เรื่อง อยากมีชีวิตที่ยืนยาวอย่างสุขสบาย
เรื่อง อยากมีชีวิตที่ยืนยาวอย่างสุขสบาย
การหาแบบแผนจะเกี่ยวข้องกับรูปแบบที่ปฏิบัติเป็นประจำ
เมื่อวันคืนผ่านไป หลายคนเริ่มนึกถึงวันเวลาแห่งความตายที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาหาตน พอพ้นวัยทำงาน กลายเป็นไร้เสียซึ่งจุดหมายในชีวิต บางคนงงว่าจะอยู่ไปทำไม อยู่เพื่อใคร และอยู่อย่างไร
คนที่หาคำตอบไม่พบจะอยู่อย่างหงอยเหงา พาลทำให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิม จากเวลาที่เคยทำเป็นกิจวัตร นอนหัวค่ำตื่นแต่เช้าไปทำงาน กลายเป็นนอนไม่เป็นเวลา กินไม่เป็นเวลา วิถีชีวิตปรวนแปรไปในแต่ละวันไม่ซ้ำกัน ขึ้นอยู่กับอารมณ์และความรู้สึกในวันนั้น
ส่วนคนที่หาเป้าหมายในชีวิตของตนพบ และคิดว่านี่คือเวลาทองของชีวิตที่มีทั้งอิสรภาพทางการเงินและอิสรภาพในการใช้ชีวิต พวกเขาจะไม่ใช้ชีวิตอย่างไร้เสียซึ่งจุดมุ่งหมายและทิศทางที่กำลังจะก้าวเดิน ไม่ว่าแต่ละคนจะมีเป้าหมายในชีวิตแตกต่างกันเพียงไร สิ่งหนึ่งที่พวกเขามีและจะยึดถือปฏิบัติคือการค้นพบแบบแผนในการดำเนินชีวิตของตนให้พบและจะยึดถือเป็นธงชัยในการปฏิบัติตามต่อไป
บางคนค้นหานาฬิกาชีวิตและค้นพบแบบแผนในการดำเนินชีวิตเพื่อหวังให้มีชีวิตที่ยืนยาว อาจมีหลายตำรา แต่แบบแผนการใช้กิจวัตรประจำวันของสมาคมแพทย์แผนไทยแห่งประเทศไทย กระทรวงสาธารณสุขเป็นสิ่งน่าสนใจเหมือนกัน
เวลาตื่นให้ตื่น เวลานอนให้นอน เวลากินให้กิน ทำทุกอย่างให้เป็นกิจวัตร ร่างกายจะรับรู้ว่าควรทำสิ่งใดในเวลาใด เวลาใดควรออกกำลัง และเวลาใดควรทำงาน
อย่าคิดว่าเราแก่แล้ว มีเงินทองมากพอจะใช้จ่ายให้พอในแต่ละเดือนจากเงินบำนาญ จึงไม่ทำงาน ไม่คิดหางานทำแม้จะเป็นงานอดิเรกก็ตาม
งานอิสระที่ทำแล้วเพลิดเพลินด้วยได้เงินด้วย เก็บประสบการณ์อันมีค่าบอกกล่าวเล่าเรื่องให้ลูกหลานได้ร่วมรับรู้ ให้คิดว่างานคือส่วนหนึ่งของชีวิตที่จะทำให้เพลิดเพลินและมีความสุข จึงจะช่วยให้เราได้อยู่อย่างมีเป้าหมายในทุกวันทุกคืน
แต่ละคนจะมีแบบแผนในการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกัน แต่ต้องให้มีสัดส่วนของการกิน การนอนการพักผ่อน การออกกำลัง และการทำงานให้สมดุลกัน ทั้งนี้เพื่อให้มีชีวิตที่ยืนยาวและอยู่อย่างสุขสบาย ไม่เป็นภาระแก่ลูกหลานและผู้อยู่ใกล้ชิด
เคยมีขำขันเรื่องหนึ่งแต่ไม่รู้ว่าจะขำออกกันหรือไม่ เรื่องนี้เล่าว่า ชายหนุ่มคนหนึ่งอายุ 28 เดินผ่านมาในสวนเห็นชายแก่คนหนึ่งท่าทางยังแข็งแรงอยู่ จึงเอ่ยถามว่า ลุงทำอย่างไรจึงแข็งแรงจัง ชายแก่ในสายตาของชายหนุ่มคนนี้ตอบว่า ผมไม่ได้ทำอะไรหรอกเอาแต่กินเหล้าสูบบุหรี่เที่ยวผับเที่ยวบาร์ไปวัน ๆ พรุ่งนี้จะไปฉลองอายุครบ 30 คุณจะไปกับผมไหมล่ะ
บางคนมีเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยแทรกเข้ามา เรื่องของอารมณ์ ทำใจให้ผ่องแผ้วอยู่เสมอ มองโลกในแง่ดี ไม่ต้องครุ่นคิดกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เขาบอกว่า มีเรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาในชีวิต บางคนจดจำแต่อดีตที่แสนขมขื่น จำอยู่นั่นแหละ พลอยทำให้มีแต่เศร้าหมอง แต่มีบางคนบอกว่า บางเรื่องลืมไปหมดแล้ว บางเรื่องจำได้บ้างจำไม่ได้บ้าง เรื่องใดที่ควรจำให้จำ เรื่องใดที่ควรลืมให้ลืม แต่จะจำหรือจะลืมชั่งหัวมันเถอะ คิดแบบนี้อาจสบายใจขึ้นมาบ้างก็ได้
คงไม่มีใครที่อยากตายเร็ว
หรือตายด้วยโรคภัยรุมเร้า
ทุกคนอยากมีอายุยืน
และอยากอยู่อย่างคนแข็งแรงจนแก่เฒ่า
คงต้องเรียนรู้และยอมรับ
ที่จะปฏิบัติตนในรูปแบบใหม่แล้ว
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [