Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ทานตะวัน
หลากเรื่องยุ่งอิลุงตุงนังมาแบกบาล
วิ่งตลอนตลุยไปกับนักล่าฝัน
เมื่อ...ผีเสื้อขยับปีก
touch de scène
Time Between Nat and Tol
Emotion
Tempus Fugit
My QS Project : เรื่องเขียนสลับกันอ่าน
<<
กุมภาพันธ์ 2555
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
27 กุมภาพันธ์ 2555
คนเราเจ็บปวดให้กับคนที่เราไม่รู้จักขนาดนี้ได้อย่างไรกันนะ
All Blogs
HouseParty - ผู้ชายชวนหนูเข้าบ้านค่ะขุ่นแม่ขา
ทางพร่าเลือนก่อนนิทรา
เพราะมีฮอตเทส ผมจึงยังยินหยัดอยู่ได้
อ๊คแทคยอนวัย 27
KEEP GOIN' CRAZY with 2pM
Go Crazy?
6 ปี 6 หนุ่ม 2pM
ในความรักมีความเกลียดชัง Love&Hate by Jun. K
นิชคุณ Buck หรเวชกุล
การล่วงละเมิดทางเพศ
สารพันความทรงจำกับคิมมินจุน
เพชรที่ยังไม่ถูกเจียระไน Taec Yeon Ok
คิมบัง
ถ้าผมเป็นผู้หญิงล่ะก็นะ...
ก็ตกลงกันไว้แล้ว..??!
ไม่ใช่เืพื่อน แต่พวกเราคือ "ครอบครัว"
อิน้อง(คนงาม)กับตาแก่[หัวงู]
True Swag by Jun. K
ตาเค้านะ...ก็บอกว่าตาเค้า..!
คำถามธรรมดากับหกคน(สติสตัง)ไม่ธรรมดา
นี่แหละ...เพื่อน
คุณน่ะ...ลำเอียง
เหมือนเดทที่ไม่รู้สึกอยากจะไปกับOLDBOY
เหมือนเดทที่ไม่รู้สึกอยากจะไปกับYOUNGBOY
2pM และพวกคุณ คุณ...ฮอตเทสทุกคน
ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ไมค์!!!
เมื่อถึงวัน...เด็กผู้ชายหัวดื้อเติบโต
our sassy old boy
I am watching You อ๊คแทคยอนกล่าวไว้
พนักงานชั่วคราวอ๊คแทคยอน
ความคิดถึงในหนึ่งชั่วโมง
เหตุเกิดที่ฟุจิคิว
สถิติ10วิ...จะโบ้ยใคร...อะไรดี?!
จอมเถลไถล
4 ปี ในเวลาบ่าย 2
หนึ่งวัน อูลวนของหนุ่มน้อยจางอูยอง [ตอนจบ]
หนึ่งวัน อูลวนของหนุ่มน้อยจางอูยอง [ตอนหนึ่ง]
พัฒนาการ 3 ระดับเมื่อแพนด้าคิดจะโชว์สเต็บ
อวด 'อรีน่าทัวร์ 2011'
จดหมายรัก
ก็...อยาก 'แขนเดาะ'เองนี่เพื่อน!
กับ 'BEAUTIFUL'ที่อยากจะเข้าใจ
ปิดคอร์สภาษาอังกฤษของเด็กชายบ่ายสอง
ชั่วโมงภาษาอังกฤษของเด็กชายบ่ายสอง
ดีไซน์เนอร์ส่วนตัวของหนุ่มน้อยจางอูยอง
คนเราเจ็บปวดให้กับคนที่เราไม่รู้จักขนาดนี้ได้อย่างไรกันนะ
พรุ่งนี้...ขอให้มีความสุข
สายตากัปตันอ๊ค...
เด็กรอบคอบ
หนุ่มน้อยจอมขี้เขินก้าวสู่เลข 25
เรื่องของลุงผักกับเด็กผู้ชายหกคน
แพนด้าโดนรังแก..!
Baby give it to me
รุ่นพี่...หรือว่า...ลูกพี่
ไม่ว่าที่ไหน เมื่อไร...เขาก็หากันจนเจอ
เริ่มกับปี 2BALL12
ในอ้อมกอด...ของคำโกหก
เด็กผู้ชายมังกร ชายหนุ่มฤดูหนาว
นี่ต่างหากคือตัวจริงของเหมียวอ๊ค
ทะเลสีเขียวที่บูโดกังของอ๊คแทคยอน
นี่ล่ะคือ 'คุณ'
ความอบอุ่นของผ้าพันคอหนึ่งผืน
ที่ข้างๆด้งน่ะ มันเป็นเอกสิทธิ์พิเศษเฉพาะ...
