สงกรานต์ปี 48 วันที่ 4 ... สปาเก๊ตตี้มี้ตบอลซะด้วยน๊า

ก้อยก็ตื่นสายตามเคยค่ะ ... ลงมาเจอเมนูอาหารเช้าสนุกๆอีกแล้ว ได้กินชีส เจ้าวัวหัวเราะ The Laughing Cow อีกแล้วค่ะ ...นี่ไง เห็นใครบอกว่าอย่างเห็นกล่อง เห็นแล้วคิดอย่างก้อยมั๊ยคะ ... ว่าดูรูปน้องวัวแล้วอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีเลยค่ะ



พอลงมา...ก็เจอเจ้านี่เหลืออยู่สามคำ...รีบคว้าหมับซะก่อนเลย



พี่เอ๋เอาชีสหั่นแปะไว้บนขนมปัง เอากล้วยหอมหั่นเป็นแว่นๆวางตรงกลาง แล้วก็ปิดด้วยขนมปังที่มีชีสแปะอยู่อีกทีนึง .... เป็นชั้นๆอย่างงี้ค่ะ ขนมปัง ชีส กล้วยหอม ชีส ขนมปัง .....โอ้ววววว เอาไปเข้าเตาอบให้เหลือง ... อร่อยจัง แหม...ก้อยลงจากบ้านมาได้จังหวะพอดีเลยค่ะ ตื่นสายก็ดีไปอย่าง ลงมาได้กินเลย 5555 แต่ต้องสายกำลังดีนะคะ แบบกะว่าได้ยินเสียงช้งเช้งในครัวเงียบลงซักพัก ... ก็ลงมากินเล้ยยยยยย



มาถึงไข่หนุ่มบ้างค่ะ ที่เรียกว่าไข่หนุ่ม ก็เพราะเป็นเจ้าพ่อไมโครเวฟเหมือนคุณแก้วเลย สมัยก่อนหนุ่มเป็น production manager ของโรงงานเบียร์แห่งหนึ่ง มีบ้านพักในโรงงานค่ะ ก็อาศัยไมโครเวฟทำกับข้าวประจำประสาหนุ่มโสด ปรกติในนั้นก็มีแค่ไข่ นม เนย เกลือ พริกไทย วันไหนมีครีม ก็ใส่ครีมลงไปด้วยค่ะ ใส่ไมโครเวฟไฟกลางๆซักสองสามนาที ก็สุกแล้วค่ะ



แต่วันนี้มีไส้กรอกเจ้าโปรดของพวกเรา ซื้อจากเอ็มโพเรี่ยม หั่นใส่เข้าไปด้วย



ขนมปังอันนี้ซื้อจากวิลล่าค่ะ อร่อยจัง ... ชอบมาก อยากทำได้อย่างนี้จังเลย เนื้อขนมปังข้างในขาวๆเนี่ย เหนียวๆนุ่มๆค่ะ



กล้วยในขนมปังชีสเมื่อกี้ไม่พอ...ก้อยเลยตามด้วยกล้วยไปอีกหนึ่งลูก



อ้าวหันมาเจอเสื้อพี่เอ๋...ใส่เสื้อยืด AF2 ซะด้วยพี่เอ๋ วัยรุ่นซะ



วันนี้ก็เป็นอักวันค่ะที่จะอยู่บ้านทั้งวัน ไม่ออกไปกินข้าวเที่ยงที่ไหน จะนั่งๆนอนๆกินๆ ไปเรื่อยๆ จนถึงเย็นๆ ค่อยกลับกรุงเทพกับ ... ก็เลยต้องค้นตู้เย็นหน่อยว่ามีของสดอะไรเหลืออยู่บ้าง ... มีหมูสับเหลือจากที่ทำหน้าสปาเก็ตตี้คุณธวัชหน่อยนึง มีเส้นที่ลวกแล้วแต่กินกันไม่หมดอยู่พอกินได้ซักมื้อ พี่เอ๋เลยว่าจะทำมี้ตบอลดีกว่า ... จำได้ว่าเคยทำสูตรของมาธาร์ สจ๊วต แล้วอร่อยค่ะ

