"...สุข...ด้วยความไม่รู้สึก..." สวัสดี วันนี้...วันพระขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๙ "...สุข...ด้วยความไม่รู้สึก..." เนื่องจาก....จิตเป็นผู้ให้...กายจึงเบิกบาน....ความสุขเช่นนี้จึงไม่ได้รู้สึกใด ๆ เลยนอกจากความเบิกบานของกายเท่านั้น... เป็น “ความสุขที่บริสุทธิ์” ซึ่งปราศจากสิ่งใด ๆ ในการปรุงแต่งแต้ม “สุข..ด้วยความไม่รู้สึก...” เช่นนี้ก็มีกันทุกผู้ ทุกคน เพียงแต่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย ๆ นักหรอกนะ เราเคยซื้ออาหารหรือสิ่งของให้พ่อ ให้แม่ แล้วพ่อกะแม่ ถูกใจเป็นอย่างมากไหม? เราเคยช่วยสัตว์โลกที่กำลังเกิดทุกข์ เวทนา ให้รอดปลอดภัยไหม? ถ้าเคย...เช่นนี้ก็คือ สุข...ด้วยความไม่รู้สึก เพราะว่า ทำแล้วก็แล้วกัน คือว่าจิตเป็นผู้ให้แล้ว... ไม่ได้หวังผลตอบแทนใด ๆ เลย เพราะฉะนั้น วันนี้...วันพระ เรามา...สุข...ด้วยความไม่รู้สึก กันดีกว่านะ... โดยเริ่มจาก กาย วาจา ใจ... อย่างตั้งใจ ๑๕-๓๐ นาที...(เวลาพัก..หรือเวลาใดก็ได้ที่สะดวก...) กาย ให้ตั้งมั่นว่าจะละการเบียดเบียนกันไม่ว่า คนหรือสัตว์ (อย่าตบยุงด้วยล่ะ...) วาจา ให้ตั้งมั่นว่าจะ ปิดวาจา (เท่าที่ทำได้ก็พอแล้ว) เพราะว่าการปิดวาจา ทำให้เรามีความสงบมากขึ้น ทำให้เราเห็นตน ของตัวเองมากขึ้น ใจ ให้ตั้งมั่นว่าจะ วางเฉย (อุเบกขา) ไม่ใช่ขี้เกียจ คือการวางเฉยต่อสิ่งไม่ดีทั้งหลายทั้งปวง.... หลังจากเราปฏิบัติแล้วค่อย ๆ สังเกตุ ต้องค่อย ๆ พิจารณาจริง ๆ นะ เราจะ "สุข...ด้วยความไม่รู้สึกจริง ๆ..." สรุป การที่เรามีเมตตา (ดูความหมายข้างล่าง) ต่อสรรพสิ่งทั้งหลาย ไม่ว่าคน หรือสัตว์ สิ่งนี้ก็คือ “ความสุขที่บริสุทธิ์” ทั้งหมดนี้เราก็จะพบว่า พรหมวิหารสี่ ที่เราเคยฟังธรรมนั้นไม่ยากอย่างที่เราคิดเลยนะ (พรหมวิหารสี่ คือ เมตตา=ปรารถนาให้เขามีความสุข กรุณา=ปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ มุทิตา=ยินดีในความดีของผู้อื่น และอุเบกขา=วางเฉย ปล่อยวางด้วยปัญญา) คนป่าหาธรรม   Create Date : 25 สิงหาคม 2553 9 comments Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 9:56:23 น. Counter : 986 Pageviews. Share Tweet

ดีนะ ถ้าทุกคนปิดวาจา กาย ใจ ต่างคนต่างปิดแล้วจะเป็นยังงัยค่ะ ถ้าทุกคนอยู่บ้าน บ้านก็น่าอยู่ , อยู่ที่ทำงานก็น่าทำงาน สงบสุขดี   โดย: Ros IP: 122.154.9.253 25 สิงหาคม 2553 11:07:07 น.

ปิดวาจา...คือ ปิดวาจาเท่าที่ทำได้นะ.. (...) การใช้วาจาเท่าที่จำเป็น...เรียกว่า ปิดวาจาเหมือนกัน ใช้เวลาประมาณ ๑๕-๓๐ นาที เวลาพัก หรือเวลาใดก็ได้ที่สะดวกนะ... หวังว่า...เมื่อปิดวาจาแล้วจะรู้สึกอยู่ กับตัวเองเข้าใจ ตัวตนของตัวเอง...มากขึ้นนะ   โดย: คนป่าหาธรรม IP: 125.24.230.7 25 สิงหาคม 2553 13:28:14 น.

