ชี วิต เป็น ของ เรา
หนาว...
หนาวเหน็บ สะท้านไปทั้งร่าง
จะว่าเปิดแอร์แรงไป ก็ไม่ใช่
ฉันนำผ้าห่มมาห่มแก้ความหนาว
มันไม่อุ่นขึ้น ซ้ำร้าย
มันกลับทำให้ฉันหนาว
หนาว... จนสุดขั้วหัวใจ
กลิ่นไอที่โชยออกมาจากผ้าห่ม
อา...
กลิ่นคุ้นเคย แล คุ้นชิน
ฉันจำได้ ... กลิ่นของเขา
กลิ่นของเขายังคงอบอวล
มันยิ่งทำให้ฉันหนาว สั่นสะท้าน สะเทือนไปทั้ง ...
ทั้งที่อากาศไม่หนาว
แต่ที่หนาวคือหนาวทรวงหรือนี่...
การจากพราก มีพลานุภาพ กระชากความอบอุ่นเพียงนี้เชียวหรือ
ความอบอุ่นถูกกระชาก จากไป...
เหลือแต่รอยอาลัย และ ความหนาว !
ฉันดึงผ้าห่มอีกผืนขึ้นมาห่ม
กลิ่นนั้น...
กลิ่นที่คุ้นชิน
กลิ่นของฉันเอง
ฉันก้มซุกหน้าลงสูดกลิ่นของตัวเอง
แล้วทำให้ฉันคิดขึ้นได้ว่า...
ฉันยังมีตัวเอง !
ในโลกนี้ยังมีฉันอยู่นี่
ฉันเริ่มอุ่นขึ้นแล้ว
อุ่นขึ้น จนร่างกายหยุด ... สิ้นสะท้านใดใด
ฉันก้มหน้าซุก สุดกลิ่นไอจากผ้าห่มอีกครั้ง
เพื่อเพิ่มพลังชีวิต
ชีวิต...
ใช่ !
เรามีชีวิต
และชีวิตก็เป็นของเรา
ไยจึงเศร้า เอาชีวิตตนไปห้อยแขวน กับตุ้มของคนอื่น
หากเราประจักษ์แจ้งไซร้
ว่าอย่างไรเสีย ชีวิตของเรา ก็เป็นของเราอยู่วันยังค่ำ
ชีวิตของเรา จะไม่ซัดส่ายไปตามแรงเหวี่ยงจากตุ้มของคนอื่น
ชีวิตเราจะดำเนินตามครรลอง
เราจะควบคุมชีวิตเราได้
ไม่แกว่ง ไม่เหวี่ยง ไม่เสี่ยงต่อแรงกระแทกใดใด อันเกิดจากการกระทำของใคร
อา...
ชีวิตเป็นของเรา
เราจึงนิ่ง
จิตจึงนิ่ง ! !
ชีวิตเป็นของเรา
Create Date : 10 ตุลาคม 2548 |
Last Update : 10 ตุลาคม 2548 19:52:43 น. |
|
11 comments
|
Counter : 642 Pageviews. |
|
|
|