ทะเลสีชมพูที่ไซตามะ
แม้ว่ามันอาจเป็นเพียงแค่...จังหวะการล้อเล่นของแสง
นอกกรอบเวลาบ่ายสอง
กับบางเรื่องที่เพิ่งรู้และ...กับบางอย่างที่รู้อยู่แล้ว
โลกใบไม่โตกับลูกหมีตัวไม่เล็ก
Awkward Moment by Khunnie
หมายเหตุ...อ๊คแทคยอน
Republic of 2PM ภาคปฐมวัย(ตอนสอง)
Republic of 2PM ภาคปฐมวัย
im your man on m-sta
ต้องให้ความเข้าใจอย่างสูง หากคิดจะรัก...
REPUBLIC OF 2PM
อูด้ง...ร้าย
แมด-คิม มู้ดดี้
รั่ว...again n again...ระนาว
เด็กผู้ชายเล่นซนบนเวที
ศึกสองผู้เฒ่า
ALIVE by Jun.K
เฮ้อ~
แมวผิดหรือหมีพลาด....ใครกันแน่?!!!
3 ปี ในเวลาบ่าย 2
เจ้าเหมียวสี[ยั่ว]สวาทลูกหมีโพล่าร์
ถ้าคิดจะเซ็กซี่ ซูก๋าก็...จัดหนักนะฮัฟ
เก็บตก [ตลก] บ่ายสอง
ก่อเรื่องอะไรไว้!!คุณปู่ตระกูลคิม
เพียงแค่เรามองตา ก็รู้ว่า...
แกล้งใครก็ไม่สนุกเท่าแกล้งซูเนอะคุณเนอะ
เพราะรักที่[พวกมัน]มีให้กัน มันช่างเหลือเฟือ
มายกแขนกันเถอะฮัฟ hands up!!!
ขวดน้ำในมือด้ง
เคยตกหลุมรักภายใน 22 วินาทีไหมคะ
3 หนุ่มบ่ายสอง แฟนบอย2ne1 กับ " im the best"
เพราะงี้ไงถึงไม่เคยสงสัยในมิตรภาพของเด็กบ่าย 2
ใครกันนะที่ทำให้เจ้าด้งเก็บอาการไม่อยู่ซะขนาดนี้
คนอื่นเค้ารอดูด้ง แต่ฉันรอแกล่ะแทค
โอย~อิซูแกทำอะไรของแก๊
อิเหมียวเอ๊ย ทำคนเค้าเป็นห่วง!!
ฉันรับไม่ได้แก...แทค!!!
มือของใคร กับ มือของ'คุณ'
หมี [ชาน] ตะปบ แมว [แทค]
คุณเชื่อเรื่องกรรมหรือเปล่า!?...แทคถาม
จับแมวมาพาดพุง
เกิดภาวะหัวใจหยุดเต้นด้วยท่าเต้นของซูก๋า
อยากตบ 'แมว' สักป้วบ
ตามไปดูผู้ชายบ่ายสอง
เมื่อเจ้าซูก๋าแพนด้าน้อยคิดการณ์ใหญ่
ปฏิบัติการแกล้งเด็ก[...!?] by Khunnie
เสี้ยววินาทีในการมองเห็น 'คุณ'
ผู้ชายมีอะไร... คิมจุนซู
แมวแทคกะหนีบหมีชานไปช่วยหาอาหาร
เมื่อความลับโดนเปิดเผยโดยหนุ่มบ่ายสอง
ก็แค่...อดหลงรักแมวตัวโตไว้ไม่ไหว...ก็เท่านั้นเอง
เมื่อจับเจ้าลูกลิง 2pmมาใส่สูท(ขาว)
black&gold...อะไรดำ อะไรทองกันเล่า?!
