640128 สาวหอ 5 บางแสน

เขาว่า คนแก่ชอบกินของขม ชมความหลัง เล่าแต่อดีตตะพึดตะพือ เรื่องนี้เช่นกัน เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ในความรู้สึกของคนเล่า แต่หลาน ๆ คงขำกลิ้ง บอก หลานยังไม่เกิดเลย

เมื่อปี 2514 เราสอบเข้าวิทยาลัยวิชาการศึกษาบางแสนได้ เขาบังคับให้นอนหอ ทั้งที่บ้านอยู่เมืองชล ค่าหอปีละ 100 ของปี 1 กับปี 3 ส่วนปี 2 กับปี 4 ปีละ 200 บาท ไม่ต้องทำตาโต เพราะทองบาทละ 400 เอง

เรื่องเล่าของคนอยู่หอ 5 สมัยยังเอ๊าะ ๆ ถ้าจับเพื่อนเก่ามานั่งล้อมวง คงเม้าส์มอยส์ได้หลายยก อาจถึงขั้นไม่ได้หลับไม่ได้นอน แย่งกันพูดเสียงดัง เพราะกลัวจะลืมเรื่องที่ตัวเองอยากเล่า

อาจารย์จงรักษ์คุมหอ เข้มงวดระดับหนึ่งเพราะคุมสาว ๆ ที่น่ากลัวว่าจะใจแตก แล้วสมัยนั้น เขาไม่ยอมให้หญิงทำประเจิดประเจ้อ ควงแฟนเปิดเผย ทำตัวอันมิงาม อาจได้แค่ขี่จักรยานเคียงกันไป

กฎมากมาย ห้ามเข้าหอหลัง 18.30 น. ยกเว้นไปโรงอาหาร เรียกให้โก้ว่าโภชนาคาร ใช่หรือเปล่าชักลืม แต่เรียกย่อ ๆ ว่า โภ ไปซ้อมเพลงเชียร์ ฐานะอันโก้คือเฟรชชี่ ที่โดนซีเนียร์ปี 4 คุมเข้ม บังคับให้ร้องเพลงสถาบันให้คล่อง จนบัดนี้ แก่เกินแกง เพลงเหล่านี้ยังจำได้

กฎอีกข้อห้ามซ้อนจักรยานผู้ชายเป็นอันขาด ไม่รู้มีใครกล้าฝืนกฎหรือไม่ แล้วผลเป็นอย่างไร

ส่วนกฎในหอมีมากพอควร ห้ามเสียงดังเกิน อาจารย์ที่ยอมคุมหอมักเป็นสาวโสด ที่ไม่มีบ้านพัก จำต้องยอมทนกับสาวแรกรุ่นที่แหกปากเสียงดัง กรี๊ดกร๊าดได้ตลอดเวลา

ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำเป็นที่รวมกลุ่ม คุยจากในห้องน้ำขณะเปิดฝักบัว คิดดูก็แล้วกันว่าเสียงจะดังขนาดไหน โชคดีเป็นของเราเสมอ ที่มักกลับเข้าห้องก่อน จึงไม่เคยโดนปรับ แต่โดนเพื่อนต่อว่าเอาบ่อย ๆ ว่าเป็นต้นเหตุ อ้าวเป็นงั้นไป ไม่ได้คุยคนเดียวนะ

รีบเขียนก่อนที่สมองอันน้อยนิดจะลืมเลือน ใครอยากเติมเต็ม เชิญได้เลย