"We'll never say goodbye"
8 ตค 46...
วันนี้ฝีมือขับรถปั๊ด-ตะ-นาขึ้น 1 กระผีก
เริ่มขับเร็วขึ้น สดขึ้น เนียนขึ้น…
แต่กระนั้น…ดิชั้นก็ยังลืมเปิดไฟเลี้ยวอยู่นั่นเอง -_-"
ขับถึง 4 โมงกว่าก็เข้าไปออกกำลังกายในสวนฯ
วันนี้เค้าเอาปุ๋ยคอกมาลง เหม็นม๊ากๆ…
เดินผ่านทีแทบจะขาดใจล้มลงตาย (แอ่ก!)
แล้วระหว่างเมาปุ๋ยคอก เราก็ได้เจอกับเจ้าตัวนี้
สมาชิกบ้านนี้คล้ายกันอยู่อย่างคือแพ้สัตว์โลกผู้น่ารัก ^^
เห็นมันกำลังข้ามถนนเดินไปลงแม่น้ำ พี่ชายเลยอาสาพาไปส่ง
มิฉะนั้นอาจจะโดนคนเอาไปแกล้มเหล้าซะก่อน
เพราะแม่เคยได้ยินพวกคนสวนคุยกัน ว่าทั้งปลาทั้งเต่าในสวนหลวง
ที่คนใจบุญเค้าเอามาปล่อย โดนคนจับไปกินซะเยอะเลย
เฮ้อ…น่าเศร้าจิตโดยแท้
อยากรู้นักว่าปลาในตลาดมันจะตัวละกี่บาทกันเชียวว้า~
เดินลงน้ำโดยสวัสดิภาพ…บ๊ะบายยยยย~ ไปดีเด้อเจ้าเต่า
ว่าแล้วเราก็เดินเมาปุ๋ยคอกกันต่อ
วันนี้เดินมากกว่าเมื่อวานหลายรอบ
ต่อด้วยวิ่งอีกสองรอบ เหนื่อยเป็นที่ยิ่ง -_-"
อยากรู้จังว่าคนที่วิ่งได้หลายกิโลโดยไม่พักเค้าหายใจทางไหนกันมั่ง
อยากทำได้มั่งง้า ~>_<~
อยากแข็งแรง อยากเป็นหญิงเหล็ก อยากเป็นไนกี้ บิวตี้ฟูล อยากฯลฯ
สำคัญเหนืออื่นใด…"อยากผอม"
ออกกำลังกายนี่ดีจริงอย่างที่เค้าพูดแฮะ…
เพราะมันจะทำให้เมตาโบลิซึ่มหรือการเผาผลาญพลังงานของเราดีขึ้น
น้ำหนักจะขึ้นยากกว่าเดิม ลดน้ำหนักได้ดีและเร็วกว่าเดิม (=กินได้มากกว่าเดิม เย้!)
ขนาดตอนกินเจเรากินหยั่งก๊ะมื้อนี้คือมื้อสุดท้าย แต่นน.ไม่ขึ้นเลย อเมซิ่งดีแท้ O_o
บางทีเดินๆในสวนหลวงก็ได้เจออะไรแปลกๆบ้างเหมือนกัน อย่างนกตัวนี้เป็นต้น
นึกถึงป๊าขึ้นมาจับใจ…
คนรักนกเป็นชีวิตจิตใจอย่างป๊าคงจะเล่าอย่างยิ้มแย้มว่ามันคือนกอะไร
อาศัยอยู่ถิ่นไหน กินอะไร อยู่ยังไง ฯลฯ…
มีความสุขอยู่ลึกๆที่ได้คิดถึงเค้า…แต่ก็ใจหาย
ความจริงก็คือความจริง…
ป๊าไม่อยู่แล้ว…
ช่วงเวลาดีๆแบบนั้นมันจะไม่กลับมาแล้ว…
เราจะไม่ได้ยินเสียง ไม่ได้เห็นรอยยิ้มเค้าอีกแล้ว…
ทุกครั้งที่นึกถึงการสูญเสีย….
ก็ไม่เข้าใจเหลือเกินว่า...ในเมื่อเรารักมากเท่าไหร่ วันที่จากกันก็เจ็บมากเท่านั้น
แล้วคนเราจะมีความรักไปเพื่ออะไรกันนะ?…
เอาไตรลักษณ์เข้าข่ม…เงยหน้า แล้วก็ทำใจสบาย
คิดไปป๊าก็ไม่กลับมา…
ทำเพื่อคนที่ยังมีชีวิตอยู่ให้ดีที่สุดดีกว่า
----------------------------------------------------------------------
วันที่ 3 มิถุนายน 51
อาทิตย์หน้าก็ครบรอบ 5 ปีที่ป๊าจากไปแล้วสินะ...
