ตอนได้ยินข่าวคอนwhat time is it ที่ไทยหลังจากที่เหมือนจะไม่แน่ใจว่าจะมี(มากกว่าไม่มี)เมื่อไรกันแน่

ตัวเราเองบอกตรงๆว่าไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย มันเฉยๆแล้วพึมพำกับตัวเองว่า...อ้อ เหรอ 8 เมษางั้น..!

และไอ้ที่ร้ายคือมันดันมีความรู้สึกไม่ใช่ว่าจะไม่อยากดูนะแต่มันคือไม่รู้สึกอยากดูต่างหาก...ไอ้สองความรู้สึกนี่เหมือนจะคล้ายแต่ก็ไกลกันโขเลย

และเพราะไอ้ความรู้สึกไม่รู้สึกอยากดูนี่ล่ะที่ทำให้ไม่เกิดความรู้สึกขวนขวายในการไปดูสักเท่าไรเลย

แต่ก็อย่างว่าจนในที่สุดจะขวนขวายไม่ขวนขวายก็ได้บัตรมาจนได้ล่ะนะ...ขนาดไม่ขวนขวายนะ

แต่พอได้บัตรมาูแล้วนี่สิ ช่วงก่อนจะถึงวันที่8 คนเรามันก็ควรมีความตื่นเต้นตามพอสมควร...บ้่างสิว้า~  แต่เราดันลืมบ้าง นึกได้บ้าง และไอ้ตอนที่นึกได้นี่ดันเกิดความไม่แน่ใจว่าจะไปได้หรือเปล่า จนสุดท้ายชักกลัวตัวเอง

ก็ถามตัวเองดูหลายครั้งว่าทำไม เบื่อแล้วเรอะ ไม่อยากดูจริงๆงั้น?!

มีปู้ชายหน้าตาดี หุ่นเซี๊ยะมารอตั้งหกหน่อเชียวนะแก๊~~!

ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะไอ้ความรู้สึกที่ว่า2PMตะลอนทัวร์ทั้งๆที่ขายของเก่านี่มันทำให้ความอยากดูของเราลดลงเกินครึ่งจริงๆจ๊ะจอช

ถึงหกหนุ่มจะขึ้นชื่อเรื่องเพอร์ฟอร์มานซ์ก็ตามเถอะ

แต่ไอ้คนประเภทเราที่ขนาดซีรี่ส์เรื่องโปรดดูซ้ำอย่างมากสองรอบก็เบื่อแล้วแบบนี้ มันเลยไม่เกิดแรงบันดาลใจให้อยากดู   นี่ขนาดไอ้บรรดาstopก่อนหน้าห้ามตัวเองไม่ส่องแฟนแคม  รูปก็ขอดูเท่าที่เปิดเจอ มันก็ยังกระตุ้นอยากให้มา่กเท่าครึ่งของคอนแรกไม่ได้เลย 

แต่ว่าหลังจากกระหืดกระหอบเข้าคอนแบบเฉียดฉิว นั่งพักหายใจได้ครู่ คอนก็เริ่มตามด้วยเสียงกรี๊ดกระหึ่มของฮอตเทส

ตอนนั่งมองลงมาเห็นเงาตะครุ่มๆของผู้ชายตัวโตๆหกคนนั่งยองๆเบียดกันอยู่ตรงช่องหลืบของมินิสเตจ พร้อมรอเปิดตัว

แต่ด้วย...ซึ่งไม่น่าจะผิดคิวนะ เพราะทั้งหกหนุ่ม ย้ำ ทั้งหกก็พร้อมใจค่อยๆยืดตัวขึ้นแต่ก็ต้องรีบหุบลงไปกองนั่งยองพร้อมกันอีกรอบ  คือถ้าผิดคิวมันก็น่าผิดแค่คนหรือสองคนหรือไม่ผิดแค่จุนเคกะแทค(ฮะ ฮะ ฮะ...ให้ราคาสองจอมรั่วนี่ล่ะ)  แต่นี่เล่นพร้อมใจกันทั้งหก ซึ่งเราก็ว่าคงเกิดอะไรผิดพลาดล่ะ

เพราะแค่อีกไม่ถึงสองหรือสามวิเองมั๊ง เจ้าหนุ่มจอมรั่วทั้งหกก็โผล่ยืดมายืนอย่างเท่ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้วนั่งกองกันมานานแท้ๆ

ทุภาษิตเขาถึงว่ากันว่าเบื้องหลังความยิ่งใหญ่...มันมีความจริงอันโหดร้ายซุกซ่อนอยู่ 5555555555555555555

แล้วตอนนั้นล่ะนะ ที่กุญแจหัวใจก็ไขออก ความรู้สึกทั้งหมดก็กลับคืนมา

ความอยากเจอ ความคิดถึง อะไรต่อหลายๆความรู้สึกของการเฝ้ารอ...ความหวนไห้ หรือไม่อะไรนักหนากับมัน

