Group Blog
All Blog
|
No place like "HOME" .. นับได้เดือนกว่า ๆ กับการย้ายเข้าบ้านแบบเป็นทางการ นั้น ไม่รวมถึง การเดินทางมาอยู่ก่อนหน้าที่มาแบบสบายใจกว่านี้ .. ที่นี่ออกจะไกลจากถนนสายหลักและตัวเมืองอยู่ แต่ก็ไม่ได้กันดารอะไร ถ้าหากมีรถส่วนตัว ก็เรียกได้ว่าเป็นที่ที่น่าอยู่มากทีเดียว เส้นทางเข้าออก และลัดเลาะไปได้หลากหลายทาง แต่คนขับรถไม่เป็นแบบตัวเองแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ออกจะไม่ค่อยสะดวก .. แรกเริ่มที่มา อยู่ในภาวะฝนตก หรือต้องหิ้วของ ทุกครั้งก็เรียกแท็กซี่เข้ามา ตอนออก ก็มีมอเตอร์ไซด์วิน ไม่ก็พี่แท็กซี่หลุดเข้ามาพอดี มีครั้งหนึ่ง เดินเรื่อย ๆ จนถึงป้อมยามหน้าหมู่บ้าน ก็ยังไม่เจอเหยื่อหลงมา ไม่คิดมาก ยังเดินไปต่อ คิดว่าจะลองเดินถึงหน้าถนนดู ว่าจะยังไง เปิด map ระยะเกือบกิโล หืมมม เอาน่ะ ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ไป เจอพี่วินก็โบกเอา เดินชมเสาไฟและทุ่งหญ้าได้ถึงเกือบจะครึ่งทาง มีรถยนต์คันงามมาเทียบ พี่ ๆ พี่ติดรถหนูไปปากซอยมั้ย ก็เพียงยิ้มขอบคุณ ไม่เป็นไรฮะ เดินไหว น้องคะยั้นคะยออีกหลายประโยค เรายิ้มขอบคุณเธอ รถเลยขยับเดินหน้าไป ได้เพียงนิดหน่อย พี่จะไปไหนอ่ะ มันร้อนนะ ขึ้นมาเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ พี่จะไปตรงรถไฟฟ้า อ้าวพอดีเลย หนูกำลังจะไปรับน้องสาวที่นั่นพอดี ยิ้มให้น้องอีกที งั้นขออนุญาตไม่เกรงใจนะ ขออาศัยไปด้วยคน เราคุยกันพอสมควรกับเรื่องราวต่าง ๆ ในหมู่บ้าน เรื่องขโมยขโจร เรื่องของกิน เรื่องพี่วิน และสุดท้ายก็เรื่องบ้านที่อยู่ ใครอยู่ซอยไหนยังไง น้องทำหน้าตกใจ เมื่อรู้ว่า บ้านที่เราอยู่คือ หลังที่เค้าเรียกกันว่า ที่แรง เราบอกน้องไปว่า พี่เชื่อว่าบ้านเลือกเรา เค้าเลือกให้เราเป็นเจ้าของ ตอนแรกที่เข้ามาดู พบความร่มเย็น ได้ลมโชยเรื่อยมาจากทุกทาง ชื่นใจ บ้านที่ได้มาโดยไม่เสียเงินสักบ้าน อยู่ได้น้ำไฟฟรี แถมมีคนผ่อนให้ ตอนทำเรื่องกู้บ้านก็สุดแสนจะง่ายได้ ได้วงเงินมามากกว่าที่อยากพอสมควร น้องก็ว่า นั่นคงจะจริง เพราะเห็นแต่แรกว่าบ้านน่าอยู่ แต่ติดว่าทำการค้า เลยไม่กล้า เรายิ้มแล้วบอกว่า ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ขอให้ใจมั่นคงก็พอ ก่อนจะลงรถก็ยังขอบคุณไปอีกมากมายหลายคำ และขอให้น้องแวะมาที่บ้านบ้าง ได้เลี้ยงน้ำชา กาแฟ ขนมอะไรสักอย่างตอบแทน ก็คงจะรู้สึกดี .. วันแรก ที่ตั้งใจเข้ามาอยู่ ผมบอกคนคุ้นเคยไว้ก่อนเดินทาง ผู้อาวุโสกว่าตามอายุ เตือนว่า อย่าลืมเอาพระเข้าบ้านด้วยนะ เช้าอากาศร้อน ก่อนเดินทางเข้ามา ฝนพรำสายอ่อน ๆ ให้สบายตัว ผมส่งรูประหว่างทางไปให้ดู คำที่ผมได้รับแล้วอบอุ่น "ฤกษ์เย็นนะคุณ" พร้อมคำอำนวยพรให้ผมได้อยู่สุข ร่มรื่น ร่มเย็น เป็นอย่างที่ใจอยากได้ ผมเองก็ขอให้ได้เป็นเช่นนั้น เป็นสุข สุขอย่างใจ .. วันที่ย้ายอย่างทางการ อากาศไม่ได้อบอ้าวอะไร ตั้งแต่เช้าก็ขนของกันสบาย เดินทางไม่เกินครึ่งชั่วโมงจากที่เก่า เข้าที่ใหม่ ฝนก็โชยอ่อนอีกที ผมนึกถึงคำในแรกวันที่ได้รับมา "ฤกษ์เย็น" ขอให้ได้ร่มเย็นเป็นสุขอย่างใจ จัดข้าวของให้บ้านแม่ก่อน ส่วนบ้านตัวเอง ยังคงเป็นกล่องหนังสือกองพะเนิน ที่จัดเรียงหลบมุมไปข้าง ข้าวของบางอย่าง คงต้องล้าง ต้องรื้อ ต้องเลือกอีกที บ่ายแก่ค่อนข้างเย็น ผมกับพี่ออกไปเดินห้าง หาซื้อของที่ขาด หาของกิน เอามาให้คนแก่ที่ต้องอยู่บ้านลำพัง อยู่ได้อย่างไม่ลำบากอะไร .. ตอนนี้ หัวใจเป็นสุข สบายดี ผมชอบผู้คนแถวนี้จัง
|
inmemoir
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] -in memoir- งานเขียนย่อมจัดเป็นงานวรรณกรรม ซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 6 ซึ่งให้ความคุ้มครองแก่ท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ ในงานเขียนดังกล่าวโดยอัตโนมัติ ไม่จำต้องจดทะเบียน |
||||||||||||