เวลาของสายฝน เวลาของการตกหลุม รัก จุนซู 2PM
คนเราเจ็บปวดให้กับคนที่เราไม่รู้จักขนาดนี้ได้อย่างไรกันนะ
Junsu's feelings & thoughts for his father
ตลอดเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมา เรารู้ตัวว่าพยายามเลี่ยงที่จะไม่เขียนอะไรเกี่ยวกับความสูญเสียพ่ออันเป็นที่รักของซู
เราไม่อยากแตะแผลส่วนนี้เลยจริงๆ เหมือนจะบอกตัวเองให้มองผ่านมันไป ทำเหมือนกับว่าถ้าเราไม่มองมันตรงๆ เต็มๆตา เรื่องที่รับรู้มามันจะไม่ใช่เรื่องจริง
ความเจ็บปวดของซูที่ได้รับรู้มามันจะไม่ใช่ความจริง น้ำตาของซูที่หลั่งไม่หยุดแบบนั้นเราจะไม่มีวันต้องได้เห็น
หรือไม่อีกทีก็เพราะเราเห็นแก่ตัวมากเกินไปที่จะทำให้ตัวเองเจ็บปวดเพราะรู้ดีว่าสิ่งที่ตัวเองทำได้มีแค่ยืนมองก็เท่านั้นเอง
มองความเจ็บปวดของซู ความเศร้ามากมายของซู
เราอาจเกลียดตัวเองที่เห็นแก่ตัว ที่แม้แต่ในเรื่องที่ควรเป็นเรื่องของซูแต่ก็ยังโยงเอาตัวเองมาเกี่ยวจนได้แบบนี้
แต่เราก็รู้สึกว่าเราทำอะไรมากไปกว่ามองดูไม่ได้เลย
คำปลอบโยนมันก็ดูจะไร้ค่าเหลือเกินกับความเป็นคนแปลกหน้าระหว่างกันแบบนี้
มันเป็นความเป็นจริงที่ต้องยอมรับ แม้เราจะติดตามซูมานานแค่ไหน แต่เราเองก็เป็นได้แค่คนแปลกหน้าของซูเท่านั้น ยิ่งกับการเป็นแค่ฮอตเทสทางไกลแบบนี้ด้วยแล้วก็ยิ่งรู้สึกว่าทำอะไรไม่ได้เข้าไปใหญ่
ไอ้ความรู้สึกตัวแบบนี้ที่มันทำให้เราเจ็บใจเหลือเกินเวลาเผชิญกับสถานการณ์การสูญเสียคนเป็นที่รักแบบนี้
ตั้งแต่วันที่ได้รู้ข่าว ผ่านมาจนล่วงเลย อ่านทวิตซู เห็นหน้าซูครั้งแรกหลังจากนั้น ลุ้นที่จะเห็นรอยยิ้มสักครั้งจากซูอย่างเคยแบบนั้น
รอคอยที่จะไม่เห็นบรรยากาศของความเศร้าที่รายล้อมตัวซูเหมือนเป็นคนคุ้นเคยอยู่แบบนั้น
เราก็ได้แต่รอคอยอยู่เงียบๆ
และเราคิดว่าตัวซูเองก็รู้ว่าแฟนรอคอยการกลับมาของซูอยู่เหมือนกัน
โชว์แรกหลังจากเหตุการณ์นั้นก็คือ MBC Music Fes. เราเชื่อว่าแฟนคลับหลายๆคนคงรอคอยที่จะได้เห็น
ตอนโชว์ก็เหมือนจะปกติ แฟนแคมหลายมุมก็ดูไม่น่าเป็นห่วงเท่าไร แม้บางภาพจะทำให้เราใจร่วงไปก่อนก็ตามเถอะ แต่เพราะซูก็ยังเป็นซู เต็มที่กับหน้าที่ตัวเองเสมอเช่นเคย
แต่ว่าหลังจากเพลงจบ...นี่มันอาจเป็นครั้งแรกเลยเท่าที่เราจำได้ ซูโค้งคำนับขอบคุณแฟนๆลงจนต่ำและโค้งลงไปซ้ำอีกครั้ง เราว่าเราแทบจะไม่เคยเห็นหรือไม่เห็นมาก่อนเลย
มันคือแทนคำขอบคุณจากหัวใจที่รับรู้ได้ถึงความห่วงใยที่เหล่าแฟนๆมอบให้กับซูตลอดระยะเวลาอันยากลำบากนั้น
การออกต่อหน้าสื่อครั้งแรกหลังจากความโศกเศร้าแบบนี้ มันเป็นเรื่องชวนน่ากลัวไม่น้อยในสายตาเรา
การจะวางตัวอย่างไร จะยิ้มได้ไหมหรือไม่ยิ้มล่ะจะได้ไหม
หรือแม้กระทั่งจะคิดว่าตัวเองจะทนฝืนที่จะผ่านมันไปได้หรือเปล่า
หรือไม่จะรู้สึกผิดแค่ไหนถ้าเกิดรู้สึกมีความสุขขึ้นมา
มันยากจริงๆกับระยะเวลาอันน้อยนิดที่เพิ่งผ่านพ้นช่วงเวลานั้นมา
ตอนซูเดินกลับไปพร้อมกับมีมือชานและคุณที่เข้ามาคอยประคองเชิงเอาใจช่วยและคอยปลอบประโลมให้กำลังใจ
ภาพแบบนั้นมันทำให้เราไม่เคยย้อนกลับไปดูโชว์นั้นอีกเลย แต่ทำไมมันถึงได้ชัดมากขนาดนี้ก็ไม่รู้สิ
ความทรงจำของคนเรามันใจร้ายได้ทุกเวลาสิเอ้า
เราอ่านทวิตซูที่บอกขอโทษพ่อ ถึงสัญญาที่ให้ต่อกันไว้แต่ก็ช้าเกินไป มันทำให้เราไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าจะทวิตปลอบอะไรออกไป
ความรู้สึกเหมือนกับความเป็นคนนอกที่ทำให้เราไม่กล้าเข้าไปแทรกกลาง
และเราก็จนปัญญาที่จะหาคำปลอบใจอะไรออกมาอีกด้วย
มันเหมือนกับเราช่วยอะไรไม่ได้เลยในความโศกเศร้านี้ เพราะเราก็เป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่งเท่านั้นเอง
มันน่าเจ็บใจจริงๆ
เวลาที่ล่วงผ่าน หลายๆคนต่างเร่งที่อยากเห็นรอยยิ้มจากซู แม้แต่ตัวเราเอง ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควร ทั้งๆที่รู้ว่ามันเร่งไม่ได้
แต่อาจเป็นเพราะเราอยากหลอกตัวเองว่าซูมีความสุขขึ้นมาบ้างแล้วก็ได้ล่ะมั้ง
แม้ภาพบางภาพที่ได้เห็นมันถึงจะทำให้เราใจโหวงให้ถามกลับตัวเองว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า แฟนๆอย่างพวกเรา บีบบังคับตัวซูมากไปหรือเปล่า
จนมันทำให้เราได้แต่แอบกระซิบกับตัวเองเบาๆว่าอย่าฝืนเลย ค่อยๆใช้เวลา ให้เวลาค่อยๆเดินผ่านไป ให้ตัวเองค่อยๆเรียนรู้ที่จะรับมือกับความรู้สึกนั้นนะซูนะ
แล้วซูก็จะรู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไร เรียนรู้และรู้จักที่จะอยู่กับมันมากกว่าจะเก็บเอามาทำร้ายใจตัวเองไม่หยุดหย่อนแบบนี้
เราเชื่ออยู่อย่างว่าลูกทุกคนเคยทำผิดกับพ่อแม่ตัวเอง มากน้อยต่างกัน ลูกอย่างพวกเรามักถือว่าตัวเองเหนือกว่าเพราะรู้ว่าไม่ว่าจะอย่างไร เมื่อไร ความรักที่พ่อแม่มีให้มันจะยังอยู่ตรงนั้นรอคอยลูกอย่างพวกเราเสมอ
เพราะงั้นมันเลยทำให้พวกเราหยิ่งผยองกับท่านเพราะรู้ว่าท่านรักเรา
เพราะเรามีความคิดแบบนี้เราเลยอยากบอกซูจริงๆว่าไม่ใช่แค่ลูกที่รู้และมั่นใจว่าพ่อแม่รักเราหรอกนะ
ในตัวพ่อแม่ของเราเองท่านก็รู้ว่าลูกก็รักท่านเช่นกัน แม้อาจไม่ได้พูดออกมา แม้จะเหินห่างกันไปบ้าง แต่พ่อแม่ที่เฝ้ามองเราอยู่เสมอเข้าใจเราดีกว่าที่ตัวเองคิดไว้เสียอีก
เพราะด้วยเหตุผลเพียงเหตุผลเดียวคือพวกท่านรักเราอย่างไรล่ะ
คุณพ่อของซูท่านรักซูมากนะ และท่านก็ย่อมรู้แน่นอนว่าซูก็รักท่านมากเช่นกัน
เพราะงั้นอย่าได้รู้สึกผิดอะไรมากมายอีกเลย อย่าคิดเลยว่ายังไม่ได้ทำอะไรเพื่อท่าน
แค่ซูเป็นซู เป็นลูกของท่านมาตลอด เป็นลูกผู้ชายที่ก้าวเดินตามความฝันตัวเองอย่างซื่อสัตย์ให้ท่านเห็น
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดคือความทรงจำที่งดงามของคนเป็นพ่อเป็นแม่แล้วล่ะ
อย่าคิดเลยนะว่าไม่ได้สร้างความทรงจำอะไรร่วมกันกับท่านเมื่อยามโตขึ้นมา
ทุกวันทุกเวลาที่มีซูอยู่ ที่มีคนพูดถึงซู ได้เห็นซู ทั้งหมดมันก็คือความทรงจำของพ่อลูกแล้วล่ะนะ
เราไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะรู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้แค่ได้เห็นภาพพ่อลูกที่ซูโพสต์ไว้ พร้อมถ้อยคำยาวเหยียดที่เราอ่านไม่ออกสักคำ