พี่เอ๋เลยจัดการควักเนื้อในขนมปังออกไปแช่นมเตรียมเอาไว้



ส่วนเปลือก...ก็เสร็จก้อยค่ะ ไม่ทิ้งหรอก...อร่อยจะตายค่ะ แต่ต้องครีเอทวิธีกินนิดนึง ก้อยเอาชีสทาขนมปัง ( อิ...อิ สารภาพว่า ไม่เรียกว่าทาค่ะ แบบว่ายัดลงไปเกือบครึ่งก้อนเลย) แล้วก็โรยด้วยข้าวโพดที่หนุ่มต้มไว้ตั้งแต่วันก่อน...ออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ มีชิ้นเดียว ... งก ... ไม่แบ่งใครเลยค่ะ



ข้าวโพดต้มหนุ่มซื้อมาถุงนึง กินกันไม่หมดซะที เมื่อวานยังแบ่งเอาไปโรยสลัดเลยค่ะ หนุ่มเลยจัดการปรุงรส เอาเนยกับเกลือใส่ เอาเข้าเวฟ ให้มัน มันๆเค็มๆ ค่ะ



ก้อยยังกินอาหารเช้าไม่เสร็จเลยค่ะ พี่เอ๋ก็เริ่มเข้าครัวทำมี้ตบอล (แหงหล่ะ เล่นตื่นเอาเกือบสิบเอ็ดโมง) ในนี้มีเครื่องปรุงดังนี้ค่้ะ

1.หมูสับที่เหลืออยู่ซักสามขีดกว่า
2.เนื้อขนมปังที่พี่เอ๋ควักเอาไปแช่นมเอาไว้ล่วงหน้าให้มันชุ่มฉ่ำ
3.หอมใหญ่หั่นลูกเต๋าเล็กๆ ซักครึ่งหัว
4.พาสลี่สับ
5.เกลือ พริกไทย
6.โชคดีก้อยหยิบเชดดาร์ชีสจากที่บ้านมาด้วยค่ะ อย่างที่บอกมีอะไรก็คว้ามาจากตู้เย็น เอามาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆลงไปซักสองแ่ผ่นนะคะ
7.ไข่ไก่หนึ่งฟอง



พี่เอ๋ก็จัดการคลุกเคล้าส่วนผสมทุกอย่างให้เข้ากันดี เหนียวๆหนึบๆหน่อยนะคะ ถ้าใครอยากชิม ก็เอาคำเล็กไปใส่ไมโครเวฟเอานะคะ แล้วก็ชิมดูเอาว่าเค็มแล้วหรือยัง ตอนพวกเราทำกัน ก็กะๆ เอาค่ะ



แม็คปั้นให้ค่ะ...หนนี้ ต้องให้เหรียญน้องแม็ค พ่อครัวรุ่นเล็กของเราเกิดขึ้นอีกคนแล้วค่ะ ปรกติพี่ๆจะทำให้กิน สองสามหนหลังเนี่ย แม็คเข้ามาช่วยทุกครั้งที่ทำกับข้าวเลยค่ะ มาทริปนี้ถึงกับลงมือทำหน้าสปาเก๊ตตี้ให้พวกพี่ๆกินกัน ... ก้อยอาจจะช่วยน้องเล็กน้อยตอนทำ แต่แม็คใช้ได้เลยค่ะ สงสัยอีกหน่อยได้วิชาของหวานจากพี่ยุทธแน่ๆ

ปั้นเรียงเอาไว้รอทอดค่ะ



ก่อนจะทอด ก็เอาลงไปคลุกกับแป้งสาลีธรรมดาเนี่ยค่ะ ... กลุ่มเราต้องมีแป้งว่าวติดไปด้วยเสมอ เผื่ออยากจะทำอะไรกินกัน เช่นเผื่อหนุ่มเกิดอยากทำพาสต้าสดๆค่ะ