"ตั้งกายให้ตรง ดำรงการปิดวาจา วางใจอุเบกขา" การปิดวาจา กายและใจ ลองทำแล้วนะประมาณ 10 นาที เมื่อช่วงพักกลางวัน นิ่ง ๆ สักพัก รู้สึกว่าเห็นตัวเองมากขึ้น ได้ปล่อยวาง ไม่ยินดีและไม่ยินร้ายใดๆในชั่วขณะ สงบขึ้นนะ อย่างนี้น่าจะเป็น "สุข..ด้วยความไม่รู้สึก" จริงๆ ๆ ๆ   โดย: DekDee-GangTham IP: 118.174.106.145 25 สิงหาคม 2553 14:30:06 น.

ธรรมมะ อิ่มใจจิงๆนะ   โดย: lady IP: 58.64.60.19 26 สิงหาคม 2553 16:53:48 น.

..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน.. ..HappY BrightDaY..   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 26 สิงหาคม 2553 18:11:42 น.

"...สุข...ด้วยความไม่รู้สึก..." เป็นการพาดหัวเรื่องที่น่าสนใจทีเดียว อย่างที่บอกว่า ถ้าเราสุขอยู่..ไม่ว่าที่บ้านหรือที่ทำงาน หากปิดวาจาแล้วจะเป็นยังไง? ถ้าเราปิดวาจา ซึ่งก็คือ การปิดที่พอดีและเหมาะสม ก็จะส่งผลให้บ้านและที่ทำงานน่าอยู่มากยิ่งขึ้นนะ เพราะเราได้อยู่กับตัวเอง ทำให้เรามีสติมากขึ้น เมื่อเราเปิดวาจาแล้ว..ก็จะอยู่บนพื้นฐานของศึล สมาธิ ปัญญา คนรอบข้างก็จะมีความสุขกับเรา ส่งผลให้เกิดความสุขทางกายและใจ ด้วยไม่รู้ตัวอีกด้วยนะ...ขอเชื่อมโยงอีกเรื่องนะ ถ้าเราฝึกอย่างที่คุณคนป่าบอก 15-30 นาที ปฎิบัติบ่อย ๆ จะทำให้เราอยู่กับตัวเองได้มากขึ้น โดยไม่รู้สึกเหงา เพราะคนที่รู้สึกเหงา นั่นหมายความว่า คุณยังอยู่กับตัวเองไม่ได้ หากเราฝึกปฎิบัติการปิดวาจา กายและใจ จะทำให้เราอยู่กับตัวเองได้อย่างมีความสุข...น่าจะจริงนะ   โดย: คนเมือง^-^ IP: 203.114.111.11 29 สิงหาคม 2553 9:40:24 น.

ขอถามอีกเรื่องนะ..ถ้าเราทุกข์ เราควร "ทุกข์...ด้วยความไม่รู้สึก" หรือ "ทุกข์...ด้วยความรู้สึก" แบบไหนน่าจะเหมาะกว่ากัน ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้ว่า ทุกข์ก็ทุกข์ไม่นาน สุขก็สุขไม่นาน เพราะถ้าเราทุกข์แล้วรู้สึก..จะช่วยเตือนสติได้มากกว่าการไม่รู้สึกหรือไม่?   โดย: คนเมือง^-^ IP: 203.114.111.11 29 สิงหาคม 2553 9:46:32 น.

สาธุ...ธรรมย่อมรักษาคนประพฤติธรรม "คนเมือง" ที่ส่ง comment no. 6 ทำให้ภาพชัดขึ้นนะ ถูกต้องเลยครับเราต้องปฏิบัติให้พอดีและเหมาะสม...การปฏิบัตินั้นควรปฏิบัติบ่อย ๆ แล้วจะเกิดปัญญา คือว่า เธอผู้ใดปฏิบัติ...เธอผู้นั้นจะเห็นตัวเอง รู้จักตัวเอง.. เรียกว่า ปัจจัตตัง (เป็นสิ่งที่รู้ได้เฉพาะตน)   โดย: คนป่าหาธรรม IP: 113.53.190.150 30 สิงหาคม 2553 13:45:58 น.

คนเมือง...เรื่อง "ทุกข์...ด้วยความไม่รู้สึก หรือทุกข์..ด้วยความรู้สึก" นั้นความเหมาะสมนั้นขึ้นอยู่กับเธอผู้นั้น ๆ .... เสมือนหนึ่งเธอจะดับไฟจากเทียนไข เธอต้องเห็นเปลวไฟจากเทียนก่อนจึงจะดับไฟนั้นได้ถูก..ฉันใด สรุป ควรจะรับรู้ทั้งสองอย่าง...รู้แล้วก็วาง ทุกข์บางอย่างไม่ต้องรับรู้...เมื่อไม่ต้องรับรู้มันก็ สงบ (เพราะว่าไม่ต้องปรุงแต่งต่อไป) ด้วยปัญญาของเธอเอง....   โดย: คนป่าหาธรรม IP: 113.53.190.150 30 สิงหาคม 2553 15:48:14 น.