กังวลใจบ่อเกิดของอารมณ์ไม่ดี
กังวลใจบ่อเกิดของอารมณ์ไม่ดี
Worry, the source of a bad mood
เมื่อรู้สึกเครียด เศร้า ท้องไส้ปั่นป่วน หายใจไม่อิ่ม อีกหลายอย่างที่จิตไม่สงบ กายไม่สบาย ต้องมาดูว่า เราเป็นคนขี้กังวลมากไหม และตัดมันให้ออกไป ก่อนที่มันจะลุกลามบานปลาย และก่อให้เกิดหายนะอื่น ๆ ตามมาอีกมากมาย
ความคิด ความรู้สึก การกระทำ รวมตัวกันในทางไม่ดีพร้อมกันเมื่อไร ให้สำเหนียกตัวเองได้แล้วว่า หุบเหวลึกรอคอยอยู่เบื้องหน้า ถ้าไม่เบรคฝีเท้าลง คงต้องถลาไถลลงหุบเหวแน่นอน
สิ่งหนึ่งที่น่าจะทำ ให้ตริตรองว่า ความขี้กังวลมันมากเกินขนาดไปไหม ต้องหยุด ต้องจัดการ
ให้น้อยลงให้ได้ แล้วตริตรองอย่างไร ให้ไตร่ตรอง ตรึกตรอง ใคร่ครวญ คิดทบทวน พิจารณาอย่างรอบคอบถึงสาเหตุ แล้วหาทางปรับความคิด หยุดการกระทำที่ไม่ดี
ความกังวลใจ ความกระวนกระวาย ความร้อนใจ ความกลัว ความประหม่า กลุ้มใจ เป็นห่วง เป็นทุกข์ หนักใจ ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งซ้ำ ๆ จดจ่อกับสิ่งที่ยังไม่ถึง มันบั่นทอนทำลายอารมณ์
ถ้าคิดว่างานที่จะทำ จะสำเร็จไหม อย่ามัวแต่วิตกกังวล ให้ศึกษาหาความรู้ จากผู้รู้หลาย ๆ ท่าน รีบลงมือทำ แล้วจะรู้เองว่าสำเร็จไหม ถ้าไม่สำเร็จ ทำเช่นนี้ไปอีก บางคนอาจหลายรอบ แต่ถ้าไม่ลงมือทำ มัวแต่วิตกกังวล นอกจากงานจะไม่สำเร็จ โรคประสาทจะถามหาเสียอีก
ระหว่างก้าวเดินไปยังเป้าหมายเพื่อให้งานสำเร็จ ต้องฝึกคิดบวก มองในแง่ดี ผลดีที่จะตามมา หมั่นชื่นชมตัวเอง นึกถึงอดีตที่เคยทำสิ่งดี ๆ มาแล้วสำเร็จได้ และรู้จักผ่อนคลายตัวเองบ้างด้วยการออกกำลัง ว่ายน้ำ เล่นไท้เก๊ก ชี่กง ทำสมาธิ อะไรก็ได้ที่ทำให้ใจสบายขึ้น งานอดิเรกที่ชื่นชอบ
เมื่อใจเริ่มสงบด้วยหันเหใจไปยังสิ่งอื่น ความกังวลจะค่อย ๆ ลดลงได้ เรียนรู้ที่จะยอมรับบ้าง ถ้าความขี้กังวลมันยังโผล่หน้ามาทักทาย คงต้องยอมให้มันมาอยู่ด้วย แต่ชั่วขณะเดียวเท่านั้นนะ ประเดี๋ยวประด๋าว อย่าเผลอให้มันแฝงร่างนานเกินไปล่ะ อันตรายนะ จะบอกให้
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [