศร้า ความรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ

ยิ่งได้อ่าน cyworld เมื่อคืนด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกได้ถึงความเศร้า และความรู้สึกผิดของซู

หวังไว้แค่เวลาจะเป็นตัวช่วยเยียวยาความเศร้า และลบล้างความรู้สึกผิดออกไปจากใจซู

อยากให้ซูเลิกโทษตัวเองสักที อยากให้ซูกลับมามีความสุขสักที

ขอมากไปมั๊ย


โดย: happyrose (kes.ins ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:43:54 น.  

 

เค้า...เข้าใจคุณคิวนะคะ เข้าใจความรู้สึกคุณคิวดีเลยละ เพราะความรู้สึกของเค้าตอนนี้คงไม่ต่างอะไรจากคุณคิวมากนัก
เค้า...เข้าใจซูนะ เข้าใจซูอย่างถ่องแท้ เพราะสองครั้งในชีวิตของเค้า ที่บุพการีที่เค้ารักต้องเสียชีวิตแบบเค้าตั้งตัวไม่ติดแบบนี้...เหมือนกัน
เค้าเคยเป็นทั้งผู้สูญเสียแบบซูและเป็นผู้ที่ทำได้แต่เฝ้ามองแบบคุณคิว

เค้าว่าไม่แปลกที่คุณคิวหรืออย่างเค้าจะรู้สึกเจ็บได้ขนาดนี้
เพราะพวกเราเฝ้ามองเด็กพวกนี้มานาน ตามข่าวทุกวัน ถึงไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ ไม่ได้ผูกพันธ์ทางสายเลือด แต่มันผูกพันธ์ทางความรู้สึก
ทั้งยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ เสียใจ เศร้า...ทุกความรู้สึก บ่ายสองกับฮอตเทสเผชิญมาด้วยกันบนเส้นทางที่ไม่สวยงามไม่ใช่หรอคะ

อยากบอกซู พูดในฐานะแฟนคลับที่เหมือนคนแปลกหน้า เค้าจะเป็นกำลังใจให้ซู ขอให้ซูกลับมายิ้มได้เร็วๆ
แต่ในฐานะคนที่เคยสูญเสียที่เราไม่รู้จักกันเลย เค้าไม่มีคำใดๆจะบอกหรือทำอะไรที่พยายามจะปลอบซู เพราะเค้ารู้ดีว่ามันไม่มีอะไรหรือใครที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาได้ นอกจากตัวของซูเอง

ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย ขนาดคำปลอบใจดีๆแบบคนอื่น เค้ายังไม่คิดไม่ออกเลยจริงๆ
แต่เค้าจะสวดมนต์ จะภาวนา ให้ความเศร้าของซูเบาบาง ให้ความสุขเข้ามาแทนที่ความเศร้าในใจของซูให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ รอที่จะเห็นซูกลับมายิ้มดีๆแบบเดิม ไม่ต้องรีบไม่ต้องเร่ง ไม่เป็นไร เค้ารอได้
แล้วก็ไม่ต้องโทษตัวเองสำหรับเรื่องที่ผ่านมา....คุณพ่อของซูไม่ได้จากไปไหนเลยนะ ท่านอยู่กับซูเสมอ ในใจและความทรงจำของซูไง คนที่เรารักจะจากเราไปได้แค่กรณีเดียวเองนะ คือ เราลืมเค้าไปแล้ว เนอะๆ จริงมั้ย...

คุณคิวเองก็สู้ๆนะคะ เค้าเองกว่าจะพิมพ์มาถึงตรงนี้ ก็ลำบากมากๆเหมือนกัน เป็นคอมเม้นต์ที่ใช้เวลานานที่สุด คิดมากที่สุด แล้วก็พยายามมากที่สุดด้วย
ขอบคุณสำหรับบล็อกนะคะ อย่าลืมยิ้มเยอะๆแล้วก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: shchanz วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:01:53 น.  

 


ขอโทษนะคะ หลังจากเขียนบล็อกนี้แล้วเราก็ไม่เข้าบล็อกตัวเองอีกเลย
ไม่กล้าจะกลับมาอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียน

ขอบคุณคุณhappyroseนะคะ ซูทำให้พวกเราเศร้าไปด้วยกันขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้จะรู้ตัวบ้างไหมนะ
(เริ่มเหวี่ยงศิลปิน...ตูเอ๊ย ^ ^")

คุณ shchanz เราอ่านแล้วเข้าใจกันเลยนะคะ ความรู้สึกแบบนี้มันทำเราเจ็บจริงๆ
ไม่อยากเป็นคนอ่อนไหวแบบนี้เลย

และเราขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ การสูญเสียคนที่เรารักมันเป็นบาดแผลที่ยากลบเลือนจริงๆ
เราต่างหากที่ต้องขอบคุณที่คอยมาเป็นเพื่อนที่บล็อกของเรามาตลอดเลยค่ะ

เรามาแข็งแรงเพื่อเจ้าเด็กหกคนกันดีกว่า เส้นทางฮอตเทสนี่มันยากลำบากและอุปสรรคเยอะจริงอะไรจริง
ไม่บันยะบันยังให้กันบ้างเล้ยยยยยยยย


โดย: Quaver วันที่: 8 มีนาคม 2555 เวลา:16:17:53 น.  

