Group Blog
All Blog
|
วันศุกร์แห่งชาติ เห็นคำนี้ที่โพสก่อน คุณเริง ฯ เขียนคำเอาไว้ ให้ขำอมยิ้มแก้มตุ่ย นึกถึงอาทิตย์ก่อนนู้น ศุกร์สิ้นเดือน และศุกร์แห่งชาติอย่างจริงแท้ ................. อย่างที่บอก ว่า ผมแอบอิงหลังอยู่กับห้างสรรพสินค้า ดังนั้นการเดินทางเข้าเมืองในวันธรรมดาจึงเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยชิน ในระยะหลัง ผมไม่ค่อยได้ไปไหนมากนัก นอกจากจำเป็น หรือไปก็ไม่ได้ไกล ไม่ได้เถลไถลตามใจได้นาน เพราะมีห่วง ด้วยมีภาระอันหนักใหญ่ให้รับผิดชอบ มีแมวป่วยให้ดูแล เพื่อนฝูงน้อยใจ นัดทีไร ไม่เคยว่าง ถ้าไม่มาหาก็ไม่ได้เจอ หากเจอกันแล้ว ผมก็มีอันต้องกระวี กระวาด รีบกลับเข้ามาดู ผมบอกเพื่อนว่า แมวป้อนอาหารเข้าปากตัวเอง ไม่ได้ หากผมไม่พยายามจะฟัด ป้อนอาหารเปียกแบบ ad เข้าให้ พ่อเจ้าประคุณก็จะไม่มีอะไรให้ตกถึงท้อง จนกว่าจะเจอหน้ากัน สี่ปีกว่าที่ดูแล แม่ และ แมว เวลาของตัวเองจึงหายไปหมดสิ้น สองปีแรก คอยดูแม่ก่อนดูแมว และตอนนี้แม่ยังสบายดีและเริ่มดูแลตัวเองไหว อีกสองปีต่อมา แมวอาการค่อย ๆ หนักไปเรื่อย ๆ ดูแลตัวเองพอได้ แต่ก็ยังไม่ยอมกินข้าวเม็ด และเปิดกระป๋อง ad เองไม่เป็น ................. ปลายปีที่แล้ว แมวเดินทางไกล ไปเที่ยวล่วงหน้าก่อน ผมจึงพอมีเวลาหายใจขึ้นมาได้หน่อย แต่ก็ยังไม่ได้มากอย่างใจ แต่ก็พอจะมีเวลาตามใจตัวเองบ้าง - สักหน่อย ผมว่า ถึงจะน้อย ก็ถือว่า ยังดีกว่า ไม่มี ................. อาทิตย์ที่แล้ว ผมชวนเพื่อนสนิทไปใจแตก แถว สยาม มาบุญครอง มาเอามือถือที่มาบุญครอง ชวนเพื่อนไปนั่งสบายอารมณ์ที่ hobs ctw แต่คนล้นมากมายมหาศาล ยังนึกเอาเองว่า คนมาเชียร์บอลกระมัง (มารู้ก็ตอนที่คุณว่า วันนี้ไม่มีบอล - อืมม งั้นคนมาฉลองอะไรกัน เยอะจัง) พาเพื่อนขึ้นไปร้านอื่น ที่เงียบหู พอจะนั่งคุยได้ ผมนั่งคุยกับเพื่อน เพื่อนเล่นเจ้ามือถือตัวใหม่ของผมอย่างชอบใจ เพื่อนถามผมว่า เห็นเปลี่ยนมาสองทีแล้ว ทำไมต้องยี่ห้อนี้ ผมตอบว่า มีเวลาไหม ผมเล่าให้ฟังได้ทั้งวัน ................. บางอย่างที่ชอบ บางใจที่ใช่ ก็ไม่จำเป็นต้องมี เหตุ ผล อะไร แต่หากจะเอาคำอธิบายว่า ทำไม ใจถึงให้ไป - เชื่อผมไหม ผมคงเล่าได้ว่าเพราะอะไร ทั้งคืน ................. คุยกันจนสมควรแก่เวลา ก่อนจะเดินกลับมาพารากอน แล้วก็พบว่า รถ bts เสีย ในวันศุกร์แห่งชาตินั้น ผมกับเพื่อน ชี้ชวนเดินกันกลับ จากสยามถึงสีลม นัยว่า หากยังหาแท็กซี่ไม่ได้ จะเดินกันไปให้ถึงพระรามสอง ม่ายย ผมล้อเล่น เอาแค่สีลม ผมก็ น่องเป็นตะคริวเข้าให้แล้ว บอกแล้วฮะว่า ผมเป็นคนไม่ชอบเดิน ................. วันนี้เมื่อตอนเย็น หลายเสียงถามเหมือนกันเลยว่า ไม่นัดเพื่อนเหรอ อืมมม สุขแห่งชาติ นะ วันนี้ ภาพข้างล่าง แทนคำตอบฮะ เอกสารรอการตรวจ ตรวจแล้วรอการส่งแก้ไขกลับมาระหว่าง เรากับเมืองจีน แอบแว่บมาอัพ blog หน่อยนึงแก้ง่วง  เมื่อวานคุณของผม ส่งตั้งงานกองสูงสวยมาให้ดู ไม่อยากให้รู้เลยว่า กองงานของผม ช่างเละเทะเพียงไหน อายฮะ แต่อยากให้รู้ว่า ทำงานอยู่ ไม่ได้ไปศุกร์แห่งชาติเลย จริง จริ๊งง นะ ................. สวัสดีชาวโลก และ วันศุกร์แห่งชาติ ใครไปไหนบ้าง ขอไอเดียลอกการบ้านหน่อย สำหรับวันหน้า ส่วนวันนี้ เที่ยวเผื่อผมด้วยนะฮะ คุณ ๆ
|
inmemoir
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] -in memoir- งานเขียนย่อมจัดเป็นงานวรรณกรรม ซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 6 ซึ่งให้ความคุ้มครองแก่ท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ ในงานเขียนดังกล่าวโดยอัตโนมัติ ไม่จำต้องจดทะเบียน |
||||||||||||
