Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
1 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
++++ ชีวิตอาจารย์มหาวิทยาลัยสไตล์เด็กแนว ++++

เทอมที่แล้วผมเริ่มต้นการเป็นอาจารย์ ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ มาเทอมนี้ย้ายฝากกลับรังมาคณะที่จบมา การสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

บ่ายวันหนึ่งของต้นเดือนตุลาคม ผมได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์จุ๋ม อาจารย์ที่คณะซึ่งสนิทและมีบุญคุณกับผมมาก โดยท่านได้แจ้งให้ทราบว่าเสนอชื่อผมเข้าไปในคณะเพื่อเป็นอาจารย์พิเศษ สอนเต็มเวลาหนึ่งเทอม

ช่วงสมัยผมเรียนอยู่ ผมเป็นคุณครูเถื่อนอยู่หลายครั้ง ชอบนัดน้องไปติวมิดเทอมไม่ก็ไฟนอล ตอนเรียน ป.โท แวะมาเชียงใหม่ก็มาช่วยสอน อาจารย์หลายท่านก็เห็นแววว่าคงสอนได้ เลยผลักดันให้ได้เป็น

เทอมที่แล้วกับราชภัฎเชียงใหม่ ผมก็ได้อาจารย์จุ๋มนี้แหละที่ให้ไปสอนแทน เป็นเทอมที่ผมคิดอะไรเองทุกอย่าง ยอมรับว่าเหนื่อยเหมือนกัน แต่ก็ท้าทายดีกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ทว่าเมื่อเด็กทำงานออกมาได้มากกว่าที่เราคาดไว้ ผมก็ให้เอไปร่วม 22 คน จากทั้งหมด 44

น่าเสียดายที่ว่าทางคณะไม่โอเคกับผม ประกอบกับผมเป็นแค่อาจารย์พิเศษไม่มีปากเสียง อุตส่าห์บอกไปว่าเด็กทำได้แล้วเขาก็ควรได้ด้วยก็ไม่ยอมฟัง ยืนกรานให้ผมปรับเกรด ในที่สุดผมก็เลยต้องเพิ่มฐานคะแนนเอจนเหลือแค่ 6 คน แค้นใจตัวเองไม่น้อย

มาคราวนี้สอน มช. สบายหน่อยเพราะวิชาที่สอนมีอาจารย์ประสานงานรายวิชา อาจารย์ท่านนี้เป็นรุ่นพี่ผมแค่สองปี แถมเรียนจุฬาปีเดียวกันแต่คนละสาขาวิชา ทำให้เราค่อนข้างสนิทกัน พี่ท่านก็จัดการทำ course outline พร้อมแนวทางการสอนให้ผมเรียบร้อย แต่ก็บอกว่าให้ผมปรับเอาเองตามสมควรได้เลย

ในขั้นแรกผมได้สอนสองวิชา แต่สุดท้ายแล้วก็เหลือวิชาเดียว คือ การเขียนเพื่อการสื่อสาร เรียนเกี่ยวกับการเขียนข่าว บทความและสารคดี โดยเน้นสองอย่างหลังเป็นพิเศษ ผมคิดว่าตัวเองก็มีประสบการณ์การเขียนอยู่พอสมควร จึงไม่น่ายากที่จะสอน

เพื่อนผมบอกว่าผมเป็นอาจารย์แบบเด็กแนว เพราะชอบสอนแบบแหก ๆ ซึ่งผมก็เห็นด้วย ผมคิดเสมอว่าการเขียนนั้น ทักษะย่อมควบคู่ไปพร้อมกับปัญญา เปรียบเด็กเป็นเหมือนคอมพิวเตอร์ ต้องมีการอัพเกรด ใส่ซอฟแวร์ใหม่ ๆ เข้าไปเสมอ ซอฟแวร์ก็คือความรู้ต่าง ๆ ถ้าจะเขียนแต่ไม่รู้จะเขียนอะไรหรือข้อมูลไม่พอ ก็จบ

คาบแรกผมให้เด็กเขียนแนะนำตัวเองความยาวตั้งแต่สิบบรรทัดขึ้นไป โดยให้เวลาการเขียนยาว 3 เพลง ผมเปิดเพลง Ballad Traffic Comedy ของเหมี่ยวเอ๋อ ,the Best Thing ของ The Photo Sticker Machine และ Boys Fire Tricot ของ Fono ให้เด็กฟัง นักศึกษาก็อึ้งกันนิด ๆ ว่าทำไมอาจารย์ถึงแนวจัง ผมเลยบอกว่าตอนทำงานเราไม่ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เป็นใจเสมอ อย่างตอนนี้ผมเปิดเพลงให้คุณฟัง ก็เหมือนกับฝึกให้เขียนในภาวะที่มีเสียงรบกวนได้

ยังดีที่มีนักศึกษาหลายคนบอกว่าเพลงที่เปิดเพราะดี

จากการอ่านงานของเด็กทำให้แบ่งนักศึกษาได้เป็นสองกลุ่มคือ พวกแรกมีเรื่องเขียนแต่เล่าไม่เป็น กับอีกพวกคือเขียนเป็นแต่ไ่ม่รู้เล่าอะไรดี ซึ่งเป็นโจทย์ที่น่าสนใจสำหรับผมว่าจะทำเช่นไรให้พวกเขาและเธอเหล่านี้มีเรื่องที่จะเล่าและถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าสนใจ

ปัญหาอื่น ๆ ที่ได้พบเจอคือเด็ก ๆ ไม่รู้จะเรียกผมว่าอย่างไรดี เนื่องจากว่าผมนั้นยังวนเวียนในคณะอยู่บ่อย ๆ เด็ก ๆ เห็นหน้าและจำได้ เลยเป็นพี่ปีแก่ที่น้องส่วนใหญ่รู้จัก วันแรกที่เข้าไปสอนเด็กหลายคนตกใจว่ามาทำไม พอบอกว่าเป็นอาจารย์ก็ยิ่งช๊อคไปกันใหญ่

ตอนสอนผมก็แทนตัวว่าอาจารย์ไม่ก็ใช้คำว่า "ผม" แต่นอกห้องเด็ก ๆ ก็เรียกผมว่าพี่บ้าง อาจารย์พี่ดองบ้าง แล้วแต่ความสะดวกปากของแต่ละคน ซึ่งผมก็ไม่ได้ถืออะไร

มาวันนี้ก็สอนหลักการเบื้องต้นในการเขียนครับ อากาศเริ่มหนาวทำเอาต้องไปหากาแฟจิบก่อนสอน หมอกขาวลอยต่ำบังดอยสุเทพมิด วันนีผม้มีพาวเวอร์พอยท์มาสอนแล้วก็เน้นบรรยายยกตัวอย่างฮา ๆ ก่อนเรียนผมเป็นเด็กแนวอีกแล้ว โดยการเปิดเอ็มวีเพลง glosoli ของ Sigur Ros ให้เด็กดู พร้อมกับบอกว่าจะได้รู้ว่าประเทศอื่นเขาทำเพลงกันไปถึงไหนแล้ว พร้อมกับเอาตัวอย่างงานมา(ยัดเยียด)ให้อ่าน โดยเป็นข้อเขียนของผมเอง ผมเลือกเอารีวิวภาพยนตร์เรื่อง In the Mood for Love ที่เคยเขียนไว้ในบล็อกมาใช้

ผมพยายามหาสื่อใหม่และวิธีการใหม่ ๆ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจทั้งในการเขียนและสร้างความคิด คุณผู้อ่านที่ผ่านเข้ามาแนะนำได้นะครับ ผมจะได้ขอหยิบยืมนำไปใช้นะครับ

สอนอะไรไปอีกบ้าง เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังในคราวต่อ ๆ ไปครับ

ป.ล. ชีวิตผมตอนนี้ ผมนึกถึงเพลงที่ชื่อว่า Young Urban (ที่ท่านกำลัีงฟัง ณ ขณะนี้) เนื้อเพลงเกี่ยวกับการสนับสนุนให้ดาวรุ่งในท้องถิ่นได้เจริญเติบโต ฟังแล้วเหมือนชีวิตผมดี ลองอ่านเนื้อพร้อมฟังเพลงดูนะครับ


Take it from a well-known man.
You can count all the fine performances
And hear them sayin, "It's never twice the same, baby."

Come around the bend once more
And believe in the sun's abilities.
I know he's watching and always listening to me.

The seeds come alive with the things they can grow.
He may be a talented man
And I told you, "Believe in the things that you know."
Baby, trust that you can.
Trust you can.

Come across a lifeless bore
And I wonder if he knows anything.
I feel like laughing
But I don't have to say nothing.

Step in through a well-shut door
And become in the brave new scenery.
They move like switches
On all the rusted old machinery

The seeds come alive and continue to grow.
He may be a talented man
But I told you, "Believe in the things that you know."
Baby, trust that you can.
Trust you can.







Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2550 21:17:45 น. 36 comments
Counter : 892 Pageviews.

 
น่าสนุกจัง ดีๆๆ เป็นอาจารย์แนวๆที่มีแนวสอนได้สร้างสรรค์
เชื่อว่านศ.หลายคนจะชื่นชอบนะ

แล้วก็นั่งลุ้นกันว่า พอถึงคาบนี้ อาจารย์ดองจะมีเทคนิกอะไรมาสอนน้า...วันนี้


โดย: printcess of the moon วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:57:47 น.  

 
อยากไปเรียนด้วยคน

อยากเขียนอะไรดี ๆ เยอะแยะ แต่ก็อย่างที่ อาจารย์ว่า บางทีเขียนออกมาแล้วมันไม่ได้ดังใจอ่ะ

บางทีเขียน ๆ ไป ก็ถามตัวเองตลอด "ใครเค้าจะอยากอ่านของเรามั่งเนี่ย"

แต่ก็เขียนต่อไป (โดยที่ไม่ให้ใครอ่าน หวง หึหึ)

จะมาติดตามอ่านเรื่อย ๆ นะคะ เผื่อจะเขียนออกมาดี ๆ กับเค้ามั่งอ่ะ


โดย: ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:06:27 น.  

 
ชอบพาราด็อกหรอคะ


โดย: ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:07:32 น.  

 
พาราดอกซ์ก็ชอบครับ

แต่ชอบงานชุดแรก ๆ มากกว่า หลัง ๆ เฉย ๆ


โดย: I will see U in the next life. วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:35:56 น.  

 
ก็เหมือนกัน ชอบชุดแรก ๆ มากกว่า

หึหึ

... พอดีเห็นว่ามี พาราด็อกซ์เอ็กซ์อยู่ใน link อ่ะคะ



ไปเที่ยวงานแฟตกันป่าว


โดย: ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:49:26 น.  

 
ยินดีกับอาจารย์คนใหม่ ... ปลื้มใจที่พี่น้องเราได้กลับไปเป็นอาจารย์เพิ่มขึ้น
พี่ยังเสียดายเพื่อนที่เคยบอกไว้ ว่าจะกลับไปเป็นอาจารย์ แต่เขาติดภารกิจบางอย่าง ทำให้ไปเป็นอาจารย์ไม่ได้

ตอนนี้นอกจากอาจารย์พี่หนุ่ย อาจารย์น้องปาล์มใหญ่ ก็มีอาจารย์น้องดองละสิ


โดย: พี่เอฟ IP: 58.137.121.130 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:53:10 น.  

 
ดีจังอาจารย์ เด็กเด็กจะได้ระเบิดฟามคิดออกมา เป็งแรงบันดาลจายยยย

บางทีนึกไม่ถึงกะไอเดียเด็กรุ่นใหม่เหมือนกาลลลล


โดย: Bernadette วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:58:06 น.  

 
เข้ามาคารวะอาจารย์แนวๆ
รู้สีกเป็นเกียรติ
ที่ไม่ต้องรอไปจนถึง Next life..
Nick name อจ.เนี่ยะเด็ดขนาด
ฃอบจริงๆ..
เหมือนคนชอบแนว Hard Core หรือ
Speed Metal..อะไรเทือกนั้น
แต่ของ อจ.ออก..Easy Indy..
สูงสุดคืนสู่สามัญ..
เสียงกีตาร์ดิบเล็กๆตีแรงๆ
เหมือน น้องๆJimmy Hendricยุคแรกนักร้องนำก็เสียงใสดี..ไปล่ะ
เปิดดังเดี๋ยว..เจอโวย


โดย: %u0E1E%u0E34%u0E21%u0E1E%u0E4C%u0E0A%u0E37%u0E48%u0E2D%u0E02%u0E2D%u0E07%u0E04%u0E38%u0E13%u0E17%u0E35%u0E48%u0E19%u0E35%u0E48%u0E04%u0E23%u0E31%u0E1A (เริงฤดีนะ ) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:56:21 น.  

