|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
สิ่งที่เกิด
 1. คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าคุณเข้มแข็งได้มากแค่ไหน
จนกว่าความเข้มแข็งจะเป็นทางเลือกเดียวที่คุณมี- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -2. ก้าวแรกที่จะทำให้คุณเป็นคนเข้มแข็งขึ้นมาได้
นั่นคือความตั้งใจของคุณที่จะเป็น . .- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -3. ถ้ามันเจ็บปวดมากกับการยื้อยุดฉุดเอาไว้
แสดงว่านั่นคือเวลาที่คุณต้องปล่อยมันไป- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -4. เลิกคิดทุกเรื่องที่จำทำให้คุณอ่อนแอ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -5. สถานการณ์ยากลำบาก จะสร้างคนให้แข็งแกร่ง- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -6. ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยล้า จงเรียนรู้ที่จะพัก ไม่ใช่เลิก- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -7. ทุกๆความคิดที่มองทุกสิ่งในแง่ดี
จะเป็นคำสวดภาวนาเงียบเชียบอยู่ข้างใน
มีพลังมากพอที่จะเปลียนชีวิตคุณได้ในวันหนึ่ง- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -8. จำไว้ให้ดีว่าคุณมีใครอยู่กับคุณ ในวันที่คุณไม่มีใคร- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -9. กุญแจไขความสำเร็จจงเล็งไปที่เป้าหมาย ไม่ใช่อุปสรรค- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -10. อย่ากลัวตายไปนักเลย แต่จงกลัวที่จะมีชีวิตอยู่
โดยที่ไม่รู้ว่าอยู่ไปเพื่ออะไร
Tweet Quotes  'ปราย พันแสง' แปล
 อาทิตย์หน้าก็จะถึงวันเกิดแล้วนะหนอน . . แก่ขึ้นอีก 1 ปี
ปีนี้เหมือนเวลาผ่านไปไวมาก . . ทั้งที่ไม่คิดว่าจะผ่านมันมาได้
แต่เราก็ผ่านมันมาได้แล้ว เหตการณ์หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้น
ทำให้เรารู้สึกได้ว่า . . "กรูนี่ โคตร สตรอง เลยว่ะ . ."เริ่มจาก . . ช่วงก่อนหน้านี้ เรามีเหตุให้จิตตก แต่ในขณะที่เรา
กำลังต่อสู้กับตัวเองอยู่ . . ก็ดันติดโควิดซะอย่างนั้น ก็รักษาตัวไป
พอจะหายประจำเดือนก็มาทำแม่มเพลียร่างต่อไปอีก . . จากนั้น
แมวก็ดันมาป่วย มันก็เลยมีเรื่องให้ต้องทำโน่นนั่นนี่มากมายเต็มไปหมด
เมื่อวานก่อนตอนที่เราคุยโทรศัพท์กับแม่อยู่ อยู่ดีๆ เราก็พูดขึ้นมาว่า " แม่ . . . หนึ่งเหนื่อยอ่ะ . .
มันรู้สึกแบบ . .ทำไมชีวิตมันยากจัง. . "คำแนะนำของแม่คือ . . แม่บอกแล้วววว . . ให้ไปจุดธูปขอหวยผึ้ง
555+ นางก็นะ . . ไม่ได้เล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้ . . เรากะว่า
ไอ้ตะพาบเรื่องเลข 13 เนี่ยะ . . เราจะเขียนเรื่องที่แม่เราถูกหวย
แต่ก็ไม่ได้เขียน มันเกิดเรื่องโน่นนั่นนี่ขึ้นซะก่อน . . เอามาเล่าบล็อกนี้
เลยละกัน คือก่อนหน้านี้ มีผึ้งมิ้ม(ผึ้งตัวเล็กๆ)มาทำรังที่ต้นหม่อน
เราก็โทรไปบอกแม่ว่า แม่มีผึ้งมาทำรัง แล้วเราจะริดใบหม่อนยังไง
นั่งปรึกษากันว่าจะเอาไงดี จะให้อยู่หรือจะหาวิธีไล่ ก็ยังคิดวิธีอะไรไม่ออก
เลยบอกให้นางไปซื้อหายเลขที่บ้านนะ . . คือเลขที่บ้านเราลงท้ายด้วย 13
พอวันหวยออกนางก็เลยไปซื้อลอตเตอรี่มาสองใบ จากนั้นก็โทรรายงานลูก
ว่า . . แม่ซื้อแล้วนะ . . ส่วนเราไม่ได้ซื้อเพราะไม่คิดว่าจะถูก 55+
สุดท้ายแม่ก็เลยได้หวยผึ้งมาสี่พัน แล้วดันติดใจ พอมีปัญหาไรมา
นางให้ไปขอหวยผึ้งดะเลย . . กร๊ากกกก . .
