|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
วันคืนผ่าน . . มีเรื่องราวมากมาย
ฝนตกแล้ว . . จึงรู้ว่าใครเอาร่มส่งให้ เจอปัญหา จึงรู้ว่าใครจริงใจด้วย คนบางคน . . ทำได้เพียงเพิ่มน้ำตาลบนขนมไม่สามารถส่งถ่านให้กลางหิมะ คนบางคน . . ดีแต่ราดน้ำมันบนกองไฟไม่อาจคบหาด้วยจริงใจ
ดอกไม้ บานแล้วโรย วันคืนผ่านแล้ว ไม่หวนคืน ถนอมรัก คนที่ควรถนอม ทำสิ่งที่ตนควรทำ อย่าใส่ใจเรื่องอื่นมากเกินควร คำพูดสวยหรูมากเพียงใด หากไม่รักษาไว้ก็ไร้ค่า มิตรภาพชิดเชื้อ เพียงใด หาไม่รู้ถนอมก็สูญเปล่าชีวิตพานพบเพราะชะตานำพา อบอุ่นเพราะมีสายใยรัก เลิกร้างเพราะไม่รู้จักถนอมมีชีวิตอยู่พึงทำดีกับตนเอง อย่าวิ่งไปเป็น "บทแทรก-ในชีวิตคนอื่น"ไม่ว่ามิตรภาพ หรือ ความรัก เมื่อมีมาโอบกอดอย่างรักใคร่ เมื่อลาไป ปล่อยมือ อย่างสงบ สิ่งใด, ไม่ใช่ของเรา ปล่อยมือ อย่างยึดติด สิ่งใด, ไม่ได้ให้มาด้วยความจริงใจ "อย่าได้สนใจ"เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องอธิบาย เชื่อใจ หรือไม่เชื่อใจ อยู่ในความคิดแวบเดียวของคนเรา ใช้ชีวิตให้เป็นตัวของตัวเอง คนที่, รู้จักเรา ไม่จำเป็น...ต้องอธิบาย คนที่, ไม่รู้จะเรา จะ...อธิบายไปไย
ชีวิตที่ดี คือชีวิตที่เป็นอย่างที่คุณเป็น ทำงานที่คุณรัก มีเพื่อนร่วมงานที่ดี อยากไปไหนก็ไปได้ทุกที่ . . แต่งตัวสวยบางโทรมบ้างกินอาหารร้านหรูบ้าง ข้างถนนบ้าง ไม่ต้องแคร์กับความคิดของใครคุณไม่ต้องสร้างภาพสวย รวย เริ่ด ต้องโชว์ตัวเอง ให้ดูโดดเด่นตลอด เพียงเพื่อให้คนอื่นอิจฉาคุณ อะไรที่ 'เฟค' ไม่ใช่ตัวคุณ คุณต้องฝืนทนทำทุกวินาที มันคือชีวิตที่คุณต้องการจริงหรือ!
