โอ้!!! เด็กน้อยเจ้ายังเยาว์มากนัก อย่าได้คิดหยิ่งผยองอวดดีโอหัง มิฉะนั้นพวกเจ้าจักพินาศโดยเร็ววัน เมื่อกลางเดือนที่แล้ว ผมขึ้นไปเชียงใหม่เพื่อไปงานรับปริญญาและดูงานละครเวทีของคณะ ในนามที่รู้จักกันว่า "ขยับปีก" ความสมหวังมันมักมีไม่มาก เรื่องรับปริญญาผมสมหวัง ได้เจอน้อง เจอคนที่เราอยากเจอ แต่กับขยับปีก ปีนี้เป็นปีที่แย่และตกต่ำที่สุดเท่าที่ผมเคยดู โอเชี่ยน เพื่อนผมที่เข้าไปดูตั้งแต่ซ้อมใหญ่โทรมาบอกผมตั้งแต่ก่อนขึ้นไปว่าอย่าคาดหวังอะไรมาก ผมก็ไปดูโดยมิได้คาดหวัง แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ต่ำกว่าที่ผมคิดไปมาก production แย่ ละครไม่สนุก ทำงานสุกเอาเผากิน ไม่แสดงกึ๋นออกมาเลย ผมหน้าชาทันทีที่ดูจบ เพราะผมไม่ดูพร้อมกับ อ.แดง กิตติศักดิ์ สุวรรณโภคิณ อาจารย์ของเหล่านักวิจารณ์หนัง คนทำละครทั้งหลาย ผมไม่กล้าถามสักนิดว่าอาจารย์คิดเช่นไร คืนวันนั้นเป็นคืนวันที่ 2 ของการแสดงแล้ว (แสดงทั้งหมดสี่วัน) พวกเรานั่งคอมเมนต์ต่อ พูดเรื่องงานทั้งที่แก้ได้และแก้ไม่ได้ ที่พูดเรื่องแก้ไม่ได้เพื่อจะได้ให้น้องรุ่นหลัง ๆ ได้รู้และจะได้แก้ต่อไปในคราวหน้า บางเรื่องแก้ได้ แต่ไม่ยอมแก้ อาทิเช่นเรื่องการจัดแสง มีอย่างที่ไหนจัดแสงไม่ให้แสงตัดกัน แสงที่ออกมาแย่มาก รุ่นน้องมองพวกผมที่เป็นรุ่นพี่ปีแก่จบไปแล้ว เหมือนคนที่มาเสือกงานของเขา งานนี้มันเป็นงานปีเขา จะเหี้ยจะดียังไงก็งานปีเขา เราไม่มีสิทธิไปเกี่ยว ไม่มีสิทธิมาวิจารณ์ ไม่มีแม้แต่สิทธิมาช่วยสักนิด มึงมีหน้าที่แค่มาซื้อบัตรกูดูแล้วก็พอ จบ ไม่ต้องพูดต่อ รุ่นพี่ที่แก่กว่าผมบางคน เข้าไปช่วยแต่งหน้า ปรากฎว่าน้อง ๆ ทุกคนเมินเฉยชา ทำเหมือนกับพี่คนนั้นไม่มีตัวตนอยู่ จนพี่เขาทนไม่ได้ต้องออกไปเพราะบอกอะไรก็ไม่มีใครฟัง ร้ายที่สุดมีน้องบางคนคิดว่าพวกพี่ ๆ ปีแก่ทั้งหลายปากก็บอกว่าไปให้กำลังใจแต่ท้ายที่สุดก็ไปขอดูฟรี ผมไม่รู้ว่าน้องเอาความคิดนี้มาจากไหน แต่บอกได้ว่าพี่ทุกคนเสียเงินไปดู เงินอีกแค่ 70 บาท พี่ ๆ พวกมึงมีปัญญาเหมาทั้งรอบก็ยังได้ ทำไมคิดหมา ๆ แบบนี้ก็ไม่รู้ ผมไปเล่าเรื่องการแสดงที่ต่ำกว่ามาตรฐานในเวบบอร์ดของรุ่น รุ่นพี่ของผมหลายคนที่ได้เข้าไปดูต่างแสดงความคิดเห็นไปในทางเดียวกันกว่า 100 reply ว่าเสียใจที่งานออกมาแย่ แต่พี่ ๆ ก็พร้อมอภัยและอยากให้ต้องปรับปรุง ทว่าสิ่งที่พวกพี่ ๆ ปีแก่พูดมากลับเหมือนลมที่พัดผ่านไป ไม่มีน้องคนใดสนใจ แม้แต่จะมาแก้ตัวก็ไม่มีแม้แต่คนเดียว ล่าสุดมีคนไปเจอกระทู้หนึ่งในเวบบอร์ดแห่งหนึ่ง คนตั้งกระทู้เป็นคนดูที่ผิดหวังกับการแสดงครั้งนี้ ในข้อความสร้างความปวดร้าวให้กับพี่ ๆ อย่างเรามาก เราได้แต่อ่าน อึ้ง น้ำตาไหลอย่างไม่มีเสียง เกี่ยวกับละครเมื่อวันศุกร์นี้ เด็กจัดงานไม่เป็นเลย แล้วละครก็ไม่สนุก แย่กว่าของเด็กประถมอีกค่ะ ใจหนึ่งก็อยากโทษคนสอนนะค่ะ ไม่ทราบเคยดูละครมาก่อนในชีวิตหรือเปล่า เคยดูของอักษร จุฬาฯ แล้ว ของ มช ได้ไม่ถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของจุฬาฯเลย (ดูที่จุฬาฯ แล้วขนลุก) ผิดหวังมากๆค่ะ ในที่สุด ผลกรรมที่พวกเธอก่อไว้ ก็กลายเป็นพวกฉันที่มารับกรรม สิ่งดี ๆ ที่พวกฉันและพี่ฉันทำไว้ ก็พินาศไปในพริบตา แต่นั้นฉันไม่เสียใจเท่ากับการที่น้องฉันเอง ทำตัวหยิ่งผยองจองหองใส่ ทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว ไม่ฟังคำแนะนำของพวกพี่ ๆ อย่างพวกฉันเลยแม้แต่น้อย ทำหูทวนลมประหนึ่งว่าข้าเก่งที่สุด อันกบที่อยู่ในกะลา ก็คิดว่าโลกในกะลากลม ๆ เล็ก ๆ นั้นใหญ่เหลือคณา แต่แท้ที่จริงอันตัวเจ้ายังเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยของจักรวาลนี้ เด็ก ๆ เอ่ย เจ้ายังเยาว์นัก อย่าได้คิดหยิ่งผยองอวดดีโอหังจองหองเลย มิฉะนั้นพวกเจ้าจักพินาศโดยเร็ววัน ข้าพเจ้าจะเฝ้ารอการกลับใจและผลงานที่ดีให้สมกับการได้เป็นคณะที่รอคอยมาแสนยาวนาน.....   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549 15 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:09:09 น. Counter : 657 Pageviews. Share Tweet