ท่ามกลางเรื่องยุ่งยากใจ มันก็มีอะไรให้ขำๆได้เหมือนกัน
ก็นะ . .แล้วประสบการณ์มันก็สอนเราแหละ . . ไม่ว่าจะหนักหนาสาหัส
หรือยากเย็นแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้ว มันก็ต้องผ่านไปทั้งนั้น (ทุกเรื่อง)
แต่สำหรับเราแล้ว . . สิ่งที่ดูเหมือนจะยากที่สุด น่าจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ
ด้านจิตใจ . . เพราะเมื่อเกิดอาการใจล้ม มันก็เหมือนพังทั้งกระดานจริงๆ
ไม่รู้สิ คนอื่นอาจไม่เป็นแบบเราละมัง . . เพราะเขาเหล่านั้นมักจะ
คอนโทรลหัวใจตัวเองได้ . . แต่พอเป็นเรา เรารู้สึกว่าทำไมมันยาก
แบบนี้ก็ไม่รู้ เฮ้ออ มันก็คงเป็นอย่างที่เพื่อนต๊อดบอกไว้ว่า . . "มันไม่ยากหรอกหนอน มึงก็แค่รักตัวเองให้มากๆ . ."ใช่ . . ก็แค่รักตัวเอง โฟกัสเฉพาะตัวเราเอง ทุกเรื่อง . .
มันไม่มีอะไรที่จะยากเกินกว่าความพยายามของเราจริงๆหรอก
ย้อนกลับมาเรื่องโควิดอีกรอบ . . คือช่วงเสาร์อาทิตย์ที่ 9-10
เราไปเที่ยวชะอำกับเพื่อนมา แม้ว่าจะเจอฝน แต่ก็ถ่ายรูปลั้ลลา
กันอย่างสนุกสนาน ไม่พอ . . คืนวันที่ไปยังติดใจจองห้องพัก
เพื่อมาเที่ยวอีกในเดือนกันยายนอิ๊กกก . . แถมโอนมัดจำ
กันเรียบร้อยกันในคืนนั้นเล้ยยย . . บ้าบอมาก . .
แล้วนะ ตอนแรกคิดว่ากลับมาจากเที่ยวจะกลับเข้าเผ่าแล้ว
แต่ดันมีต้องไปกินชาบูวันเกิดเพื่อนในออฟฟิต .. ก็เลยเลื่อนไปก่อน
ความจริงไปด้วยกันหกคน แต่แยกกันสามหม้อ เรานั่งโต๊ะเดียว
กับน้องจัดซื้ออีกคน จุ่มเนื้อกันสนุกสนานแหละ . . ช่วงบ่าย
ที่ออฟฟิตมีเรื่องตื่นเต้น พวกเราสุมหัวคุยกันอยู่หน้าห้องน้ำ
ข่าวคือ มีคนชั้นหกติดโควิดกันเจ็ดแปดคนแล้ว เราผู้ซึ่งไปทั้งผับ
ไปทั้งตจว.มายังขีดเดียวอยู่แต่ก็มีแอบหลอนๆ กับเขา. .