 
ยินดีด้วยครับ เด็กที่ดีในวันนี้ก็คือผู้ใหญ่ที่ดีในวันหน้า

อย่าลืมปลูกฝังความเป็น"อินดี้"ในแถวให้พวกเค้านะครับ


โดย: Mesia_82 IP: 203.144.224.162 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:40:03 น.  

 
ผู้ใหญ่แนว ๆ


โดย: ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:06:31 น.  

 
ดีจัง มีรุ่นพี่ทำ outline ให้ด้วย อยากได้แบบนี้มั่งง่า แง้ววว

ตอนพี่ไปสอน นอกจากต้องทำเองแล้วยังเจอ "รุ่นพี่" สกัดด้วยว่ะ เซ็งจริงๆ (ทำเองน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เซ็งไอ้สกัดนี่สิ)

ออกแนวตอนเราเริ่มทำ พี่แกไม่ทักไม่อะไร ปล่อยให้ทำตามใจ รอเราทำเสร็จแล้ว เตรียมทุกอย่างหมดแล้วก็ชกเปรี้ยงเลยว่า "ทำไมเหมือนของพี่เลยคะน้อง ไม่เอา น้องไปเปลี่ยนเลย" ฯลฯ ...น่าชกจริงๆ 55


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:45:34 น.  

 




โดย: I will see U in the next life. วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:41:24 น.  

 
^
^
^
5555 มาดได้เลย เหมือนอาจารย์ฝ่ายปกครอง

เป็นอาจารย์แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะคุณดอง อย่าลืมยัดเยียดโซออนให้เด็กฟังเยอะๆ ล่ะ


โดย: ปืนกล IP: 202.41.187.247 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:30:07 น.  

 
^
^
^
เห็นด้วยกับคุณสตอฯ
มาดเคร่งขรึมเท่สุดๆไปเลยค่า
อิอิ

หลักการดีค่ะ
ดีจังเลย ทำอะไรด้วยความรักและความสุขมักจะดีเสมอแหล่ะเนอะ


โดย: fakeplasticgirl IP: 58.9.252.57 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:35:00 น.  

 
เอ่อ...อ่านแล้วก็อึ้งว่า

ทำไมอาจารย์ที่ราชภัฏต้องทำอย่างนั้นหละคะ?

กลัวว่าจะเป็นการแจกเกรดมากเกินไปเหรอ?

ดูไม่มีเหตุผลเลยอ้ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:30:18 น.  

 
พูดถึงคินดะอิจิ


ตอนนี้มีเล่ม ๖-๘ ที่เพื่อนให้ยืมมา ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลย เหอๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:31:47 น.  

 
อาจารย์เด็กแนว นั่งตรวจข้อสอบ หรือ นั่งหลับน่ะ


โดย: getterTu วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:36:53 น.  

 
ฟังที่เล่าแล้วอยากเข้าไปเรียนด้วยจังเลยครับ :P

คราวหน้าเอามาเล่าให้ฟังอีกนะครับ


โดย: SoundSynDrome IP: 124.120.131.19 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:31:30 น.  

 
อ่านแล้วก็ทำให้อยากเป็น นศ. บ้างจัง ไม่เคยเรียนมาก่อนเลย อะวิชาเสริมสร้างงานเขียนให้ออกมาดี คิดจะเขียนอะไรก็เขียน ไม่มีใครอ่าน ก็ไม่เป็นไร มีความสุขที่เขียนออกมา ..ผมเคยคิดจะเขียนหนังสือซักเล่ม แต่ข้อมูลน้อยเหลือเกิน อ่านหนังสือก็น้อยมาก เลยล้มความตั้งใจนั้นไป แต่ก็ยังมีเขียนเล่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย

... น่าจะมีหน้า บล็อก สอนเพิ่มความมั่นใจในการเขียนนะ...

