|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
พอแล้ว
D A Y : 1 1M O N T H : N O V Y E A R : 2 0 2 1 ถ้ารู้สึกเหนื่อย ก็พัก ถ้ารู้ว่าเขาไม่รัก . . ก็ต้องพอ!!จากบล็อกที่แล้ว สรุปว่า . . เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ออกกำลังกายเลยค่ะ เนี่ยะแหละอะไรที่มีการแพลนล่วงหน้า สำหรับอิชั้นแล้วต้องมีเหตุให้ล่มตลอด . . สรุปว่าที่ไม่ได้ทำตามแพลน เพราะว่ากลับบ้านที่เพชรบูรณ์มาค่ะ มีเหตุต้องไปงานศพญาติผู้ใหญ่ หลังจากเสร็จงานฌาปนกิจ ก็เลยแวะบ้านป้าสักหน่อย . .
และนี่ก็คือโฉมหน้าของสินทรัพย์ที่เป็นเหตุให้เราต้องเก็บเงินใช้หนี้ค่ะ 55+ ยังจำได้เรื่องที่เราทะเลาะกับแม่ ที่นางไปแบกเงินกู้นอกระบบของป้า มาเป็นของตัวเองได้ไหม ย้อนหน่อย เรื่องมันเริ่มมาจากที่ป้า เอาบ้านเอาโฉนดบ้านกับที่ดินข้างบ้านไปกู้อ่ะ รวมแล้วเกือบๆ สี่แสนบาทได้มัง.. เนี่ยะๆ . . ก็คือบ้านหลังนี้แหละ . . ความจริงที่บ้านกับพื้นที่ด้านข้างนี้ แบ่งเป็นสองโฉนดเพราะว่า ที่ด้านข้างตอนแรกเป็นที่ของน้องสาวป้า แต่ลุงมาซื้อไว้ จากนั้นก็สร้างบ้าน จนลุงเสียชีวิตไปแล้ว ป้าก็ยังไม่ไปรวมโฉนด
ป้าเค้ามีลูกสาวร้ายๆคนนึง ชอบไปเล่นไพ่ แล้วก็เป็นหนี้ ก็มาขู่เอาเงินกับป้า ขู่จะฆ่าตัวตายมั่งไรมั่ง บลาๆ แล้วก็ชวน ป้าเอาโฉนดไปกู้ประจำเลย กู้แบบไม่มีเงินส่งต้นนะ ..เพราะสองคนนี้ไม่มีรายได้ เท่ไหมล่ะ จนล่าสุดเจ้าหนี้ มาแจ้งยอด ที่มันทบต้นทบดอกไป จนกลายเป็นสามแสนกว่าแล้วนั่นแหละถึงสะดุ้งกัน.. โทรมาบอกให้แม่อิชั้นไปถอนให้
ด้วยที่คนบ้านนี้เอ้อระเหยกันมากไม่มีทีท่าจะไปหาเงินมาถอนโฉนด แม่เรากลัวบ้านจะโดนยืดด้วยเงินแค่ไม่กี่แสน ก็เลยแอบเราไปกู้เงินสหกรณ์ครู มาใช้หนี้ให้ป้า ตอนแรกเราไม่ยอม ให้ตายไงก็ไม่ยอม บอกอย่ากู้นะๆ เรื่องของเค้า แม่จะเอาคอไปแบกปัญหาเค้าทำไม บลาๆ เงินเดือนแม่ก็น้อยนิด พูดจนเสียงแหบเสียงแห้ง แต่นางไม่ฟังค่ะ นางบอกพี่สาวนาง ยังไงก็จะกู้ๆ สุดท้ายก็เลยเป็นหนี้ค่ะ ทะเลาะกันบ้านเกือบแตก เราอัดอั้นร้องไห้ไปหลายวัน
เพราะ.. เหตุการณ์แบบนี้ ไม่ใช่เกิดครั้งแรก มันเกิดมาหลายครั้งแล้ว ที่ป้ากับลูกสาวเค้าเอาโฉนดบ้านไปกู้ แล้วให้ลูกชายเค้าไปถอน จากนั้นก็ไม่กู้ ไปถอนไปกู้อยู่แบบนี้ แล้วแม่ยังจะเอาคอไปค้ำปัญหาบ้านเค้าอีก.. เฮ้อออ
นี่คือที่หลังบ้าน กว้างอยู่นะ บ้านป้าเป็นบ้านติดถนนใหญ่ ห่างจากตลาดประมาณ 1 กิโลเมตรได้.. ก่อนหน้านี้มีคนมาขอซื้อ สองล้านสองแต่ป้าไม่ยอมขาย คือคนเค้าไม่อยากขายอ่ะนะ..
