ชี วิต เป็น ของ เรา











หนาว...

หนาวเหน็บ สะท้านไปทั้งร่าง

จะว่าเปิดแอร์แรงไป ก็ไม่ใช่

ฉันนำผ้าห่มมาห่มแก้ความหนาว

มันไม่อุ่นขึ้น ซ้ำร้าย

มันกลับทำให้ฉันหนาว

หนาว... จนสุดขั้วหัวใจ

กลิ่นไอที่โชยออกมาจากผ้าห่ม

อา...

กลิ่นคุ้นเคย แล คุ้นชิน

ฉันจำได้ ... กลิ่นของเขา

กลิ่นของเขายังคงอบอวล

มันยิ่งทำให้ฉันหนาว สั่นสะท้าน สะเทือนไปทั้ง ...

ทั้งที่อากาศไม่หนาว

แต่ที่หนาวคือหนาวทรวงหรือนี่...

การจากพราก มีพลานุภาพ กระชากความอบอุ่นเพียงนี้เชียวหรือ

ความอบอุ่นถูกกระชาก จากไป...

เหลือแต่รอยอาลัย และ ความหนาว !








ฉันดึงผ้าห่มอีกผืนขึ้นมาห่ม

กลิ่นนั้น...

กลิ่นที่คุ้นชิน

กลิ่นของฉันเอง

ฉันก้มซุกหน้าลงสูดกลิ่นของตัวเอง

แล้วทำให้ฉันคิดขึ้นได้ว่า...

ฉันยังมีตัวเอง !

ในโลกนี้ยังมีฉันอยู่นี่

ฉันเริ่มอุ่นขึ้นแล้ว

อุ่นขึ้น จนร่างกายหยุด ... สิ้นสะท้านใดใด

ฉันก้มหน้าซุก สุดกลิ่นไอจากผ้าห่มอีกครั้ง

เพื่อเพิ่มพลังชีวิต

ชีวิต...

ใช่ !

เรามีชีวิต

และชีวิตก็เป็นของเรา

ไยจึงเศร้า เอาชีวิตตนไปห้อยแขวน กับตุ้มของคนอื่น

หากเราประจักษ์แจ้งไซร้

ว่าอย่างไรเสีย ชีวิตของเรา ก็เป็นของเราอยู่วันยังค่ำ

ชีวิตของเรา จะไม่ซัดส่ายไปตามแรงเหวี่ยงจากตุ้มของคนอื่น

ชีวิตเราจะดำเนินตามครรลอง

เราจะควบคุมชีวิตเราได้

ไม่แกว่ง ไม่เหวี่ยง ไม่เสี่ยงต่อแรงกระแทกใดใด อันเกิดจากการกระทำของใคร

อา...

ชีวิตเป็นของเรา

เราจึงนิ่ง

จิตจึงนิ่ง ! !



ชีวิตเป็นของเรา




Create Date : 10 ตุลาคม 2548
Last Update : 10 ตุลาคม 2548 19:52:43 น. 11 comments
Counter : 642 Pageviews.

 
จับใจครับ


โดย: noom_no1 วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:21:31:14 น.  

 
ช่ายและ ชีวิตเป็นของเรา จงมุ่งมั่นลดน้ำหนักต่อไป
อิอิ แหย่เล่นค่ะ เห็นกำลังเศร้า (หรือเปล่า) ยิ้มหน่อยนะ แม่โสมคนดี


โดย: ladybear (ladybear ) วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:21:55:39 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะ ที่จิตนิ่งแล้ว แม่โสมคนสวย


โดย: ป้ามด วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:14:46:17 น.  

 
ก็แปลกดี กายไม่เหน็บ แต่ใจหนาว
ก็แปลกดี ขยะอยู่ที่เดิม แต่มันเคยมีฝาปิด เราก็ไม่เห็นขยะ
ความหนาวมันคงอยู่ในใจมาแต่ต้น
เปิด ๆ ดูเสียก็ดี จะได้รู้วิธีจัดการ


โดย: พักผ่อน วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:17:20:55 น.  

 

สวัสดีตอนบ่ายของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


เวลาลบเลือนอะไรได้เสมอ
แต่ไม่เคยลบ**ความคิดถึง**จากใจฉัน
ความ**ห่วงใย**ยังคงมั่นคงเสมอ
ไม่มีวันลบเลือนไปกับ...วันเวลา...


**มีความสุขมากๆๆนะจ้า**


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:18:54:57 น.  

 
แปลกดี รูปนี้

เรื่องนี้ เขียนขึ้นเมื่อวาน

ด้วยความรู้สึกชาๆ ตงิดๆ

รู้สึกเซ็งๆ

วาดรูปเสร็จ โพสรูป

ด้วยความขาวของรูป

ทำให้คิดว่า น่าเขียนอะไรประกอบภาพ

เพื่อจะได้ไม่ดู โล้น โกร๋น เกลี้ยง จนเกินไป


...


ตื่นมาเช้าวันนี้ มีการถกเถียงกับคนที่อยู่ด้วยกันมาสิบกว่าปี

การถกและเถียงไม่สาหัส

แต่คำพูดที่ผลุบจากปากเขา...