แต่แท้จริงแล้วมันกลับอัดแน่นอยู่เต็มหัวใจ รอคอยเวลาที่จะระเบิดออกมาตอนเวลานั้นเอง

รอยยิ้มที่เรายิ้มออกมาด้วยขำเมื่อจินตนาการไปว่าไม่แน่ตอนนั้นที่ต้องยวบตัวลงไปนั่นเจ้าเหมียวมันคงยุกยิกแล้วหันไปสบตาคุณในความเฟอะของพวกมันทำเอาเรากลั้นหัวเราะจนตัวงอ

แล้วเดทครั้งที่2กับหกหนุ่ม จุนเค แทคยอน นิชคุณ อูยอง จุนโฮและชานซองก็เริ่มขึ้น

ผู้ชายหกคนที่ทำเอาเรารู้สึกเหมือนตกไปอยู่ในเครื่องซักผ้าถูกเหวี่ยงไปมาเกือบสามชั่วโมงหลังจากนั้น

ขอบอกตามตรง ไม่ว่าจะเห็นภาพจากตากล้องออฟฟิสเชียลหรือเหล่าบรรดาแฟนคลับก็เถอะ ไอ้ชุดยอดมนุษย์รัดรูปสีดำเปิดตัวนี่มันก็ทำเอาเราส่ายหัวมันทุกครั้ง

เพราะมันรัดผู้ชายเป็นปล้องๆไงชอบกล...เคยเห็นไผ่น้ำเต้าทองไหมละครับ นั่นล่ะครับ!! แถมรูปที่ออกมามันออกมาดูผิดสัดส่วนหัวโตขาสั้นเอามันทุกรูปเลยว่างั้น  ขนาดคุณที่ผอมๆขนาดนั้น เราเห็นภาพแล้วก็ส่ายหัวดิ๊กครือกัน

ไอ้สไตล์ลิสJYPEนี่ไม่ต้องกันก๊ะเราเลยว่ะเฮ้ย

แต่พอเห็นผู้ชายหกคนยืนจังก้าในคอสตูมแบบนั้นกับตาตัวเอง

ชุดหนังสีดำทะมึนรับเข้ากับรูปร่างสง่าได้รูป สะท้อนกับแสงเลเซอร์ที่ยิงจากด้านหลังตรงเข้ามาเล่นกับจังหวะบีทของเพลงและท่าเต้นในill be back

เราก็....น่านะ  หล่อนะเว้ย เท่นะว้า  หัวใจก็เริ่มเต้นตึ้กตั้ก 

ในช่วงเวลากับสถานที่ที่เหมาะสม(กร๊ากกก) คอสตูมนั่นจึงสามารถส่งเสริมศักยภาพไอดอลสัตว์ป่าของผู้ชายทั้งหกบนเวที มัดกล้ามของผู้ชายที่ราวกับจะทะลุชุดหนังออกมาจึงจับสายตาผู้ชมไว้ดั่งต้องมนต์~  ฮี่..

หนุ่มน้อยคนแรก จางอูยอง     เรารู้นะว่าด้งน่ารัก ส่องคลิปมาไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร เราก็เอ็นดูล่ะและเข้าใจด้วยว่าทำไมเมนด้งถึงเยอะนัก

แต่เข้าใจมันก็ส่วนเข้าใจจริงไหม ปากบอกเข้าใจแต่มันก็อย่างที่ว่าเขา(ไหน)ว่ากันว่าถ้าไม่โดนเข้ากับตัวจะไปรู้อะไร

นี่ล่ะ...นี่เลย เป็นครั้งแรกเลยที่เรารับรู้ว่าเมนด้งโดนอะไรมา

โอย...พระเจ้าช่วยลูกด้วยเุถอะ

จุดที่เราอยู่มันคือแลนด์มาร์คของเด็กด้งชัดๆ  แป็บก็มา ประเดี๋ยวน้องก็มา...

ด้งครับ หนูมายืนยั่ว ยืนยิ้ม ยืนโปรย เงยทำหน้าอังอังชนิดทำให้เราแทบทรุด หลายครั้งต่อหลายครั้งที่เผลอละเมอบอกตัวเองว่าเปลี่ยนเมนเหอะวะถ้าด้งมันจะน่ารักขนาดนี้

เหมือนโดนมนต์สะกดอะไรบางอย่างอย่างบอกไม่ถูกกับสีหน้า รอยยิ้มอังอังแบบนั้นพาทรุดแล้วทรุดอีก

คือในสายตาเราแล้วจางอูยองเป็นผู้ชายที่รู้ว่าตัวเองน่ารักและไม่กลัวที่จะแสดงความน่ารักในแบบตัวเองออกมาอย่างที่ผู้ชายโดยมากพอโตเป็นหนุ่มก็จะไม่อยากจะถูกชมว่าน่ารัก(อย่างผู้ชายที่แค่ทำหน้านิ่งตากลมโตก็น่ารักแล้วเช่นคุณเป็นต้น)

แต่ด้งไม่ใช่แบบนั้นไง ด้งเป็นคนที่เต็มที่กับการใช้ความน่ารักในแบบตัวเองเป็นอาวุธกอบโกยความรัก ซึ่งความน่ารักแบบอังอังของด้งมันก็ยากอธิบายและก็ยากเลียนแบบจริงๆ

เพราะอย่างงี้คนแบบเราที่ไม่เคยตกหลุมรักความอังอังของเจ้าลูกไก่มาก่อน  จะแค่เอ็นดูเด็ก(ตามประสาพวกชอบแต่ไอ้เชี่ยวๆก็ยังงี้ล่ะ) แต่สุดท้ายก็ไม่รอด เจอเข้าไปงานนี้งานเดียว จอดเลยครับผม

ยองทำเอาเราเข้าใจเมนยองจนสุดซึ้งเลยคราวนี้

ยิ่งตอนช่วงทอร์คแล้วเล่นตบด้วยเสียงอ้อนๆลากท้ายยานคาง "อยากกินหวานเยนนนน" ด้วยทีท่าแบบนั้น

มันเหมือนกับโดนเด็กหลอกทำท่าน่ารักอ้อนให้ซื้อไอติมให้ชัดๆ ชนิดกวาดเศษตังส์หมดกระเป๋าเลี้ยงแบบไม่รู้ตัวเลย OTL

จริงๆด้งทำอะไรมันก็น่ารักไปหมด  แค่หายใจยังน่ารักเลยให้ตาย แต่ขอแซวหน่อยเหอะน้อง

ไอ้ชุดขาวนี้นะเห็นจากภาพแบบนี้ก็ดูดีไม่เลว ทรงผมก็ดูไสวหนาดกเข้ารูปดีใช้ได้

แต่หารู้ไม่ในความเป็นจริง

ตอนหนูด้งมันเดินตามมินิสเตจเข้ามาหา(เรา...กร๊ากกกกก) แล้วอิทรงผมนี่มันก็ตั้งเป็นกระบังไง กระบังสูงทั้งยีทั้งไดร์ทั้งสเปรย์ดูท่าแล้ว  เดินทีกระบังก็ตั้งเพยิบมาเชียว  เราก็แบบ เอ๊ยด้งเอ๊ยอะไรวะเนี่ย แม่บ้านทหารบกเหรอแก ฮะ ฮะ ฮะ นั่งนินทาด้งต่อหน้่าต่อตาเลย

แถมไอ้สูทขาวตัวเนี้ยมันให้ภาพเหมือนว่ามันใหญ่ไปประมาณสองสามไซส์ของคนใส่  เลยดูหลวมๆ โพรกๆไงชอบกล เวลาเดินมันเลยสะบัดพริ้วไปพริ้วมา พองๆบวมๆ(เสื้อนะไม่ใช่คน)

เหมือนเด็กไปแอบขโมยเสื้อพ่อมาใส่อะไรแบบนั้นไม่ก็ดูเหมือนย้อนยุคไปเป็นพระเอกรุ่นพ่อ สมบัติ เมทะนี สรพงษ์ ชาตรีไปเลยล่ะครับ

 ดูเป็นผู้ชายที่มีความขัดแย้งในตัวเองสูงดีนะ  ให้ภาพพจน์ทั้งแก่ทั้งเด็กในเวลาเดียวกัน

ตอนโซโล่ sexy lady โปรเจคสีเหลืองของด้งซึ่งโดยส่วนตัวแล้วคิดว่าเป็นภาพที่สวยที่สุดของค่ำคืนนี้เพราะสีเหลืองจากแท่งไฟและริบบิ้นมันเหลืองกระจ่างจับไปทั่วฮอลล์

แบบต้องเสียดายแทนของโฮและชานก่อนหน้าที่ดูเหมือนทุกคนยังงงๆกันอยู่ ก็เลยยังมีแสงจากไฟจากที่คาดผมไม่ได้ดับลงมันก็เลยเกิดแสงสีอื่นเป็นหย่อมๆทำให้ไม่ละเอียดตา แล้วริบบิ้นสีม่วงกับฟ้าสีมันค่อนข้างกลืนไม่เด่นออกมาจนแทบไม่เห็นจากจุดที่เรานั่งอยู่

แต่พอโปรเจคด้ง ไฟกระพริบอื่นๆก็ปิดเกือบหมด พอกวาดตามองทั้งบนทั้งล่างแล้วสีเหลืองมันกระจ่างทั่วฮอลล์สวยมากจริงๆ

ชนิดที่ทำเอาเราครางว่าทะเลสีเหลืองของเจ้าลูกเจี๊ยบ...เห็นไหมด้ง เห็นไหม

...แต่น้อยใจด้งนะด้งนะ  ท่อนโชว์เต้นเดี่ยวหายไปไหนพ่อคุณ พี่อุตส่าห์ตั้งตารอแต่กลับจบไปเฉยๆซะงั้น พี่น้อยใจเป็นนะเฟ้ย