แปลกนะคะ คนรุ่นเก่าๆ มักจะเห็นข้อด้อยของคนรุ่นใหม่ๆ เสมอ (เหมือนที่รุ่นพ่อรุ่นแม่เราก็รู้สึกว่ารุ่นเราความอดทนเพียรพยายามน้อยลง อยากประสบความสำเร็จเร็ว) เฮ้อ..บางทีมนุษย์กำลังอยู่ในยุคเสื่อมน่ะค่ะ ยิ่งรุ่นใหม่ก็ยิ่งเสื่อมลงเรื่อยๆๆๆๆๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2549 11:27:08 น.

ไม่ได้ดูละครเรื่องนั้น หรือไม่ได้เป็นรุ่นพี่ มอชอ เลยไม่ได้ "อิน" แบบที่น้องชาติหน้าอิน ลองถอยออกมามอง วิธีคิดแบบนี้ เป็นวิธีคิดที่มองจาก ตัวเอง สูง (แหง ล่ะสิ ใครๆ ก็มองจากตัวเอง ) คนรุ่นก่อนหน้าเรา ก็อาจเคยพูดอย่างนี้ คล้ายๆ ว่าเด็กไม่เคารพผู้ใหญ่ คือ พี่รู้สึกว่า วิธีคิดแบบรุ่นพี่ รุ่นน้อง เป็นวิธีคิดที่มันเฉียดกรายความคิดแบบคอนเซอร์เวทีฟ เหมือนกันนะ เพราะฉัน เป็นรุ่น พี่ แกต้องเชื่อฟังฉันสิ อะไร คล้ายๆ อย่างนั้น อย่างไรก็ตาม น้องชาติหน้าก็มีสิทธิ์ ที่จะวิพากษ์ วิจารณ์ "เนื้องาน " ของรุ่นน้องกลุ่มนั้น วิจารณ์ เนื้องาน ไปเลย ดีไม่ได้อย่างไรว่ากันไป ( ที่เขียนในบล็อกนี้ เป็นเชิงบริพาษ มากว่าน่ะ ) พี่ยังเชื่อ ใน "หนทางอันไม่รู้จบของวัฒนธรรมแห่งการ วิจารณ์" อยู่นา   โดย: grappa 7 กุมภาพันธ์ 2549 12:06:42 น.

ลืมๆ ฟังเพลงไม่ได้ล่ะ   โดย: grappa 7 กุมภาพันธ์ 2549 12:08:03 น.

เพลงมีปัญหาเรื่องลิงค์นะครับ ผมกำลังแก้อยู่ เนตจุฬาช่วงนี้ก็แปลก ๆ ช้ามาก ๆ เรื่องวิพากษ์ วิจารณ์ "เนื้องาน" ผมทำไปแล้วครับ ว่ากันตามเนื้อผ้า อันนี้ดีก็ชม อันไหนควรแก้ก็ว่าไปตามเรื่อง ก็โพสต์ไว้ในเวบบอร์ดรุ่น รวมถึงพูดต่อหน้าน้อง คงไม่เอามาแปะในนี้เพราะมันยาวมาก ที่สำคัญคนนอกอ่านอย่างไรก็คงนึกภาพตามไม่ออก เรื่องความคิดเห็นในการทำงาน มันไม่ใช่ในเชิงว่าฉันพูดแกต้องฟังเท่านั้นห้ามเถียงนะครับ เพราะผมเปิดโอกาสให้น้องแย้งได้ แสดงจุดยืนตัวเองออกมา แต่ที่ประสบมา คือจุดยืนของตัวเองก็ยังไม่ชัด แล้วก็เถียง เถียงในสิ่งที่ขัดกับจุดยืนที่ตนเองว่ามา ปัญหาคือเด็ก ๆ ไม่เปิดเข้าสู่วัฒนธรรมการวิจารณ์ครับ เขาไม่สนว่าเราพูดอะไร เขาสนแต่ว่าเขาทำพอล่ะ เขาอยากได้แค่นี้ แต่ทว่าคุณอยู่ในคณะที่งานของคุณเป็น mass (ชื่อคณะก็บอกแล้วนะครับว่า mass communication) ดังนั้นการเอาตัวเองเป็นหลัก ทำแบบกูชอบ กูพอใจ กูเอาเท่านี้ มันไม่ได้อ่ะ เพราะมันต้องคำนึงถึงกลุ่มผู้ชมเป็นหลัก มิใช่เอาเราเป็นหลัก ผมไม่รู้ว่าพวกพี่ ๆ อย่างพวกผมบ่นไป น้องจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือไม่ เพราะจริง ๆ แล้วพวกผมก็อยากให้งานของน้องเขาออกมาดี คนที่จะดีที่สุดก็คือรุ่นเขามิใช่รุ่นผม ตอนนี้ ความผิดพลาดเหล่านี้ได้กลายเป็นตราบาปติดประจำรุ่นของน้องเขาไปแล้วละครับ   โดย: I will see U in the next life. 7 กุมภาพันธ์ 2549 12:20:45 น.

อ่อ เพลงของริค แสดงว่าคงได้วิพากษ์ วิจารณ์กันไปพอสมควรแล้ว   โดย: grappa 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:19:30 น.