ยิ่งพอมาได้อ่านคำแปลหลังจากนั้นเราก็ถามตัวเองว่าจะเศร้ามากมายอะไรกับเรื่องราวของคนที่ห่างไกลตัวเองแบบนั้น
ความเป็นคนแปลกหน้าที่มีแต่เรารู้จักเขาอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ ไม่ได้สนิทชิดเชื้อ ไม่ใช่ญาติและไม่ได้เป็นแม้แต่เพื่อนเลยด้วยซ้ำ
มันไม่ควรเจ็บได้ขนาดนี้เลยไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้ความเศร้ามากมายจนจะท่วมใจอยู่แล้วแบบนี้มันมาจากไหนกัน
แค่คนหนึ่งคนที่ได้มารู้จักข้างเดียวแบบห่างๆอย่างนี้แต่ทำไมถึงส่งอิทธิพลต่อความรู้สึกได้รุนแรงมากมายขนาดนี้ก็ไม่รู้
ไม่ว่าจะสีหน้า ท่าทาง หรือแค่ถ้อยคำก็พร้อมจะทำให้ใจร่วงได้ทุกขณะ
คำว่าเสียใจ คำว่าขอโทษที่ซูเฝ้าบอกมาตลอดเวลาพูดถึงพ่อมันทำให้เราอยากดุซูว่าให้พอเถอะซู หยุดลงโทษตัวเองได้แล้ว
ยิ่งซูทำแบบนี้มากเท่าไร คุณพ่อท่านที่เฝ้ามองซูอยู่ก็ยิ่งเป็นห่วงลูกชายคนโตคนนี้ของท่านมากเท่านั้นรู้บ้างไหม
คุณพ่อท่านรักซูและความรักของพ่อแม่ไม่มีเงื่อนไขหรอกนะ
ท่านไม่ได้ต้องการของตอบแทนอะไรนอกจากเห็นซูเดินทางในเส้นทางตัวเองอย่างมีความสุขและทั้งสนุกไปกับมันเหมือนอย่างเคย
ตอนนี้และจากนี้มันไม่ผิดหรอกนะที่จะมีความสุข ไม่ผิดที่จะยิ้มหรือหัวเราะออกมาดังๆ
เพราะสิ่งเหล่านั้นคือสิ่งที่พ่อของซูต้องการจะเห็นจากลูกชายคนนี้ของท่านอย่างแน่นอน
ท่านจะคงอยู่กับซูเสมอ เรามองเห็นคนที่เรารักได้จากความรู้สึกนะซูนะ มันชัดเจนยิ่งกว่ามองเห็นด้วยสายตาซะอีก
และตัวตนซูก็คือคุณพ่อและคุณแม่นะรู้ไหม ลูกอย่างเราไม่ได้เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่นี่นาซูก็
พวกท่านสร้างลูกอย่างพวกเราขึ้นมาด้วยหัวใจและหลอมรวมตัวตนของพวกท่านเข้าด้วยกัน กลายมาเป็นลูกๆอย่างพวกเรานี่ล่ะ
ตัวลูกๆน่ะจะว่าไปแล้วก็คือทางเดินอีกทางของพ่อและแม่นะรู้ไหม
เพราะอย่างนั้นอย่าได้รู้สึกเหงาหรือเคว้งคว้างอะไรอีกเลย ซูกำลังสร้างความทรงจำร่วมกับคุณพ่ออยู่มาโดยตลอดตั้งแต่ตอนซูเกิดมาและจากนี้ไป
เพราะอย่างนั้นตักตวงกับชีวิต สนุกกับมัน เรียนรู้กันไป ยอมปล่อยตัวเองให้อ่อนแอและพร้อมเสมอที่จะกลับมาเข็มแข็งในเวลาต่อมาโดยไม่หลงลืมจะอ่อนโยนกับตัวเอง
และอย่าลืมที่จะมีความสุขนะซูนะ
ขอให้มีความสุข
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2555 3:25:54 น.
6 comments
Counter : 2031 Pageviews.
Share
Tweet
(T_______T)
โดน มันโดนมากคะ คุณบรรยายออกมาได้ตรงตามความรู้สึกเลยคะ
รู้สึกได้นะคะ ว่าตลอดเวลาหลังจากการสูญเสียนั้น แววตาของซูยังแฝงไว้ด้วยความเศร้า ความรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ
ยิ่งได้อ่าน cyworld เมื่อคืนด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกได้ถึงความเศร้า และความรู้สึกผิดของซู
หวังไว้แค่เวลาจะเป็นตัวช่วยเยียวยาความเศร้า และลบล้างความรู้สึกผิดออกไปจากใจซู
อยากให้ซูเลิกโทษตัวเองสักที อยากให้ซูกลับมามีความสุขสักที
ขอมากไปมั๊ย
โดย: happyrose (
kes.ins
) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:43:54 น.
เค้า...เข้าใจคุณคิวนะคะ เข้าใจความรู้สึกคุณคิวดีเลยละ เพราะความรู้สึกของเค้าตอนนี้คงไม่ต่างอะไรจากคุณคิวมากนัก
เค้า...เข้าใจซูนะ เข้าใจซูอย่างถ่องแท้ เพราะสองครั้งในชีวิตของเค้า ที่บุพการีที่เค้ารักต้องเสียชีวิตแบบเค้าตั้งตัวไม่ติดแบบนี้...เหมือนกัน
เค้าเคยเป็นทั้งผู้สูญเสียแบบซูและเป็นผู้ที่ทำได้แต่เฝ้ามองแบบคุณคิว
เค้าว่าไม่แปลกที่คุณคิวหรืออย่างเค้าจะรู้สึกเจ็บได้ขนาดนี้
เพราะพวกเราเฝ้ามองเด็กพวกนี้มานาน ตามข่าวทุกวัน ถึงไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ ไม่ได้ผูกพันธ์ทางสายเลือด แต่มันผูกพันธ์ทางความรู้สึก
ทั้งยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ เสียใจ เศร้า...ทุกความรู้สึก บ่ายสองกับฮอตเทสเผชิญมาด้วยกันบนเส้นทางที่ไม่สวยงามไม่ใช่หรอคะ
อยากบอกซู พูดในฐานะแฟนคลับที่เหมือนคนแปลกหน้า เค้าจะเป็นกำลังใจให้ซู ขอให้ซูกลับมายิ้มได้เร็วๆ
แต่ในฐานะคนที่เคยสูญเสียที่เราไม่รู้จักกันเลย เค้าไม่มีคำใดๆจะบอกหรือทำอะไรที่พยายามจะปลอบซู เพราะเค้ารู้ดีว่ามันไม่มีอะไรหรือใครที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาได้ นอกจากตัวของซูเอง
ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย ขนาดคำปลอบใจดีๆแบบคนอื่น เค้ายังไม่คิดไม่ออกเลยจริงๆ
แต่เค้าจะสวดมนต์ จะภาวนา ให้ความเศร้าของซูเบาบาง ให้ความสุขเข้ามาแทนที่ความเศร้าในใจของซูให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ รอที่จะเห็นซูกลับมายิ้มดีๆแบบเดิม ไม่ต้องรีบไม่ต้องเร่ง ไม่เป็นไร เค้ารอได้
แล้วก็ไม่ต้องโทษตัวเองสำหรับเรื่องที่ผ่านมา....คุณพ่อของซูไม่ได้จากไปไหนเลยนะ ท่านอยู่กับซูเสมอ ในใจและความทรงจำของซูไง คนที่เรารักจะจากเราไปได้แค่กรณีเดียวเองนะ คือ เราลืมเค้าไปแล้ว เนอะๆ จริงมั้ย...
คุณคิวเองก็สู้ๆนะคะ เค้าเองกว่าจะพิมพ์มาถึงตรงนี้ ก็ลำบากมากๆเหมือนกัน เป็นคอมเม้นต์ที่ใช้เวลานานที่สุด คิดมากที่สุด แล้วก็พยายามมากที่สุดด้วย
ขอบคุณสำหรับบล็อกนะคะ อย่าลืมยิ้มเยอะๆแล้วก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย:
shchanz
วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:01:53 น.
ขอโทษนะคะ หลังจากเขียนบล็อกนี้แล้วเราก็ไม่เข้าบล็อกตัวเองอีกเลย
ไม่กล้าจะกลับมาอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียน
ขอบคุณคุณhappyroseนะคะ ซูทำให้พวกเราเศร้าไปด้วยกันขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้จะรู้ตัวบ้างไหมนะ
(เริ่มเหวี่ยงศิลปิน...ตูเอ๊ย ^ ^")
คุณ shchanz เราอ่านแล้วเข้าใจกันเลยนะคะ ความรู้สึกแบบนี้มันทำเราเจ็บจริงๆ
ไม่อยากเป็นคนอ่อนไหวแบบนี้เลย
และเราขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ การสูญเสียคนที่เรารักมันเป็นบาดแผลที่ยากลบเลือนจริงๆ
เราต่างหากที่ต้องขอบคุณที่คอยมาเป็นเพื่อนที่บล็อกของเรามาตลอดเลยค่ะ
เรามาแข็งแรงเพื่อเจ้าเด็กหกคนกันดีกว่า เส้นทางฮอตเทสนี่มันยากลำบากและอุปสรรคเยอะจริงอะไรจริง
ไม่บันยะบันยังให้กันบ้างเล้ยยยยยยยย
โดย:
Quaver
วันที่: 8 มีนาคม 2555 เวลา:16:17:53 น.
อ่านแล้วเจ็บจิ๊ดเหอๆ แฟนคลับอย่างเราเมื่อถึงเวลาที่ศิลปินที่รักมีปัญหาอะไร มันนอยส์ มันจิตตก
รักแค่ไหนก็เป็นได้แค่คนไกลทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ส่งแรงใจให้กำลังใจไปแล้วแต่ช่องทางไหนจะสะดวก
ช่วงหลังๆก็ได้แต่ทำใจ ได้แต่ปลอบใจตัวเองนะหน้าที่แฟนคลับมีอะไรเราก็คงทำได้แค่นั้น
ตัวปอยเองช่วงนี้ศิลปินที่รักพร้อมใจกันมีแต่เรื่องที่ความดีคนนอกมองเห็นน้อยความไม่ดีคนนอกมองเห็นเยอะ
บางครั้งก็อยากจะไปจับตัวเมนตัวเองมาเขย่าๆแล้วตบจูบ อะไม่ใช่และ สั่งสอนให้รู้จักทำตัวให้น่ารักหน่อยหน้าตาก็ดีแต่ทำไม๊ทำตัวน่าตีอย่างเน้....แต่ก็นั่นแหล่ะเราเป็นแฟนคลับ สงสารนะศิลปินที่รักทำไม่ดีแล้วเจอเอฟเฟคแรงๆ(มันก็คงคิดว่าทำแบบนี้ดีที่สุดแล้ว) แต่ก็อวยมันนิดหนึ่ง ต่อว่านิดหน่อย เด๋วจะนอยส์แฟนหาว่าไม่รักศิลปิน
ชิส์ แล้วเวลาแกทำอะไรลงไปคิดถึงแฟนคลับแกมั้ยคะคุณพี่ศิลปินขรา....เกรียนเองและ
ตอนเราจะตอบคอมเม้นท์วันเกิดจุนเคเธอนั้นได้ข่าวเรื่องคุณพ่อซูพอดีเลยค่ะ แบบว่าเราไม่อยากตอบเม้นเฮฮาเลยจริงๆ นั่งคิดอยู่คนเดียว(คนเดียวในกลุ่มที่ชอบซูบ่ายสองหาเพื่อนเม้าส์มอยมิมี)คนที่ต้องการความรักมาผลักดันตัวเองให้เดินไปข้างหน้าได้มั่นคงอย่างมั่นใจแบบจุนซูนั้น
ภาพที่เธอมองไปข้างหน้าหลังจากวันนั้นจะเป็นแบบไหนนะ
ซูเธอก้าวผ่านช่วงเวลานี้ไปได้แค่ไหน
เราอาจเข้าใจนิสัยซูผิดก็ได้นะคะเราแค่ดิฟายจากบทสัมภาษณ์ของซูที่ได้อ่านผ่านซับ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามั่นใจ คิมจุนซู เป็นผู้ชายอ่อนหวาน อารมณ์อ่อนไหว(แต่ชอบเอาความฮากับเสียงโวยวายโหวกเหวกมาข่ม)อบอุ่นและจริงใจเสมอ
เราชอบมองดวงตาของจุนซูที่สุดเลยคุณคิว จากนั้นเราชอบมองมือ ฮ่ะฮ่า
ตาซูบอกอารมณ์ซูได้เยอะมากเลยคุณคิวไม่รู้ว่าคุณคิวคิดเหมือนเรามั้ย (แต่เราอ่านความคิดซูจากสายตาไม่ได้ ฮาาา แบบว่า พูดแบบนี้แกคิดอารายยยมั้ยน้า) ตาเล็กๆรีๆ แต่ร้ายนะยะ
หากซูเป็นผู้ชายแบบที่เราคิดไว้ ช่วงเวลานั้นคือนรกบนดินแหง็มๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์เธอจะต้องไปกวาดมาคิดๆๆ เหตุการณ์ คำพูดคุย อะไรอีกมากมายจะหมุนวนอยู่บนหัวของซูแน่ๆ คนตลกๆที่เห็นกันหน้าจอ คงนั่งซึมจนเราไม่อยากจินตนาการเลย
ยิ่งเห็นแววตาซูตอนออกงานเอ็มบีซีวันแรก เรามองไม่เห็นความสุขความสดชื่นในดวงตาของซูเลย ดวงตาเศร้าๆประกายที่เห็นเราจิ้นไปเองหรือเปล่าไม่รู้ว่ามันคือน้ำตาที่คลอตาคู่นั้นตลอดเวลา ซูเหมือนหุ่นยนต์้เกินไปในความรู้สึกของเราเลยวันนั้นอ่ะ เห็นแล้วเจ็บปวดด โฮววววว์
ทุกคนอยากให้เธอเข้มแข็งเร็ววันแต่สำหรับเรื่องการสูญเสียคนในครอบครัวบางทีเวลาก็ไม่อาจเยียวยาได้เร็วสมใจเหมือนที่เราๆหวังกันไว้
อยากให้ซูค่อยๆฟื้นความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถใช้เวลากับครอบครัวได้มากเท่าที่ต้องการได้ ฝ่าความรู้สึกเศร้าอย่างช้าๆ ค่อยๆ ผ่านมันไปพร้อมๆ กับคนในครอบครัว พี่น้อง เพื่อนฝูง และคนที่รักซู แฟนคลับของซู และ2pm พาซูผ่านช่วงเวลานี้ไปพร้อมกัน เราอยากให้มันเป็นแบบนั้นอยากให้ซูคิดแบบนี้
เฮ้อออพิมอะไรเว้นไปมากมายอ่านผ่านๆ อย่าคิดอะไรมากเลยนะค่ะ
จุนซูแห่งแดกู จะต้องเข้มแข็งและมีความหนักแน่นเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว และต้องเป็นผู้ชายที่อบอุ่นไปอีกหลายเลเวล(จิ้นเอง ณ ตรงนี้) เธอรู้แล้วว่าต่อจากนี้ต้องทำหน้าที่เป็นทั้งลูกชายและหัวหน้าครอบครัวดูแลครอบครัวแทนคุณพ่อ ซูแบบนี้ต้องมีเสน่ห์ไปอีกหลายเ่ท่า ตอนนี้เค้าหลงจะแย่แล้วมากกว่านี้เค้าไม่ขาดใจตายเลยเหรอ
โอ้ยยชักอิจฉาแทนภารยาในอนาคตของซูอ่ะ
ได้เห็นแรร์ไอเทมด้วยอ่ะ กรี๊ดดดอิจฉา!