แต่ก็คิดว่าไม่ม๊างง ก็ตรวจทุกวันก็ยังขีดเดียวเอ๊ง (ไงล่ะ)
แต่สุดท้าย ก็ไม่รอดจร้าา . . ตรวจ ATK เจอเช้าวันที่ 13 สองขีด
แดงแจร๋เลยจร้าา . . ไม่รู้ติดจากที่ไหนเพราะเพื่อนที่ไปบริคบาร์
มาด้วยกัน ก็ไม่มีใครเป็น แก้งค์ที่ไปเที่ยวชะอำมาก็ไม่มีใครเป็น
แถมทั้งหมดในแก้งค์มีเราฉีดวัคซีนเยอะสุดเลยด้วย 55+
ความคิดแรกที่ตรวจเจอคือ . . "ซวยแล้ว" กลัวเพื่อนมอลติดมาก
เพราะเราไม่อยากให้นางติดจากเรา นางเคยเป็นมะเร็งมาก่อน
พอรู้ปั๊บ โทรไป รพ. ก่อนเลย บอกเขาว่าเราเป็นคนไข้ที่รักษา
โรคเรื้อรังเกี่ยวกับปอดที่นี่ตรวจเจอโควิด ต้องทำยังไง . .เค้าบอกว่า
สามารถมาที่คลีนิคเจอแจกจบได้ เพื่อพบหมอหมอจะประเมินอาการ
แล้วให้รับยาไปรักษาตัวที่บ้าน . . แต่วันนี้เป็นวันหยุด และมันปิด
ให้ไปติดต่อ รพ.สต. ที่อยู่แถวบ้านดูว่าเปิดไหม . . จนได้เบอร์
รพ.สต. จากกูเกิลก็เลยโทรไปดู ตอนแรกโทรไปเบอร์ที่เป็นเบอร์มือถือ
มีคนรับแต่เขาบอกว่า ให้โทรไปอีกเบอร์ที่เป็นเบอร์ 02 แทน
เราต่อสายไปนานมากแต่ไม่มีคนรับสาย ตัดสินใจ เอารถยนต์ออก
ขับไปดูให้รู้ดำรู้แดงกันเลยดีกว่าว่าเปิดไม่เปิด คือ วันที่ 13 มันเป็นวันหยุดไง
เราไม่แน่ใจว่า รพ.สต.ปิดหรือไม่ . . (แต่โชคดีมากคือ เค้าเปิดค่ะ)
ระหว่างขับรถอยู่นั้น . . ก็โทรไปหาพี่ๆ เพื่อนๆ ขอโทษเค้า และแจ้ง
เรื่องที่เราติดโควิด รบกวนให้พวกเข้าตรวจ ATK กันด้วยว่าติดจากเราหรือไม่
มาถึง รพ สต ไม่มีคนเลยจร้าาา (ก็วันนี้วันหยุดไง)
เดินไปเก้ๆ กังๆอยู่ตรงประตูทางเข้า เพราะกลัวเขาติดโควิดเรา
แต่พี่นางพยาบาลก็เดินๆมาคุยเองเลยนะ เค้าดูไม่กลัวเท่าไร
แล้วบอกให้เราไปนั่งรอตรงที่นั่งรอ . . เราก็เลยโทรหา HR
แจ้งว่าพี่กลายเป็นนุดสองขีดแล้ว HR บอกว่ากะไว้แล้ว
ตอนนี้ ที่อออฟิตจำนวนคนติดโควิดเพิ่มจากแปดคนเมื่อวาน
เป็นสิบสี่คนแล้ว ใกล้จะเป็นครัสเตอร์ย่อมๆ แล้ว ในระหว่างที่
โทรคุยกับ HR อยู่ พี่นางพยาบาลก็เดินมาบอกว่าวันนี้เป็นวันหยุด
คุณหมอไม่อยู่นะคะ ไม่สามารถให้ฟาวิได้ ได้แค่จ่ายยาตามอาการ
เราก็อ่าว เอาไงดีล่ะ เลยแจ้งพี่นางบาลไปว่า ไม่กินไม่ได้ค่ะ หนูเป็นกลุ่มเสี่ยง
แถมยังมีโรคโน่นนี่นั่น บลาๆ . . ด้วย แต่วันนี้ คลีนิคโควิดที่รพ. ปิดเพราะ