ช่วงทอร์คคุณอูก็มีให้เห็นกับตาตัวเองไม่ผ่านแฟนแคมครั้งแรกในชีวิต

ความกิ้วก้าววิ้ดว๊ายทุกครั้งที่แอบส่องคุณอูโมเมนต์เทียบไม่ติด ทำเอาเราอมยิ้มแก้มตุ่ย ข้าพเจ้าจิ้น ข้าพเจ้าจิ้น กร๊ากกกกกกก

เรื่องมันเริ่มตั้งแต่หลังอิปู่พล่ามเรื่องโซโล่ตัวเองจบ ด้งวางตัวเป็นMC เอียงตัวหาใครบางคนแล้วเกริ่น  "O.K  next....Khun-hyung" เสียงกรี๊ดรับหูลั่นกันเลยทีเดียว พิธีกรหนุ่มก็นำร่องต่อ  "let it rain" ด้วยสำเนียงอิ๊งค์ดี๊ดี ฟังแล้วเป็นปลื้มแทนอาจารย์ 5555555555

แล้วขอบอกการเรียงลำดับการยืนสักนิด(เพื่อเพิ่มฟามกิซเป็นการส่วนตัว) ด้ง แทค จุนเค คุณ โฮ และปิดด้วยชาน

เรื่องโซโล่คุณจบต่อด้วยการเจื้อยแจ้วไปเรื่อยของคุณจุนเค คือด้งคงแบบ 'จะพูดอีกนานไหมพี่เนี่ยยืนฟังนานแล้วนะครับ' จุนเคมันพูดเยอะมากจริงๆให้ตายเหอะ เล่นแซวไปเรื่อย จนสุดท้ายทนไม่ไหว เรียก "Khun-hyung~" เสียงลูกไก่บางๆอ่อนๆ(ชวนให้ยอมแพ้)ไงจนพี่คุณไม่ได้ยินมั๊งเพราะมัวต้องให้ความสนใจอิปู่ตัวแสบอยู่ 

ด้งก็ไม่รู้ทำไงก็ได้แต่เรียก "Khun-hyung~...Khun-hyung~" เสียงกล้าๆกลัวๆ ไม่กล้ารบกวนอะไรอย่างงั้นไง

...คือแบบเรามานั่งเปิดคลิปดูแล้วหัวเราะจนหัวสั่นไปหมดกับเสียงด้งที่เรียกคุณฮยอง คุณฮยอง มันให้ภาพน้องชายที่กำลังหลงทางเรียกหาพี่ชายเอามากๆจริงๆ  แล้วทำท่าทำทางหน้าจิ้มลิ้มแบบสนใจผมหน่อย ผมเรียกหาพี่อยู่นานแล้วนะฮัฟ 5555555555555555555

จนสุดท้ายน้องคุณก็พยัก-พยักหน้ากวักมือบอกด้งเชิงว่า เอาดิเอาดิ มานี่สิพี่สะดวกจะคุยด้วยละ (หน้าอิเหมียว หน้าอิเหมียว 5555555555555)

คือเราว่าดูอาการคุณคงได้ยินด้งเรียกมาสักพักแล้วล่ะแต่เผอิญมันยังติดพันอยู่ ก็เลยไม่รู้จะทำไง  หน้าคุณตอนพยักหน้านี่นะแบบโคตรเอาใจเด็กเลยอ่ะ กลัวเด็กมันงอนหรืออะไรไม่รู้

แต่ที่ทำเอาเราขำก๊ากคือสีหน้าอิเหมียวมองด้งเขม็งตอนด้งมันร้องคุณฮยองคุณฮยอง ตางี้แพรวเชียว เม้มปากซะแหลมคันปากอยากแซวเด็กเต็มที่เลยแบบนั้น

จากนั้นก็...แบบว่าทุกทีเราจะเห็นคุณเนียนใช่ไหม ป๋าจะเนียนมาข้างเด็กป๋าแบบไม่รู้ตัวก็หาเด็กป๋าจนเจออะไรแบบน้านนน 55555555555555555

แต่คราวนี้มันไม่ใช่แค่ป๋าเนียนนะ มันคือต่างคนต่างเนียน

ด้งมันก็เนียนข้ามหน้าแทคมา แบบนี้เลย

พร้อมๆกับที่ใจเดียวกันกับป๋าเลย ป๋าเนียนเป็นปกติ ข้ามจุนเคมา แล้วอิเหมียวก็โคตรร้ายอ่ะเอาตัวเบียดๆอิปู่ให้ถอยร่นแล้วเดินไปอีกทางแบบคนรู้งานดีโคตร

เราว่าในสถานการณ์นี้นะ อิเหมียวร้ายสุดๆเจตนาดีแต่ไม่บริสุทธิ์ (ส่ายหัว)

แล้วเห็นท่าทางโฮ สีหน้าชานไหม มันน่าจะประมาณ 'รู้นะทำอะไรอยู่้' 5555555555555555555555

ส่วนอิเหมียวก็อยากแย่งซีนฟ้องฮอตเทสว่าผมเหนื่อย ผมเมื่อย...ผมอยากนวด 555555555555555

