Group Blog
All Blog
|
คิด คิ้วขมวดปมตั้งแต่เช้า มีเรื่องให้กรุ่นครุ่นคิดตั้งแต่วันคืนวาน บางทีก็ตกกระทบจนใจรู้สึก .. ในคืนที่เราจ้องมองตาสบกัน เหมือนฉันนั้นรู้สึก ส่วนลึกข้างในหัวใจของฉันมันเปลี่ยนไป ไม่เป็นดั่งเช่นเคย เธอยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ไกลจากฉันเท่าไร แต่ใจกลับไกลเหมือนเราไม่เคยใกล้กัน เราต่าง ยึดแต่พื้นที่ของตัวเองเป็นที่ตั้ง ใช้ตัวเองเป็นแกนกลางของจักรวาล แล้วให้โลกหมุนพันรอบตัว กลางงานเต้นรำในคืนจันทร์เต็มดวง ผู้คนรายล้อมเรา ตราบนั้นราตรีกาลยังคงงันเงียบเหงา ไม่เป็นดั่งเช่นเคย มองคนอื่น แล้วย้อนมองตัวเอง เผลอไผลไป โดยไม่ตั้งใจ ก็จับความรู้สึกไปเหวี่ยงหมุนคนรอบใจ ฉันยืนอยู่ตรงนี้ แม้มีผู้คนรายล้อมนับพัน ช่างมันเพราะฉันไม่คิดมองใครอื่นเลย .... ข้าวเช้าของวันนี้ เพิ่งกินลงเมื่อสักครู่ หลังจากหาคำตอบที่อาจจะทำให้ตัวเองสบายใจขึ้น หลอกตนหรือเปล่า ยังไม่รู้ นึกไปตามประสา - เช่นเคย .... ปวดหัวจัง ในคืนแสงจันทร์ส่อง ระยิบตา ดวงดารา ดั่งดวงตานางฟ้าจ้องมอง เป็นพยานในยามราตรีบรรเลงขับขาน เพลงรักเพื่อเรา ฉันขอมือเธอเต้นรำกับฉันคืนนี้ แม้ช่วงชีวิตของฉันที่มีจะเป็นอย่างไรก็ตาม แต่ฉันรอเพื่อพบเธอ แม้ช่วงเวลาที่เหลือของฉันจะมีเท่าไรก็ตาม แต่ฉันจะอยู่เพื่อรัก เพื่อบอกว่ารัก เพียงแต่เธอ ในคืนแสงจันทร์ส่อง ระยิบตา ดวงดารา ดั่งดวงตานางฟ้าจ้องมอง เป็นพยานในยามราตรีบรรเลงขับขาน เพลงรักเพื่อเรา ฉันขอมือเธอ ฉันขอมือเธอ เต้นรำกับฉันคืนนี้ เพราะฉันรักเธอ หมดใจของฉัน ที่มี -เต้นรำกันไหมคุณ-
|
inmemoir
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] -in memoir- งานเขียนย่อมจัดเป็นงานวรรณกรรม ซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 6 ซึ่งให้ความคุ้มครองแก่ท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ ในงานเขียนดังกล่าวโดยอัตโนมัติ ไม่จำต้องจดทะเบียน |
บอกเสียงสูงค่ะ
นึกถึงเพลงเก่ามากของ แอน เมอรรี่
Could I have this dance?