เวลาที่ผ่านไป..
D A Y : 0 1M O N T H : A P R Y E A R : 2 0 2 0สวัสดี..
สวัสดี..
สวัสดี..
สวัสดีตัวฉัน ยังสบายดีอยู่ไหม?แหะๆ..สวัสดีค่ะ..วันนี้ มีเรื่องเม๊ามอยเยอะแยะเลย.. แต่เหมือนเจ้าของบล็อก..ยังสับสนกับชีวิตอยู่... (ก็เหมือนจะสับสนตลอดนะ555+) เลยไม่รู้จะเริ่มเม้า จากเรื่องอะไรก่อนดี..เอาเรื่องที่สำคัญๆ ก่อนละกัน.. แนนอนว่า..เรื่องสำคัญต้องเป็นเรื่องผู้(ชาย)สินะ.. เอ้ยไม่ใช่..หมายถึงเรื่องคนรอบๆตัวน่ะ..เหอๆ..
เออออ.. ฮ่วยยย.. ก็เรื่องผู้น่ะแหละ.. อย่ามา ทำเป็นอ้ำๆอึ้งๆ 55+ เป็นเรื่องสืบเนื่องมาจาก Blog ที่แล้ว ที่เล่าให้ฟังว่าฝากเพื่อนใส่ซองร่วมทำบุญกับงานย่าเค้าไป.. เค้าก็เลยทักมาขอบคุณ และคุยกันเล็กน้อย.. เค้าถามว่า เราเป็นยังไงสบายดีไหม.. เจอพิษโควิดหรือเปล่า..
อืมมมมมม.. พอได้กลับมาคุยกันอีกทีก็เหมือนจะรู้สึกดีนิดๆ เป็นความรู้สึกดีๆ แต่ก็ไม่ได้อยากกลับไป อยู่ตรงจุดที่อึดอัด เหมือนเดิมแล้ว..ก็เป็นอะไรแปลกดีเนอะเรื่องความรู้สึกเนี่ยะ.. นางเล่าให้ฟังว่า..ของนางได้รับผลกระทบจากโควิดเยอะเลย.. เพราะงานที่ทำเป็นเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ที่ทำงาน จะให้หยุดงานแบบไม่จ่ายเงินเดือนครึ่งเดือน..เริ่มจากเดือนหน้า.. เราก็ได้แต่ส่งกำลังใจแล้วบอกนางว่า คิดซะว่า..อยู่บ้านพักผ่อน กินๆ นอนๆ ออกกำลังกาย เงินน้อยกินน้อย..จะได้ผอมๆ ไง...
ตอนนี้เลยเหมือนกลับมาคุยกันได้.. ทักกันบ้าง.. แบบเพื่อน.. เหมือนนางก็จะมาตามโพสอาหารเราในเฟสเป็นระยะๆ..
เรียกว่า..
เป็นความรู้สึกดีที่มี S P A C E อยู่ประมาณหนึ่ง แต่มันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ..เหอะๆ..จบเรื่องผู้มาเรื่องจำศิลกันบ้าง
ครบวันที่สามสิบของการจำศิล..ซึ่ง..อันที่จริงแล้ว มันก็ครบตั้งแต่วันที่ 28 ที่ผ่านมาแล้วแหละ..55+ แต่เหมือนจะลืมวันลืมคืน..งงๆ กับชีวิตเล็กน้อยก็เลยไม่ได้ เข้ามาบันทึก..เอาจริงๆ มันผ่านไปไวเหมือนกันเนอะ ไอ้วันเวลาเนี่ยะ.. เผลอแพร๊บๆ ก็เดือนนึงแล้ว.. เป็นสามสิบวันที่ใช้ชีวิตในกรอบการกินแบบ..ไม่แป้ง ไม่น้ำตาล ไม่ผงชูรส นอกจากปรับการกินแล้ว..ชีวิตส่วนที่อื่นมันก็เหมือนเดิม ดำเนินไปแบบเดิมๆ กินๆนอนๆ 55+ แลดูเหมือนจะ ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรนัก..แต่เอาเข้าจริงๆ มันเปลี่ยน เยอะเลยแฮะ..เริ่มจากความรู้สึกก่อน..ความรู้สึกตอนนี้คือ ปรับวิถีการกินได้เกือบ 100% แล้ว แม้ว่าตอนนี้จะอยากกินขนมบ้าง ก็นะ.. ไม่ได้กินขนมมา 30 วันแล้วอ่ะ.. อยากกินเค้ก อยากเอาตัวเองไปจมอยู่ในถังไอติมสุดๆ... 555+แต่..ไอ้ความอยากที่ว่าเนียะ..มันก็มาเป็นพักๆ ปล่อยไว้สักพักก็หาย..ในส่วนของมื้อเย็น บางวันก็อยากบางวันก็ไม่อยาก..เราจะดูตัวเองว่าหิวจริงๆ หรือไม่ ถ้าหิวก็กิน..ถ้าไม่หิวแค่อยากก็รีบขึ้นบ้านไปอาบน้ำนอนซะ.. จากนั้นมันก็ตื่นเช้าลุกขึ้นมาแบบชิวๆทุกที..ยาวไป.. รอกินรวบเที่ยงทีเดียว....ยังไม่ถึงกับทำไอเอฟที่หนักหน่วง เหมือนคนอื่นเขา..แต่ก็ไม่ได้แย่..พอไปได้เรื่อยๆ..
