เชื่อว่าเพื่อนๆหลายคนคงเลี้ยงสัตว์กันอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็น น้องหมา น้องแมว น้องกระต่าย และอื่นๆ เมื่อพอเลี้ยงแล้วก็ย่อมเกิดความรักความผูกพันเป็นธรรมดา จนเมื่อวันที่ "สัตว์เลี้ยงของเราหายไป" ย่อมเกิดความเป็นห่วง ระแวงว่าสัตว์เลี้ยงจะได้รับอันตรายบ้าง จะไม่มีอาหารกินบ้าง หรือห่วงว่าจะเจ็บป่วยอะไรรึเปล่าถึงไม่ยอมกลับบ้าน ความรู้สึกเหล่านี้คิดว่าหลายคนคงรู้สึกไม่ต่างไปจากกัน

         เมื่อหลายปีก่อนได้เคยเลี้ยงแมวตัวนี้ค่ะ เดิมทีเจ้าเหมียวตัวนี้เป็นแมวของแม่ค้าร้านขายของชำ ร้านตั้งอยู่ห่างออกไปจากบ้านของเราประมาณสามหลังคาเรือนค่ะ เวลาที่ไปซื้อของก็จะต้องไปเล่นกับเจ้าแมวตัวนี้เสมอ ป้าเจ้าของร้านเรียกน้องแมวว่า"เหมียว" พอไปเล่นกับน้องเหมียวบ่อยๆเข้า ก็ซื้อปลาทูทอดให้กินบ้าง ไก่ย่างบ้าง ลูกชิ้นปิ้งบ้าง จนน้องติดเรามาก วิ่งตามกลับมาบ้านด้วยบ่อยๆ


         นานวันเข้าก็มาอยู่แบบยาวๆ นานๆทีถึงจะกลับไปหาป้าเจ้าของร้าน จนป้าออกปากว่ายกให้เรามาเลี้ยงเลยแล้วกัน จขบ.ได้เลี้ยงเจ้าเหมียวอยู่สองสามปีค่ะ ซื้ออาหารแมวมาไว้ให้กิน พาไปหาหมอ ทำหมัน ฉีดวัคซีนครบ เลี้ยงแบบเปิด เจ้าเหมียวก็จะออกไปวิ่งเล่นไปเที่ยวเกือบทุกวัน เป็นแมวตัวเมียที่ชอบเที่ยว แต่น้องก็กลับมานอนที่บ้านทุกวันเช่นกัน ได้ตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "วุ่นวาย" เพราะชอบตามมาจุ้นจ้านวุ่นวายกับเราตลอด โดยเฉพาะเวลาที่ไปถ่ายภาพ จะถ่ายแมลงไม่ได้เลย น้องไล่จับมาเล่นบ้างไล่หนีบ้าง กวนใจเป็นที่สุด ^^


         แต่แล้วในเย็นวันหนึ่ง เจ้าวุ่นวายก็ไม่กลับมา รู้สึกเป็นห่วงก็เลยไปถามที่ร้านป้า ป้าบอกว่าไม่เห็น ก็ถามคนแถวนั้นไปตามบ้านสามสี่หลัง จนไปรู้จากบ้านหลังหนึ่งเขาบอกว่าเห็นคนอุ้มแมวขึ้นรถยนต์ไป บอกว่าจะเอาไปเลี้ยง แต่เขาก็บอกว่าไม่แน่ใจว่าเป็นตัวเดียวกันมั้ย เพราะก็มีแมวที่คนแถวบ้านเลี้ยงไว้ สีกับลายคล้ายกันอยู่หลายตัว รู้สึกใจหาย คิดถึงและเป็นห่วง ได้แต่คิดว่าคนที่พาไปเขาจะเลี้ยงดูอย่างดี และยังหวังว่าวันหนึ่งเจ้าเหมียววุ่นวายจะกลับมา ...