เป็นวันหยุด โทรไปเค้าบอกให้มาที่นี่แทน พี่นางบาลฟังแล้วก็อึ้งไปสักพัก
จากนั้นพี่แกรก็ไปโทรศัพท์หาใครสักคนพักนึงเลย แล้วจึงเดินเอาฟาวิฯมาให้
พร้อมทั้งใบรับรองแพทย์ให้รักษาตัวอยู่ที่บ้าน 7 วัน เย้. . ได้ยาแว้ววว
โชคดี(หรือวะ)สินะ . .ที่เราเป็นกลุ่มเสี่ยงทั้งน้ำหนักเกินทั้งโรคเรื้อรัง 55+
ใช่ค่ะ โควิดสำหรับเราแล้วถือว่าเสี่ยงสูงมากจริงๆ เพราะว่า
เราเป็นโรคหอบหืดเรื้อรัง ไม่พอตอนหลังยังพ่วงเบาหวานไปด้วย
แต่โชคยังดีที่อาการหอบหลังๆดีขึ้น หมอให้หยุดยาได้แล้ว
แค่พ่นยาป้องกันเช้าเย็นกันไว้เท่านั้น . . ถึงแม้ว่าจะไม่ต้องกินยา
แล้วก็ตาม แต่ยาหอบที่บ้านเยอะมากเลยค่ะ ช่วงเป็นโควิดก็เลย
กลับมากินทุกอย่างครบ แบบที่ไม่ต้องไปขอยาใหม่ให้เหนื่อย . .
โชคดีคือ . . อาการไม่หนัก อย่างที่คิดไว้ . .
อาการคล้ายๆ เหมือนตอนที่เป็นไข้หวัด A เลยค่ะ
คือมีน้ำมูก ปวดเมื่อยเนื้อตัว เหมือนมีไอร้อนๆ ออกมาจากตัว
แต่ไข้เราไม่สูงเลยค่ะ วัดสูงสุดได้แค่ 37.1 วัดออกซิเจนปลายนิ้ว
วิ่งวนอยู่ที่ 95-99 แต่เพลีย และง่วงนอนตลอดเวลา สามวันแรก
ก็คือเหมือนเป็นวันนอนเลยค่ะ กินข้าว กินยา แล้วก็นอน
วนไปอยู่แค่นี้ . . สักพักก็หมดวันไปละ
อาการข้างเคียงของฟาวิฯ สำหรับเราแล้วคือ คอแห้งมากค่ะ
เรานี่แทบจะนอนกอดขวดน้ำ แล้วก็หลับไปในท่านั้นเลย
อีกอย่างคือปวดหัวค่ะ จะปวดตอนกินยาใหม่ๆ สักพักก็หาย
แต่มีหลังๆ ไม่ไหวเราก็กินพาราบ้าง . . ไม่รู้มันกินพร้อมกันได้ไหม
แต่น่าจะกินได้นะ ก็หมอแจกยาพารามาให้เราด้วยนี่ เหอๆ. .
ปัญหาอีกอย่างที่เราเจอคือ . . แมวโหม่งค่ะ 555+
เราลืมบอกว่า . . เราขังตัวเองอยู่ในห้องนอนค่ะ
กินในห้อง นอนในห้อง แยกตัวเองออกจากแมว
เพราะกลัวแมวติด ก็เลยหาอะไรไปดันประตูแมวปิดไว้
แต่นอนๆ ไปก็จะมีเสียงแมวเอาหัวโหม่งประตู(แมว)กึกๆกึกๆ
เป็นระยะๆ . . ในห้องนอนไม่มีทีวีด้วยนะ เรานอนอย่างเงียบสงบเลย
แต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงเราก็ไม่ใช่คนติดทีวีอยู่แล้ว มีมือถือเครื่องนึงเราอยู่ได้
แต่พวกแมวมันอยู่ไม่ได้เลยค่ะ . . มันหอบลูกหอบหลาน
ออกมาเฝ้าอยู่นอกประตู เราเปิดไฟห้องน้ำไว้ให้พวกนาง
พวกนางก็เลยหอบเอาลูกมาเลี้ยงในห้องน้ำที่อยู่
หน้าประตูห้องนอนน่ะแหละ . . ถถถถถ . .
เรากินข้าวในห้องนอน . . ถึงขั้นยกไมโครเวฟมาไว้ในห้อง
ได้ฟิลเหมือนกลับไปอยู่หอพักเหมือนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเลยค่ะ
อ่อ . . โชคดีที่ในห้องนอนเรามีตู้เย็นเล็กๆ ที่เหมือนตู้เย็นตามรีสอร์ท
อยู่เครื่องนึง เราสามารถตุนอาหารแล้วอุ่นเวฟกินตอนที่จะต้องกินยาได้
ส่วนอาหารนั้น ตอนแรกวางแผนจะทำกินเองซะดิบดี แต่สุดท้ายแล้ว
ไม่ได้ทำเลยค่ะ . . ฟูดแพนด้า ตลอดรายการ . . มีผองเพื่อนมิตรรัก
ส่งอาหารมาให้กิน เอามาวางไว้หน้าประตูกระจกบ้าง แขวนไว้ที่รั้วบ้าง
บ้านตรงข้าม สั่งสลัดโอ้กะจุ๋มาให้กินสองวันติดพร้อม
ขวดเก็บอุณหภูมิที่บรรจุน้ำขิงร้อนๆ มาด้วย . . น่ารักที่สุด
อร่อยเลย . . อีกเรื่องคือ ลิ้นเรา
รับรู้รสปกติเลยค่ะ จมูกก็ได้กลิ่นปกติ
เพื่อนบ้านก็ปรนเปรอซะเหลือเกิน . . อันนี้
ขนมโปรดที่สุดยอดเพื่อนบ้านหอบมาให้จากสยาม
น้ำขิงของเพื่อนต๊อด อีกสองถุงใหญ่ๆ
มันซื้อมาให้เป็นสิบถุงเล็กๆได้ . .
ลูกชิ้น เจ้าอร่อย . . ของเพื่อนบ้านหลังในสุด
เรียกว่าไม่ขาดของกินเลยค่ะ . .
ก็ใช้ชีวิตอยู่แต่ในห้องนอนแบบนั้น จะออกมาข้างนอก
ก็ต่อเมื่อต้องให้อาหารแมวหรือมาเอาอาหารจากแพนด้า
หรืออาบน้ำเท่านั้น . . หยิบจับอะไรเสร็จก็จะฉีดแอลด้วยกลัวแมวติด
ก็มีความหวาดระแวง ถึงแม้ว่า จะหาข้อมูลดูแล้ว เขาบอกว่า
แมวติดได้ แต่อาการไม่แรงมาก อาจจะมีน้ำมูกวันสองวันก็หายไรแบบนั้น
เช้าวันเสาร์ มีข่าวร้ายคือน้องที่กินชาบูหม้อเดียวกับเราเมื่อวันจันทร์
ติดโควิดค่ะ . . รู้สึกผิดมาก โทรไปหามัน ไปขอโทษบลาๆๆ
แล้วบอกเดี๋ยวจะพาไปเลี้ยงชาบูปลอบใจนะ โน่นนั่นนี่ . . ยกใหญ่
นะ . . ไม่ว่าเราจะติดจากใครหรือใครติดจากเรา เราเชื่อว่า . .
มันไม่มีใครอยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นหรอก . . ตอนนี้จำนวนคนติดโควิด
ที่ออฟฟิตเราเพิ่มเป็น 18 คนแล้ว . . เหอๆ . .