ดังนั้น.. สรุปผลใน 1 เดือนที่ผ่านมา.. นน. -5.8kg. ไขมัน -3.65kg.ก็ถือเป็นนิมิตรหมายอันดี.. ทำต่อไป.. เรื่อยๆ... ข้อดีของโควิดคือ ออกไปแรดกินอาหารนอกบ้านไม่ได้ ก็จัดกินแบบอิ่มหมีพลีมันอยู่ในบ้าน..ไม่หลุดเผ่า เพราะงั้น...ไม่ว่าจะแดรกขนาดไหนน้ำหนักก็ไม่ขึ้นหรอก เหอๆ
นอกจากเรื่องน้ำหนัก.. อีกเรื่องคือ ตัวโล่งขึ้นเยอะ.. แม้จะมีเหนื่อยๆ จากอาการหอบอยู่บ้าง แต่เริ่มคิดถึงความรู้สึก ในตอนที่ดูซีรี่ย์ไปออกกำลังกายไปแล้ว.. นิดหน่อย.. เพราะงั้น จากอาการที่ว่านี้.. คาดการณ์ว่าน่าจะบิ๊ววววให้ตัวเอง เข้าห้องออกกำลังกายได้บ้าง..ในวันที่ร่างกายมันไหวอะนะ..
ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า.. แต่รู้สึกเหมือนว่า.. พอร่างกายมันดีขึ้น.. ก็เหมือนสุขภาพจิตของตัวเองดีขึ้นไปด้วย ณ เวลานี้ ร้องไห้กับเรื่องเดิมๆ น้อยลงแล้ว.. รู้สึกชาชิน คาดหวังกับคน หรือกับโลกน้อยลงแล้ว... แต่ยังคงพยายาม พยายามเฝ้าดูจิตและพฤติกรรมของตัวเองต่อไป.. มีพี่คนนึงเคยบอกเราไว้ว่า...ชีวิตเรานั้นอ่ะ จริงๆแล้ว ง่ายนิดเดียวเอง เพราะเป็นคนที่มีความสุขเปี่ยมล้นอยู่ในใจอยู่แล้ว..แค่..ตรงไหนอยู่แล้วไม่สบาย(ใจ) ก็แค่ออกมาจากตรงนั้น!!แลดูเหมือนจะง่าย.. แต่พอทำจริงๆ มันไม่ง่ายแฮะ.. การดึงตัวเองออกจากสิ่งที่เคยชิน คนที่ทำให้เรารู้สึกดี.. มันเป็นการบังคับใจตัวเองอย่างหนึ่ง..ซึ่งลองแล้ว..และ ก็รู้แล้วว่า มันไม่ง่ายเฟ้ยย ไม่สามารถทำได้โดยการหักดิบ และอาจจะต้องใช้เวลา..สักระยะ เพื่อปรับตัว..มีคำพูดดีๆ จากผู้ชายคนหนึ่ง.. เคยบอกเอาไว้ว่า.." จริงๆแล้ว..เราไม่จำเป็นต้องหายไปจากชีวิตเขา หรือทำเป็นไม่รู้จักเขาหรอกครับ มันก็เหมือนเราหนีมันอยู่ มันจะคอยตามหลอกหลอนเราอยู่ตลอดเวลา.. ตราบใดที่เรายังไม่สามารถควบคุมความคิดให้หยุดคิดได้ เราก็ควรจะอยู่ร่วมกับมัน.. อย่างที่ว่า..ทุกอย่างมีทางออกเสมอ
ความรักก็เหมือนดอกไม้.. เริ่มแรกก็สวยงาม หอมหวน..แต่สุดท้ายมันก็เหี่ยวเฉาไม่น่าอภิรมย์ มันก็ต้องมีช่วงที่สุขและทุกข์บ้าง แล้วแต่สถานการณ์ของความรักนั้นไป เราไม่จำเป็นต้องตัดเขาออกจากชีวิตหรอกครับในเมื่อเรารักเขาไปแล้ว.. แต่ความรักมันเป็นไปไม่ได้ เราก็คิดว่าเรารักเขา เพราะว่าเขาเป็นมิตรที่ดีอีกคนหนึ่ง ที่โลกเหวี่ยงให้เรามาพบกัน ให้เราได้รู้สึกดี เป็นเรื่องราวดีๆ อีกเรื่องหนึ่ง ส่วนสิ่งที่มันเกิดขึ้นนั้น มันก็มีเหตุผลของมันที่มันจะเกิดครับ..เราก็ควรรักเขาอย่างความรักที่มีแต่ความเข้าใจ ไม่ใช่รักเขาเพราะความรักที่เห็นแต่ตัวเอง เราก็ใช้ชีวิตเหมือนปกตินั่นแหละ.. อะไรที่ควรเลี่ยงก็เลี่ยงบ้าง..ถึงแม้ว่า เขาจะทำท่าทีเหมือนทำให้คุณชอบก็ตาม ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ..เพียงหักห้ามใจเราเองเชื่อเถอะครับ..