ขอออกตัวก่อนว่าไม่เคยดูละครของที่ไหนมาก่อน นอกจากคณะตัวเองนะครับ แฮ่ๆ (โลกแคบ) สรุปแล้วความผิดพลาดมันเกิดจากอะไรกันครับเนี่ย อ่านจากที่เล่าๆ น่าจะเกิดจากตัวของรุ่นน้องเป็นส่วนใหญ่ใช่มั้ยครับ ทั้งความสามารถ กระบวนการคิดและการทำ ทำนองว่าอาจารย์สอนดี รุ่นพี่ตักเตือนวิจารณ์ให้ปรับปรุงแก้ไขแล้ว แต่เด็กไม่รับเองรึเปล่าครับ ถ้าเป็นแบบนี้ก็น่าเป็นห่วงครับ แต่ถ้าไม่ใช่แล้วปัญหามันเกิดจากอะไรหว่า แต่ถึงยังไง ถ้าละครห่วยแตกจริง อย่างน้อยก็ถือซะว่ามันเป็นบทเรียนที่ควรเก็บเอาไปปรับปรุงครับ ;) ปล. เมื่อคืนเข้าบล็อคนี้ไม่ได้ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรนะครับ   โดย: BAYROCKU 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:23:11 น.

อ้อ ความสามัคคีในรุ่นก็มีส่วนนะครับ โดยเฉพาะงานที่ต้องทำกันหลายคนแบบนี้ แต่มีมากไปก็ไม่ดี เพราะจะทำให้หูตามืดมัวไม่เห็นหัวใครเลยทั้งรุ่นพี่และครูบาอาจารย์น่ะครับ   โดย: BAYROCKU 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:28:18 น.

คุณเบย์พูดมาตรงเป๊ะเลยครับ เรื่องความสามัคคีในรุ่น ผมเองโชคดีหน่อยคืออยู่ในรุ่นที่รักกันดี รวมกันได้ (เมื่อเรียนจบ) ผมไม่รู้ว่าคณะอื่น มหาลัยอื่นมีเช่นนี้ไหมที่เวลาจบไปแล้วเหมือนจบแล้วจบเลย เข้าหน้ากันไม่ได้ รุ่นผมโชคดีที่ครั้งหนึ่งเราเคยทะเลาะกันอย่างรุนแรง แรงมาก ๆ เลยนะครับ แต่จากการทะเลาะกันตอนนั้น ทำให้เราได้รู้เขารู้เรา รู้ว่าใครเป็นใคร อะไรอย่างไร ไม่มีการมาเกี่ยงว่ากูทำ ห้ามมึงทำไม่มีแบบนี้ อีกอย่างรุ่นผมค่อยข้างแบ่งแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ ซึ่งถือว่าเป็นโชคอย่างมหาศาล ถ้าหากแบ่งไม่ได้ ก็คงเป็นเช่น ณ ปัจจุบัน เรื่องปัญหามันย่อมเกิดขึ้นกับทุกรุ่นครับ การไม่ถูกกันเป็นเรื่องธรรมดาแต่การจัดการกับปัญหาให้ได้ มันก็อยู่ที่แต่ละรุ่นอีกว่าจะทำได้หรือไม่ และทำได้ดีขนาดไหน ตอนนี้น้องส่วนหนึ่งออกมาแสดงความรู้สึกว่าอยากให้พวกพี่ ๆ เข้าไปช่วยทำงาน ช่วยให้คำปรึกษาอีกครั้ง อย่างไรเสียเขาก็เป็นน้องเรา อดช่วยกันไม่ได้หรอกครับ ไอ้ที่ขู่ไปว่าจะตัดรุ่น ก็คงขู่ไปเท่านั้น คนเราถ้าเกิดสำนึกได้ ใครเลยจะยังใจแข็งได้ใช่ไหมครับ   โดย: I will see U in the next life. 7 กุมภาพันธ์ 2549 13:38:56 น.

ชอบเพลงริค ส่วนเรื่องรุ่นน้อง ขอแสดงความเสียใจกับบัวใต้น้ำด้วยนะ อ่านแล้วเศร้าแทนเลย   โดย: แพนด้ามหาภัย 7 กุมภาพันธ์ 2549 16:55:20 น.

เรื่องแบบนี้ต้องอย่าคิดมากครับ   โดย: strawberry machine gun 7 กุมภาพันธ์ 2549 18:32:30 น.