วันที่ห้าของการกินฟาวิ . . เราเหมือนจะเริ่มหอบนิดๆ
แต่ก็ยังไม่ต้องพ่นฉุกเฉินเพียงแต่ว่าต้องเพิ่มผ้าห่มผืนนึง
เอาไว้รองหัวให้มันสูงจากหมอนหนึ่งใบ จะได้นอนสบาย
เราว่าปัญหาที่เราเจอมากสุดคือเรื่อง น้ำมูกในโพลงจมูก
เพราะมันทำให้เราจมูกตัน ทีนี้ พอเราจมูกตัน เราก็ต้อง
หายใจทางปากช่วย เพราะเราสั่งน้ำมูกเยอะเกินจน
เส้นเลือดฝอยแตกแล้ว พอหายใจทางปากมาก ทีนี้
จากที่คอแห้งอยู่แล้วก็แห้งเพิ่มไปอีก อาการคันคอเลย
เพิ่งจะมามีวันที่ 5 เหอๆ . . เราเลยแก้ปัญหาโดยการ
สั่งแกงป่าจากร้านตามสั่งในหมู่บ้านมาซด เออ. . ก็เข้าท่าอยู่นะ
อ่อ อาการไม่เยอะก็จริง แต่ผ่านไปห้าวันแล้ว
เรายังสองขีดแดงแจ๋อยู่เลย . . ใบรับรองแพทย์
ที่เขียนไว้คือ 7 วัน แต่จากที่อ่านเค้าบอกว่าเชื้อจะเริ่ม
ค่อยๆลดลงแล้ว . . หลังจากวันที่ 5 และที่เห็นสองขีด
นั่นอาจเป็นเชื่อตายที่ได้รับมาจากการกินฟาวิ . .
เราก็เลยเริ่มปล่อยแมวเข้ามาในห้อง
เพราะทนกับการที่พวกมันสลับตัวกันมา
โหม่งประตูแมวไม่ไหวแล้ว . .
แค่ห้าวันเอง . . จำเป็นต้องแค้นเคืองขนาดเน้ . .
ครบ 7 วันเรา กลับไปที่ รพ.สต.อีกรอบเพื่อแจ้งว่า . .
เราตรวจที่บ้านตอนวันที่ 5 ยังสองขีดและที่ออฟฟิตบอก
ถ้าไม่ขีดเดียวไม่ให้กลับไปทำงาน และถึงแม้ขีดเดียว
แต่ยังมีอาการก็ไปทำงานไม่ได้ถ้าจะไปต้องห้ามไอ ห้ามจามห้าม
ห้ามสั่งน้ำมูก ถ้ายังมีอาการอยู่ให้กักตัวไปอีกสามวัน . .
เราก็เลยจะกว่าจะไปถามหมอ ที่ รพ.สต. ว่ายังไงดี
เพราะใบรับรองแพทย์ที่หมอเขียนมาคือเจ็ดวัน . .
และ รพ.สต. ก็ไม่มีคนเหมือนเดิม สรุปป่วยโควิดเราไม่ต้อง
ไปรอคิวหาหมออะไรเหมือนชาวบ้านชาวช่องเขาเลย . .
พอไปถึง เขาก็เอาแผ่นตรวจมาให้เราตรวจ พร้อมกับคำชมว่า
โห น้องแยงจมูกเก่งมากๆ แยงจนสุดไม้เลย . . 
ใช่ค่ะ เราคือโปรเฟสชานอล ในการแยงรูจมูก (ควรภูมิใจไหม)
และตอนนี้รูจมูกของเรามันก็บานไปหมดแล้ว เหอๆ . .
ผลที่ออกมาคือ เราขีดเดียวแล้วจร้าาา . . สรุปคือ
หมอบอกหายแล้ว ออกไปใช้ชีวิตนอกบ้านได้แล้วซะงั้น
แต่แดดร้อนมาก เราเลยไม่ได้ไปไหน ไม่ได้ออกมาเจอโลกภายนอก
ห้าวัน พอมาเจอแดดตอนจะเที่ยงวันที เหมือนจะวิ้งๆ เลย . .
แต่แม้ว่าจะหายแล้ว แต่เพื่อความสบายใจของออฟฟิต
เราเลยลาเพิ่มเองอีกสามวัน (โดนหักวันละ 6 แต้มแนะ)
เพื่อความสบายใจของคนในออฟฟิต . .