คนเราจะไม่ได้สนใจอะไรได้นาน ตลอดไปหรอกครับ พอสักพักเดี๋ยวก็จะเลิกสนใจไปเอง โดยธรรมชาติอยู่แล้ว เมื่อมีสิ่งใหม่ๆมากระทบ..การที่เรายังไม่สมหวัง.. อาจจะเป็นเพราะมันยังไม่ถึงเวลาของเรา.. บางทีเราก็ต้องผิดหวังจากบางสิ่งบางอย่าง เพื่อสิ่งๆหนึ่งที่จะรอให้เราไปเจอในอนาคตก็ได้ครับ.."อ่านแล้วเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกดีมากๆ จริงๆขอบคุณนะคะ ^ ^ มันทำให้เราดีขึ้นเยอะเลย..เชื่อว่า..ชีวิตในช่วงเวลานี้ อาจไม่ง่ายสำหรับหลายๆ คน แต่ก็ขอให้คิดอยู่เสมอ..และท่องมันเอาไว้นะคะ.. ว่าไม่มีอะไรอยู่ยั่งยืนยงหรอก.. สักพัก..เดี๋ยวมันก็ผ่านไป!!สู้ๆนะ..บันทึกไดอารี่โดย..ตัวหนอนกิ๊วๆ
Create Date : 01 เมษายน 2563 |
Last Update : 1 เมษายน 2563 11:32:05 น. |
|
22 comments
|
Counter : 1306 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณตะลีกีปัส, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณSleepless Sea, คุณเนินน้ำ, คุณhaiku, คุณJinnyTent, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณญามี่, คุณtoor36, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเริงฤดีนะ, คุณkae+aoe, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณThe Kop Civil, คุณฟ้าใสวันใหม่ |
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:14:25:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:14:49:48 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:15:58:13 น. |
|
|
|
โดย: I_am_umami วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:16:47:36 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:19:22:59 น. |
|
|
|
โดย: JinnyTent วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:21:26:48 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:22:25:23 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 1 เมษายน 2563 เวลา:23:47:43 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 เมษายน 2563 เวลา:5:28:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 เมษายน 2563 เวลา:5:57:25 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 2 เมษายน 2563 เวลา:8:34:30 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 2 เมษายน 2563 เวลา:14:28:53 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 เมษายน 2563 เวลา:6:16:36 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 3 เมษายน 2563 เวลา:14:26:08 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 เมษายน 2563 เวลา:8:37:47 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 เมษายน 2563 เวลา:13:51:08 น. |
|
|
|
|
|
WFH ทำฟุ้งซ่านสินะ
ลุกขึ้นมาทำลูกชิ้นทอดให้กินหน่อยพี่
ทำอาหารจะได้หายเหงา