เหนื่อยและท้อใจ เมื่อเราได้เดินออกไป กลับเจอทุกข์ซ้ำอีก เลยมีแต่วันที่เหมือนก่อน ผมท้อครับ.... ท้อกับเรื่องทำวิทยานิพนธ์ เวลาผ่านไป ผมพึ่งได้สอบหัวข้อ ช่วงนี้ต้องแก้เพื่อยืนโครงร่างวิทยานิพนธ์ฉบับ Final ให้ทันประชุมภาควิชาคราวหน้า ผมคาดการณ์ผิด ประชุมภาคเดือนกุมภาพันธ์แทนที่จะมีประมาณวันจันทร์หน้า กลับเลือนขึ้นมาเป็นวันศุกร์ที่ 3 ที่จะถึงนี้ มันไวเหลือเกิน 1 อาทิตย์ที่หมดไปกับเชียงใหม่ ชีวิตที่แสนสุขสบาย ไร้ความเครียด จะตื่นจะนอนก็ไม่ต้องกังวล ทำให้ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า "เราเหนื่อยกับชีวิตนี้ไปทำไมหนักหนา" 1 อาทิตย์ที่เชียงใหม่ ทำให้ไฟอยากทำงานของผมหมดลงไป ความรู้สึกอยากพักให้ยาวกว่านี้เกิดขึ้น แต่ผมไม่รู้จะทำเช่นไร ในเมื่อความเป็นจริงต้องมาลุยงานต่อ ตอนนี้ผมเบื่อการอ่านหนังสือ การพิมพ์งาน การต้องมานั่งคิดวิเคราะห์หาทฤษฎีต่าง ๆ แม้งานจะไม่ใหญ่โตมากนัก แต่ผมก็เบื่อ อารมณ์ตอนนี้ผมไม่ mind กับการต้องเรียนสองปีครึ่ง ความจริงผมอยากเรียนสองปีครึ่งด้วยซ้ำ เพราะเท่านั้นสำรวจตนเองตอนนี้ผมไม่พร้อมอย่างยิ่ง ไม่พร้อมที่ฝ่าฟันไป..... แต่ทว่าผมที่เรียนด้วยเงินจากที่บ้าน โดนภาวะบีบรัดอยากให้ผมจบสองปี ทั้งที่ผมบอกพ่อแม่เสมอว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะจบสองปี พร้อมเล่าเหตุผลนานับประการที่เกิดขึ้นในภาควิชานี้ให้ฟัง แต่ดูเหมือนพ่อแม่จะไม่เข้าใจแล้วคิดว่าลูกตัวเองทำ ๆ ไปเดี๋ยวก็จบอย่างกับเรียนมัธยม อารมณ์นี้ผมอยากตะโกนออกมาดัง ๆ แต่สังคมเมืองเช่นนี้จะไปทำที่ไหนได้..... อีกไม่กี่วันนี้ผมต้องไปเชียงใหม่อีกแล้ว คราวนี้ไม่ได้ไปเที่ยว แต่ไปในฐานะของคนที่ต้องไปทำงานเก็บข้อมูลทำวิทยานิพนธ์ ในใจผมอยากตัดลัดไปถึงวันนั้นเสียที อย่างน้อยด้วยสภาพแวดล้อมก็คงดีกว่า ณ ขณะนี้ ผมไม่รู้ว่าไฟในกายจะกลับมาลุกโชนเมื่อใดอีก ผมไม่รู้ว่าผมหวังมากไปไหมที่ใครสักคนจะกลายเป็นไม้ขีดไฟจุดแรงบันดาลใจให้ผมอีกครั้ง ผมหวังว่าอารมณ์เหนื่อยและท้อใจนี้จะมาเร็วและไปเร็ว ผมหวังไว้เช่นนั้น.....   Create Date : 31 มกราคม 2549 26 comments Last Update : 31 มกราคม 2549 17:11:50 น. Counter : 823 Pageviews. Share Tweet

เธอจะไปที่ไหน มุ่งไปเพื่อพบใคร เธอจะทำเช่นนั้น จะวิ่งแข่งขัน อยากรู้ว่ามีวันจบหรือไม่ สิ่งที่เธอค้นหา กับสิ่งที่เธอได้มา สิ่งที่ไขว้และคว้า อยากรู้หนักหนา สุดท้ายแล้วเธอจะได้อะไร และจะมีชีวิต ที่ไขว้คว้ากันไปอีกนานไหม เพื่อเขาหรือเพื่อใคร อนาคตหรือวันนี้ และเมื่อไหร่ชีวิต จะไปถึงจุดหมายปลายทางสักที สุขสมหรือมั่งมี อยากจบลงที่ไหน ให้ใจของเธอเป็นคนเลือกตอบเอาเอง   โดย: I will see U in the next life. 31 มกราคม 2549 17:19:39 น.