ปัจจุบันปัญหานี้จบแล้ว เพราะแม่อิชั้นกู้เงินไปใช้หนี้ให้เค้า และบังคับให้โอนบ้านมาเป็นชื่อตัวเองเพื่อตัดปัญหาเรื่องเป็นหนี้วนไปมาไม่รู้จบ (ยังดีที่ป้ายอม เพราะถ้าเค้าไม่ยอม แม่ที่อุตส่าไปกู้เงินมาใช้หนี้ก็คงเสียเปล่า เพราะเมื่อมีคนจ่ายหนี้ให้สบายๆ เดี๋ยวสักพัก ลูกสาวเค้าแอบก็เอาโฉนดไปจำนำอีก) นั่นแหละ.. แม่ก็เลยคุยกะป้า ว่าขายบ้านเถอะ ได้เงินมาก็เอาไปซื้อบ้านที่เล็กลงหน่อย เงินที่เหลือก็เก็บไว้ใช้บั้นปลาย นั่นแหละ.. สรุปบ้านเราก็เลยไปใช้หนี้ให้เขา ขายได้เมื่อไหร่ ถึงจะได้เงินคืนมา.. ซึ่งถ้าขายไม่ได้ก็ปล่อยมันไว้งี้ ลูกๆ เค้า ถ้าอยากได้ตังค์รีบหน่อยรีบขายๆซะ ถ้าไม่ขายชั้นจะบอกแม่ ไม่คืนโฉนดให้นะ... กลัวไม๊ๆ ฮ่วยยย อย่างไรก็ตาม ป้าๆและลูกๆบ้านนี้ ก็ยังเอื่อยเฉื่อยเหมือนเดิม.. ไม่มีความคิดที่จะทำอะไรทั้งสิ้น.. ถอนใจ.. ไม่พอคนที่ตลาดที่รู้จักกับเจ้าหนี้นอกระบบเอาไปพูดกันว่าแม่อิชั้น มีแผนฮุบบ้านป้า ด้วยเงินไม่กี่แสน.. บ้าบอ ซวยทั้งขึ้นทั้งล่อง..
นี่ล่ะ.. กลายเป็นเหตุให้แม่ลูกทะเลาะกัน แต่หลังจากที่ใจเย็นลง เราก็โอนเงินไปสบทบเค้าน่าจะเกือบๆ แสนได้ ให้ได้เท่านี้แหละ เรายังต้องมีเงินไว้ใช้ฉุกเฉินของเราด้วย แม่ไปกู้เพิ่ม แทบจะหัก เงินบำนาญอันน้อยนิดของนางไปเกือบหมด 55+
พอแม่ลูกกลับมาดีกัน . . เราก็คุยกันใหม่ เอาใบหนี้มากาง มานั่งวางแผนกันว่าจะทำยังไงให้หนี้หมดเร็วสุด จะต้องใช้ชีวิตยังไง ประหยัดยังไง เก็บเงินยังไงให้ได้เยอะๆ เอามาปิดหนี้มันจะได้หมดๆ ไปสักที เอาจริงๆ ตอนแรกเมื่อต้นปีเก็บได้เปนแสนๆ แล้ว แต่ดันโดนเรื่อง ต้องทำหลังคาบ้านใหม่เพราะมันพัง พายุมาหลังคาเปิด ไม่พอ มอไซค์พังอีก ก็ต้องเปลี่ยนมอไซค์ใหม่ไป เลยต้องมาเก็บใหม่.. บลาๆๆๆ (นี่ไม่ได้นับเรื่องใช้เงินผ่อนคลายไปกับต้นไม้นิดหนึ่งอะนะ.. เหอๆ..)