 
อ่านแล้วเจ็บจิ๊ดเหอๆ แฟนคลับอย่างเราเมื่อถึงเวลาที่ศิลปินที่รักมีปัญหาอะไร มันนอยส์ มันจิตตก
รักแค่ไหนก็เป็นได้แค่คนไกลทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ส่งแรงใจให้กำลังใจไปแล้วแต่ช่องทางไหนจะสะดวก
ช่วงหลังๆก็ได้แต่ทำใจ ได้แต่ปลอบใจตัวเองนะหน้าที่แฟนคลับมีอะไรเราก็คงทำได้แค่นั้น
ตัวปอยเองช่วงนี้ศิลปินที่รักพร้อมใจกันมีแต่เรื่องที่ความดีคนนอกมองเห็นน้อยความไม่ดีคนนอกมองเห็นเยอะ
บางครั้งก็อยากจะไปจับตัวเมนตัวเองมาเขย่าๆแล้วตบจูบ อะไม่ใช่และ สั่งสอนให้รู้จักทำตัวให้น่ารักหน่อยหน้าตาก็ดีแต่ทำไม๊ทำตัวน่าตีอย่างเน้....แต่ก็นั่นแหล่ะเราเป็นแฟนคลับ สงสารนะศิลปินที่รักทำไม่ดีแล้วเจอเอฟเฟคแรงๆ(มันก็คงคิดว่าทำแบบนี้ดีที่สุดแล้ว) แต่ก็อวยมันนิดหนึ่ง ต่อว่านิดหน่อย เด๋วจะนอยส์แฟนหาว่าไม่รักศิลปิน
ชิส์ แล้วเวลาแกทำอะไรลงไปคิดถึงแฟนคลับแกมั้ยคะคุณพี่ศิลปินขรา....เกรียนเองและ
ตอนเราจะตอบคอมเม้นท์วันเกิดจุนเคเธอนั้นได้ข่าวเรื่องคุณพ่อซูพอดีเลยค่ะ แบบว่าเราไม่อยากตอบเม้นเฮฮาเลยจริงๆ นั่งคิดอยู่คนเดียว(คนเดียวในกลุ่มที่ชอบซูบ่ายสองหาเพื่อนเม้าส์มอยมิมี)คนที่ต้องการความรักมาผลักดันตัวเองให้เดินไปข้างหน้าได้มั่นคงอย่างมั่นใจแบบจุนซูนั้น
ภาพที่เธอมองไปข้างหน้าหลังจากวันนั้นจะเป็นแบบไหนนะ
ซูเธอก้าวผ่านช่วงเวลานี้ไปได้แค่ไหน
เราอาจเข้าใจนิสัยซูผิดก็ได้นะคะเราแค่ดิฟายจากบทสัมภาษณ์ของซูที่ได้อ่านผ่านซับ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามั่นใจ คิมจุนซู เป็นผู้ชายอ่อนหวาน อารมณ์อ่อนไหว(แต่ชอบเอาความฮากับเสียงโวยวายโหวกเหวกมาข่ม)อบอุ่นและจริงใจเสมอ
เราชอบมองดวงตาของจุนซูที่สุดเลยคุณคิว จากนั้นเราชอบมองมือ ฮ่ะฮ่า
ตาซูบอกอารมณ์ซูได้เยอะมากเลยคุณคิวไม่รู้ว่าคุณคิวคิดเหมือนเรามั้ย (แต่เราอ่านความคิดซูจากสายตาไม่ได้ ฮาาา แบบว่า พูดแบบนี้แกคิดอารายยยมั้ยน้า) ตาเล็กๆรีๆ แต่ร้ายนะยะ
หากซูเป็นผู้ชายแบบที่เราคิดไว้ ช่วงเวลานั้นคือนรกบนดินแหง็มๆทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์เธอจะต้องไปกวาดมาคิดๆๆ เหตุการณ์ คำพูดคุย อะไรอีกมากมายจะหมุนวนอยู่บนหัวของซูแน่ๆ คนตลกๆที่เห็นกันหน้าจอ คงนั่งซึมจนเราไม่อยากจินตนาการเลย
ยิ่งเห็นแววตาซูตอนออกงานเอ็มบีซีวันแรก เรามองไม่เห็นความสุขความสดชื่นในดวงตาของซูเลย ดวงตาเศร้าๆประกายที่เห็นเราจิ้นไปเองหรือเปล่าไม่รู้ว่ามันคือน้ำตาที่คลอตาคู่นั้นตลอดเวลา ซูเหมือนหุ่นยนต์้เกินไปในความรู้สึกของเราเลยวันนั้นอ่ะ เห็นแล้วเจ็บปวดด โฮววววว์