ขอย้ำอีกที  ทุกคนโปรดดูหน้าเหมียวเถอะครับแทนทุกคำที่เราอยากใช้กับคู่นี้  >///////<

คุณยองก็คุยกันไปสักพักล่ะ ด้งพูดคุณแปลจนด้งบอกถึงเพลงสุดท้ายแล้วนะครับ  โฮก็ได้ทีหลังจากถูกกันออกไปนอกซีนอยู่นาน(กร๊ากกกก พี่ขอโทษโฮ ขอแซะหน่อยเหอะ น้องยืนนิ่งวางมาดอยู่นานมากอ่ะ) ท่าเดินดิ่งของโฮนี่้บอกอาการชัดว่ากำลังมาทวงตำแหน่งน้องรักกลับคืนเห็นๆ

ได้โปรดดูตาอิเหมียว(อีกสักที) สายตาสนุกประมาณว่าดูจิ๊คุณจะรับมือยังไง 555555555555555  ส่วนอิปู่ก็พล่ามไม่สนใจสถานการณ์บ้านเมือง ยังดีที่ยังมีชานเป็นลูกขุนคอยพยักฟังอยู่คน

กลับมาที่คู่กรณีเราสามคนกันต่อ โฮครองพี่คุณได้ก็ไม่ยอมปล่อยมือ ล็อคคอโอบไว้ซะกะไม่ให้ป๋าเนียน(ไปไหน)ได้อีก

จนในที่สุดด้งก็ไม่ยอมอดทนแล้ว หลังจากไม่รู้จะทำไงเด็กป๋าก็วางแผนทำเป็นก้มหยิบขวดน้ำ เปิดขวดแระแต่ไม่ยอมดื่มไม่รู้จะหยิบมาทำไมตั้งแต่แรกก็ไม่รู้ (55555555)

ด้งก้มใหม่คราวนี้คิดแผนมาอย่างดี วางขวดน้ำลง หยิบผ้าขนหนูขึ้นมาแทนโดยลืมไปว่าในมืออีกข้างของป๋าน่ะก็มีผ้าอยู่ผืนแล้วแต่ถึงไม่ลืมหนูด้งก็ไม่แยแสอยู่ดี แผนที่วางไว้ให้ตา่ยก็ต้องเดิน ขอใช้ภาพเล่าเรื่องแทนละกัน

 ด้งเช็ด อิเหมียวเหลือบอ่านความในใจด้งขาด ดูอิปู่มองตาระโหยเหมือนอิจฉา

แต่พี่คุณไม่หือไม่อือไม่สนใจด้ง  เจ้าลูกเจี๊ยบใจแป้วเล็กๆ   เกิดเส้นแบ่งที่มองไม่เห็นเป็นสองฟากกับเราสามคนเลยตอนนี้

ด้งขอลองอีกสักครั้งน่า หน้าลุ้นปากเปิกงี้ไปหมด ส่วนอิเหมียวหมดสภาพละเอาอิปู่เป็นคันไถ เอ๊ย ที่พักขาตามสบาย

คุณก็ยังไม่สนด้งเพราะยังถือว่าคุยติดพันกะน้องชายอีกคนอยู่ แต่พอคุยจบแล้วนี่สิ............

ป๋าก็ยื่นมือมาผลักเด็กป๋าประมาณสั่งสอนว่าอย่าเพิ่งมายุ่งอะไรตอนนี้ได้ไหม...คิวเราน่ะมันหมดผ่านไปแล้ว..!

แต่ดูหน้าด้งดีๆดิ ไม่สนหรอก สนแค่ในที่สุดป๋าก็สนผม 55555555555555555

เรียกร้องความสนใจได้สำเร็จหน้่าฟินโคตรอ่ะด้ง 55555555555555555555555555555

ช่วงทอร์คตอนนี้ตลกมากจริงๆ ในฮอลล์เสียงกระหึ่มจากการกรี๊ดคู่คุณยองนี่ล่ะ  เราคงจำน้ำเสียงที่ด้งเรียกคุณฮยองไปอีกนานเลย

ขอจบการแซะเด็กแค่นี้ คราวหน้ากลับบ้าน(หลังที่สอง)คงได้กินหวานเยนนนนนจนพุงกลมสมใจแล้วล่ะเนอะ

อีจุนโฮ  พอนึกถึงโฮเราก็นึกถึงโมเมนต์ตอนช่วงทอร์คครั้งสุดท้าย โฮยืนริมสุดฟากเดียวกับที่เรานั่งอยู่พอดี

ปกติแล้วโฮจังไม่ใช่คนปากหวาน  ขนาดยืนอยู่นิ่งๆเฉยๆก็ยังดูเหวี่ยงระดับจักรพรรดิเลยคิดดู

แต่คราวนี้ คำพูดของโฮหวานจับใจมาก ตอนที่โฮบอกว่า "เมืองไทยเป็นบ้านหลังที่สองของผม" มันทำเอาเราถึงกับทรุด