เอาใจช่วยน้า อย่าเพิ่งท้อ ถ้าเราผ่านมันไปได้เราจะรู้สึกดีมากๆ   โดย: lovelyberry 31 มกราคม 2549 17:28:19 น.

เพลงเศร้าจังค่ะ   โดย: แพนด้ามหาภัย 31 มกราคม 2549 17:29:49 น.

เข้าใจความรู้สึกเลยครับ ผมเองก็ไม่ได้ทำงานอะไรที่คืบหน้าแบบเป็นชิ้นเป็นอันมาปีกว่าแล้วครับ ไฟในตัวก็เหลือน้อยเต็มที ได้แต่เลี้ยงให้มันไม่ดับไปเท่านั้น เพราะในใจเองก็รู้ว่าถ้าดับไปแล้วล่ะก็ จุดติดใหม่มันยากนัก ท้อเหมือนกันครับ ก็ได้แต่หวังว่าหลังจากที่ผมแก้ปัญหาเรื่องการนอนไม่หลับ (ซึ่งมันยิ่งบั่นทอนจิตใจและสมองของผม ซ้ำเติมลงไปบนความเบื่อหน่ายที่มีอยู่) ได้แล้ว จิตใจและสมองผมจะกลับมาแจ่มใส และมีไฟที่จะเรียนให้จบสักที เป็นกำลังใจให้นะครับ   โดย: คนทับแก้ว 31 มกราคม 2549 17:39:21 น.

สู้ต่อไปฮะ ... ถ้ามั่นใจว่าจะเดินทางนี้ รึในเมื่อเดินมาแล้ว จงทำมันให้ถึงที่สุด ... อยากที่เคยวาดหวังไว้ อุปสรรคมีมากมาย ทั้งคน ทั้งงาน ทั้งใจ ... ขอให้ฝ่าฟันไปให้ได้ ไม่มีทีสิสไหน ผ่านพ้นไปได้ง่ายๆหรอกฮะ อันนี้เรื่องปกติ .. สู้ๆฮะ   โดย: ภูติ IP: 161.200.26.200 31 มกราคม 2549 17:39:58 น.

หายเร็วๆนะคะ ถ้าอยากตะโกนจริงๆ ตะโกนที่ไหนก็ได้ค่ะ ใครได้ยินก็ช่าง เอาหน้าซุกหมอนเอาไว้แล้วแหกปากออกมา เดินไปบนสะพานตอนกลางคืน รอให้ไม่มีใคร แล้วก็แหกปากออกมา ระวังอย่าให้ใครเข้าใจว่าจะมากระโดดน้ำ สมัยอยู่หอที่รังสิต ช่วงสอบ จะมีเสียงตะโกน ตอนดึกๆ ดังออกมาจากหอพักบ้างเหมือนกัน ต่างคนต่างเครียด บางทีไม่ต้องตะโกนเอง ได้ยินเสียงคนอื่น ก็เหมือนได้ปล่อยของตัวเองออกไปเหมือนกันนะคะ ไม่มีคำแนะนำอะไร นอกจากบอกให้พยายามต่อไปค่ะ เพลงที่เปิดในบลอกนี่ก็อย่าฟังนานๆนะคะ เดี๋ยวเลยยิ่งซึม   โดย: rebel 31 มกราคม 2549 18:26:41 น.

ชอบเนื้อเพลงนี้จังครับ... ตอนนี้ผมก็อยากเรียน 4 ปีครึ่ง + (เป็น 5 เป็น 6 ก็ว่ากัน) จริง ๆ ก็คง 4 ปีเต็มไม่ได้แล้วล่ะ เพราะตัวผมเองก็อยากอยู่แถวมอนาน ๆ ด้วย มันได้ทำอะไรเยอะดีครับ จริง ๆ เคยตั้งปณิธานกับตัวเองว่า เฮ้ย...พอถึงปี 4 จะเริ่มละอาคารกิจกรรมไปตั้งใจเรียน + ให้เวลากับอย่างอื่น แต่พอไปค่ายวันเด็กมา...เจอน้อง ๆ นักกิดกำหน้าใหม่แล้วก็เกิดอารมณ์บ้า ๆ บางอย่างกลับคืนมา อยากรู้ว่านักกิจกรรมรุ่นต่อ ๆ ไปจะเป็นยังไง อยากคอยดูแล ช่วยเหลือ เป็นพี่เลี้ยง รวมไปถึงอารมณ์อยากตบตีกับ ผบ. มหาลัย (ที่ไม่เคยจะทำให้นศ.ดีใจเลยสักเรื่อง) ก็ยังมีอยู่ แต่ก็นั่นแหละ อุปสรรค์ใหญ่ ๆ เลยคือทางบ้านครับ ยิ่งมอออกนอกระบบแล้วค่าหน่วยกิด + ค่าผีบ้าผีบออะไรอีก ก็เกรงใจทางบ้านเหมือนกัน   โดย: ShadowServant 31 มกราคม 2549 18:30:15 น.

