. มโนหมาย..ฉายชัดผู้พลัดพราก
ซึ่งรักมากเหนือยิ่งกว่าสิ่งไหน
บัดผันผวนรวนเรร้างเร่ไกล
มิขานไขเหตุเลื่อน..ทิ้งเงื่อนงำ
.
ถามวลี..ที่รักซึ่งรักมาก
เมื่อรักจาก..แรมคืนแสนกลืนกล้ำ
กระซิบหวานหว่านพจน์ยังจดจำ
ถ้อยรักพร่ำแว่วหู..มิรู้เลือน
.
เนื้อบทความ..ถามเอ่ยคนเคยรัก
ซึ่งหาญหักมอบช้ำแฝงงำเงื่อน
พร้อมถักร้อยถ้อยร้าวฝากดาวเดือน
หมายคล้อยเคลื่อนเวหน...ถึงคนดี
.
"สวัสดี..ที่รักซึ่งรักมาก
ไยพลัดพรากร้างเลือนลับเลื่อนหนี
ยื่นไฟผลาญวานแจ้งแถลงที
ถึงเหตุลี้หลบเล่น...หลีกเร้นเงา"
.
"ฉันสับสน..นะคนดีสุดที่รัก
ดุจเธอผลักฟืนให้กองไฟเผา
หยิบโยนขว้างร้างลาคำว่าเรา
แล้วมอบเศร้าแทงเสียด..ยัดเยียดมา"
.
"เห็นแผลหม่น..คนนี้ไหมที่รัก
ว่าเจ็บหนักหมองไหม้ทุกข์ไล่ล่า
หากคิดเบื่อเถือร่างแล้วร้างลา
ไยมิฆ่าเสียก่อน..ร้างรอนแรม!!"
.
อโศกน้ำ.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