ขอให้รุ่นน้องเปิดใจได้มากกว่านี้ในการทำงานครั้งต่อๆไปนะคะ   โดย: rebel 7 กุมภาพันธ์ 2549 21:09:28 น.

อ่านเรื่องแล้วก็นะ...... เอ่อ....ผมก็สังเกตุนะ เด็กรุ่นหลังๆ มักมีอาการเยี่ยงนี้ แหละครับ "น้ำเต็มแก้ว"...ไม่รู้ทำไม สำหรับพวกผม ผมแก้ปัญหาจากหน่วยเล็กๆ คือค่อยๆอธิบายเป็นกลุ่มๆ คนๆ ค่อยๆคุยกับเค้า เวลาคุยกันกลุ่มใหญ่ เราคุยกันที่เนื้องาน แต่ถ้าเจอกันข้างนอก "เรื่องทัศนคติ กับ วิสัยทัศน์ในการแก้ปัญหา" นี่เป็นเรื่องสำคัญครับ ค่อยๆพูดค่อยๆถ่ายทอดครับ อย่างน้อยเค้าก็น้องเราครับ   โดย: tongdigy 7 กุมภาพันธ์ 2549 22:15:35 น.

ใจเย็นๆเน้อ พู่ไม่รู้หรอกว่าขยับปีกของแต่ละปีเป็นอย่างไร แต่เท่าที่ดูมามันก้อโอนะ ^^" บอกไม่ถูกง่ะ แต่การที่รุ่นน้องเมินเฉยต่อรุ่นพี่นี่เข้าใจดี เพราะรุ่นพู่ก้อเป็นเหมือนกันง่ะ เวลาที่ใครมาวิจารณ์หรือมากดดัน มักจะไม่พอใจ เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ^^ ของงี้ถ้าเราไม่เติบโตพอเราก้อคงไม่รู้ความรู้สึกของพี่หรอก จะว่าไปแล้วตอนนี้ก็ต้องเตรียมตัวเป็นพี่ปี 2 แล้วอ่ะ เพราะทั้งน้องจังหวัดและน้องเมเจอร์ต่างก้อเห็นหน้าค่าตากันละ ไม่รู้จะเป็นยังไงละเนี่ย^^ เข้ามาเชียงใหม่แล้วอย่าลืมมาติว manmo นะ คะแนนมิดเทอมหดหู่มากเลย จอร์จ!!!   โดย: mowcup IP: 202.28.27.4 8 กุมภาพันธ์ 2549 11:22:40 น.

ใจเย็นๆเน้อ พู่ไม่รู้หรอกว่าขยับปีกของแต่ละปีเป็นอย่างไร แต่เท่าที่ดูมามันก้อโอนะ ^^" บอกไม่ถูกง่ะ แต่การที่รุ่นน้องเมินเฉยต่อรุ่นพี่นี่เข้าใจดี เพราะรุ่นพู่ก้อเป็นเหมือนกันง่ะ เวลาที่ใครมาวิจารณ์หรือมากดดัน มักจะไม่พอใจ เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ^^ ของงี้ถ้าเราไม่เติบโตพอเราก้อคงไม่รู้ความรู้สึกของพี่หรอก จะว่าไปแล้วตอนนี้ก็ต้องเตรียมตัวเป็นพี่ปี 2 แล้วอ่ะ เพราะทั้งน้องจังหวัดและน้องเมเจอร์ต่างก้อเห็นหน้าค่าตากันละ ไม่รู้จะเป็นยังไงละเนี่ย^^ เข้ามาเชียงใหม่แล้วอย่าลืมมาติว manmo นะ คะแนนมิดเทอมหดหู่มากเลย จอร์จ!!!   โดย: mowcup IP: 202.28.27.4 8 กุมภาพันธ์ 2549 11:22:44 น.

คุณด็องใจเย็นๆ ซักวันนึงเด็กๆเค้าก็จะรู้เองถ้าเค้าโตพอ คุณด็องเป็นยังไงบ้าง อย่าพึ่งท้อเรื่องเรียนนะคะ พยายามให้ถึงที่สุด จะได้จบพร้อมกันเน้อ   โดย: fakeplasticgirl 8 กุมภาพันธ์ 2549 23:06:32 น.