สวัสดี วันพรุ่งนี้วันพระ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๗
บางครั้งเราอาจจะคิดว่า "เสพมากเท่าใด...ยิ่งสุขมากเท่านั้น"แต่ในสภาพความเป็นจริงนั้น บางสิ่ง...บางอย่างไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลยเช่น เรื่องอาหาร ถ้าบริโภคมาก ๆ เกินไปนั้นเป็นอย่างไร...ปัจจุบันนี้เรามีแต่เสพสิ่งที่นอกตัว...เช่น คุยกับเพื่อน เดินห้าง FaceBook BB แต่พออยู่คนเดียวกลับบอกว่าเหงา...คิดว่าไม่เข้าใจตัวตน ของตัวเองมากกว่าเน๊อะ...การเสพสิ่งภายนอก...มันเป็นเพียงสุขชั่วคราว... เมื่อหยุดเสพ...สุขก็หยุดการที่เราเงียบ ๆ คนเดียว มันเท่ากับเราทำความสงบให้กับ จิตเรา การที่เราเงียบ ๆ คนเดียว มันเท่ากับเราทำความสะอาดให้กับ จิตเราลองหลับตาซิ...เมื่อจิตเราสงบ จิตเราสะอาด มันจะเกิดอะไรขึ้น....ต่อไปนี่คือ การเสพสิ่งภายใน...มันเป็นความประณีตของสุข...ต้องเวียนเสพ จึงเวียนสุข ตามแต่ใจทราบเมื่อใด ถึงธรรมแท้ ไม่แปรผันไม่ต้องเสพ ไม่ต้องสุข สบายพลันผู้ใดนั้น เสพพอ..พบ ก็จบเอย...