'ชีวิตที่ดี' คือ ชีวิตที่คุณ 'พอใจ' ไม่ใช่ชีวิตที่คนอื่นอิจฉา ถ้าต้องไล่ล่าฟีดแบ็คจากคนอื่น คุณจะเหนื่อยทั้งชีวิต!!cr. วิภาดา กิตติโกวิท, น้อยหน่า ณัฎฐณัชชา แสนสุข Illus by Lara-Paulussen ก่อนหน้านี้ย้อนไปเกือบสี่เดือน จะบอกว่า . . ชีวิตเรา BLUE มากเลย มันเป็นความรู้สึกแย่ ทำอะไรก็แย่ไปหมด มันเป็นความรู้สึก ที่มากกว่าความเบื่อ ยิ่งกว่าความว่างเปล่า เพราะเราดันรู้สึกไร้ค่า รู้สึกหมดคุณค่า และหมดความนับถือในตัวเอง
อย่างไรก็ตาม . . ในส่วนลึกของเรานั้น เรายังเชื่อว่า . . สิ่งที่่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องแย่ๆ เรื่องที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเอง หมดคุณค่า บลาๆทั้งหลาย มันก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกแหละ เป็นแค่ก้อนความรู้สึกหนึ่ง ที่เกิดจากที่เราสะสมความรู้สึกแย่ๆ ที่เกิดขึ้น มาเรื่อยๆ . . นานวันเข้าๆ มันเลยทำให้เราไม่สามารถหาสัญญาณตอบรับคุณค่าของตัวเราเองได้ ซึ่งจริงๆแล้ว เราก็ยังเชื่อว่า มันไม่ได้หายไปไหน มันก็ยังอยู่ในตัวของเรานั่นแหละ เพียงแต่ว่าตอนนั้นเราอาจจะ จูนคลื่นไม่ตรงกัน . . ตัวตนของมันก็เลยเหมือนหายไป
พอเรารู้สึกตัว ว่าตัวเองเหมือนเข้าใกล้ สภาวะโรคซึมเศร้า หรืออะไรก็ตามที่มันทำให้เราแย่เข้าไปทุกทีๆแล้วอะนะ . . พอรู้สึกตัวปั๊บ เราก็จับตัวเอง มานั่งคุยกับตัวเองทันที ถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น และหนทางแก้ปัญหาควรทำอย่างไร พอได้คำตอบแล้ว . . ก็เริ่มทำทันที . . . พยายาม ปลดแอกสภาวะจิตใจ ของตัวเองกลับมาใหม่ ไม่ปล่อยให้ไอ้ก้อนความคิดที่มันแย่ๆ ที่อยู่ในตัวเรา มาตามหลอกหลอนเราให้ยิ่งจมดิ่งเข้าไปอีก พยายามที่จะดึงเอาความรู้สึกนึกคิดของตัวเองให้กลับมาโฟกัส ที่ตัวเองให้ได้ . . โดยไม่ต้องไปผูกติดกับใคร ไม่ว่าจะเป็นคน หรือแมว หรือแม่กระทั่งเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว และเราย้ำคิดย้ำทำ นึกถึงมันอยู่ตลอดเวลา
มาจนถึงวันนี้ . . อีกสิบกว่าวันก็จะครบสี่เดือนแล้วแหละ ถือว่าตั้งใจ และทำได้ดีมากหนอน จากการนั่งวิเคราะห์ตัวเอง เราว่ามันน่าจะสำเร็จไปเกือบ 95% แล้วแหละ . .เย้ . .
แม้ว่า . . การแก้ปัญหาส่วนใหญ่ของเรา จะใช้เวลาไปกับการกิน การใช้เงิน และเพื่อน ก็ตาม แม้จะมีปัญหาที่ต้องตามมาแก้ไขกันอีก อย่างเช่น เรื่องค่าน้ำตาล ที่เราปล่อยผ่านไปเกือบสี่เดือน จนเมื่อวานลองมาเจาะดู โอ้ววว ช็อคโลกมาก . . แม้จะต้องกลับมาแก้ไขปัญหาใหญ่ปัญหาเดิม นั่นก็คือปัญหาโรคอ้วนอีกครั้ง . . แต่ . . เราก็ยังรู้สึกว่ามันคุ้มค่า . .
เพราะวันนี้ . . มันเป็นวันที่เรารู้สึกว่าสภาพจิตใจเราดีขึ้นมากจริงๆ มันปลอดโปร่งและพร้อมจะเริ่มต้นทำสิ่งดีๆให้ตัวเองอีกมากมายหลายสิ่ง เริ่มจะจูนหาคลื่น 'รักตัวเอง รักตัวเอง รักตัวเองให้มากๆ' เจอบ้างแล้ว คลื่น . . 'ฉันมีคุณค่า ฉันมีคุณค่า ฉันเป็นของหายากที่มีคุณค่า และมีชิ้นเดียวในโลกเลยนะ' ก็เริ่มจะโผล่มาเป็นพักๆ แล้ว เราว่ามันคุ้มแหละ . . คุ้มกับสิ่งที่ต้องสูญเสียไป. . เป็นความเข้มแข็งที่สภาพร่างกายอาจจะยังไม่ได้ . . แต่ในด้านจิตใจ อยากบอกว่ามันดีขึ้นมากเลยนะและพอเรากลับมาโฟกัสที่ตัวเองได้ มันก็เหมือนกับมีพลังที่มองไม่เห็น คอยผลักดันความตั้งใจดีๆ คอยร่วมกดดัน ต่อสู้กับพลังลบๆ ที่อยู่ในร่าง อย่างเมื่อวานนี้ เป็นวันที่ ปจด. เรามา ปกติแล้ววันนี้ จะต้องหมดแรงมาก เพลียร่างและปวดท้องมาก . . แต่พอตกเย็นกลับไม่เป็นไรเฉยเลย เราก็เลยลองไปฟิตเนสดู ปรากฎว่าสามารถขึ้น Elip ได้ตั้ง 30 นาที ทั้งที่เป็นอีลิปที่โคตรจะเบาก็ตามแต่คือ เราก็ภูมิใจในตัวเองมาก
แต่เราเริ่มปวดๆขาแล้ว เราก็เลยมาปั่นจักยานต่ออีกสักพัก ความจริงอยากปั่นได้สัก 30 นาที แต่เพื่อนต๊อดมาเรียก นางไม่ไหวแล้ว ก็เลยได้ 20 นาที แทน . .
พอเรากลับมาโฟกัสที่ตัวเอง โฟกัสที่เป้าหมายของตัวเอง ไม่ต้องไปคาดหวังกับความรู้สึกนึกคิดของใคร เราก็จะมีเรื่อง ให้ประทับใจ แม้เพียงเรื่องเล็กน้อย . . เป็นมิตรภาพเล็กๆในฟิตเนส เมื่อวานนี้ . . ตอนเราลงจากเครื่อง Elip มาใช้เครื่องปั่นจักรยาน แล้วเหมือนไอ้เครื่องที่เราใช้มันมีเสียงดังแปลกๆ เราเหล่ไปดู น้องผู้ชายฝั่งซ้ายแระ ดูท่านางกำลังจะเลิกเล่น ก็เลยนิ่งๆ รอๆอยู่ แต่คือ อีน้องผู้ชายนางนี้ แบบรักสะอาดมากค่ะคุณ คือที่ฟิตเนส เค้าจะแจกตะกร้าที่มีผ้ากับฟร๊อกกี้ให้ฉีดทำความสะอาดเครื่องเล่น ก่อนที่จะเล่นใช่มะ(มาตรการโควิด) เราก็นึกในใจอีน้องนี่ เล่นเสร็จแล้ว ก็ไม่ลุกสักที.. นางเอาฟร๊อกกี้ ฉีดๆ เช็ดๆเก้าอี้อยู่นั่นล่ะ มีมารยาทโคตร . . แต่ในขณะที่เรากำลังนินทานางในใจ(อย่างเมามัน) อยู่นั่น . . นางก็หันมาหาเรา แล้วพูดว่า . . ผมว่าพี่มาเล่นเครื่องนี้ ดีกว่าครับ ผมกำลังจะลุกพอดี เครื่องนั้น(นางชี้มาที่เครื่องเราเล่นอยู่) ผมว่ามันน่าจะใกล้พังแล้ว . . ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดด . . แลเหมือนจะเจอผู้บ่าวหน้าใสใจดีเข้าให้แล้วววว . .
