เมื่อวาน อ่านเจอข้อความนี้
ผมอ่านแล้วคิดถึง (คุณ) *
คิดถึง .. ความอดทนรอ ของคนในยุคก่อน
ความละเมียดละไม ใน การชีวิต
การเฝ้ารอ ที่จะส่งความรู้สึกของคนฟ้านึง
การเฝ้ารอ ที่จะรับการเดินทางของความรู้สึกจากอีกฟ้า
เป็น ความสุนทรีย์ เป็น ความรื่นรมย์
เป็น เรื่องราว ที่เราต่างต้องระมัดระวัง
ขาดตกบกพร่องไป ..
ด้วยตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ
การสื่อสารเสียหาย
ความรู้สึกในใจเสียหาย
นั่นคือสิ่งที่เรา ..
เราต่างเฝ้าระมัดระวัง และอดทนรอ
.........
โลกยุคนี้ที่ย่อโลกให้เล็กลง
แต่กลับทำให้ กาย เราห่างกันมากกว่าเดิม
บ้านนี้ที่ย่อคนให้เล็กลง
แต่กลับทำให้ ใจ เราห่างกันมากกว่าเดิม
ความสุนทรีย์ ความรื่นรมย์
ความระมัดระวัง ความละเมียดละไม
ความอ่อนไหวหวามในชีวิต
ผมรู้สึกว่า มันเดินจากลาไปหมดแล้ว
ปล.* ผมอ่านแล้วคิดถึง (คุณ)
ที่ใส่วงเล็บไว้ เพราะคุณไม่ชอบให้ผมพูดคำว่า คิดถึง
แต่นั่นล่ะ .. ผมก็คิดถึงคุณจริง ๆ