ความท้อแท้เบื่อหน่ายเป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ มันเป็นหัวข้อหนึ่งที่ต้องสอบให้ผ่านเหมือนๆกับหัวข้อที่ต้องเก็บข้อมูลและวิเคราะห์ ลองไปวิ่งให้เหนื่อยๆสักชั่วโมงดีไหมคะ เอาแบบเหงื่อตกเลย พักแป้บนึงแล้วอาบน้ำเย็นๆ เสร็จแล้วมาลุยงานต่อ ไม่รู้จะแนะนำอะไรสำหรับระยะยาวเหมือนกัน แต่ถ้าวันนี้รู้สึกดีขึ้นนิดนึง พรุ่งนี้ก็จะดีขึ้นอีกเองค่ะ ขอให้สนุกกับการทำงานค่ะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆตรงนี้นะคะ   โดย: ดอกไม้เคยท้อแท้ (SevenDaffodils) IP: 69.140.210.74 31 มกราคม 2549 20:46:25 น.

รุ่นพี่ของพี่หลายคน สมัยก่อนโน้นก็เครียดกับเรื่องวิทยานิพนธ์ เหมือนกันค่ะ สู้ ๆ ค่ะ อยากพูดอะไรมากกว่านี้ แต่พี่ก็กำลัง "ล้า" กับการงานของตัวเองเหมือนกัน เลยอยากบอกว่า ไม่มี น้องชาติหน้าคนเดียวดอก ที่รู้สึก "ล้า " เอาเป็นว่า "สู้ ๆ" เน้อ   โดย: grappa 31 มกราคม 2549 21:06:49 น.

สู้ๆ นะคะ ช่วงนี้หลายๆ คนในบล็อกมีปัญหาเรื่องล้าเรื่องเหนื่อยเหมือนกันเลย พรุ่งนี้จะไปเชียงใหม่เพื่อหวังจะชาร์จแบตเหมือนกันค่ะ หวังว่ากลับมาจะดีขึ้น โห..ลองคุยกับทางบ้านเหอะ เอาสถิติคณะเราให้ดูก็ได้ว่ามีกี่คนจบสองปีเนี่ย สาขาเรานี่แค่จบสามปีหรือสองปีครึ่งได้นี่ก็เก่งมากแล้วนะ พี่ยังสี่ปีเลยน่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 31 มกราคม 2549 23:58:59 น.

สู้ๆ ทำให้เต็มที่ครับ ไม่ไหวก็พัก เชื่อใจตัวเองครับ... เมื่อไหร่สู้...เมื่อไหร่พอ เมื่อไหร่พัก ตัวคุณเองรู้ดีที่สุดครับ... เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม...55+   โดย: tongdigy 1 กุมภาพันธ์ 2549 1:20:31 น.

plezilla (plezilla )   โดย: 1 กุมภาพันธ์ 2549 IP: 1:23:06 58.9.15.131 น.

สู้ๆ ด้วยคน (นี่บอกตัวผมเองด้วยนะเนี่ยะ ฮือฮือฮือ)   โดย: strawberry machine gun 1 กุมภาพันธ์ 2549 9:34:42 น.

กำลังใจเยอะมากๆ ครับ เห็นและได้รับแล้วนะครับพี่   โดย: BAYROCKU 1 กุมภาพันธ์ 2549 10:42:55 น.

อย่าท้อน๊า สู้ๆละกันเน้อ >w< ไปดูขยับปีกมาแล้วสนุกดีนะ ของเค้าดีจริงๆ   โดย: Mowcup (Mowcup ) 1 กุมภาพันธ์ 2549 12:14:39 น.

^ ^ ^ จริงหรอ พี่ไปดูแล้วแบบ กูโคตรอายเลยว่ะ   โดย: I will see U in the next life. 1 กุมภาพันธ์ 2549 13:35:55 น.