วันก่อนอาจารย์โยคะ ชมเราด้วยว่า 'เยี่ยมมาก' ซึ่งไม่น่าจะชมเพราะเล่นเก่ง แต่นางน่าจะชมความตั้งใจของเรา 5555+ นี่ตั้งแต่สมัครฟิตเนสมา ยังไม่พลาดโยคะสักคลาสเลยนะ แม้จะเล่นท่าไม่ได้ตามเขา แต่ความแข็งเกร็งเริ่มน้อยลงแล้วนะ
นั่นแหละ . . การดำเนินชีวิตช่วงนี้ ของเราเลยวนเวียน อยู่กับเรื่องการจูนคลื่นให้ตัวเอง . . แมว . . และ เพื่อน ซึ่งมันก็ค่อนข้างวุ่นมากเลยทีเดียว . . ไปๆมาๆ มันมีอะไรหลายอย่าง ที่อยากจะทำเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆซะงั้น . . จนบางครั้งรู้สึกได้ว่าเวลามันไม่พอ
อย่างวันหยุดที่ผ่านมา . . ก็ต้องตื่นเช้าพาลูกชายคนโตไปตรวจสุขภาพแล้ว เพราะเดี่ยวอาทิตย์ต้นเดือนต้องพาพ่อแม่เพื่อนต๊อดไปส่งบ้าน ฝากแม่ตัวเองมากับเขาหลายรอบแล้ว รอบนี้ พาพ่อแม่เขาไปส่งมั่ง แล้วขากลับก็รับแม่ตัวเองกลับมาด้วย คือตีรถไปเช้าเย็นกลับเลยเพราะห่วงแมว ก็เลยเอา โกวคุง ไปเปลี่ยนน้ำมันเครื่องและตรวจ 30 รายการด้วย จะได้รู้ว่าอะไหร่ตัวไหนมันใกล้พังหรือยัง ได้คิวแรกเลยนะ . . 55+ ก็นะไปตั้งแต่เจ็ดโมงกว่าๆ หมดไปเป็นหมื่นเหมือนเดิม รอบนี้หลักๆเลย คือเพลาฉีก เปลี่ยนโลด อะไรพังก็เปลี่ยนเลย ซ่อมกันไป ยังไง ก็ไม่น่าจะได้ซื้อรถใหม่ง่ายๆ ในเร็วๆนี้แน่ . . ไม่พร้อมเป็นหนี้ แบตเตอรี่ก็อ่อน อาจจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้ขับ มันเลยเสื่อมไว
ช่างเช็คเสร็จบอก ต้องใช้เวลาทำเกือบสามชั่วโมง ก็เลยทิ้งรถไว้ นั่งแทกซี่กลับบ้าน เพื่อแว้นไปเอายาที่ รพ. คือใบยาหมอนัดให้มาเอาตั้งแต่เดือนที่แล้ว ยังหาเวลาไปไม่ได้ แล้วนะ พอไปถึงก็ไม่ได้ยาอีก เพราะว่า รพ.บอกว่าถ้ามารับนอกเวลา ยาที่หมอจัดให้หกเดือนจะถูกตัดให้เหลือเดือนเดียว เค้าเลยแนะนำ ให้เรามามันธรรมดาในเวลาราชการดีกว่า . . และก็คงต้องลางาน อีกนั่นแหละ สรุปไปเสียเที่ยว . . แว้นตากแดดกลับมาบ้าน จะเที่ยงอยู่แล้ว ยังไม่ได้กินอะไรเลย อี B2 กะตั๊กกรี้ เลยแวะมารับไปกินเต๋วเรือแถวบ้านกัน . . กินเสร็จ รถได้พอดีเลยใช้ให้นางพาไปเอารถต่อเลย 555+
แล้วดูชะตาชีวิตอิชั้น . . แค่คิดจะล้างรถในรอบครึ่งปี แดดที่ร้อนเปรี้ยงอยู่ดีๆ ก็มีเมฆดำลอยมาเพียบเลย
ตอนเย็นพวกนางอยากกินพวกย่างๆ เลยไปลองร้านใหม่ ได้ลองขาแกะย่าง ก็อร่อยดีนะ . . แต่เราว่ามันมีของ ให้เลือกน้อยไปหน่อย เราเลยไม่ค่อยปลื้มเท่าไร
จากนั้นก็ไปเดินย่อยที่ห้าง เราได้รองเท้าผ้าใบใหม่ เอาไว้ใส่ออกกำลังกายมาหนึ่งคู่ . . ผลจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น ทำให้เท้าเราขยายออกข้าง ผ้าใบเก่าสี่ห้าคู่เราคับหมดเลย (ร้องไห้) แล้วนะ . . สุดท้าย ไซด์รองเท้าเราเลยเพิ่มเป็น 9US ผู้ชายแล้ว ฮืออออออ. . นี่หรือตรีนนนน หญิงสาวววว . .
