อาหารเช้าที่ภัตตาคารสไตล์แม็กซิกันและดินเนอร์ที่ภัตตาคารสไตล์อเมริกัน
สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ชาวบล๊อกแก็งค์
ช่วงนี้เพื่อน ๆ และน้อง ๆ จะเห็นดิฉันอัพเดทบล๊อกเกี่ยวกับทริปที่ดิฉันและสามีเดินทางไปเท็กซัสเพื่อไปงานแต่งงาของหลานสาวสามี อย่างที่ดิฉันเคยเล่าให้ฟังว่าทริปครั้งนี้ทำให้ดิฉันและสามีได้ส่วนเกินของน้ำหนักกลับมามาก เหตุผลก็คือมีงานปาร์ตี้ทุกวัน เพราะเมือมีญาติมาพี่ชายสามีก็ทำอาหารเลี้ยง ไม่ทำอาหารเลี้ยง ก็ออกไปทานอาหารข้างนอกกัน
สำหรับเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่เป็นขาช๊อปปิ้ง ก็ไม่ต้องน้อยใจน่ะค่ะว่าดิฉันจะลืมงานอดิเรกของดิฉันแล้วหรือ ไม่ค่ะ ดิฉันก็ยังช๊อปปิ้งไม่หยุดค่ะ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้เสื้อผ้ามาอีกแล้ว พร้อมกางเกงยีนส์ขาลีบสุดมีรูโหว่มาอีก เรียกว่าสไตล์ล่าสุดเลยค่ะ อดใจรอหน่อยค่ะ แล้วจะได้เห็น
มาวันนี้ก่อนที่ดิฉันจะไปทำงาน ดิฉันก็จะมาอัพเดทเกี่ยวกับภัตตาคารในเท็กซัสที่ดิฉันและสามีได้ไปเยี่ยมเยียนมา เป็นภัตตาคารของคนแม็กซิกันแท้ๆและภัตตาคารของอเมริกัน
นี่คือบล๊อกล่าสุดที่เกี่ยวเนื่องกับบล๊อกนี้ค่ะ</center> งานแต่งงานของหลานสาวสามีสไตล์อเมริกันที่เท็กซัส //www.bloggang.com/mainblog.php?id=jiney&month=13-07-2009&group=30&gblog=17
อาหารเช้าที่ภัตตาคารแม็กซิกันและดินเนอร์ที่ภัตตาคารอเมริกันที่เท็กซัส มาดูภาพพร้อมคำบรรยายเลยค่ะ
อาหารเช้าที่ภัตตาคารสไตล์แม็กซิกัน ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าอเมริกามีคนแม็กซิกันอยู่กันมาที่เดี่ยว ยิ่งที่รัฐแคลิฟอร์เนียและรัฐเท็กซัส เพราะชายแดนติดกับแม็กซิโก ฉนั้นเมื่อเดินไปไหน เราจะเห็นคนแม็กซิกันกันมากที่เดียว บางครั้งดิฉันแทบไม่เห็นคนอเมริกันเอาเลย เวลาดิฉันและสามีไปซุปเปอร์มาเก็ตแถวบ้านดิฉัน เชือไหมค่ะจะไม่เห็นคนอเมริกันหรือคนผิวขาวเลย จะเห็นพวกแม็กซิกันมากเอาที่เดียว
ภัตตาคารที่ไปทานอาหารเช้ากับครอบครัวญาติพี่น้องของสามีวันนี้ เจ้าของร้านเป็นคนแม็กซิกันแท้ ๆ เลยค่ะ สามีเป็นคนทำอาหาร เคยเป็นเชฟอยู่โรงแรมฮิลตัน ส่วนภรรยาก็ดูแลเรื่องต่าง ๆ เช่นเสริฟ เก็บเงิน แล้วพนักงาน เสริฟก็คงเป็นพวกญาติกัน ภรรยาเจ้าของร้านพูดยังติดสำเนียงแม็กซิกันอยู่เลย บางครั้งทำให้ดิฉันฟังมีปัญหาเหมือนกัน
พอเปิดประตูเข้ามาก็จะเห็นภาพที่ตัดจากหนังสือพิมพ์ติดข้างฝาไว้เต็ม สังเกตุดี ๆ ภาพส่วนใหญ่จะเป็นภาพจอร์ค บรูช ประธานาธิบดีคนก่อนของอเมริกา สมัยที่ยังเป็นเด็ก ซึ่งคนที่เท็กซัสส่วนใหญ่จะรักจอร์ค บรูชกันค่ะ เพราะท่านเคยเป็นผู้ว่าของรัฐเท็กซัสมาก่อน
มาดูใกล้ ๆ ค่ะ ภาพสมัยบรูชยังเป็นเด็ก ๆ น่าตาน่ารักมาก ๆเลย และนั่นก็คือพ่อจอร์ค บรุช สมัยหนุ่ม ๆ
แม่บรูชสมัยสาว ๆ และบรูชตอนเด็ก ดิฉันว่าหน้าตาไม่เปลี่ยนเท่าไรเลย
โต๊ะที่จัดวางไว้ จะเห็นธงชาติแม็กซิกัน เพราะเจ้าของร้านเป็นคนแม็กซิกันแท้ ๆ
เป็นธรรมเนียมของภัตตาคารหรือร้านอาหารที่จะมีภาพสวย ๆ ติดตามฝาผนัง ภาพนี้เจ้าของร้านบอกว่าเป็นหนังของอูฐ แล้วนำมาเขียนเป็นภาพ