หลังจากที่จับเข่าคุยกันเรียบร้อย . . ก็พากันตั้งเป้าว่า เราจะจบปัญหานี้ ให้หมดภายในเดือนมิถุนายนปีหน้า . . โดยลูกสาวจะทำตัวดี เรียบร้อยน่ารักไม่ใช้ตัง . . (หรือวะ) ก็นะ เอาเป็นว่าจะพยายามให้มากที่สุด แต่แค่เมื่อเช้า 11.11 ก็กด ช๊อปอาหารแมว ไหนจะราวตากป้าที่นางอยากได้ ไหนจะทรายแมวลดราคา ไหนจะยังต้องอาหารบำรุงลูกแมวเด็ก ฮ่าๆ รวมๆ เงินก็หายไปสามพันแล้ว บร๊าาเรื่องหนี้แม่(แต่ลูกต้องร่วมใช้) จึงจบลงไปด้วยดี . . นอกจากเรื่องหนี้แล้ว . . ยังมีเรื่องสุขภาพจิตสุขภาพใจที่ต้องบันทึกไว้หน่อย 55+ ปัญหาเดิมๆ เพิ่มเติมคือ แม่ม . . เอามันกลับมาทำร้ายตัวเองอีกแล้ว#อ่อนแอก็แพ้ไป ครั้งนี้ . . รู้สึกได้เลยว่า เหนื่อยมากจริงๆ ปัญหาที่ไม่ได้รับการแก้ไข และเราก็บอกกับตัวเองว่าช่างเถอะ แต่ทนมานาน จนรู้สึกว่า พอแล้ว . . พอเถอะนะ สายป่านขาดแล้ว รู้สึกแย่ไปหมดเลย แย่ที่ . . เค้าเหมือนไม่เห็นเราเป็นเพื่อนเค้าเลย เค้าจะคุยและตอบเฉพาะเรื่องที่อยากคุยเท่านั้น เราถามไปก็เงียบ เวลาผ่านไปเป็นชาติก็จะทักมาใหม่ โดยไม่พูดถึงไอ้ประโยคคำถาม ที่อยู่ด้านบนที่เราเคยถามไว้แม้แต่น้อย ทั้งๆที่มันก็แปะอยู่โทนโท่ และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าทำแบบนี้กับเรา . . เหนื่อยแล้ว หรือ ความสำคัญของเรามันจะมีแต่ผลประโยชน์ที่เค้าได้รับเท่านั้น พอหมดผลประโยชน์ก็จบ . . ใช่หรอ . . ได้หรอ . . นี่คือ สิ่งที่เพื่อนทำให้กันหรอ เล่าให้แม่ฟังนี่น้ำตาแทบไหล อ่อนไหวไปหมด . . แม่งเอ๊ยย . .บ้าบอ . . จะโทษเมนส์ก็ไม่ได้เพราะยังไม่มา แม่บอกว่า . . ตัดได้ก็ตัดเถอะ . . ก็เลยตัดสินใจว่า . . พอแล้ว เราจะมัวมาแคร์คนที่ไม่แคร์เราทำไม ถ้าใครทำให้เรารู้สึกว่า . . สิ่งที่เราทำให้ไป แม่งโคตรไร้ค่า ก็จงหยุด!