ท้อใจเมื่อไหร่ ผมนึกถึงเพลงนี้ ;) สู้ เนื้อร้อง, ทำนอง ปฐมพงค์ สมบัติพิบูลย์ (หิน เหล็ก ไฟ) กระโจนทยานไปบนเส้นทาง มุ่งตามความฝันยิ่งโหญ่ สยบฝันให้กลายเป็นผง เผชิญความจริง แหลมคมแห่งปัญหา ทิ่มแทงฝากแผลไว้ว่า มันไม่ง่ายดายดังฝัน เจอแล้วใจอย่าท้อ รออดทนอีกหน่อย บางครั้งกำลังจะดี ดันกลับกลายมาพังทลาย มันเป็นเพียงบทท้า พิสูจน์ใจของคุณเท่านั้น ใช่ว่าชีวิตจะส้ัน ยังมีวันอย่าฝันสลาย ประตูทองแดง สร้างเชื่อมกำแพงหิน สูงเกินกว่านกจะบินข้ามไปที่ใจมุ่งหมาย พยายามสำเร็จจะตามมา ทำมันให้ดีสมค่า เวลามาถึงแล้ว มิใช่เกิดมาเพื่อแพ้ แน่จงลุยต่อไป อย่ามัวรอดวงชะตา ความสำเร็จมาเองหรือไง มันต้องสูญต้องเสีย ต้องแลกเปลี่ยนไป จึงได้มา นี่แหละคือคุณค่า เป็นตำรานอกมหา'ลัย สู้ สู้ สู้ หรือจะยอมแพ้ สู้ สู้ สู้ หรือจะยอมแพ้   โดย: หน่อย SNC IP: 58.136.98.64 1 กุมภาพันธ์ 2549 13:57:53 น.

สู้ สู้ สู้ หรือจะยอมแพ้ สู้ สู้ สู้ หรือจะยอมแพ้ นั่นสิครับ ลอกกระทู้ข้างบนเลย ไม่มีอะไรเกินความพยายามครับ สู้ สู้   โดย: กูร่า (gapkura3 ) 1 กุมภาพันธ์ 2549 14:27:01 น.

สู้ๆ เว่ย ชั้นรู้ว่าแกทำได้ ไม่เคยมีอะไรที่ยากเกินความพยายามของพวกเรา ใช่ป่าว ปล. อาทิตย์หน้าเชอรี่ก็กลับมาเชียงใหม่เหมือนกัน พี่ยิ้มก็อยู่นี่ จะได้มาเจอกัน   โดย: robin IP: 125.25.3.36 1 กุมภาพันธ์ 2549 16:31:19 น.

.........สู้เขา เอาเองก็ งง กับ ชีวิตตอนนี้อยู่ รู้ว่าอยากได้อะไร แต่ยังไม่รู้จะไปทางไหนดี...   โดย: แผล (J'aime l'amour... ) 1 กุมภาพันธ์ 2549 16:46:41 น.

มาทักทายค่ะ ชีวิต ก็ต้องสู้ต่อไปนะคะ   โดย: Batgirl 2001 1 กุมภาพันธ์ 2549 21:46:04 น.

สู้ๆครับ ....   โดย: lift IP: 58.147.92.70 2 กุมภาพันธ์ 2549 0:11:37 น.

เหมือนๆกันแหร่ะคับ ผมก้อเรียนสี่ปีจบ(พอดีผมทำงานไป เรียนไป) ผมจบคอรส์เรียนในสองปี แต่ติดแหงกที่วิดยานิพนนี่แหร่ะอีกสองปี หุ หุ สบายใจเหอะ เหมือนๆกันกับคนส่วนใหญ่ คิดในแง่ดีดี อะไรที่มันดีดีน่ะ เช่นยังมีคนอีกมากไม่ได้เรียนแบบเรา เรียนจบพ่อและแม่ท่านจะดีใจ ผมเปนกำลังใจให้นะ   โดย: yyswim 2 กุมภาพันธ์ 2549 10:09:52 น.

อย้าท้อเลยครับ เดินมาถึงขั้นนี้แล้ว ตอนไหนรู้สึกท้อ ก็พัก แล้วค่อยฮึดใหม่... เมื่อคุณทำสำเร็จและนึกย้อนกลับไป คุณจะภูมิใจ เมื่อนึกว่า "ไม่เห็นจะยากเลย กรูก็ทำได้นี่หว่า" สู้ๆนะครับ   โดย: บ่าวเจียงใหม่ (กุมภีน ) 2 กุมภาพันธ์ 2549 14:13:34 น.

แวะมานั่งพักเป็นเพื่อน หายเหนื่อยแล้วเดินไปต่อนะ...   โดย: happyteddy IP: 202.142.193.15 2 กุมภาพันธ์ 2549 14:27:11 น.

คุณด็องอย่าพึ่งท้อนะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ขอให้ทำให้เต็มที่ก็พอ   โดย: fakeplasticgirl 3 กุมภาพันธ์ 2549 18:00:38 น.