~คิดถึง..คนไกล~
ท้องฟ้าหม่น..ฝนโปรยลมโชยพลิ้ว
ไม้ปลิดปลิวโยกผ่านกิ่งก้านไหว
วิหคร่อนบินอ้อนเวิ้งบันเทิงใจ
รุ้งสดใสสวยเด่น..พาดเส้นงาม~
~อยากยืนเด่นบนรุ้งใส..เห็นไกลโพ้น
ก้องตะโกนส่งเสียงสำเนียงถาม
คิดถึงไหม?คนไกลตาปลายฟ้าคราม
ระบายพล่าม...แสนคิดถึงสุดซึ้งจินต์~
~ตะโกนลั่น..มั่นเพียงหนึ่งคิดถึงนัก
ฝากความรักผ่านนกที่ผกผิน
ยามหอมหวลมวลไม้กรุ่นไอดิน
สุดถวิลเมื่อคราพบ...อิงซบกาย~
~อดทนนะคนดี..สุดที่รัก
มินานนักสุขสมภิรมย์หมาย
ย้ำถ้อยหวานผ่านลมหวิวที่พลิ้วพราย
คงมิสาย...หวนอยู่เพื่อคู่เคียง~
อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