พอวันอาทิตย์ ก็ต้องตื่นเช้าอีกเพราะต้องพาลูกชายตั๊บไปตัดไข่ กลับมาอยากนอนอีกสักตื่น แต่ลูกชายเจ๋งก็เกิดคุ้มคลั่ง จำต้องออกจากบ้านให้ได้ . . เลยอดนอน
จากนั้นเราก็ยุ่งอยู่กับการซักผ้า และซักผ้า จนเกือบหมดวัน ทุกคน ตอนนี้เราอยากได้เครื่องอบผ้าแห้งมากเลย เพื่อนบ้าน ใช้ของ Beko เค้าซื้อมา 23K++ เป็นแบบฮีทปั๊ม แต่เราไปเดินดู ที่พาวเวอบายมา มันราคา 25K++ แพงกว่าของเพื่อนบ้านอิ๊กกกก เราเลยยับยั้งชั่งใจไว้ได้เพราะมันแพง แต่ความอยากก็ยังอยากอยู่แหละ เฮ้ออออ... ไม่มีเครื่องอบผ้าเหมือนใครเขาก็หอบเอามาหยอดเหรียญนอกบ้านนะคะ
ทั้งวันได้กินแต่น้ำกัน หิวหนักมาก เย็นก็เลยไปจัดมื้อหนักกับเพื่อนบ้าน
ให้เพื่อนบ้านไปช่วยเลือกซื้อของขวัญวันเกิดให้พี่ที่ทำงาน เลยได้กระเป๋าใส่ตังค์คิปลิงมาใบ มันเซลล์จากราคาพันเก้า เหลือพันสาม แล้วเราก็ตามเอาแต้มทั้งบัตรเครดิตทั้งบัตรเดอะวัน บัตรไหนพอมีแต้มเหลืออยู่เอามาให้หมด 55+ ลดเพิ่มไปอีกจนเหลือเก้าร้อย พนักงานนี่ขำใหญ่ . . แต่เราใช้บัตรเครดิตก็เพื่อการนี้แหละนะ
อีตอนจะกลับบ้านก็นึกๆ อยู่ว่าเหมือนลืมอะไรสักอย่าง จนจะถึงบ้านอยู่แล้วเพิ่งนึกออกว่า . . ลืมลูกชายยยย ไว้ที่ รพ. สัตว์ โอ๊ยยยย น๊อววววว ไปถึงกำลังสะลึมสะลือเลย แต่การตัดไข่แค่นี้ ก็ไม่ทำให้ลูกชายตั๊บผู้แข็งแกร่งของเราสะเทือนได้ ล่าสุดมันวิ่งขึ้นลงบ้านได้แบบชิลๆ แล้วจากที่ วันแรกแทบจะตะแคงตัวเดิน 55+
ชีวิตวุ่นๆ ของหนอนกิ๊ว มองให้มันสนุกมันก็สนุกดีอ่ะนะ ไปๆมาๆ คนเราก็ต้องการแค่กินอิ่มนอนหลับ มีงานทำ มีเงินใช้หนี้ แค่นี้ ก็น่าจะพอแล้ว . . ยังจะต้องการอะไรมากมายนัก
เอาละนะ . . ไม่ว่าใครจะสุขจะทุกข์หรือจะหม่นเศร้าแค่ไหนยังไง มันก็เป็นเรื่องของเขา แค่ใช้ชีวิตของตัวเองให้ดี ใช้ให้คุ้มค่า กับเวลาที่มันค่อยๆผ่านพ้นไป ที่สำคัญคือเป็นกำลังใจให้ตัวเองให้มากๆ . . กำลังใจดีดี ให้ตัวเอง คือพลังที่คอยขับเคลื่อนชีวิตเรา
ใช้เวลาที่มีค่าอยู่กับสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก
และกินเก่ง กินแม่มโคตร กินไม่หยุดไม่หย่อนของคุณ . .