โต๊ะที่พี่น้องสามีนั่งซึ่งเป็นโต๊ะกลมอยู่ด้านหน้าสุดเลย จะมีภาพนี้ติดอยู่
เมนูรายการอาหาร ซึ่งสีสดใสมาก ๆ ตามสไตล์ของคนแม๊กซิกัน
เมนูก็ง่าย ๆ เพราะเรียกว่าทำกันเอง
โต๊ะที่พวกเรานั่ง ยังไม่หมดครอบครัวสามีน่ะค่ะ ยังมีอีกโต๊ะ ไม่ได้ถ่ายรูปมา อย่างที่บอกครอบครัวสามีหรือญาติพี่น้องสามี เรียกว่ายุ้ยญาติเยอะยังยอมแพ้เลยค่ะ
เมื่อสั่งอาหารไปแล้ว ระหว่างที่รออาหารที่สั่ง เจ้าของร้านก็นำทอร์เทียร์มา เสริฟให้ก่อน ดูซิค่ะใส่ตระกร้าสาน ปิดฝาเสียสวยเลย
เปิดออกมายังร้อนกรุ่นอยู่เลยค่ะ
นี่คืออาหารที่พ่อสามีดิฉันสั่งคะ
นี่ค่ะอาหารทีสามีดิฉันสั่ง
เชื่อไหมค่ะ ดิฉันไม่สามารถทานอาหารแบบที่คนอเมริกันสั่งได้บางอย่าง เช่นอาหารเช้าที่เป็นแบบนี้ ทุกครั้งถ้าสามีดิฉันสั่งอาหารแบบนี้ ดิฉันจะสั่งแพนเค็กหรือ French Toast นี่ก็เช่นกัน ดิฉันสั่ง French Toast คิดว่าจะเสริฟพร้อมกันไข่ดาว ไส้กรอกและเบคอน ซึ่งพอได้รับก็เสียความรู้สึกนิดหน่อย เพราะไม่ค่อยน่าทานแถมยังไม่มีไขดาว ไส้กรอกและเบคอนอีก แล้วราคาก็เท่ากับอาหารที่สามีดิฉันสั่ง ดิฉันว่าแพงเกินไปสำหรับขนมปังทอดไข่สามชิ้น ตั้งห้าเหรียญกว่า เมื่อรวมภาษีแล้ว
สามีดิฉันกับหมวกแม็กซิกันค่ะ
หลังจากได้ดูภาพและบรรยากาศภัตตาคารสไตล์แม็กซิกันกันแล้ว ก็มาเปลี่ยนบรรยากาศ เป็นดินเนอร์ที่ภัตตาคารสไตล์อเมริกันกันค่ะ</center>
นี่คือภัตตาคารที่เราไปทานอาหารค่ำกับครอบครัวพี่สาวสามี หลังจากกลับจากงานเลี้ยงงานแต่งงานของหลานสาวสามี ซึ่งตรงกับวันชาติอเมริกัน ฝนตกหนัก อยากจะออกไปดูพลุก็ไม่มีให้ดูเพราะฝนตก ก็เลยออกไปทานอาหารค่ำ
โต๊ะที่พวกเรานั่งค่ะ
เมนูอาหารค่ะ
ตัวอย่างเมนูอาหาร เห็นไหมค่ะราคาอาหารไม่แพงเลย ถูกกว่าที่รัฐแคลิฟอร์ เนียที่ดิฉันอยู่มาก ๆ ที่รัฐดิฉันอยู่ค่าครองชีพสูง
พี่สาวสามีพร้อมลูกชายสองคนและสามีดิฉันค่ะ
หลังจากพวกเราได้สั่งอาหารแล้ว ดิฉันก็ขอเดินไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางเดินก็เก็บภาพมาฝากค่ะ บริเวณทางผ่านไปห้องน้ำ ดิฉันว่าแปลกดีที่มีพัดเหมือนแบบสมัยโบราณ บนเพดานพัดไปพัดมาเหมือนพัดลมเพดาน
ระหว่างเดินกลับมาที่โต๊ะ ก็ไปเจอญาติของภรรยาพี่ชายสามีที่ไปร่วมงานแต่งงานหลานสาวสามี มานั่งทานอาหารที่ภัตตาคารแห่งนี้
อาหารที่พวกเราสั่งมาแล้วค่ะ ที่ภัตตาคารในอเมริกา เวลาเราสั่งอะไร ไปกันหลายคน เค้าจะเสริฟให้พร้อมกัน ไม่ทยอยเสริฟคือทำให้เสร็จพร้อมกัน จานนี้ของสามีค่ะ
จานนี้ของดิฉันค่ะ
มาดูใกล้ ๆว่ามีอะไรบ้างในจานของดิฉัน
เนื้อไก่ชุบแป้งทอดกรอบมาก ๆเลยค่ะ ของโปรดดิฉันเลยค่ะ พวกของทอด ๆ อมน้ำมัน ดิฉันชอบมาก ๆเลยค่ะ
ขอขอบคุณเพื่อน ๆ และน้องๆ ที่มาเยี่ยมบล๊อกดิฉันน่ะค่ะ ดิฉันขอตัวไปทำงานก่อนน่ะค่ะ
มีความสุขมาก ๆค่ะ
Create Date : 17 กรกฎาคม 2552 |
|
35 comments |
Last Update : 17 กรกฎาคม 2552 8:44:43 น. |
Counter : 2559 Pageviews. |
|
|
|
แต่ดูท่าอาหารฝั่งเมกานี่เสริฟกันมาจานเป้งๆเลยนะคะ
ถ้าเราไปอยู่คงอ้วนกลมแน่ๆเลยค่ะ(ทุกวันนี้ก็แทบจะกลิ้งแทนการเดินอยู่แล้วค่ะ)
((คุณจกขบ น่ารักเปรี้ยวมากค่ะ))