|
~อ้อนรัก..ฝากดาว~ ~อ้อนรัก..ฝากดาว~ ~สวยใดเหมือน..เดือนดาวบนหาวห้วง ดาราดวงเลื่อมพรายประกายแสง ทิวาเลือนเยือนค่ำค่อยสำแดง มิเร้นแฝง..อำไพเห็นสวยเย็นตา~ ~หากฉันเป็นเดือนดวง..บนห้วงหาว จะร้อยดาวด้วยบุพเพทั้งเวหา สะกดรัก..ห้ามหักเหฝากเมฆา ใช้ขอบฟ้าเป็นกรุ..บรรจุภัณฑ์~ ~แล้วจ่าหน้า..เว้าวอนออดอ้อนเขา ความว่าเรารอรับยามหลับฝัน ให้หลงรักสลักจิตนิมิตรพลัน คิดถึงฉันเมื่อนิทรา..จงมาเจอ~ ~ห่อถ้อยพจน์..จรดหมายโน้มกายส่ง เลือกจุดลงกลางใจห้ามไผลเผลอ เมื่ออ่านถ้อยที่ร้อยถักว่า"รักเธอ" อย่าให้เก้อ...นะ!เจอกัน..ที่ฉันรอ...~ อโศกน้ำ ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
|
|
...-๐ วอนดาว ฝากใจ ๐-...
๑. รับสื่อส่งดงดาวคราวแรกเห็น
บรรจุเป็นความหมายใส่หีบห่อ
เป็นถ้อยพจน์หยดคำพร่ำพะนอ
ที่ทุกข์ท้อก็หายคล้ายบรรเทา
๒. ทุกอักษรตรึงตราพาใจหวาม
ทุกนิยามสื่อสายคลายโศกเศร้า
ทุกลายเส้นชวนถวิลสิ้นซึมเซา
ทุกทุกอย่างแนบเนาเราแนบใจ
๓. ห้วงนิทราราตรีคลี่แผ่ม่าน
จะโดยสารดาราผ่องฟ้าใส
มุ่งตรงสู่ห้วงนิมิตชิดฤทัย
เพื่อจะได้สื่อคำร่ำสัญญา
๔. จะสารส่งตรงมั่นมิหันเห
น้อมบุพเพนำจิตชิดห่วงหา
ร้อยเรียงร่างสร้างสรรจำนรรจา
เขียนอักษรา ว่ารัก สลักจินต์ ๚ะ๛
(มยุรธุชบูรพา)