ที่ผ่านมาเราไม่เคยกล้าอ่านอะไรที่เขียนถึงป๊า
เพราะยังทำใจไม่ได้ …ไม่ได้เลย
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่กล้าเปิดอ่านอย่างยอมรับ และไม่ร้องไห้
เมื่อวานนี้
ได้รับข่าวร้ายจากเพื่อนว่าสูญเสียคุณพ่อไปอย่างกระทันหันด้วยอุบัติเหตุ
นอกจากการไปร่วมงานศพเพื่อเป็นเกียรติ ช่วยเหลือเรื่องเงิน
เราไม่รู้จะปลอบใจเพื่อนว่าอะไรดีจริงๆ
"ท่านไปสบายแล้ว"
"ถึงยังไงท่านก็จะยังอยู่ในใจเราเสมอ"
"ซักวันความเศร้ามันจะหายไป"
"คนเราย่อมเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา"
ฯลฯ
คำพูดปลอบโยนจะเยียวยาจิตใจที่กำลังบอบช้ำกับการจากลาได้ซักเท่าไหร่กันนะ
ในเมื่อทุกคำที่ตอกย้ำว่าบางสิ่ง บางคน ได้ลาจากเราแล้วตลอดกาลมันน่าเจ็บปวดไม่ต่างกัน
หรือจริงๆ แล้วคนเราต้องการเพียงอ้อมกอดที่หวังดี
และมือที่ตบบ่าเบาๆ ....เพื่อแทนคำว่า
เราจะต้องไม่เป็นไร…
เราจะต้องผ่านช่วงเวลาอันทุกข์ยากนี้ไปได้ในที่สุด…
ขอไว้อาลัยแด่ทุกการจากไป
และขอให้เวลาของทุกคนที่ได้อ่านบลอคนี้ ควรแก่การจดจำทุกนาทีนะคะ
This is for my peoples
Who just lost somebody
Your best friend, your baby
Your man or your lady
Put your hand way up high
We will never say bye
No, no, no
Mamas, daddys, sisters, brothers
Friends and cousins
This is for my peoples
Who lost their grandmothers
Lift your head to the sky
Cause we will never say bye
As a child there were them times
I didn't get it
But you kept me in line
I didn't know why
You didn't show up sometimes
On Sunday mornings and I missed you
But I'm glad we talked through
All them grown folk things
Separation brings
You never let me know it
You never let it show
Because you loved me and obviously
There's so much more left to say
If you were with me today
Face to face
I never knew I could hurt like this
And everyday life goes on I wish
I could talk to you for a while
Miss you but I try not to cry
As time goes by
And it's true that you've
Reached a better place
Still I'd give the world to see your face
And be right here next to you
But it's like you're gone too soon
Now the hardest thing to do is say
Bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye
You never got a chance to see
How good I've done
And you never got to
See me back at number one
I wish that you were here
To celebrate together
I wish that we could
Spend the holidays together
I remember when you used to
Tuck me in at night
With the teddy bear you gave me
That I held so tight
I thought you were so strong
You'd make it through whatever
It's so hard to accept the fact
You're gone forever
I never knew I could hurt like this
And everyday life goes on I wish
I could talk to you for a while
Miss you but I try not to cry
As time goes by
And it's true that you've
Reached a better place
Still I'd give the world to see your face
And be right here next to you
But it's like you're gone too soon
Now the hardest thing to do is say
Bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye
This is for my peoples
Who just lost somebody
Your best friend, your baby
Your man or your lady
Put your hand way up high
We will never say bye
Mamas, daddys, sisters, brothers
Friends and cousins
This is for my peoples
Who lost their grandmothers
Lift your head to the sky
Cause we will never say bye, bye.
I never knew I could hurt like this
And everyday life goes on I wish
I could talk to you for a while
Miss you but I try not to cry
As time goes by
And it's true that you've
Reached a better place
Still I'd give the world to see your face
And be right here next to you
But it's like you're gone too soon
Now the hardest thing to do is say
Bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye, bye bye, bye bye
Bye bye
| Create Date : 03 มิถุนายน 2551 |
| Last Update : 3 มิถุนายน 2551 16:50:33 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 737 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
เพลง touch my body ก็เพราะดีอีกเพลงนะ
ผมนี่เป็นคนปลอบใครไม่เป็นยิ่งกว่าปุ๊กด้วยซ้ำล่ะมั้ง
เวลานึกจะใช้คำพูดไหนก็ดูเหมือนมีอีกความคิดนึงมาคอยคัดค้านล่ะ ^^"