กระทะใบนี่มันแอ่นกลางค่ะ ... เลยต้องทอดตามริมๆกระทะ



สุกเหลือง ก็เอาตักขึ้นมาพักไว้ก่อนค่ะ



พี่เอ๋ทอดเสร็จแล้วก็ยกหน้าที่ต่อให้ก้อยค่ะ เพราะพี่เอ๋จะไปนำทีมน้องๆห่อป่อเปี๊ยะ

น้ำมันที่เหลือในกระทะถ้าเยอะไปก็เอาออกหน่อยนะคะ พวกเศษแป้งดำๆ ไหม้ๆเนี่ย ก็เขี่ยเอาออกด้วยค่ะ เดี๋ยวมะเร็งถามหา ก้อยเอาหอมใหญ่ที่เหลือครึ่งหัวเมื่อกี้ เอาลงไปผัดในกระทะ ใส่เบคอนหั่นเล็กๆ ลงไปซักสองเส้นค่ะ ผัดจนเหลืองหอม



มีมะเขือเทศเหลืออยู่สองลูก ก็หั่นเป็นลูกเต๋าใส่ลงไปค่ะ ใส่ซ๊อสมะเขือเทศลงไปด้วยเพราะมะเขือเทศแบบลูกๆของเรามีน้อยค่ะ ผัดไปซักพักจนหอมนะคะ



พอหอมแล้วก็เติมน้ำซุุปลงไป น้ำซุปไม่มีก็ใช้น้ำธรรมดาเนี่ยแหล่ะค่ะ ปรุงรสด้วยเกลือ แล้วก็เอาหมูที่ทอดไว้ลงกระทะเลย ... ก้อยมีใบไทม์สดเหลืออยู่ ก็ฉีกๆรูดๆ ใส่ลงไปค่ะ โหย...ใส่ใบไทม์เนี่ย ทำเอาหอมขึ้นจมเลยนะคะ ชอบจริงๆ ต้องใบไทม์สดนะคะ หอมมาก



เคี่ยวไปซักพักจนซ๊อสข้นก็เสร็จแล้วค่ะ



ก้อยอยากทำมันบด (ดูทีวีมา เค้าบอกว่าแบบฝรั่งเศส อิ...อิ จริงป่าวเนี่ย) ก้อยก็เลยต้มมันฝรั่งเอาไว้สี่หัวนะคะ ที่จริงควรต้มทั้งเปลือก แต่ขี้เกียจค่ะ เลยปอกก่อนแล้วต้ม เติมเกลือเยอะๆในน้ำต้มหน่อยนะคะ มันฝรั่งจะได้มีรสชาติ



ระหว่างรอมันสุก...ก็จัดการกับเบค่อนค่ะ เอาไปทำมี้ตบอลสองเส้น ที่เหลืออยู่ที่นี่หมดเลยค่ะ



ทอดให้เกรียบนะคะ ... น้ำมันที่ได้ออกมาอย่าทิ้ง คากระทะเอาไว้ก่อนค่ะ



ใช้ส้อมธรรมดาเนี่ยแหละค่ะบดมัน ... อย่าบดให้เนียนจนเป็นแป้ง เราจะทำมัดบดแบบชาวบ้านๆกันค่ะ เทน้ำมันที่ได้จากการทอดเบคอนลงไปเลย ชิมมันดู ถ้ามันยังไม่เค็มก็เติมเกลือป่นเพิ่มนะคะ

เอาเบคอนใส่ลงไป บดพริกไทยใหม่ๆสดๆลงไปค่ะ ใช้ส้อมคลุกโหย่งๆให้เข้ากัน



ตามลงไปด้วยต้นหอมค่ะ ... ต้นหอมซื้อมาหนึ่งแพ๊ค ใช้หมด ไม่มีเหลือทิ้งเลยค่ะ ยอดมากการบริหารกับข้าวของเราทริปนี้ .... เสร็จออกมาแล้วค่ะ เป็นมันบดที่ง่ายมาก



พี่เอ๋ทำป่อเปี๊ยะใส้ปูอัดกับครีมชีสค่ะ โรยต้นหอมลงไปด้วยนะคะ พี่เอ่ไปดูมาจากรายการของคุณพายทาง UBC



สายการผลิตป่อเปี๊ยะ ... นอกจากป่อเปี๊ยะไส้ปูอัดกับครีมชีส แล้ว ยังทำไส้กล้วยหอมกับครีมชีสด้วยนะคะ ซึ่งอันนี้เป็นไอเดียของยุทธค่ะ



ผลงานจ้า



เอกเป็นคนทอดเช่นเคย ... จานนี้เป็นไส้กล้วยค่ะ



ตัดมาดูซะหน่อย ... ชิมแล้ว อร่อยจัง กล้วยกะครีมชีส เพราะเราคู่กันจริงๆ



บรรดาไส้ปูอัด



พวกเราลงความเห็นว่าอร่อยกว่าไส้มะม่วงกับกุ้งสูตรของคุณหรีดมากค่ะ จิ้มกับน้ำจิ้มบ๊วยเจี่ยก็เข้ากันได้ดี



แต่ที่เด็ดกว่านั้น ... ต้องแต้มวาซาบิก่อนจิ้มน้ำจิ้มบ๊วยเจี่ยนะคะ ... ออกมาเจ๋งจริง ทุกคนชอบกันค่ะ



แล้วก็ต่อด้วยสปาเก๊ตตี้ค่ะ



ดูเนื้อในหน่อยจิ๊



คุยกันไปคุยกันมา กว่าจะทานเสร็จก็เกือบบ่ายสองค่ะ...ยุทธบอกว่ากินหนมต่อไม่ไหวแล้ว ออกไปขี่จักรยานก่อนดีกว่า ... แม็คก็ไปด้วย

แต่ก้อยขอเม้าท์หน่อยค่ะ... แหม...ขี่ได้ซักสิบห้านาทีก็กลับเข้าบ้านแล้วค่ะ



พวกเราก็นั่งดูคอนเสิร์ตกันต่อ



เรเน่ ... สุดยอดค่ะ ชอบมาก เสียง และเทคนิคสุดๆ (อิ..อิ ฟังขี้ปากเค้ามาค่ะ)



ตามด้วยคู่สามีภรรยา ช่างเหมาะสมกันจริงๆ ร้องเพลงเพราะทั้งคู่ Angela Gheorghiu ส่วนสามีเธอ ก้อยนึกชื่อไม่ออกตอนนี้ค่ะ

ก้อยชอบเสียง Angela มาก ตอนที่โพสต์เนี่ยก็กำลังฟัง CD ชุด Live form Covent Garden ของเธออยู่ค่ะ เพลงที่ชอบสุดคือ Lascia ch'io pianga เป็นเพลงที่ก้อยสามารถจำเนื้อแล้วก็ร้องตามได้หมดค่ะ เธอร้องได้นิ่งมากในคอนเสริ์ตนี้ค่ะ



ดูเทคนิคซิค่ะ...คุณเธอเตรียมพร้อมยกหน้าผาก ตั้งกะสามียังร้องไม่จบประโยคเลยค่ะ (อันนี้พี่เอ๋สังเกต)



ก่อนจะกลับกรุงเทพ...ยุทธเอา Choc ที่เหลือมาทำขนมแบบเดิมให้หมด ได้ถ้วยเดียวค่ะ แบ่งกันกินหกคน



คำนี้ของก้อยค่ะ



Panna Cotta Con Mango รอบสองค่ะ

จากนั้นเราก็เก็บข้าวของกลับกรุงเทพกัน...อยากหยุดยาวๆอย่างนี้อีกจังค่ะ แต่พอกลับมาทำงานต่อ ... เหมือนพระเจ้าลงโทษ หัวฟูตั้งกะต้นอาทิตย์อีกแล้วก้อย

Create Date : 28 เมษายน 2549		4 comments
Last Update : 29 เมษายน 2549 16:01:19 น.
Counter : 4179 Pageviews.
Share Tweet