สร้างความสาหัส กัดกร่อนหัวใจแม่โสม จนยากที่จะหากระสอบทราย มากั้นเขื่อนน้ำตาที่แตกพรูได้ทัน !

"ตัวเอง ไม่มี value สำหรับบ้านนี้เลย ไม่มีเลย"

คำพูดสะใจ สะใจ ผลุบออกจากปากเขาอย่างตั้งใจ

แน่นอน มันเป็นคำพูดที่ไม่เป็นความจริง

และไม่ใช่ครั้งแรก ที่ "เขา" ฆ่า แม่โสมด้วยวาจา

ตลอดสิบกว่าปี หากแม่โสมตายได้จริง อันเนื่องจากคำพูดของบุรุษนายนี้

แม่โสมคงไม่ต่างจากสัตว์นรก

ที่ถูกคมหอกดาบ สับร่าง อาสัญแล้วฟื้น

ฟื้นแล้ว โดนอีก ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ชั่วกัล์ป จนกว่าจะหมดกรรม (แล้วไปใช้กรรมอื่นต่อ)

แต่นี่...

แม่โสมตายทั้งเป็นด้วยคำพูดที่...

คนที่ฆ่าแม่โสมให้ตาย

แล้วใช้มือจิกผม กระชากหัวขึ้นมา และกระซิบว่า "เค้ารักตัวเองมาก ! "

จึงแปลกที่ว่า แม่โสมวาดรูปและเขียนเรื่องขึ้น รอรับเหตุการณ์ในอนาคต !

วันนี้แม่โสมร้องไห้ทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจนตาบวม หน้าบวม

ตอนนี้... ขณะนี้ ... ก็ยังมีน้ำตาคลอหน่วย

ทั้งๆที่ ขณะที่แม่โสมร้องไห้ ก็บอกตัวเองว่าเหนื่อยแล้ว พอเหอะ

แต่น้ำตาไม่ยอมหยุดไหล

แม่โสมจึงคิดว่า แม่โสมคงบอบช้ำเกินกว่าที่แม่โสมเองจะรู้ตัวเอง

แต่จิตใจ กับร่างกายซึ่งทำงานประสานกันรู้ดี

จึงพยายามช่วยชีวิตแม่โสม โดยการหลั่งน้ำตาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดแสนสาหัส

อันเป็นกลไกทางร่างกายที่ฉลาดมาก

เพราะเมื่อตอนกลางวัน แม่โสมเริ่มหมดแรง และเจ็บไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงส่วนหัวใจ

จิตใจมีอิทธิพลต่อร่างกายจริงหนอ

จิตตกแรง ร่างกายก็ทรุดหนัก

แม่โสมเข้าใจกลไกตรงนี้ดีมาก อันเนื่องจาก


แม่โสม เคยกระอักเลือด ย้ำ กระอักเลือด เพราะการกระทำของเขามาแล้ว

ทั้งๆที่เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่โสมแม้แต่ครั้งเดียว เขาเพียงมุ่งที่จิตใจเท่านั้น ! !





โดย: โสมรัศมี วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:20:32:08 น.  

 
วันทา ญาติโยมที่เข้ามาเยี่ยม

มาให้กำลังใจ

มาเตือนให้ลดความอ้วน

มากล่าวปรัชญา (ที่แม่โสมชอบมาก) ให้ควัง

ขอบพระคุณอีกครั้ง

เอ่ยขอบพระคุณรายนามตามท้องเรื่องดังนี้...

คุณ noom_no1

คุณ ladybear

คุณ ป้ามด

คุณ พังผืด เอ๊ย พักผ่อน ซะมั่งน๊า

คุณ แม่จอม

ขอบพระคุณ

ขอบพระคุณ

ปล. อย่าห่วง เพราะเดี่ยวพรุ่งนี้ แม่โสมก็ซ่าต่อได้ สบายมากกกกกกกกกกกกกกก


โดย: โสมรัศมี วันที่: 11 ตุลาคม 2548 เวลา:20:37:55 น.  

 


อ่านแล้วขนลุก ๆ เศร้า ๆ ยังไงไม่รู้อ่ะค่ะ บอกไม่ถูก


โดย: largeface วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:15:17:10 น.  

 
เป็นยังไงบ้างแล้วคะ ตอนนี้..
สภาพจิตใจดีขึ้นบ้างหรือยัง...

จิตตก แล้ว ก้อนิ่งแล้ว .. คงดีขึ้นในเร็ววัน..


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:17:31:15 น.  

 
***ชีวิตเป็นของเรา เราลิขิต
หยิ่ง นิด นิด เพื่อหัวใจ ไม่อายเขา
หลง ตัวเอง หน่อย-หน่อย นิด คิด-คิดเอา
อยากให้เค้า เขาใจบ้าง ก็ยังดี***


โดย: P_ปรัชญา วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:17:06 น.  

 
บล็อกสวยจังค่ะ เข้ามาแอบดู

สุขสันต์วันคริสต์มาสนะคะ


โดย: มันจะดีเหรอคะ วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:2:31:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

โสมรัศมี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ป้ามด




New Comments
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
10 ตุลาคม 2548
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add โสมรัศมี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.