หลายต่อหลายครั้งที่เราเคยได้ยินประโยคนี้จากไทยฮอตเทสแต่ลึกๆในใจเราก็ยังสงสัยอยู่

สำหรับนิชคุณ...ใช่...เมืองไทยคือบ้านของคุณ

แต่กับเด็กที่เหลือล่ะ...พวกเขาจะคิดแค่ว่าเมืองไทยคือบ้านเกิดของคุณหรือเปล่า ในใจเราอดคิดแบบนี้ไม่ได้

แต่ครั้งนี้ คำพูดยืนยันออกจากปากเด็กผู้ชายที่แสนจะตรงไปตรงมามันทำให้เราหมดข้อกังขาอะไรอีกแล้ว

บ้านอีกหลังที่เจ้าเด็กพวกนี้รอคอยที่จะได้กลับมาเยือน

บ้านที่โฮบอกว่า "ผมเอาความรักของทุกคนกลับบ้าน"

ประโยคเล็กๆน้อยๆแต่กินใจมากมายจากปากเด็กที่ไม่ชอบเอาใจใครมันทำให้ค่ำคืนนี้กลายเป็นค่ำคืนแห่งความทรงจำในฐานะไทยฮอตเทสคนหนึ่งอย่างเรา

หลังจากที่พูดความในใจจบ เด็กผู้ชายที่ชอบวางมาดราวกับเป็นจักรพรรดิหนุ่มน้อยก้มตัวโค้งคำนับ90องศาแสดงความขอบคุณด้วยทั้งหมดของหัวใจ

ก่อนหน้าช่วงทอร์คเด็กบ่ายร้องเพลงrisk my life โดยมีโปรเจคแปลอักษรด้านหน้าว่าTH ♥ 2PM

[ซึ่งจริงๆเราก็อ่านไม่รู้หรอกนะ เห็นแต่รูปหัวใจสีแดง แต่น้องข้างๆบอกมาแบบนั้น ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นโปรเจคนี้เต็มๆเลย)

แต่ว่าตอนร้องเพลงนี้ เราเห็นคุณโน้มตัวเอามือมาป้องตาพยายามอ่าน

จากนั้นก็เห็นโฮทำตาม

ซึ่งเมื่อมองย้อนไป เด็กผู้ชายหัวใจอ่อนไหวแบบโฮคงรับรู้ได้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

และพอได้พูดความในใจออกมามากมาย  และขณะฟังเพื่อนๆแต่ละคนพูดต่อจากนั้น เราก็สังเกตเห็นโฮยกมือขึ้นมาเช็ดตรงหน้าอยู่หลายครั้ง

ตอนแรกด้วยไม่อยากเข้าข้างตัวเอง เพราะไฟสปอร์ตไลท์มันแรงมาก ก็เลยคิดว่าอาจเป็นเหงื่อมากกว่า

แต่พอตอนที่แทคเป็นคนพูด หลังจากที่เพื่อนๆพูดความในใจกันมาซะซึ้งเชียว พี่แกก็เล่นเปลี่ยนโหมดมาขายความตลกแทนซะงั้น

ทำเอาบรรยากาศเริ่มร่าเริงขึ้น หนุ่มๆก็หัวเราะเฮฮากันไป

ชานที่หัวเราะพร้อมหันกลับมามองโฮที่ยืนนิ่งๆอยู่...ก็เห็น

แล้วตอนนั้นที่เราแน่ใจว่านั่นคือน้ำตาของเด็กผู้ชายคนหนึ่งเพื่อไทยฮอตเทส

แล้ว...ไม่อยากจิ้นในสถานการณ์แบบนี้เลย แต่คำ่ว่า CNN ก็พุ่งเข้ามาคลุมหัวใจเรา

ชานที่ไม่จำเป็นต้องถาม และโฮที่ไม่ต้องเอ่ยแม้สักคำ

ลูกหมีก้มตัวลงไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาโดยพยายามไม่ให้ผิดสังเกตยื่นให้

โฮที่รับมาโดยไม่แสดงอาการใดใด

...และโฮก็ถือผ้่าผืนนั้นไว้ในมืออีกสักพักก่อนจะยกขึ้นมาซับน้ำตาที่อุ่นเหลือเกินในหัวใจเรา

...ตอนนั้นล่ะมั๊งที่เราคิดว่าเรารักผู้ชายพวกนี้มากจริงๆ

ฮวางชานซอง  โซโล่ของชานที่ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานานในที่สุดก็ได้เห็นกับตา

ชานเป็นผู้ชายที่เกิดมาให้เหล่าสาวๆหัวใจหวั่นไหวกับอินเนอร์ของเจ้าตัวในด้านการแสดงแต่เพราะเพอร์ฟอร์มมันเด่นมากและมากเสียจนกลบเรื่องการร้องเพลงไปจนหมด...ทำเอาเราอดเสียดายไม่ได้