หาเวลาที่ว่าง ทำงานบ้านที่ตั้งใจไว้ . .
แวะไปสร้างความแข็งแกร่งให้ร่างกายสัปดาห์ละสี่ห้าครั้ง . .
วันหยุดก็ออกไปปล่อยใจ ผ่อนคลาย ให้ธรรมชาติเยียวยาคุณ . .
ชีวิตที่ดี คือชีวิตที่เป็นอย่างที่คุณเป็น ทำงานที่คุณรัก มีเพื่อนร่วมงานที่ดี อยากไปไหนก็ไปได้ทุกที่ . . แต่งตัวสวยบางโทรมบ้างกินอาหารร้านหรูบ้าง ข้างถนนบ้าง ไม่ต้องแคร์กับความคิดของใคร'ชีวิตที่ดี' คือ ชีวิตที่คุณ 'พอใจ' เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ . .
บันทึก Diary โดย ตัวหนอนกิ๊วๆ
Create Date : 20 กันยายน 2565 |
Last Update : 23 กันยายน 2565 13:15:08 น. |
|
34 comments
|
Counter : 756 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณkae+aoe, คุณtoor36, คุณtanjira, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณเนินน้ำ, คุณสองแผ่นดิน, คุณRain_sk, คุณnewyorknurse |
โดย: หอมกร วันที่: 20 กันยายน 2565 เวลา:13:17:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กันยายน 2565 เวลา:5:32:46 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กันยายน 2565 เวลา:14:16:59 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 กันยายน 2565 เวลา:15:21:59 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 21 กันยายน 2565 เวลา:21:55:43 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:5:44:56 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:7:05:32 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:7:38:41 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:7:40:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:11:17:58 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:17:20:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:20:57:33 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:23:24:23 น. |
|
|
|
โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) วันที่: 22 กันยายน 2565 เวลา:23:38:46 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:5:43:18 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:8:27:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:13:51:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:14:28:06 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:14:30:52 น. |
|
|
|
โดย: Rain_sk วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:15:07:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ผมเล่นเส็ดก็เช็ดนะ เป็นคนรักสะอาดเหมือนกัน 55555
ชอบที่ครูโยคะชมครับ จริงๆ เราไม่ต้องเก่งกว่าคนอื่นก็ได้ แต่มีความตั้งใจแค่นี้ก็ควรค่ากับคำชมแล้ว พี่เก่งมากนะที่เอาชนะใจตัวเองแล้วไปยิมได้ เล่นเครื่องแล้วต่อคลาสโยคะได้ดี
เพิ่งฟังpodcast เมื่อเช้า เค้าบอกว่า บางครั้งแค่เอาออกจาก Comfort zone หรือเอาตัวเราออกมาจากชีวิตซ้ำ ๆ เดิมๆ เราก็จะพบว่ามีเรื่องมากมายที่ให้เราทำ แล้วมีความสุข มีเวลาทำเพื่อตัวเองมากขึ้น อยู่กับตัวเองมากขึ้น ถือว่าเป็นเรื่องดีๆ ครับ
เข้าใจนะที่พี่ชีวิต Blue ไอ่ความรู้สึกว่างเปล่าไร้ค่านั่นแหละที่ผมเกลียด แต่พอเผลอเอาใจลงไปเล่น แค่โดนหยิกก็เจ็บเหมือนโดนเอาเท้าขยี้ แหลกสลาย เสียหายไปหมด นี่แหละคือทำไมผมไม่เคยเอาใจลงไปเล่น เพราะจะได้ไม่เจ็บไม่จน เย้ย!!!
Coach สู้ชีวิตมาก ซิปจะแหกอยู่แล้ว.....
ล้างรถนี่ดีกว่าแห่นางแมวอีกนะครับ ฝนตก 100%
ไว้พี่อัพเส็ดจะมาเม้นเพิ่ม