เป็นอาจารย์ เเนวจริงๆ ผมไม่เคยเจอ อ. แบบนี้เลยอ่า... มีเปิดเพลงร็อคให้เด้กฟังด้วย 555. เจ๋งๆ ไปเลย ... แล้วไว้จะมาอ่านว่า อ. เด็กแนวจะมีไรมาสอนเด็กๆ อีก เน่อ...


โดย: haro_haro วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:44:46 น.  

 
น่าสนใจดีน่ะครับ ว่างๆมาสอนที่กทม. บ้างดิ
ความจริงเราชอบการเขียนน่ะ แต่จากที่แต่ก่อนเขียนด้วยมือ พอมาสัมผัสคีย์บอร์ดจนชำนาญมันทำให้ไม่อยากกลับไปจับดินสอ-ปากกา อีกเลยอ่ะ

บางทีเวลามีข้อสอบอัตนัย เรามีเรื่องจะเขียน เล่าได้ แต่ก็เจออุปสรรค เพราะจากความเคยชินของการบังคับการด้านอุปกรณ์ไป เลยทำให้เขียนออกมาได้น้อยกว่าที่ควรอ่ะ


โดย: AguileraAnimato วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:50:01 น.  

 
ขอแสดงความยินดีกับการเริ่มอาชีพที่คุณชอบนะครับ แต่ระวังหน่อยแต่เด็กมหาวิทยาลัยราชภัฎจะเห้ว ๆ หน่อยนะ


โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:03:32 น.  

 
ว้ายยยยเข้ามากรี๊ดดดดดดด


โดย: merveillesxx วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:14:27 น.  

 
เป็นบุญของเด็กรุ่นนี้ที่ได้เรียนกับพี่
เก๋ไปอีกแบบ เริ่ดซะไม่มีอ่ะ

เป็นกำลังใจต่อไป
และขอให้ได้เป็นอาจารย์ประจำไปโลด

คอยเชียร์อยู่ข้างหลังละกันเน้อ



ปล. "ฟาก" เขียนอย่างนี้ ไม่ใช่ "ฝาก" นะค๊า


โดย: stubborn IP: 117.47.120.173 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:52:48 น.  

 
เห็นอย่างนี้แล้วอยากกลับไปเรียนบ้างอะ
ถ้าตอนเด็กๆมีครูแบบนี้เยอะๆก็ดีสิคะ
จำได้ว่า หลายๆวิชาที่ไม่ชอบก็เพราะครูไม่ดีเนี่ยแหละ


โดย: juriojung วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:54:00 น.  

 
ตายละพี่ดอง ผมตกข่าว พี่เป็นอาจารย์แล้วเหรอครับ เงอ อยากไปเรียนด้วยจังครับ




โดย: น้องจิน IP: 202.28.27.3 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:31:39 น.  

 
อิจฉาเด็กนะ

มีอะไรๆ แหวกแนวให้ได้เรียน ได้ลอง ได้ลุ้น

ตอนเด็กๆ เคยอยากเป็นนักเขียนเหมือนกัน แต่ไม่เคยได้แรงบันดาลใจจากอาจารย์เลย

เลยผันมาเรียนวิดยา


โดย: แอบตามมาจากซีมูปาร์ค IP: 203.150.111.98 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:10:32 น.  

 
22 พย. คนไทยต้องตื่น ต้องตาสว่างกันซักดี


โดย: D7 IP: 58.8.91.114 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:04:24 น.  

 
เพิ่งได้เห็นอาจารย์ดองแบบเต็มๆวันนี้ ตรวจข้อสอบนักเรียนเครียดดีไหมค่ะ ส่วนตัวว่าอาชีพอาจารย์เป็นอาชีพที่สนุกน่ะ ได้รู้จักนักเรียนหลากบุคลิกดีด้วย ได้เป็นแค่สมัยเรียนเทอมเดียวติดใจ แฮะๆๆ


โดย: Special Ed. วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:20:28 น.  