ตลอดกว่าสามชั่วโมงนี้ เจ้าลูกหมีแทบจะไม่ได้พูดอะไร บางทีเห็นยืนเหมือนเหม่อที่ไม่รู้ว่าเหม่อหรือเปล่าดูสะดุดตากับอารมณ์นั้นอยู่ในทุกช่วงของค่ำคืนนี้ [เหม่อคิดถึงของกินหรือเปล่าก็ไม่รู้...ฮะ ฮะ ฮะ แซวเด็ก]

สำหรับเราแล้วฮวางชานซองที่เราได้เห็นกับตาก็ดูจะไม่ต่างจาก140ตัวอักษรของหมีผ่านทางทวิตเตอร์

ผู้ชายคนหนึ่งที่ดูราวกับติดอยู่ในห้วงคำนึงอะไรสักอย่างตลอดเวลา และยังคงสับสนกับความคิดมากมายที่เข้ามาประดังให้ขบคิด  ความกระหายในความรู้ของหมีมีมากเสียจนบางครั้งเราเห็นการสำลักความคิดที่ได้มาจากความรู้นั้น   แต่ที่เราชอบที่สุดก็คือความพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรับมือและจัดระเบียบความรู้ที่หมีรับมาให้เป็นระบบในแบบของหมีซึ่งตอนนี้จะดูยังยุ่งเหยิงอยู่ก็ตามที

เราอยากเห็นจริงๆนะเมื่อเวลาของความสุกงอมทางความคิดของคุณชายฮวางเดินทางมาถึุง ผู้ชายมากความคิดคนนี้จะน่าค้นหาขึ้นอีกมากแค่ไหน  ซึ่งเราเชื่อจากใจเลยว่าเวลาแบบนั้นจะต้องมาถึงแน่ ขึ้นอยู่กับว่าจะช้าหรือเร็วแค่ไหนเท่านั้น

เราเห็นความพยายามของชานมาแล้ว จากเด็กหนุ่มที่ร้องเพลงไม่เคยฮิตโน๊ตจนทำให้เรากลั้นใจลุ้นทุกครั้งที่ลูกหมีร้องสดจนมาถึงตอนนี้ที่ืทำให้เราสามารถนั่งฟังชานร้องได้อย่างสบายใจโยไม่ต้องลุ้นตามอีกแล้ว

จริงอยู่ว่าเสียงชานอาจไม่ใช่เสียงร้องที่สามารถเรียกได้ว่าเหมาะกับการร้องเพลง แ้ม้แต่เทคนิคก็อาจเรียกได้ว่าอยู่ระดับค่าเฉลี่ยก็ตาม  แต่การใช้กรูฟและพลังในเสียงของชานก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจมองข้ามไปได้

ตอนเพลง Like A Movie มาถึงท่อนชานที่ปกติโดนตัดไปตอนคัมแบ็ค ทำให้นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ยินเสียงหมีร้องสดๆในเพลงนี้

ตอนที่ได้ยินเราแปลกใจมาก สายตาที่กำลังส่องหมีแพนด้ายืนเป็นเสาให้สาวไล้อยู่เปลี่ยนหาต้นตอของเจ้าของเสียงทันที

เราชอบการร้อง การใช้เสียงของชานในเพลงนี้จริงๆ ชอบมากกว่าท่อนของจุนเคเสียอีกจะว่าไป

มันก็น่าแปลกทั้งๆที่เป็นท่อนไม่สั้นไม่ยาว แต่กลับติดอยู่ในความคิดเราจนถึงตอนนี้ จนทำเอาเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายคลิปเก็บไว้

แต่ตอนนั้นถ้ามัวแต่ถ่ายคลิป เราว่าความรู้สึกที่เรามีต่อท่อนร้องของชานคงไม่ติดในความคิดคำนึงของเราอยู่แบบนี้

ชานบอกว่าจะกลัีบมาอีก และ..."อย่าลืมต้อนรับผมแบบนี้อีกนะครับ"

ฟังแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้ ให้ภาพเด็กน้อยซื่อๆขอย้ำเพื่อความแน่ใจจะได้ไม่โดนทิ้งประมาณนั้น

ทั้งๆที่เจ้าตัวเป็นผู้ชายตัวโตที่มากไปด้วยเคมีของชายหนุ่มที่พร้อมละลายหัวใจสาวๆแท้ๆเลย

มาเช็ครูปดูก็พบว่าตัวเองแทบไม่ได้เก็บภาพชานไว้สักเท่าไร อย่างหนึ่งก็คือถ้าจุดที่เราอยู่เป็นแลนด์มาร์คของด้ง แต่มันก็เท่ากับจุดบอดของฮวางนั่นเอง

แต่พอมาสังเกตดูดีดี หลายรูปที่เราเก็บภาพแทค มักมีเจ้าลูกหมีอยู่ไม่ไกล

 เราน่ะแต่ไหนแต่ไรก็ชอบสายตาเวลาหมีมองแมว มันเป็นสายตาแบบเด็กผู้ชายที่มองไอดอลของตัวเอง

[และก็อยากถาม...เหนื่อยไหม สิ่งที่แกทำอยู่น่ะ...แทค~♥]