ทุกคนอยากให้เธอเข้มแข็งเร็ววันแต่สำหรับเรื่องการสูญเสียคนในครอบครัวบางทีเวลาก็ไม่อาจเยียวยาได้เร็วสมใจเหมือนที่เราๆหวังกันไว้

อยากให้ซูค่อยๆฟื้นความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถใช้เวลากับครอบครัวได้มากเท่าที่ต้องการได้ ฝ่าความรู้สึกเศร้าอย่างช้าๆ ค่อยๆ ผ่านมันไปพร้อมๆ กับคนในครอบครัว พี่น้อง เพื่อนฝูง และคนที่รักซู แฟนคลับของซู และ2pm พาซูผ่านช่วงเวลานี้ไปพร้อมกัน เราอยากให้มันเป็นแบบนั้นอยากให้ซูคิดแบบนี้

เฮ้อออพิมอะไรเว้นไปมากมายอ่านผ่านๆ อย่าคิดอะไรมากเลยนะค่ะ
จุนซูแห่งแดกู จะต้องเข้มแข็งและมีความหนักแน่นเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว และต้องเป็นผู้ชายที่อบอุ่นไปอีกหลายเลเวล(จิ้นเอง ณ ตรงนี้) เธอรู้แล้วว่าต่อจากนี้ต้องทำหน้าที่เป็นทั้งลูกชายและหัวหน้าครอบครัวดูแลครอบครัวแทนคุณพ่อ ซูแบบนี้ต้องมีเสน่ห์ไปอีกหลายเ่ท่า ตอนนี้เค้าหลงจะแย่แล้วมากกว่านี้เค้าไม่ขาดใจตายเลยเหรอ
โอ้ยยชักอิจฉาแทนภารยาในอนาคตของซูอ่ะ

ได้เห็นแรร์ไอเทมด้วยอ่ะ กรี๊ดดดอิจฉา!


โดย: poy (FlyingB2High ) วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:19:31:49 น.  

 
เราก็คิด คิดเอาเองว่าซูเป็นผู้ชายอ่อนไหวมากถึงมากที่สุดล่ะค่ะคุณปอย
คนที่ชอบทำเสียงดังกลบเกลื่อนแบบนี้อ่อนไหวง่ายมากเลยนะคะ ไอ้พวกชอบซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง (เหน็บศิลปินที่รัก)

เราเองก็ไม่ได้ว่าจะรู้จักซูอะไรดีมากมาย แค่ตามมองๆผ่านสื่อผ่านกล้อง ผ่านรายการแล้วก็ได้แต่คิดเอาเองทั้งน้านนนนน

ที่ชอบซูมากขึ้นเรื่อยๆก็เพราะความคิดที่ว่า อ๋อ...แกเป็นคนแบบนี้เองสินะ...ประมาณนั้น เวลาอ่านบทสัมภาษณ์หรือเห็นอากัปกริยาต่างๆผ่านรายการ

ที่ชอบมาก็คือเวลาเห็นซูอยู่กับเพื่อนๆ เวลาแบบนั้นเราจะมองเห็นได้ว่าใครรู้สึกยังไงกับใคร
เพราะงั้นไม่ใช่แค่ซู เราถึงได้ชอบผู้ชายหกคนนี้มากขึ้นทุกวันเหมือนกัน
เพราะเรารู้สึกจริงๆว่าพวกเขารักและห่วงใยกัน และมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน

เราชอบความรู้สึกแบบนี้จริงๆ เราถึงได้ชอบเด็กบ่ายสอง

เอ๋ยยยยย สารภาพรักผู้ชายอีกแระเค้า


โดย: Quaver วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:11:11:26 น.  

 
เค้าว่าซูเป็นผู้ชายที่โรแมนติกสุดๆเลยละคะ >< อ่านบทสัมภาษณ์หรือฟังซูพูดเรื่องความรักทีไร เหมือนวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งดอกไม้เลยอ่า หวานเกิ๊น ยิ่งแต่ละเพลงที่เฮียแกแต่ง ไม่ใช่โรแมนติกแมนแต่งไม่ได้จริงๆนะเอ้อ
เค้าว่าซูมีส่วนคล้ายๆคุณคิวอยู่เหมือนกันนะคะ อย่างเรื่องโรแมนติก ซูสื่อความโรแมนติกทางเพลง คุณคิวสื่อทางการเขียนบล็อก ซูเป็นคนขี้อาย ส่วนคุณคิวก็สุภาพและถ่อมตัวมาก ที่สำคัญคือ ทั้งคุณคิวและซูเป็นคนเข้าใจและเห็นอกเห็นใจคนอื่นอย่างแท้จริง ^^

เค้าว่าชอบใคร มักจะนิสัยคล้ายๆคนนั้น จริงมั้ยคะคุณคิว? ^^


โดย: shchanz วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:14:16:27 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Quaver
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




เป็นคนหัวแข็งที่มาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
เป็นคนหัวอ่อนที่มาพร้อมท่าทางแข็งๆ




Friends' blogs
[Add Quaver's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.