 
ขอบคุณนะคะสำหรับประสบการณ์ดีๆ อ่านแล้วก็เป็นกำลังใจดีค่ะในฐานะที่คีตาโอสก็สอนหนังสือเด็กด้วยวิธีแปลกๆเหมือนกัน อยากให้พี่ดองเขียนเล่าสู่กันฟังเยอะๆอ่ะค่ะ เกี่ยวกับประสบการณ์ต่างๆในฐานะอาจารย์ผู้สอนหน้าใหม่ เผื่อจะเอาไปใช้ประโยชน์ในการทำงานได้น่ะค่ะ ขอบคุณค่า..ตามมาจาก cmupark เช่นกัน


โดย: คีตาโอส IP: 58.147.74.4 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:51:09 น.  

 
พี่ดองครับ ได้แผ่นเพนกวินรึยังพี่ ผมส่งไปให้สักพักแล้วนะครับ


โดย: visuallyyours IP: 58.8.111.187 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:56:01 น.  

 
อ.เด็กแนว แต่มาดเหมือนอ.ฝ่ายปกครองเลยแฮะ 555


โดย: ฟ้าดิน วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:05:04 น.  

 


เทอมแรกที่ผมสอน นักเรียนประมาณ 70 คน ผมก็ให้ เอ ไปร่วม 25 คนได้ เพราะเขาทำได้ตามเกณฑ์ที่ผมตั้งเอาไว้ แต่พอเอาเข้าที่ประชุมก็โดนให้ปรับลดจำนวนลงมา...

ก็ว่ากันไปครับ

ตอนนั้น ผมเอาเรื่องนี้ไปบ่นปรับทุกข์กับอาจารย์ที่ผมสนิทกันด้วย เขาก็เข้าใจความคิดผม แต่ก็เตือนกลับมาด้วย ให้ระวังหากในอนาคต เราตั้งเกณฑ์ที่เข้มขึ้นหรือเจอเด็กที่คุณภาพแย่ลง (ซึ่งแนวโน้มเยาวชนบ้านเราจะเป็นแบบนั้น) พอเราไม่ได้ให้ เอ เยอะเหมือนเก่า เราเองอาจโดนนักเรียนหัวหมอหาเรื่องเอาได้

ซึ่งฟังดูก็มีเหตุผลนะครับ เพราะนักเรียนหัวหมอ และผู้ปกครอง (ประเภทที่ลูกตัวเองถูกทุกอย่าง) น่ากลัวจริงๆ ระบบสังคมที่บิดเบี้ยวมันจะทำให้เราเจ็บตัวได้ง่ายๆ



สไตล์การสอนแนวๆ แบบนี้ดีเหมือนกันนะครับ กระตุ้นต่อมคิดดี

มาเล่าให้ฟังอีกนะครับ เผื่อจะเอาไปปรับใช้บ้าง


โดย: คนทับแก้ว วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:24:29 น.  

 
เอ๋า พี่นี่เป็นอาจารย์ราชภัฏเชีงใหม่เหรอเนี่ย...

นู๋เพิ่งเรียนจบ (กว่าจะจบได้ก็ซื้อเกรดไปตั้งหลายตัวแน่ะ)


ไม่รู้สิ นู๋เป็นพวกไม่ถูกโรคกะพวกอาจารย์ซะด้วย อืม..ถ้าเปลี่ยนเป็น จีบอาจารย์น่ะ ถนัดเลย 5 5 5 5


โดย: Ninniko วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:21:03 น.  

 
^
^
^
ก๊าก นินNinnikoเอางั้นเลยนะ อิอิ จีบอ.ซะงั้นมาเจอกันในนี้อีก ไอ้เราก็อยากจะทำแต่อ.มีแฟนแล้วเลยแฮ้ว เอิ้กๆๆ

แหมมาอ่านแล้วอยากให้อาจารย์ที่เรียนด้วยเป็นงี้จังงะ แนวๆๆดีๆๆชอบๆๆ




โดย: เรื่องราวของคนช่างฝัน (Imaginewing ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:56:33 น.  

 
อนาคตเราได้เจอกันที่มช.


โดย: cakeberrycake IP: 124.157.220.50 วันที่: 19 เมษายน 2551 เวลา:16:46:04 น.  

 
ถ้าหนูเป็น น.ศ. ของอาจารย์คงกรี๊ดตายพอดี
แต่ละเพลงที่เปิด ชอบทั้งนั้น


โดย: ploy IP: 118.172.55.15 วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:13:08:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

I will see U in the next life.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




Friends' blogs
[Add I will see U in the next life.'s blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.