กลับบ้านรอบนี้ รู้สึกรักสุดยอดเพื่อนบ้านมากขึ้นไปอีก นางน่ารักมากก ฝากกุญแจบ้านไว้ให้นาง เข้ามาดูสวยหน่อย เพราะเราขังนางไว้ในห้องฟิตเนส (ตอนนี้ตั๊บกับพี่เจ๋งเป้งติดสัดเรากลัวว่าจะทับกันอีก) มีอาหารน้ำและกระบะทรายพร้อม เปิดพัดลมไว้ด้วย ตั้งไว้สองเครื่อง ให้เพื่อนบ้านเปิดปิดสลับกันตอนเข้ามา กันมอเตอร์ไหม้ . . คือ นางก็มาด้วยใจมว๊ากก เช้าก็มาเติมอาหารเม็ด สลับพัดลม เย็นก็พาแมวออกมาเดินคลายเครียด ค่ำก็มาให้อาหารเปียกอีก แถมเก็บขี้แมวให้ด้วย
ขากลับรถเยอะมาก คนนี่แน่นทุกปั๊ม แก้งค์มอไซค์เที่ยวก็เยอะ . . ขับกินเลนแล้วก็ขับเร็วมาก ไฟแดงรถติดเป็นแถวยาวเกือบยี่สิบคันทุกแยก เราผู้ซึ่งขับรถเลวมาก ณ เวลานั้น . . ตีเลนพิเศษตามเขาไปทุกแยกไฟแดง แม่ก็ยุอยู่นั่น.. เหยียบ 160 เลยๆ แซงเลยๆ แต่เดี๋ยวค่ะคุณ.. ไอ้หนูโกคุงก็แก่แล้ว เหยียบได้ 120 ไม่ปลิวก็บุญแล้วเหอะ . . บอกนางไปลูกก็อยากแซงนะ แต่ลูกเหยียบคันเร่งไม่ขึ้น . . ป่านนั้น . . เซงคันนึงที นางก็นับ คลิ๊งๆๆๆ ไปที ประหนึ่งเกม มาริโอ้โหม่งเหรียญ เหอๆ
เรื่องที่ทำให้ยิ้มได้ทุกวันตอนนี้ก็เรื่องแมวเด็กนี่แหละ และป่านนี้ ก็ยังเลือกไม่ได้เล้ยยยยย ว่าจะเก็บตัวไหนไว้ จะแจกตัวไหนให้เพื่อนบ้าน น่ารักไปโม้ดดดดด . .
อย่างไรก็ตามด้วยสุขภาพจิตที่ยังไม่กลับมาดีนัก . . จึงขออนุญาตดองบล็อกตะพาบไปสักสองสามกิโลเมตรนะคะ หัวตื้อมากตอนนี้ ถ้าดีขึ้นแล้วจะรีบ กลับมาเขียนอย่างไวเลยนะทุกคน . . แค่นี้ก่อนเน่อออ . . วันนี้ไปก่อน . .ไปทำงานต่อก่อน ไว้จะแอบมาโม้ใหม่ บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย . . ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 11 พฤศจิกายน 2564 |
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2564 13:20:32 น. |
|
17 comments
|
Counter : 948 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณทนายอ้วน, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณ**mp5**, คุณหอมกร, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtuk-tuk@korat, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณกะว่าก๋า, คุณkatoy, คุณเริงฤดีนะ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณmultiple |
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:12:48:13 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:14:11:23 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:14:22:36 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:15:28:07 น. |
|
|
|
โดย: อัอมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:17:04:09 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:17:07:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:17:39:18 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:19:21:45 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:19:33:11 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:21:24:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤศจิกายน 2564 เวลา:6:19:32 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 12 พฤศจิกายน 2564 เวลา:10:03:53 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2564 เวลา:12:02:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เป็นกำลังใจให้ครับ
กลับมาเล่นกับลูกๆครับ มาปวดประสาทกับลูกๆแทน คริๆๆ