โดย: poy (
FlyingB2High
) วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:19:31:49 น.
เราก็คิด คิดเอาเองว่าซูเป็นผู้ชายอ่อนไหวมากถึงมากที่สุดล่ะค่ะคุณปอย
คนที่ชอบทำเสียงดังกลบเกลื่อนแบบนี้อ่อนไหวง่ายมากเลยนะคะ ไอ้พวกชอบซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง (เหน็บศิลปินที่รัก)
เราเองก็ไม่ได้ว่าจะรู้จักซูอะไรดีมากมาย แค่ตามมองๆผ่านสื่อผ่านกล้อง ผ่านรายการแล้วก็ได้แต่คิดเอาเองทั้งน้านนนนน
ที่ชอบซูมากขึ้นเรื่อยๆก็เพราะความคิดที่ว่า อ๋อ...แกเป็นคนแบบนี้เองสินะ...ประมาณนั้น เวลาอ่านบทสัมภาษณ์หรือเห็นอากัปกริยาต่างๆผ่านรายการ
ที่ชอบมาก็คือเวลาเห็นซูอยู่กับเพื่อนๆ เวลาแบบนั้นเราจะมองเห็นได้ว่าใครรู้สึกยังไงกับใคร
เพราะงั้นไม่ใช่แค่ซู เราถึงได้ชอบผู้ชายหกคนนี้มากขึ้นทุกวันเหมือนกัน
เพราะเรารู้สึกจริงๆว่าพวกเขารักและห่วงใยกัน และมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน
เราชอบความรู้สึกแบบนี้จริงๆ เราถึงได้ชอบเด็กบ่ายสอง
เอ๋ยยยยย สารภาพรักผู้ชายอีกแระเค้า
โดย:
Quaver
วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:11:11:26 น.
เค้าว่าซูเป็นผู้ชายที่โรแมนติกสุดๆเลยละคะ >< อ่านบทสัมภาษณ์หรือฟังซูพูดเรื่องความรักทีไร เหมือนวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งดอกไม้เลยอ่า หวานเกิ๊น ยิ่งแต่ละเพลงที่เฮียแกแต่ง ไม่ใช่โรแมนติกแมนแต่งไม่ได้จริงๆนะเอ้อ
เค้าว่าซูมีส่วนคล้ายๆคุณคิวอยู่เหมือนกันนะคะ อย่างเรื่องโรแมนติก ซูสื่อความโรแมนติกทางเพลง คุณคิวสื่อทางการเขียนบล็อก ซูเป็นคนขี้อาย ส่วนคุณคิวก็สุภาพและถ่อมตัวมาก ที่สำคัญคือ ทั้งคุณคิวและซูเป็นคนเข้าใจและเห็นอกเห็นใจคนอื่นอย่างแท้จริง ^^
เค้าว่าชอบใคร มักจะนิสัยคล้ายๆคนนั้น จริงมั้ยคะคุณคิว? ^^
โดย:
shchanz
วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:14:16:27 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Quaver
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [
?
]
เป็นคนหัวแข็งที่มาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
เป็นคนหัวอ่อนที่มาพร้อมท่าทางแข็งๆ
artists
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add Quaver's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
โดน มันโดนมากคะ คุณบรรยายออกมาได้ตรงตามความรู้สึกเลยคะ
รู้สึกได้นะคะ ว่าตลอดเวลาหลังจากการสูญเสียนั้น แววตาของซูยังแฝงไว้ด้วยความเศร้า ความรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ
ยิ่งได้อ่าน cyworld เมื่อคืนด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกได้ถึงความเศร้า และความรู้สึกผิดของซู
หวังไว้แค่เวลาจะเป็นตัวช่วยเยียวยาความเศร้า และลบล้างความรู้สึกผิดออกไปจากใจซู
อยากให้ซูเลิกโทษตัวเองสักที อยากให้ซูกลับมามีความสุขสักที
ขอมากไปมั๊ย