และสุดท้าย . .
ลูกๆ ก็ได้ออกมาดูนกแล้วในวันเสาร์ ทุกคนร่าเริงกันมาก . .
และเมื่อวานเพื่อนก็ลากเราไปกินก้อนบุฟเฟ่ต์ แบบที่
ไปที่สาขาเดอะมอลงดงามแล้วของหมด มันก็ไม่ยอมเปลี่ยนสาขา
มาเซนทรัลใกล้ๆนั่นแทนเพื่อจะเติมเต็มแซลมอน . .เรามีรอยยิ้มให้ทุกสิ่งได้เสมอ . . แม้กระทั่งในกระทะนะรู้ยัง . .
เคยได้ยินมาว่า . . สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ . .เราก็เลยมองหาข้อดีจากการที่เป็นโควิดในครั้งนี้ แล้วพบว่า 1. มันทำให้เรารู้ว่า เออ แม่ม ตรูเป็นโควิดแล้วอาการไม่หนักเฟร้ยลุ้นกลัวตายอยู่ตั้งนาน ไม่กล้าออกไปไหน ไม่ได้ไปทะเลตั้งสองปี
ใครก็บอกอย่าไปเลยๆ ติดมาไม่คุ้มกัน แล้วเรายังต้องใช้ชีวิตแบบอัดอั้น
ไปอีกกี่ปีก็ไม่มีใครตอบได้ ใครจะรู้ ไปมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ สุดท้าย
ก็อาจมาติดที่ออฟฟิตก็ได้ เราอดทนจนเหนื่อยแล้วอะ ไม่รู้จุดสิ้นสุด
อยู่ที่ตรงไหน เชื้อก็อัพเดทใหม่ไปเรื่อย. .เป็นๆให้มันรุ้แล้วรู้รอดเถอะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2. คือ เราตัดสินใจได้ถูกต้องมาก ที่ฉีดวัคซีนไป 4 เข็มคือAZ 2 เข็ม และ Moderna อีก 2 เข็ม เพราะเราคิดว่า
ที่เราอาการไม่หนักน่าจะเป็นผลมาจากวัคซีนนี่แหละ . . โชคดีมากจริงๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 3. คือ เราเพิ่งค้นพบว่าเราโคตรสตองเลย . .แต่ก่อนเราคิดว่าตัวเองเป็นไม้หลักปักเลนพร้อมเอนล้มได้ตลอด
เมื่อเวลาลมพัดมา แต่เราคิดผิดเว่ยยย . . ใครจะรู้ว่า
ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับเรา สุดท้ายแล้วเราก็ผ่านมันไปได้เสมอเราคือทานอส . .เรานี้ช่างแข็งแกร่งจริงๆ !!Note: วันนี้เรามาทำงานแล้ว อาการลองโควิดที่เราคิดว่าเรามีคือ
มีน้ำมูกเหนียวๆที่ติดอยู่ในโพลงจมูกลึกๆ หน่อยนึง แบบบางที
ต้องเค้นออก ถ้าไม่ออกมันจะลงคอ อะไรแบบนั้น แต่วันนี้มีไม่มาก
อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าห้ามสั่งน้ำมูก มันก็เลยหายไปเอง (หรือวะ)
55+ กับเสมหะ คือก็มีไม่ได้ต่างจากตอนก่อนเป็นโควิด ไม่ไอ ไม่คันคอ
ถือว่าอาการไม่เยอะ แต่ว่าก็ต้องรอดูระยะยาวต่อไปอีก ยังเชื่อใจไม่ได้
ยังไงก็ต้องกลับมาดูแลสุขภาพใหม่ให้ดี ให้ให้แข็งแรงให้มีภูมิคุ้มกันเพิ่มมากขึ้น
อ่อ . . ก่อนกลับมาทำงาน มีน้องที่ทำงานคนนึงไลน์มาเล่าให้ฟังว่า
สรุปคือ ครัสเตอร์ออฟฟิตเนี่ยะ(ล่าสุดที่เป็นโควิดคือ 20คน) . .