แต่เท่าที่เห็น  ไม่ว่าพี่ชายคนนี้ของมันจะบ้าขนาดไหนก็ตาม - -" หมีก็ปลื้ม

และพร้อมสนับสนุนทุกอย่างที่พี่ทำ

พร้อมที่จะเชื่อและทำตามทุกอย่าง ให้ความรู้สึกแบบพี่ว่าไงน้องก็ว่างั้น

แต่ถ้าหมีกับพี่คุณละก็นะ...เหมือนเด็กอยากจะอ้อน แต่ไม่รู้จะวางตัวไงถูกล่ะมั๊ง

ขนาดตัวผิดกัน แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะคิดว่าชานเป็นพี่ของคุณ ไม่รู้เพราะคุณดูมีบารมีหรือหมีน่ะแพ้ทางคุณอย่างเห็นได้ชัดก็ไม่รู้

แต่พอเทียบพี่สามคนในทีมนี้ จุนเคคงน่าสงสารที่สุดในสายตาเรา

ก็เพราะเวลาเข้าไปตอแยหมีทีไร ขนาดหวังดีนะ เห็นเหงื่อน้องเลยขอซับให้

แต่พี่แกเล่นลีลาเยอะ เจ้าลูกหมีถึงเริ่มไม่ไว้ใจ

ท่าสะบัดเหงื่อเหมือนคุณนายจะตบ...แมลงวัน

สมแล้วที่หมีมันจะไม่ไว้ใจนะแก  [ขอแซะคุณหน่อยเห๊อะจะทั่วถึงไปไหนป๋า...ซ้ายใส่ใจแทค]

สีหน้าชานนี่ประเมินค่าไม่ได้จริง ฐานะพี่คนโตก็...ไม่เหลือราคา    [...ขวาด้งในกำมืองั้น คิ คิ คิ]

ตอนช่วงเพลงagain n again ท่อนที่หมีแรพจู่ๆเสียงก็พร่า ตอนแรกคิดว่าหมีลืมเนื้อหรือร้องผิดอะไรสักอย่าง

แต่พอช่วงBack2Uท่อนหมีร้องครั้งแรกก็ชัดเลยว่าเฮดเซ็ทมีปัญหา แล้วพอกลับมาท่อนหมีอีกครั้งถึงได้เห็นหน้าหมีเอียงตัวมาร้องกับไมค์มือถือแทนแบบที่ท่อนร่างของหมีก็ยังคลอเคลียอยู่กับสาวไม่มีผิดจังหวะ เราเห็นแบบนั้นแล้วอดชมหมีไม่ได้จริงๆว่าแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างมืออาชีพจริงๆ

พอพูดถึงเรื่องไมค์ก็นึกได้ว่าตอนเปิดตัว เฮดเซ็ทของด้งก็ดูจะมีปัญหาอาจเป็นไม่ได้ยินเสียงตัวเองหรือไงไม่รู้ เพราะตอนที่เดินกลับไปเมนสเตจเห็นด้งเดินลิ่วไปแล้วชี้ที่หูตัวเองบอกพี่แบ็คสเตจให้แก้ไขก่อนกลับมาแสดงต่อโดยที่คนอื่นแทบไม่ผิดสังเกต(ยกเว้นจอมเผือกแบบตู  )

...นี่เป็นเหตุผลที่เราชอบดูคอนเสิร์ตนะ เวลาเห็นการเล่นดนตรีสด ร้องและเล่นสด ไม่ว่าจะเตรียมการมาอย่างดีพร้อมแค่ไหน เหตุการณ์ไม่คาดฝันมันก็มักเกิดขึ้นมาได้เสมอ แต่ความเป็นมืออาชีพเท่านั้นจึงสามารถแก้ปัญหาเฉพาะผ่านไปได้อย่างดี ถือเป็นหนึ่งในเสน่ห์ของการดูการเล่นสดตรงนี้

หลังจากที่สะกิดใจกับเสียงร้องของชานในเพลงLike A Movie จู่ๆเราก็คิด...ไม่อยากได้โซโล่ของชานที่โชว์เนื้อโชว์ตัวอีกแล้ว...พูดจริงๆ

อยากฟังเพลงบัลลาดของชาน อยากได้โซโล่ที่เน้นการร้องและรวบรวมความคิด(สับสน)ของชานผ่านเนื้อเพลง เพลงที่สะกดให้เราฟังนิ่งๆสนใจในอารมณ์เพลงที่ชานสื่อออกมามากกว่า เพลงที่สามารถใ้ห้เราโฟกัสเฉพาะเสียงของชานดูสักครั้ง

ชานทำได้ดีกับการเพอร์ฟอร์มจนไม่ต้องพิสูจน์อะไรอีกแล้ว

คอนครั้งหน้่าเราอยากเห็นพัฒนาการอีกขั้นของชานมากกว่า...นี่คือความหวังของเราที่มีต่อฮวางชานซอง

จบการเดทกับหนุ่มน้อยยังบอยไว้ตรงนี้