โต๊ะโซฟา ตัวสุดท้าย ของทางเดิน
ผมมองเห็น กระดาษจัด หนึ่งที่ เสมอ
ผมชอบโต๊ะนี้
ผมบอกกับเด็กที่ร้านว่า "นี่ โต๊ะพี่"
ผมชอบที่ตรงนี้
ผมมองแล้ว ผมว่ามองไปได้ - รอบดี
ผมแค่นั่งลง อย่างที่ใจชอบ
และผม ก็ไม่เคยถามว่า ทำไม
...........................
เหมือนอย่างทุกที
ที่ผมชอบนั่งเหม่อออกนอกหน้าต่าง
ความคิดที่ลอยผ่าน เข้าสมองทางขวา
แล้ววิ่งผ่านออกหัวใจทางซ้าย
ทอดสายตา ยาว ออกไปไกล
ผมมองเห็น ภาพทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
แต่ คนของความคำนึงถึง ที่ใจกำลังล่องลอยไป
แอบซ่อนตัวในตึก ที่มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ
ห่วง เจ้าละอองเบาของผม
จะเดินทางไปไหวไหม จะล่องลอยไปถึงไหม
ในเมื่อคนรับกับคนส่งนั้น
เราต่างหันมองกันไปคนละทิศทาง
....
อืม มม ไม่สิ
หากคุณมองมาทางผมอย่างทุกที
และผมมองไปทางทิศนั้นในตอนนี้
ผมว่า เราจะมองเห็น ฟ้า ในทิศทางเดียวกัน
....
สำหรับผม
แม้ ภาพไม่แจ่มจัด - แต่ก็ชัดเจน เสมอ
นะ คุณ
...........................
inMemoir