น่าจะมาจาก แก้งค์ตีแบต เพราะคนที่ไปตีแบตก๊วนเดียวกันกันเจ็ดแปดคน
ติดโควิดกันหมดเลย รวมทั้งน้องที่กินชาบูหม้อเดียวกับเราด้วย
ไปๆ มาๆ เราอาจไม่ได้แพร่เขาแต่เขาอาจจะแพร่เราแทน
แต่เราเป็นก่อนเพราะภูมิเราน้อยกว่าเขา ก็เป็นได้ มันไม่มีอะไร
แน่นอนเลยจริงๆ . . สิ่งดีสุดท้าย ที่เราค้นพบคือ โชคดีมาก ที่มอลจังไม่ติดเรา
เฮ้ยยย เพื่อนเราทั้งที่ไปบริคบาร์ทั้งที่ไปชะอำ ไม่มีใครติดโควิดเลย . . ซึ่งดีมาก
เพราะถ้ามอลจังติดโควิดจากเรานะ นอกจากจะรุ้สึกผิดและห่วงมันมากๆ แล้ว
เราจะต้องโดนมันด่าจนหูชาแน่ๆ โชคดีจริงโว้ย 55+ อ่อ ที่เราติดโควิดนี้
แม่ไม่ค่อยเป็นห่วงเราเท่าไร เอาจริงก็ห่วงแหละ แต่ไม่เครียดมาก
เพราะนางผ่านประสบการณ์การติดโควิดมาแล้ว (ติดจากป้า) และตัวนางเอง
เป็นไม่เยอะ นางบอกแทบไม่มีอาการอะไรเลย พอเราเป็นนางก็เลย
ไม่ค่อยจะตื่นเต้นไรมากนัก . . นางแค่ย้ำเรื่องให้ไปจุดธุปขอหวยผึ้ง
ล่าสุดให้เพิ่มขอหวยแมวเขามาอีกอย่างแล้ว . . เอ็นดู๊ววววว บันทึกโดย . . ตัวหนอนกิ๊วๆผู้หายจากโควิดแล้ว
| Create Date : 25 กรกฎาคม 2565 |
| Last Update : 26 กรกฎาคม 2565 9:01:18 น. |
|
36 comments
|
| Counter : 1014 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณอุ้มสี, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณkae+aoe, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณ**mp5**, คุณmultiple, คุณtuk-tuk@korat, คุณThe Kop Civil, คุณnewyorknurse, คุณtanjira |
โดย: อุ้มสี   วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:19:23:40 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:19:24:04 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:20:31:51 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 25 กรกฎาคม 2565 เวลา:21:21:03 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 26 กรกฎาคม 2565 เวลา:5:49:25 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 26 กรกฎาคม 2565 เวลา:7:39:32 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 26 กรกฎาคม 2565 เวลา:8:24:13 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 26 กรกฎาคม 2565 เวลา:19:16:51 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กรกฎาคม 2565 เวลา:5:46:19 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 27 กรกฎาคม 2565 เวลา:8:28:56 น. |
|
|
|
| โดย: kae+aoe วันที่: 27 กรกฎาคม 2565 เวลา:13:53:01 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กรกฎาคม 2565 เวลา:15:33:58 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 28 กรกฎาคม 2565 เวลา:0:29:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กรกฎาคม 2565 เวลา:5:45:01 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 29 กรกฎาคม 2565 เวลา:7:52:11 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2565 เวลา:15:30:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
อ่านดูแล้วก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่หรอกนะ แต่ยังไงก็ขอไม่เป็นดีกว่า 555
แมว ๆ ก็ได้ออกมาเริงร่าชมนกชมไม้แล้ว
สุดสวยดูผอมไปหรือเปล่าคะ หุ่นเป็นนางแบบเลย
ไม่เห็นพูดถึงแก๊งเด็ก ๆ เลย ตกลงเป็นยังไงกันบ้าง